maandag 28 februari 2011

Thuis dag eeeuuuhhhmmm 20!

Zo daar ben ik weer eens een keer.


Vandaag op controle geweest bij de MDL. Alle waardes zijn nog steeds te laag zonder duidelijke oorzaak. Volgende week als ik naar de longarts moet moet ik gelijk bloed laten af nemen. Want zei hij; 'als we per se héél positief willen zijn kunnen we zeggen dat je waarde ietsje stijgt. Hij was 5 en is nu 6. Dat is nog steeds te laag, maar als het nu blijft stijgen hoeven we misschien niks te doen'. Ik hoop natuurlijk dat het stijgt, maar..... Het is al 5 jaar te laag ondanks medicatie ervoor, dus ik geloof er niet heel erg in dat dat nu de komende 1,5 week gaat veranderen, maar goed, je weet nooit hè?!
Hij zag er niet zo veel nut van in om de 'belastende onderzoeken uit 2007' nog een keer te herhalen. Mooi! Ik heb ook geen zin in nog een keer al die onderzoeken. Niet dat ik ze nou zo belastend vind hoor. Vervelend, dat wel, maar goed, hoe lang duurt een onderzoek nou eenmaal? 10 min, kwartier.. Half uur? Dan is het toch wel over. Ik vind het veel belastender dat ik hier thuis iedere dag, de héle dag op de klok moet kijken omdat tussen pil A en pil B precies 2 uur moet zitten. Niet minder, want dan werken ze geen van beiden. Niet meer, want dan kom ik in de knoei met mijn anderen pillen. Dus als je weg gaat altijd pillen mee, niet vergeten want dan is het de rest van de dag gedoe, DÁT is pas belastend!


Maar goed, de 9e bij de longarts dus bloed prikken. Tennminste naar de afdeling om bloed af te laten nemen uit de picc lijn (als hij het nog doet. Er zit geen heparine (bloedverdunner) meer in. Vertikte de verpleging de laatste keer omdat 'het niet in het protocol staat'. Nope, dat weet ik, klopt, maar mijn longarts heeft gezegd dat het beter was om er voor de zekerheid wél te doen omdat hij nu toch een tijdje niet gebruikt werk, dus dat gebeurde toen ik naar huis ging. De verpleging (of het protocol) wist het beter, dus geen heparine die keer. Ik hoop dus dat hij het nog doet voor mij..... en voor die betreffende verpleegkundige, mwahahaa!!) en ik kan de 9e gelijk weer een nieuwe pleister te halen.  ;-) Dan de 21e een belafspraak over de uitslagen. Als ik de 9e tenminste weer weg mag. Ik denk niet echt dat mijn longarts tevreden is met mijn 'vorderingen'. (die er niet bepaald zijn) maar goed, als ik er een beetje onderuit kan komen blijf ik mooi niet natuurlijk! ;-)



Verder afwachten of de uitslagen van de MDL hetzelfde gebleven zijn, gestegen, of gezakt. Aan de hand daarvan gaan ze dus evt toch weer verder kijken (geen idee hoe) en evt behandelen met een ander soort medicatie... Anders hoeven ze even niks te doen. Afwachten dus...

dinsdag 22 februari 2011

Thuis dag 14

Er is weer eens wat ontploft.....


Niet mijn hoofd.......


Niet mijn ontstekingswaardes.......


Dit keer was het.....Mijn kledingkast!


Die barst echt uit zijn voegen! Dat is ook niet zo raar, want hij zit wel over-over-vol. Máááááár ik heb een heel goed excuus daarvoor. Met dank aan de dan-wel-dan-niet-hoge doseringen prednison heb ik een gadarobe voor een compleet weeshuis verzameld. Kleding in alle maten, van xxxxxxxxl tot s. En van alles ook nog eens 'nette' setjes, 'bankhang' setjes, 'gewone boodschappen doen' setjes etc.


Dus.


Dan heb je op den duur wel heeeeel veel en moet je alles opruimen en uitzoeken. Leuk klusje. Want met een pyama merk je 1 maar verschil niet zo. Maar met spijkerbroeken word dat toch een ander verhaal. En als ze dan nog 1 maat te gróót zouden zijn kan je het nog redelijk oplossen met een riem. Maar als je jezelf erin moet persen, dan blauw aanloopt omdat je niet kan ademen -nu eens zónder dat je last hebt van je longen- en er vervolgens uit ziet als een rollade.........


Tsja.....Dan.......


Dan is het tijd voor opruiming!


