ziekenhuis dag 42

Ik heb gisteren van het TBT een nieuw speeltje gekregen. Een neusbril. Omdat ze willen dat ik eigenlijk 24 uur per dag aan het BA lig en ik vond dat dat niet te doen was gingen we dit even proberen. Dat kapje is niet zo fijn. Voor even wel, maar als je hem 24 uur op hebt krijg je overal drukplekken op je gezicht en het is gewoon heel irritant. Je krijgt een droge mond, kan niet praten, niet een slokje drinken niks. Nu heb ik dus een neusbril. Zit op zich wel comfortabel, alleen moet mijn neus er een beetje aan wennen, want die word een soort van geplet, haha! Maar ja, misschien went dat wel, ik kan nu in ieder geval gewoon mijn dingen doen, dus dat is wel een stuk fijner. Verder zien we het wel, ik vraag me alleen af waarom het er op plaatjes altijd zo 'mooi' uit ziet en bij mij altijd zo belachelijk, haha! Moet je kijken!!

Mwhahaaaaa, dat is toch erg of niet!!!!? Hebben jullie ook weer wat om te lachen vandaag! ;-) En o ja ik was niet chagrijnig hoor, alleen moeoeoeoeoeoeoeoeoeoe............

Verder begin ik er behoorlijk genoeg van te krijgen. Ik twijfelde of ik dit wel moest schrijven, maar het is zo en ik denk dat jullie me wel snappen, dus ik doe het toch maar........

Ik ben het zat. Ik zit al een ruim een week tegen een crisis aan te hikken en hij komt maar niet. Met 15 liter zuurstof blijft mijn saturatie boven de 90 en dus is er geen reden voor paniek. Maar ondertussen gaat de rest van mijn lijf er wel aan. Alles spieren, van alles word moe en dingen gaan niet meer. Het word heel, heel langzaam wel steeds wat minder, want ik kan nu letterlijk niet meer op mijn benen staan, maar er word niks aan gedaan omdat ze niet weten wat ze moeten doen. EN ik ga dit niet heel lang meer vol houden. Dus eigenlijk heb ik zoiets van, laat er maar een crisis komen. Dan maken ze me in slaap en ben ik er in 1 dag vanaf. Niet dat ik daar nou zo op zit te wachten hoor, zeker niet! Vooral niet na de laatste 2 ervaringen, maar dit werkt ook niet. De ontstekingswaardes zijn aan het zakken, dus dat is het probleem niet meer. Het zijn puur de spieren denk ik die weer in de verkrampstand staan en daar zelf niet uit willen komen. Als het dan met even slapen opgelost is is dat misschien wel een goede oplossing. Want dit werkt duidelijk niet Ik wil weer net als 2 weken geleden, zonder zuurstof en zonder infuus mét lucht rond kunnen lopen. Niet zoals nu dag en nacht slapen en nergens zin en energie voor hebben.Alles is me te veel, zelf een boekje lezen of zo gaat niet, bah! Ik vraag me af wat ze willen. Ik heb het gisteren gevraagd, maar veel verder dan aankijken, afwachten en hopen dat het beter word komen we niet. En ik ga dit niet nog tot aan Groningen aankijken. Dat hou ik niet vol. Bovendien wil ik eigenlijk gewoon nog naar huis voor ik naar Groningen ga. Maar dat word allemaal wel een beetje kort dag zo, dus ik krijg een beetje haast. Een beetje veel...........