zondag 31 juli 2011

ziekenhuis dag 29

Het is zo gek.


Ik kan gewoon alles zonder moe te worden. Douchen, eten, aankleden, praten, lopen, álles!Hele dagen ben ik wakker, zonder middagdutje. Die werd gistermiddag verstoord door helikopters en andere vliegtuigen die begonnen te vliegen voor het zomercarnaval precies boven mijn raam. Maar ik denk dat ik die week op de IC uitgeslapen ben of zo. Ik ben wakker van half 6 tot half 11 en nog kan ik niet slapen. Ik ben gewoon niet moe. Ik heb ook niks om moe van te wórden. Normaal viel ik overdag vaak tussendoor in slaap, maar dat is niet meer zo. Ik ga 'avonds slapen omdat ik wel klaar ben met de dag na zo lang. Na de hele dag zappen en boekjes lezen ben ik er rond 10 uur wel klaar mee als er niks op tv is. Ik voel me goed, ik wil naar huis. De saturatiemeter zegt 99/88 waarbij 88 nu eens een keer mijn hartslag is (wow, een pols van onder de 100 in rust!) en 99 dus mijn saturatie zonder zuurstof! Ik heb het gevoel alsof ik de hele wereld aan kan. Ik weet heus wel dat dat niet zo is, want mijn conditie is helemaal niks, maar goed, toch. Vorige week vloog ik op de IC nog tegen de muren op en dacht ik dat het hier op de afdeling allemaal wel mee viel. Dat doet het naar verhouding ook, maar hier heb ik hetzelfde 'probleem'. Ik voel me niet ziek, verveel me, dan hoor je niet meer in het zh. Als ik me morgen nog zo goed voel ga ik vragen of ik nog een keer longfunctie mag blazen. Die is nu echt wel goed. Donderdag moet ik naar de oogarts. Wel goed, maar beetje jammer dat het pas donderdagmiddag is, want ik ga bv niet woensdag naar huis om donderdagmiddag hier weer heel de middag te gaan zitten. Want het duurt daar altijd zo lang. En dus blijf ik tot vrijdag sowieso. Ik moet ook eigenlijk de AB kuur ook wel afmaken, minimaal een week. Maar meestal kan ik daar wel een dagje vanaf praten. En de xolair injectie nog krijgen. Genoeg 'afrondende' dingen dus eigenlijk wel....Nou ja..... ach, we gaan gewoon maar aftellen, nog 5 nachtjes........

zaterdag 30 juli 2011

Ziekenhuis dag 28

"Morgen zal het allemaal veel beter zijn".

Ik keek gisteren naar de herhaling van Derek Ogilvie.Daar was een jongetje dat door een ziekte niks meer kon. Hij kon zich niet meer uiten, helemaal niks. En ineens vroeg ik me af wat ik me op de IC ook al heel vaak had afgevraagd;
Hoeveel mensen zijn er zo?
Hoeveel mensen liggen in ziekenhuizen, bejaardentehuizen, gevangenissen, verzorgingshuizen, andere tehuizen of gewoon thuis de hele dag naar de klok te kijken? Iedere seconde voorbij aan het kijken hopend dat het maar snel morgen is? Hoeveel mensen zijn er die niet kunnen zeggen dat ze pijn hebben? Honger, dorst, warm, koud, niet lekker liggen, what ever, de basisdingen. Hoe erg is het als je dat altijd gekund hebt en dat ineens over is?
VRESELIJK!
Op de Ic dacht ik vaak, je bent niet alleen, en haalde ik alle voorbeelden van hierboven erbij. Ik dacht, kijk naar die mensen. Die hebben geen (voor)uitzicht. Jij loopt binnenkort weer door het zh te feesten, maar er zijn genoeg mensen die dat niet hebben, dus klaag niet. Wat ik trouwens wel vol overgave deed hoor, klagen, haha, God God wat vond ik het erg daar. Echt waar, niet uit te leggen dus ga ik ook maar niet proberen. Doet er ook niet meer toe, dat is verleden, laten we naar de toekomst kijken. Dan is als alles volgens plan verloopt mijn laatste week hier aangebroken! Vóór volgend weekeind naar huis, jeeeeej!

vrijdag 29 juli 2011

Ziekenhuis dag 27

Ohhww jee, ik ben een beetje laat.....
Ik was weer in slaap gevallen na het eten!
Ik was zo moe...... Maar nu ben ik dus echt wakker. Dat mag ook wel want ik heb zo'n 12 uur geslapen en straks ga ik weer mijn middagdutje doen, haha!