Dus, heb ik alles eens uitgezocht en netjes op maat gehangen van groot naar klein. Geen gedoe meer en alles past gewoon weer in de kast. Zie ik er nog een beetje fatsoenlijk uit, haha! En wie weet word ik nog eens.... HIP;!

zondag 20 februari 2011

Thuis dag 12

Haaaaaaaaaaaaai!

Daar benk weer! Weinig nieuwtjes hoor, alles rustig, alles gaat zijn gangetje. Vandaag een rustdagje, even niks doen, bankhangen en tv terugkijken van heel de week.

Als ik zo terug denk aan de afgelopen week zijn er best wel grappige dingen gebeurd, hoewel ik er op het moment zelf niet om kon lachen. In een ander 'vreemd' ziekenhuis valt het pas op dat ik in de loop der jaren toch wel het een en ander heb opgestoken in zhland. En weten ze dat in het EMC allemaal en is het daar heel normaal inmiddels. In een 'vreemd' zh is dat niet.... Dan krijg je de volgende situaties;

Zondagmiddag, we komen op visite en mijn opa is erg ziek en word nog niet behandeld voor 'iets' omdat er nog geen diagnose is.....

verpleegkundige achter de compter in de zusterpost:
V/ Hallo
I/ Hallo, mag ik even wat vragen?
V/ Ja hoor
I/ Er is vanmorgen vroeg bloed geprikt bij mijn opa, toch?
V/ Ja, dat klopt
I/ Is daar al iets over bekend?
V/ Ja, ik geloof dat zijn waardes wat verhoogd waren....
I/ Weet je hoeveel verhoogd?
V/ (verbaasde blik) Nee, niet uit mijn hoofd.....
I/ Maar dat staat neem ik aan wel in de computer, toch?
V/ Uuuhhh, jjjjaaaa........
I/ Of eigenlijk ben wil ik alleen graag weten wat zijn CRP wás en wat hij nu is, misschien weet je dat wel?
- POK- (dat was haar kin die op het toetsenbord viel) Stilte.......(dit vraagt om enige uitleg, dus)
I/ Ja, hij is nu thuis al ruim 2 weken ziek geweest, hij is nu al een paar dagen hier en word alleen maar zieker. Nu heeft hij hoge koorts en geen behandeling of diagnose dus wij willen graag dat er iets gedaan word.
V/ Ja, dat snap ik, ik kijk even.... Ze zijn (......)
I/ Oké, dank je wel. Is de arts al bij hem geweest?
V/ Nee.
I/ Wanneer komt ie?
V/ Dat weet ik niet, op zondag is er 1 dok voor het hele zh en die komt wanneer het hem uitkomt....
I/ En je kan hem niet even bellen om te vragen hoe laat hij verwacht hier te zijn?
V/ Nee, dat bepaald hij zelf...
I/ Wij zouden hem wel graag willen spreken, want mijn opa is zelf niet bepaald in staat nu.
V/ Ja, ik weet niet of hij voor 13.30 geweest is. (einde bezoekuur)
I/ Nou ja, we wachten gewoon net zo lang OP DE KAMER tot hij geweest is..... En dan nog es wat. Hij heeft een doorligplek op zijn stuit, is dat bij jullie bekend?
V/ Nee
I/ Het is misschien handig als je een antidekubitusmatras voor hem besteld. (dat klinkt wel toch?) Straks gaat het kapot en dat lijkt me niet de bedoeling
-POK- (wéér die kin he!)
V/ Nee, ik zal een matras bestellen..... Zeg, werk jij ook in de zorg?
I/ Nee hoor, maar ik weet wel hoe het een en ander werkt in het zh, tot ziens!


Een dag later, 's avonds (inmiddels een 'voorlopige' diagnose en behandeling') komen we als ze net hem bezig zijn, de diensdoende zaalarts. HA, BINNNNNGO!!!
D/ Ja, hij is niet zo lekker, dus we nemen even bloed af...
I/ Waarom?
D/ Omdat ie niet lekker is
I/ Maar wat wil je met dat bloed?
(-ietwat geïrriteerde blik-)
I/ Ja, je prikt nu toch een astrup? (tenminste dat probeer je, het was al de 4e poging, maar dat heb ik er maar niet bij gezegd) WAAROM!? Was zijn saturatie te laag?
(-PLOF- kin op bed, verbaasde blik)
D/ (die inmiddels de slagader te pakken had) Nee......ja.......nou ja... krap....
I/ HOE krap?
D/ (...%) Maar ik ga dit nu snel even weg brengen en dan kom ik met de arts terug.......




Ja doe dat maar ja, haha, dat dacht ik hoor, dat zei ik ook maar niet.
Die gezichten he, zo lollig! Achteraf, op dat moment zelf was er niks te lachen....
Gelukkig is er nu wel een diagnose EN behandeling! EIN-DE-LIJK!

vrijdag 18 februari 2011

thuis dag 10

Zo, dat is een tijdje geleden he, dat ik mijn blog geschreven heb.

Vanmorgen even in een sneltreinvaart naar de longafdeling in het EMC gegaan. Ik moest bloed laten afnemen uit mijn lijn voor de MDL volgende week. Even kijken hoe het met mijn bloedarmoede staat. dat hoor ik volgende week op de MDL poli. Ze hebben gelijk mijn pleiser even vervangen, LEKKER!!! Even frisse lucht over mijn arm! ;-) Gelukkig was ik gelijk aan de beurt en was ik met 1,5 uur klaar.

Verder weinig nieuws. Alles gaat zijn gangetje. Niet beter, niet slechter, alleen nog moe moe moe, maar ja.

Gisteren hoorde ik nick en simon op de radio, ik meezingen, min of meer (haha, ik was alleen thuis en dat was maar goed ook) Maar toen bedacht ik, hu?

Nick en simon zingen:
"Ik gaf niets om al die meiden; niets om al die lege kussen"........
Wat zing ik?
Ik gaf niks om al die meiden, niets om al die lege zussen!

En ze zingen
"Ik denk dat ik verloren ben"
En ik zing
IK DENK DAT IK GEBOREN BEHEHEHEHEHEN!!!!!!!

Ja hoor, haha, zó moe was ik dus gisteren! maarem, ik denk wel dat ik geboren ben, mwahahaaa!!!





Zó hoort het dus, tsja....!

maandag 14 februari 2011

Thuis dag 6

Oké.
Ik kan dit niet.
Ik ben hier niet goed in.
Ik kan niet bij iemand anders aan zijn bed zitten en toekijken hoe diegene ziek ligt te zijn.
Nope.
Ik lig liever zelf in dat bed. Das een stuk makkelijker, maar ja.......

Ik wil iets DOEN.
Verschil maken.
Wil dat er iets GEDAAN wordt.

Van afwachten, toekijken en aankijken is in mijn omgeving nog nooit iemand beter geworden. Zeker niet als je al 3 weken ziek bent. Dan is er toch genoeg toegekeken om door te hebben dat je geen Jomanda of ander medium bent en dat je dus misschien iets moet DOEN in plaats alleen te kijken! Maar ja, 'vecht' maar eens tegen de 'we kijken het nog even aan, want we weten toch niet wat het is' cultuur in de ziekenhuizen.  Dat is héééééél veel vragen en overal achteraan zitten om vervolgens............  niks te bereiken.

Fijn.
Voel je je dus nutteloos.
Machteloos.

En dan ga je denken. Plannen bedenken......
Wat kan er mis zijn?
Zouden ze dit of dat al onderzocht hebben?
Ze zouden toch wel letten op.......?
Wat kan ik doen?
Wat zou ik willen als ik daar lag? (om de een of andere reden kan ik me dat levendig voorstellen)
Zouden ze hieraan gedacht hebben?
Ze zouden toch wel weten dat......?

En dan.... Twijfel.......

Is het wel een goed plan?
Kan ik dat wel maken?

Ze zijn toch niet gek?..........(Maar misschien wel errug laks.......) Misschien kan ik beter.......?


Want tsja, je wilt ook geen ruzie krijgen met de verpleging of zo. Niet als de bijdehandte beterweter overkomen.... En dus 'wis' je alle plannen uit je hoofd om ze vervolgens allemaal nog eens de revu te laten passeren en opnieuw dezelfde vragen aan jezelf te stellen..

En nog eens
En nog eens
En nog eens

En dan..... Kan je niet slapen; heb je 's morgens knallende koppijn en ben je moe moe moe. Kom op; ga slapen. NU! Hier schiet je niks mee op; morgen een nieuwe dag... Het is al 01.00 ga S.L.A.P.E.N!! 02.00....03.30... Maar slapen? No way dat dát je lukt..... Je hebt het gevoel alsof je te laat bent voor de bus.

Stress-stress-haast-haast-gevoel terwijl je in je bed ligt.......

Heel verstandig. Zijn er straks 2 zieken in de familie. En dus gooi je er tegen de ochtend maar een slaappil tegenaan. Te laat, voordat die werkt moet je eruit. Slim. Zit je dan met je duffe kop achter de laptop te wachten op de man van de zuurstof. (die is er al wel eens om 07.00!) Morgen maar eerder doen die slaappil.....Maar ooit....Ooit zou mijn lijf toch zelf wel de slaap weer 'vinden'. Misschien toch maar geen slaappil morgen.... (is niet goed voor je longen.....schijnt)

.........Zucht...........