Eigenlijk heb ik niet zo veel nieuwtjes. Alles gaat zijn gangetje, weinig te klagen nu eens een keer. Dat valt mee he, haha! Gisteren de picclijn gehad. In mijn rechterarm zit hij. Geen probleem, hij zat er zo in en verdoofd dat het was, hahahaa, echt lollig. Ik ging al om kwart voor negen, half 10 was ik terug en gisteravond om 7 uur was het nog helemaal verdoofd, haha! Volgens mij heeft hij er voor 3x ingespoten of zo. Hij is weer mooi donkerblauw/paars nu en de verdoving is inmiddels uitgewerkt, maar het doet geen pijn. Hij werkt goed en ik heb er verder geen last van. Prima dus.  Longfunctie heb ik ook geblazen, bagger natuurlijk. Of nou ja, 28%, voor mij nog steeds niet slecht, maar vergeleken bij 75% maar 1/3....... Ach.....Ik kan nog steeds (weer) zonder zuurstof en ik voel me niet slecht dus niet zeuren, volgende week beter.....Verder is de koorts weg, dat is ook wel errug prettig! Oh en de pred gaan we afbouwen. Jaaaaa, het word nog eens wat. De dok was net hier en we hebben een nieuw 'doel'. Voor volgend weekeind naar huis. Hoewel ik toch echt liever vandaag was gegaan (tsja, dat steekt toch nog een beetje) ben ik wel tervreden met ons nieuwe doel en we denken allebei dat het wel haalbaar moet zijn. Maar dat ligt vooral aan mij eigenlijk. Nou ja, we gaan het zien. Het is wel goed dat ik hier nog ben, thuis was het niet gegaan zo en dan had ik zeker dit weekeind of uiterst maandag terug gemoeten. Nu lig ik 'lekker' op mijn 'eigen' plek en nog steeds alleen. Ik hoop zooo dat het ook zo blijft het weekeind, kan ik een beetje bijslapen en niksen op mijn eigen tempo en manier, heeeerlijk (zo zonder camera op je neus! Ik altijd maar klagen dat je hier geen privacy hebt...... Heb je ook wel erg weinig, maar vergeleken bij IC is het hier zo heeeerlijk! Ik ga echt noooooit meer terug!!!! (hoop ik).......)

donderdag 28 juli 2011

Ziekenhuis dag 26

K- &@€(&!!!!!!!!!
K- ()€&@!!!!!!!!!
K- %^*(@*!!!!!!!!!!

Ik ken een heleboel lelijke woorden met een K.
Krisis (ja dat is vandaag met een K!)
Koorts
Vooral als die in 1 zin met mij word genoemd worden en ik naar huis wil...
Bah!


Dus moest ik gisteren ineens op de foto. Met bed er heen. Duurde ruim een uur. Komt er zo'n mannetje naar me toe;" u bent mevrouwwww?"
-kijk op sticker achter op mijn bed-
"van wijngaarden"
"aaaaaaa"
-probeer sticker te draaien, lukt natuurlijk niet-
"Van wijngaarden"
"aaaaaallllllleeeee"
-buigt nu voor over-
Aaaaaalllllergie?"
"ja op die sticker staan mijn allergieën"
Maar wat zei u nou?"
-goh, hij kan toch horen-
"Vannnnnnnn"
"Wijngaarden ja".
Sommige mensen zou je toch af en toe hè....

Eenmaal terug op de afdeling binnen no time de dok aan me bed. En dan weet je het al.
HIJ.KOMT.GEEN.GOED.NIEUWS.BRENGEN.

Ontsteking.

Zowel in mijn bloed als op de foto.

Fijn, hebben we geen crisis, hebben we een infectie!