Dus ga ik nu nog maar even bankhangen.

"Uitrusten" min of meer..........







(Yeah right........ ik moet hem alleen nog even vinden die weg.......Ik ben zeg maar gewoon verdwaalt.......

Als iemand anders hem gevonden heeft....Mijn tomtom laat me compleet in de steek.....)



zaterdag 12 februari 2011

Thuis dag 4

Hahaaa, dag 4, want het is dan wel mijn 3e thuisblog, het is mooi mijn 4e dag THUIS!


Alles gaat zijn gangetje. Erg moe en spierpijn, maar verder wel oke. Af en toe een bezekje aan een ander ziekenhuis. Nu als bezoeker, niet als patiënt, haha, ja, dat is weer eens wat anders he!? Zie ik het ook eens van de andere kant ;-)

Had ik jullie trouwens al mijn nieuwe vriend laten zien? Mwahahaa, mijn vloeibare zuurstoftankje? Ik zou zeggen kijken vergelijk zelf! (en bedenk er even bij dat de oude tankjes zo'n 5,5 kg wegen en de nieuwe misschien 0,5!)


donderdag 10 februari 2011

Thuis dag 2

Oooohhhhhh......


Ik heb me een spierpijn! Pppffff, komt van de trap. Normaal kan ik het zh nog een soort van minimaal beetje aan spierkracht opbouwen voor ik weg ga, maar dat was er nu niet echt van gekomen. Naja, geeft niet, gaat wel weer over. Ik héb ze in ieder geval nog, spieren, haha!


Verder vandaag beetje gammel. Moe, keelpijn, hoesterig. Niet ziek, gewoon, bah, niks eigenlijk. Dus vandaag word nog meer een bank-hang-dag dan gisteren ;-)


Ik.
Doe.
Vandaag.
He-le-maal.
Niks!

woensdag 9 februari 2011

Thuis dag 1

Hehe, en toen was ik ineens thuis, dat is raar. Maar wél super fijn natuurlijk!

Vannacht heerlijk geslapen in mijn eigen bed, en verder nog weinig nieuws. Alles gaat goed tot nu toe en ja, ik heb nog niks gedaan he, duuuuussss, geen nieuwtjes, haha!

dinsdag 8 februari 2011

Dealdag

Vandaag was deal dag. En ik heb hem, mijn deal. Ik ga zo naar huis! MET zuurstof en MET lijn incl heparinelock (maar zonder iv medicatie)


op eigen verzoek. Eigenlijk was het plan einde van de week. Maar omdat ik me niet ziek meer voel en er thuis iemand zit die ziek is is het voor iedereen heeeeel veel handiger als ik thuis ben. En voor mijzelf ook een rustiger idee. Gelukkig waren mijn ontstekingswaardes laag en vond mijn eigen longarts het ook verantwoord en is het in goed overleg met haar en met haar vertrouwen gebeurd. Zolang ik me maar rustig hou. Na ja, dat doe ik wel, kan nog niet heel veel anders, haha! Ga lekker in mijn eigen bed bijslapen de komende tijd. Over ongeveer 4 weken niet ik terug komen op de poli. Ik ga alles op alles zetten om dat te redden!

maandag 7 februari 2011

ziekenhuis dag 19

"Doe een wens verdrijf de wolken, voel de warme zonnegloed.
Wat nooit kon blijkt zomaar iets wat je nu doet".

Vandaag is niet zo mijn dag geloof ik. Ik heb er geen zin in. Het is 8 uur en ik heb al 3 mensen eeuuhhmmm..... naja.......min of meer............weg gejaagd...........afgesnauwd..........bah....... Ik ben er éven klaar mee. Al die domme leerlingen..... Er is een nieuwe lichting. De oude (en ook veelal leuke) zijn door naar andere afdelingen en die van andere afdelingen zijn dus hier. Zucht. Allemaal dezelfde (domme) vragen en blikken keer op keer. Ik word er dood en dood ziek van. HBO verpleegkunde stundenten. HBO he! Nou is de tijd dat ik op school zat al even voorbij, maar ik wist niet dat HBO tegenwoord stond voor Heel Beperkt Opgeleid. Zichzelf voorstellen doen ze tegenwoordig niet meer. Nadenken ook niet geloof ik, want serieus, als je een bed aan het opmaken bent en je loopt er een zo'n plasfles af en je vraagt "wat zat er in?" en je kijkt er dan ook nog zo schaapachtig bij........ Echt....... Ik denk - of nee, ik weet zeker- dat je dan nog heel, héél veel moet leren!.... Niet helemaal eerlijk van mij, nee, ik weet het. Hun moeten het ook leren. En ik weet ook wel dat het aan mij ligt, niet aan hun. Eigenlijk wel zielig voor ze als ik het zo eens opschrijf...... Nou ja, pech. Is morgen vast weer over. Dan denk je ik wacht wel op de gediplomeerde...... Yep....... Is het óók een nieuwe! Zo'n her-intreder. En daar is niks mis mee hoor, maar he, er is wel het een en ander veranderd in de loop der jaren he. Zo bestaan er tegenwoordig picc-lijnen met 2 lumes. Je weet wel, van die slangetjes. Als op allebei die slangetjes precíés hetzelfde staat, zijn ze dus ook gewoon hetzelfde. Daar kan je dan heus wel van uit gaan, dat staat er niet voor niks op. Dat hoef je niet eerst 86x na te vragen & in protocollen op te zoeken om het dan nog niet zeker weten, zucht..... Vanacht ook rot geslapen. Koud had ik het. Koudkoudkoud. Een extra deken, sokken en een warme infuuszak hielpen niet. Ik kon niet warm worden en dus ook niet slapen. Met geen mogelijkheid. En dan slááp je tegen de ochtend ein-de-lijk, is het AB tijd, gggrrrrrrrrr!!