En dus weer een AB kuur. IV wel te verstaan en dus niet naar huis.
BOEOEOEHOEOEOE!
Ik baal.
Enorm.
Vandaag ga ik dus zeker wél voor een picclijn. Tot die tijd dit:

Het TBT is ook geweest. Lang verhaal, maar alles word geregeld. Het apparaat wat ik hier heb krijg ik ook mee naar huis. Vandaag komen ze terug om alle afspraken even duidelijk te maken en af te ronden. De beademingsdrukken zijn iets verhoogd omdat ik nu wat benauwder ben. Niet te veel, want ook dit blijkt HET ei (van Columbus) niet te zijn. Door de hoge drukken gaat alles wel open waardoor de heftige crisissen voorkomen worden en een groot deel van het slijm eruit komt. Een klein deel van het slijm word juist verder de kleinste luchtwegen 'ingedrukt' en gaat.........
yep.
Ontsteken.
Dus nu hebben we weer een soort van probleempje erbij. Zoeken naar de juiste balans..........

Zoek......

Zoek...............

Zoek...............................

Vandaag een nieuwe longfunctie blazen, dat word natuurlijk helemaal niks. Maar ja, ik ga het wel gewoon proberen en kijken of ik boven die 33% van van de week kan komen......

woensdag 27 juli 2011

Ziekenhuis dag 25

Gisteren liep ik rondjes op de gang te wandelen toen ik een paar keer dezelfde mensen tegen kwam. bezoek die niet wisten waar ze moesten zijn. En iedere keer als ik ze weer tegen kwam gingen ze gekker kijken........

HU!?!
En je hoorde ze denken wat ik hier in hemelsnaam deed, haha! Patient? Personeel? Mwahahaaaa, ik had een witte polo aan, echt zh crocs en wel een pyama-achtige broek, maar ja, ach, tegenwoordig kan alles he. Verder geen infuus of ander slangetje en geen polsbandje, je hóórde ze denken, hoe zit dit, hahahaaaaaaaaaaaa!

Verder niet zo heel veel nieuws. Ik lig nog steeds alleen. Mijn eigen telefoon heb ik terug. Tenminste, dezelfde, maar dan helemaal nieuw! Haha, ik heb hem zo goed verzopen dat hij niet meer te maken viel! Naja, ook goed, of beter eigenlijk zelfs........ Kan alleen de nummers nog steeds niet opslaan op mijn sim (of ik weet niet hoe dat moet) dus dat ga ik vandaag eens even uitzoeken......Picclijn hoefde uiteindelijk toch niet omdat 1 de planning is dat ik eind van de week naar huis ga, (en ik me nu eens een keer wél aan de planning ga houden) en 2 omdat ik moest voor een dexascan. Dat schrijf ik vast niet goed, maar das niet erg. Diegene die niet weten wat het is weten ook vast niet hoe je het wel schrijft en diegene die wel weten wat het is snappen vast wat ik bedoel, haha! Maar goed, in ieder geval even om te kijken of mijn botten nog een beetje heel zijn. Kijken of er een reden was voor mijn ribben om 'zomaar' te breken. Verder mensen van het TBT nog steeds niet gezien. Dat moet nu toch niet te lang meer gaan duren. Ik ben niet van plan om het weekeind hier over te blijven voor praktische dingen omdat hun vertikken om begin van de week langs te komen. Dat gaat eeeeeeeecht niet gebeuren!



dinsdag 26 juli 2011

Ziekenhuis dag 24


Vannacht eindelijk weer eens lekker geslapen! Ooohhhh!! En even geen ic-camera op mijn neus, zo lekker! ;-)
Verder heb ik niet zo heel veel nieuwtjes. Gisteren niemand meer van het TBT gezien, dus die zullen vandaag wel komen. Verder komt er vandaag een mannetje van de telefoon mijn oude telefoon weer terug brengen. Kan ik leuk alle nummers er weer in gaan zetten en zo, haha! Oh, en ik moet ws toch voor een nieuwe picclijn, ze willen toch een 'toegang' hebben. Naja, oké dan. Gisteren eerst maar eens een uitgebreide douche en scrub-sessie gehouden onder de douche, oohh zo lekker zonder touwtjes. Daarna creme-tje op mijn gezicht, lotionetje op mijn handen, en nog wat smeerseltjes en dingetjes. ZO. Dat kon maar klaar zijn. Ben benieuwd, waarschijnlijk word het heel de dag wachten zodat uiteindelijk iedereen tegelijk kan komen, dat gaat vaak zo. Naja, ik zie wel, ik hoop alleen niet dat ik weg ben voor die picclijn als dat mannetje voor mijn telefoon komt. We gaan het zien.....

Oh, en trouwens, ik heb (nog) geen buren, jeeeeeej!!!

maandag 25 juli 2011

Terug naar de afdeling dag 23!!

JEEEEEEEEEEEEEEEEEEJ! Het is dus gelukt! Ik ben weer terug op de afdeling en wat ben ik BLIJ!
Mijn eigen spullen, kaarten, mijn eigen luchtje, alles, álles van mij en zoals ik het wil, heeeerlijk!!!!

Voor de rest is het een beetje een sneuvelochtend.
Als eerste was mijn arterielijn aan de beurt. Die deed het ineens niet meer. Naja, was niet erg, ging (toen nog waarschijnlijk) terug naar de afdeling.
Toen sneuvelde een poging om het magnesiuminfuus aan te sluiten, 'afsluiting'.
Daarna een poging om mijn picc-lijn te redden. Geen beweging in te krijgen dus eruit.
Toen sneuvelde de eerste 3 pogingen om gewoon bloed te prikken en daarmee sneuvelde gelijk de moed om een 'gewoon' infuus te prikken. (mwahahaaa, dat vond ik niet erg, geen zin in 100 prikken en als -ie dan zit doet magnesium hartstikke ppppijijijijijijijjinnnnn!)Dat betekend trouwens wel dat ik voor het éérst sinds heel, héééééééél lang HELEMAAL zonder slang ben! Niet 1 infuusje (dat niet gebruikt word maar wel over achter blijft hangen en droog moet blijven onder de douche etc, ggrr) Geen zuurstof slang, dus geen tankje meesjouwen, HELEMAAL NIKS, WOW! Dat betekend dat ik -nu ik ook weer sinds jaren (redelijk) plat kan liggen- onbeperkt rondjes kan draaien in mijn bed vannacht zonder in de knoop te komen!!!! jippieieieieieieie!!
Als klapper op de vuurpijl is mijn longfunctie ook wel gesneuveld. Geen 80%, verre van dat. Nog niet eens de helft. Ik vind het niet zo'n punt. Dat mag mijn 'pret' niet drukken. Ik vind het wel jammer, 80% was leuk geweest, maar ik krijg van de week vast nog een 2e kans........ Ik ben niet benauwd en nog altijd vele malen beter dan ik lang geweest ben en zonder zuurstof met goede satuaraties; dus ik heb er wel vertrouwen in dat ik van de week wel weer opkrabbel.

De IC arts heeft al gebelt voor een nieuwe picclijn, maar terug op de afdeling werd ik -alweer- gered door de lieve-lieve zaalarts die zoiets van; 'Och, als je stabiel ben hoef je van mij geen magnesium'. En dat betekend dus geen iv medicatie en dus geen lijn, daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag! De vorige keer had hij er ook zo een gewoon infuus in tijdens een crisis, dus mocht het echt accuut nodig zijn laten ze hem maar komen, waar hij dan ook is, haha! Neeeeeej, ik ga gewoon geen crisis meer maken, beetje aansterken en dan eens vragen of ik naar huis mag of dat ik hier moet blijven tot Groningen. Ik wil weg. Nu heb ik lucht om vanalles te doen en dan dóé ik er niks mee, dat kan natuurlijk niet he!? Ik moet de bloemetjes buiten zetten nu het kan! ;-)