Ik heb gisteren nieuwe kraaltje gescoord voor mijn zeepkettingen, die moet ik nog allemaal uitzoeken en zo. Ik denk dat ik me daar straks maar op ga storten. Als iedereen dan de rest van de dag niks tegen me zegt en me verder ook met rust laat komt het vast goed, haha! De buurman (mijn enige nog) zou vandaag naar huis gaan. Maar ik weet niet of dat wel door gaat. Ik denk dat ik van de week toch een virusje heb gehad in mijn buik, want nu heeft hij het. Mwahahaaaa!....... Eeeuuuhhhhh, ow nee, ik bedoel; "erg voor hem he? "


Naaaaaaa. het gaat echt helemaal nergens over. Ik heb geen nieuws verder, ga dus maar stoppen. Kijken wat de dag gaat brengen. Ik verwacht nog meer leerlingen en waarschijnlijk ook wel wat nieuwe buren. Komt vast helemaal goed allemaal, haha!

zondag 6 februari 2011

Ziekenhuis dag 18



Zomaar een grappig filmje deze zondag...

Weinig nieuws verder. Alles gaat zijn gangetje, buik is weer oké. Vanacht goed geslapen, heb nu nog maar 1 buurman die misschien vandaag ook naar huis gaat.... Dus alles is heel, heel rustig! ;-)

zaterdag 5 februari 2011

ziekenhuis dag 17

Ik onving een brief;

Geachte mevrouw van Wijngaarden,

Het is ons opgevallen dat u het de laatste tijd niet zo nou meer neemt met de afspraken die wij al enige tijd me u proberen te maken.Wij willen u er op wijzen dat onze arbeidsomstandigheden zeer, maar dan ook zeer teleurstellend zijn en dat wij vanaf nu dan ook géén zwaar werk meer zullen uitvoeren. Slechts de lichtste en gemakkelijkste verwekingen nemen wij tot ons. De overige producten zullen wij direct en zonder enige vorm van waarschuwing weer naar buiten sturen.

Mochten wij merken dat u uw gedrag na deze brief nog steeds niet aangepast heeft zien wij ons genoodzaakt ons werk in het geheel neer te leggen....

Met vriendelijke groet,

Uw darmen

Maar ik heb me er niet veel van aangetrokken en ondanks buikkruimpen de hele dag gisteren at ik gisteravond PIZZA! HHHMMMM'zoóóóó lekker he..... Maar vannacht zóóóó ziek he... Misselijk, buikpijn... Ooowww, kreun.... Nu nog...........

Is het een virus?
Is het de AB?

Geen idee.

Vanmorgen las ik dit;

Geachte mevrouw van Wijngaarden,

Wij hebben gemerkt dat u zich niks aan trekt van onze waarschuwing van gisteren. Daarom hebben wij vanaf heden besloten het werk neer te leggen. Alles, maar dan ook alles wat in onze fabriek naar binnen brengt werken wij DIRECT weer naar buiten. Aan de boven dan wel onderkant. U bent dus opnieuws gewaarschuwd! Die pizza van gisteravond was geen goed idee. Mocht u onse taken enigsinds aanpassen en aan onze eisen voldoen zullen wij ons werk langzaam weer hervatten.

Met vriendelijke groet,

Uw gehele maag/darmstelsel

Dussss. Ik denk dat ik me er nu wel een beetje aan MOET aanpassen..... Komt wel goed, ik heb totaal geen zin om wat te eten nu... bah.....