IC dag 23

Maandagochtend.... Ik ben benieuwd wat vandaag gaat brengen. Als het goed is wel veel. Gisteren niemand van de long gezien, beetje jammer he, maar ja, niks aan te doen. Had ook niks bijzonders. Gistermiddag wel een mini-crisisje, maar we hebben -em eronder gekregen met wat vernevelen, zuurstof en HET apparaat. Jaja, zou hij het dan toch lukken? Zou dit het ei van Columbus zijn? Vandaag opnieuw bloed afnemen voor zoutgehalte. Geneuzel, bah, laat toch. Maar ja, daar denken de heren en dames dokters anders over. Ik heb me gisteren werkelijk scheel gegeten aan de zoute dingen (chippies, hhhhmmmm dat was vast de bedoeling niet, haha!) en braaf mijn bouillionnetjes gedronken, dus nu moet hij toch wel opklimmen. Net als mijn longfunctie. Vandaag mag ik weer, ik ga voor de 80% of meer!! ;-)

zondag 24 juli 2011

IC dag 22 deel 2

PPPFFFFFFFFFFFF, het zo ver hoor! Jawel, het is zondagavond! Dat wil zeggen bijna maandagochtend. En dát wil zeggen zicht op de afdeling! Jeeeeeeeeeeeeej! Ik heb dit weekeind nog wel even gezellie gemeet met een oude pleeg van de long. S. Wahahaa, super leuk, was op de long altijd zo gezellig als hij er was! En dus echt zo balen balen dat hij nu hier werkt! Hij had van de week ook al voor me gezorgd, maar toen was ik nog niet helemaal onder de levenden zeg maar, haha! Ze zeggen dat ik echt de medicatie heb gehad waar ze iemand van 100kg nog mee plat krijgen. Nou, mij dus niet (helemaal) maar meer konden ze me niet geven omdat dan of mijn hart of mijn nieren het zouden begeven.........Vandaag nog even gehad over het ellendige wakker worden. Dat wil ik echt nooooooit meer. Nu denken ze dat het van de combivent komt. Yeah, right. Ik wil veel geloven, maar dat gaat me toch net te ver. Maar goed, oke, het valt te proberen he........

Ondanks dat ik nu (mijn arterielijn niet meegeteld) nergens meer aan vast zit, en de verpleging heel lief voor me is zou ik toch blij zijn als ik hier weg ben. Hopelijk gaat dat morgen echt gebeuren. Vandaag was het verhaal dat de mensen van het TBT eerst de verpleging op de afdeling moeten leren hoe ze met mijn apparaat om moeten gaan als ik bv een kleine crisis heb en dat apparaat mij moet redden maar bv storing is of zo. Volgens mij willen ze gewoon zeker weten dat ik hier niet meer terug kom, haha!

Ik kan nu wel wandelen over de afdeling.

Maar

Dat is als ik op mijn tempo expres extra langzaam loop precies 40 seconden voor 1 rondje langs allemaal slapende mensen. Top. Dus dat schiet niet bepaald op. Ik wil weg, even naar beneden, naar de hal, naar buiten. Als ik nu van de afdeling af wil moet er eerst iemand zijn die tijd EN zin heeft om met mij een rondje te gaan lopen. Naja, doen ze wel hoor, maar vind ik gewoon niet zo'n succes.
"HOGER HARDER VERDER WIL IK GAAN, EN ANDERS DAN EEN ANDER ANDERS BEGIN IK ER NIET AA-HAAN.
HOGER HARDER STERREN RAAK IK AAN, EN ANDERS DAN EEN ANDER ANDERS WIL IK NIET BESTAAN".

IC dag 22

Vannacht eindelijk voor het eerst sinds ik 'wakker' ben een beetje fatsoenlijk geslapen. (hu... dat is een hele vreemde zin, maar goed, jullie snappen wat ik bedoel) Dat is wel erg lekker. Verder heb ik niet zo veel nieuwtjes eigenlijk. Niks meegemaakt. Het protest van verpleging en ander personeel word steeds groter. Niemand snapt wat ik hier nog doe. Ik ook niet. Naja, niet mijn plan hoor, niet mijn idee en dus niet mijn probleem. Ze vechten het maar lekker onder elkaar uit. Nu was het verhaal weer dat mijn plekje op de afdeling weg zou zijn. Nou.......... Ik geloof niet dat íémand zin heeft om mijn zooi op te ruimen. Kunnen ze trouwens niet eens, want veel van mijn spullen zitten in de kast en die zit op slot, HA, het is mooi MIJN plekje! ;-) Dus we gaan zien wat het word vandaag.........Ondanks extra boullionnetjes, en het knip en plak werk in mijn pillen blijft het zoutgehalte vergeleken met gisteren dalen :-$ Naja........