Tis ook niet gek als je kijkt wat ik naar binnen werk op een dag aan pillen en wat er iv gegeven wordt...

En oja, ook nog dit; Is ook heel goed voor je! ;-)

vrijdag 4 februari 2011

ziekenhuis dag 16

Waarom....


Waarom veranderen sommige mannen als ze ziek zijn in complete randdebielen?
Echt.
Ik kijk de hele dag in een groot gapend gat, zijnde zijn mond. Bij iedere inamdeming gaat die helemaal, maar dan ook echt hélemaal open als een soort van oogknipperreflex. Tegelijk met dat zijn mond open gaat komt zijn tong naar buiten. Erg charmant.


En waarom.....


Waarom snappen sommige mannen niet dat er een verschil is tussen 'geen modeshow hoeven lopen' en gewoon compleet voor lul liggen. Naast een groot gapend gat kijk ik namelijk tegen een bierbuik aan. Het t-shirt is inmiddels een soort van topje geworden omdat meneer een stuk naar beneden is gezakt in bed. Zijn onderbroek daar-in-tegen (grote witte) zakt de andere kant op, dus naar beneden. Gevolg is dat als hij opstaat de achterkant van zijn onderbroek bijna in zijn knieholtes hangt en hij aan de bovenkant een stukje tekort komt. Erg charmant.


En waarom.....


Waarom snappen sommige mannen niet dat als je benauwd bent je beter je mond kan houden. Het is in ieder geval niet handig om bij iedere uitademing geluiden te maken als ; "jaja.......hhmhhm.......neeja.....hehe.......kuku......ohoh......mmm-mmm.....uggggg". Compleet zinloos en bovendien heel irritand voor de rest van de kamer. Zeker als je dat 's nachts ook doet. En dan 's morgens heel ongschuldig vragen of "iemand' hem gehoord heeft vannacht. Nou........... (in koor) JA!!


En waarom......

Snappen sommige mannen niet dat als ze geen 24 meer zijn ze zich ook niet zo moeten (willen) gedragen? Dat het niet 'stoer' is maar juist heel raar overkomt als je 60+ bent en taal gebruikt van een puber..... Als ze daar dan ook nog een denken dat ze de hele dag in het wilde weg boeren en scheten laten normaal is op een 4 pers zaal is het plaatje compleet

En WAAROM


WAAROM kunnen sommige mannen niet FATSOENLIJK hoesten?!?!?!
WAAROM!? Zeg het me alsjeblieft als je het weet!
Gadverdamme, wat is dat smerig. Oké, het is een longafdeling, dus gehoest word er; feit. Is ook niet erg en ik ben ook écht wel wat gewend, maar DIT?! Ik word er serieus misselijk van...... (wel goed voor de lijn, haha!)

donderdag 3 februari 2011

ziekenhuis dag 15

kkkkkkkaaaaaaaaaaaboemboemboeoeoeoeoeoeoem!

Hoorden jullie dat?
Dat was ik.
Of eigenlijk mijn ontstekingswaardes die gisteren ontploft zijn.
Maandag waren ze nog 30 (das ook wat aan de hoge kant, maar verder niet erg) gisteren waren ze 189.
Aiiiiii, das nie goe...
En jullie weten inmiddels vast en zeker allemaal wat dat betekend. Yep, een nieuwe kuur. Hopelijk verdwijnen daar de zweetaanvallen, pijn, slijm, gehoest naja, al het 'gedoe' weer mee. En hoe ik deze kuur ook kreeg...., mén, ik heb me er toch een partij ruzie over gemaakt! Ze wilde me niet aan een paal leggen ivm het oh zo belangrijke mobiliseren. (dat schijnt het toverwoord van tegenwoordig te zijn) Nou vind ik dat op zich prima, geen probleem, beter juist zonder paal heel de dag achter je aan natuurlijk. Maar waar ik minder blij mee was, was het feit dat ik dan dus om 00.00uur wakker gemaakt moetst worden en om 06.00uur weer. Daar had ik dus geen zin in. Dus ik had eerst onderhandeld met de verpleging over of de tijden niet aangepast konden worden. Dat ging niet. Dus ik zei, "Nou, dan maar wel een paal en ab 24 uur continu. Dat hebben we de vorige keer ook gedaan en dat ging prima". Nee, dat was onmogelijk want de arts had 'shots' voorgeschreven en dat mochten hun niet zomaar veranderen. Ze gingen wel even met de arts overleggen....... Yep.... Zonder resultaat, het moest zo blijven. -zucht- neeheeee, ik wil SLAPEN 's nachts. We gaan het nog wel een keer vragen. Haha, no-no, jij hebt je kans gehad (dat dacht ik hoor, dat zei ik niet!) ik zei; "nou, dan spreek ik de arts daar liever zelf even over, dat lijkt me handiger voor iedereen, want nu ben jij net een postbode en dat werkt niet". Ze ging het vragen......... En ja, de arts zou langs komen........1,5 uur later nog niemand gezien. Ik opnieuw vragen, hun opnieuw vragen. Nee, ze hadden het verkeerd begrepen, de arts kwam niet omdat het G.O.D. was! "Ja dus?! Daar heb ik toch geen boodschap aan?! (dat zei ik wel) Ik ben het NIET eens met MIJN behandelplan en zij is de enige die dat blijkbaar kan veranderen dus ik wil haar VANDÁÁG nog spreken. En dan de reden dat ze niet komt omdat het G.O.D was vind ik helemaal belachelijk. Als ze nou druk ergens mee is, op de EHBO of zo kan ik er nog enigsinds in komen, maar ze zit hier blijkbaar gewoon in haar kantoor, anders kan jij alles niet zo snel aan haar vragen, toch?". (Jaaaa, ik was op dreef en al flink....euhhhh geïrriteerd zeg maar. Arme leerling) Juu-jeee-jjjja, ze is op de afdeling. "Nou dan! Dan wil ik haar dus nu spreken, en als ze niet naar mij toe komt ga ik wel naar haar. Ik weet waar hun katoor is". Oké, dat laatste was bluf, dat had ik heus niet echt gedaan, maar héy, dat weet niemand he, haha! Dus toen kwam ze rond half 5. En.... de tijden zijn keurig aangepast. Ik krijg nu 's avonds om 22.00 uur de laatste ab en 's morgens om 07.00 uur weer de eerste. Haha, het kon dus wel, beterrrrrrrrrrrrrr!!! Wél een kuur ab & pred iv, maar géén infuuspaal, yeeeeeeeeey! Toen was het kind in mij tevreden, haha! Ja, waar je zo in ziekenhuisland al niet blij mee bent! ;-)

Maar goed, door die kuur zit het er dus zeker niet meer in dat ik voor dit weekeind thuis ben en daar baal ik wel enorm van. Al zou het zo thuis ook geen doen zijn hoor, maar toch.... We gaan vandaag alweer de 3e week in he.......Dat was niet echt mijn 'plan'. Op zich zijn de mensen op zaal wel oké, dat scheelt. Alleen is er gisteren een man bij gekomen die constant kreunt, hijgt, hoest (das niet erg, maar de manier waarop wél, nogal onsmakelijk zeg maar). Ik heb vannacht dus maar uit voorzorg mijn oordoppen in gedaan maar toch weinig geslapen.. Misschien word hij als hij minder benauwd is ook vanzelf wat minder luidruchtig......

woensdag 2 februari 2011

ziekenhuis dag 14

"Adem vrij, alles gaat voorbij, wat niet geniet dat gaat verloren voor altijd".

 
Vandaag weinig nieuws. Ik ben nog steeds niet helemaal lekker. Mijn longen lijken nu ook mee te gaan doen. Ik hoest meer, heb meer (vies) slijm, zweetaanvallen (of misschien wel opvliegers haha!) en vooral pijn. Steken bij iedere inademing. Das niet handig. Voor de variatie zit het nu aan de voorkant. Normaal zit het ALTIJD achter, maar goed, altijd hetzelfde is ook maar zo saai he, je moet het wel een béétje spannend houden. Ik heb alles wel aangegeven, maar er word weinig mee gedaan. Misschien word er vandaag bloed geprikt, anders denk ik vrijdag. En ik verwacht dat er dan wel weer een nieuwe kuur tegenaan moet.... (is dat negatief of realistisch? om even op een eerdere blog terug te komen) Ik hoop natuurlijk dat het niet nodig is, maar dat is een beetje tegen beter weten in. Nou ja, we zien wel, voorlopig ben ik nog steeds verlost van mijn paal. Hij is inmiddels zelfs helemaal van mijn kamer verdwenen! ;-) Gisteren verder niks bijzonders meegemaakt. Of eigenlijk toch wel een beetje. Ik kreeg onverwachts bezoek van Miss Piggy! Echt grappig dat zij míj nu THUIS vandaag gedag kan komen zeggen ipv andersom!

Groot overleg vandaag, ik ben benieuwd. Ik verwacht er niet veel van. Ze zijn op de "het is ook wel heel belangrijk om te bewegen toer". Dus ik moet lopen, fietsen etc, als ik maar actief ben. Jaaaaa, dat gaat vast wel wat worden, hihi!

Gisteravond was er een nieuwe verpleegkundige. B.
Ik hoop toch echt dat ze een invaller of flexwerker is want......
We hadden een soort van gesprekje....
Gelukkig werd ik gered door zuster S.

  • B/ Iek kom efe iets frage
  • I/ Oké
  • B/ Hoe ist blauwtheid?
  • I/ (de wattes?! Haha!) Als ik zo zit gaat het wel
  • B/ Oohh goed, maal jij kan platen via intlet
  • I/ Mailen en zo? Ja dat kan ik ja
  • S/ (vanaf de gang) BBBB!!!!!!! Bed 2, ik heb bed 1 al gedaan
Fhieuw, gered door zuster S, hoera, haha!

Hoor ik jou nu goed
Dat het leven toch geen wonderen kent
dat het jou niets doet
wat gebeurd en wat een ander van je denkt
wat de toekomst jou nog brengt
Want het leven is
Al wat je denkt dat jou gegeven is
Zolang jij zwijgt blijft alles stil
Neem alle vrijheid die je wil
Je weet de weg
Laat je horen zeg de woorden die je zeggen moet
Leg de wereld aan je voeten

Leef en Strijd vergeet het einddoel Maak de reis
tem je angst en hou je dromen niet gevangen
adem vrij alles gaat voorbij wat niet geniet dat gaat verloren voor altijd

In een droom ben jij wel vaak die winnaar die zo’n leven lijd
Vrij vol van verassing en vreugd
Schreeuwend dat het deugd
Maar als je wakker ligt en je merkt dat je maar raak leeft met je ogen dicht
Dat je afstelt wat je uitstelt je bezit de dag de lach op je gezicht
Je weet de weg, laat je horen zeg de woorden die je zeggen moet
Leg de wereld aan je voeten
Leef en Strijd vergeet het einddoel Maak de reis
tem je angst en hou je dromen niet gevangen
adem vrij alles gaat voorbij wat niet geniet dat gaat verloren voor altijd

Je weet de weg
Laat je horen zeg de woorden die je zeggen moet
leg de wereld aan je voeten
Leef en Strijd vergeet het einddoel maak de reis
tem je angst en hou je dromen niet gevangen
adem vrij alles gaat voorbij wat niet geniet dat gaat verloren voor altijd

Wat niet geniet dat gaat verloren voor altijd

Wat niet geniet dat gaat verloren voor altijd

dinsdag 1 februari 2011

Ziekenhuis dag 13

Er is een nadeel van goed in de gaten gehouden worden. Dan zien ze alles. Dingen die je al weet maar die je net weer naar de achtergrond had geschoven. Ze lijken nu weer een nieuw probleem te worden. Zo hebben ze me 'betrapt' op bloedarmoede, een te laag ijzergehalte, te weinig rode bloedlichaampjes. En die laatste vervoeren het zuurstof in je bloed. Het is dus niet echt handig als ik er daar te weinig van heb hé, haha! Dat heb ik trouwens al jaren hoor, maar steeds was het net op de ondergrens. Nu is het onder de ondergrens en dus gaan we weer de M(aag) D(arm) L(ever) arts erbij vragen omdat ik ergens in mijn buik bloed verlies. Daar is al een keer naar gekeken, maar geen oorzaak voor gevonden. Zoals altijd bij mij zou ik zeggen, haha! Éen groot vraagteken.....Beetje jammer, want ik doe de laatste tijd echt mijn best om het op pijl te houden door bv vlees te eten, roosvice ferro te drinken etc. Allemaal dingen die ik niet eens echt lekker vind, maar die daar goed voor zouden zijn. Maar goed, dat helpt dus niet. Nu krijg ik er weer pilletjes voor dus kan ik stoppen met die dingen te eten en drinken, haha! Kijken of we het daar allemaal weer wat mee omhoog krijgen. Misschien ben ik dan ook wat minder moe.

Verder is er gisteren zoals verwacht bloed geprikt en een nieuwe kweek van mijn slijm weg gegaan om te kijken of er bepaalde bact. in zitten. Prednison blijft op 50 iv en de zuurstof kan er ook nog steeds niet af. Dus nog geen woord over evt naar huis gaan, helaas......Echt heel vervelend dat ik de laatste tijd vreselijk ga trillen als mijn saturatie te laag is. Dat valt zo op he, een junk is er niks bij, haha!

Ik ben sinds gisteren in ieder geval wel los van mijn infuuspaal. Ik kreeg alleen 's morgens nog medicijnen erdoor. Tsja, en dan denk je toch niet dat ik de hele dag met een paal met een zakje water er aan achter me aan ga lopen he!? Nope! Dus nu ben ik los! Weer een stukje vrijheid! ;-)