zaterdag 23 juli 2011

IC dag 21 deel 2

Haha, tsja, ik maak tegenwoordig uit verveling maar een deel 1 en een deel 2, en misschien zelfs vandaag nog wel een deel 3, want het is pas net 2 uur geweest, haha!

"ik blijf er de eerste keer even bij als je het niet erg vind".

ALS IK HET NIET ERG VIND

En als ik het nou wél erg vind? Dan had ik in dit geval pech gehad en was mijn douchebeurt niet door gegaan. Incasseren, accepteren Ilse.......En dus zei ik, nee hoor, vind ik niet erg. (gggrrrrr) Aardige man wel hoor, maar nog een vent ook, heb ik weer hoor. Een snelle blik in de spiegel vanmorgen na een week in bed rondjes draaien leerde me dat het toch écht de hoogste tijd was voor een douchebeurt en vooral voor een sopje voor mijn haar. Dus tjsa, gedoucht. Ach, wie kan er nou zeggen dat ze op de IC samen met een vent gedoucht heeft?! ;-) Yep, it's me!!
Ze zijn er inmiddels wel uit dat ik echt tot maandag hier blijf. De verpleging vind het onzin, ik ook wel een beetje. Ik ben hier "niet op mijn plek". Maar de artsen willen er niet aan. Zowel de longartsen niet als de IC artsen willen dat ik hier blijf voor de zekerheid, want 'het was wel heftig hoor ils'. Zeiden de lieve longdoks die dienst hadden vandaag. Fijn dat ze me samen even op kwamen zoeken. Altijd fijn om een vertrouwd gezicht te zien. En te weten dat er mensen dienst hebben die me kennen......toch he, voor het geval dát........ want stel je voor...........met mij weet je het nooit, haha! ;-) Onder het mom van zoek en gij zult vinden is er weer een probleem opgespoord. Ik plas te weinig en toch een zouttekort in mijn bloed...... Das gek...... En dus word er weer geknipt, geplakt en gesleuteld aan de medicatie om het weer op orde te krijgen. Naja, 't zal wel. Ik voel er niks van en ik vind het wel makkelijk dat ik -nu de katheter eruit is- niet zo veel hoef te plassen, hihi!

Ic dag 21

Goeiemorguuuuuuuuuuu!!!


Zo werd ik vanmorgen pas om kwart over 6 wakker gemaakt. (jaja, dat is laat hier, haha!)


"Ja ik heb je vannacht maar laten slapen want ik hoefde toch niks bij je te doen".
Ja.
"Wanneer ga jij eigenlijk terug naar de afdeling? Je kan het apparaat nu toch zelf bedienen? De zorg van de IC heb je toch n iet echt meer nodig?"
Nee dat vind ik dus ook niet, ze zeggen dat ik nog het hele weekeind hier moet blijven..........
"JA?!"
Ja.
Oh........


Tsja, sorry..... tis ook niet mijn idee hoor..............


Verder niet zo veel nieuwtjes sinds gisteren. Alles rustig. Ik had gisteren gevraagd om mijn haar eens te wassen. Nu ga ik straks onder de douche die tot nu toe als opslag fungeerde. Ik ben benieuwd. De katheter is er trouwens inmiddels ook uit, dus alweer een touwtje minder. Straks lig ik op IC zonder ergens aan vast te zitten, mwahahaaaaaaaaaaa, hoe lollig is dat!? Tsja, ik ga er de lol maar van in zien.



Oh en Pauline; Welkom, nu ben je dus geen stille lezer meer he!?  ;-)

vrijdag 22 juli 2011

IC dag 20 deel 2

Oooohhhh, wat een geklaag he!?

Maar het heeft allemaal wel een doel. De longfuctie van vanmiddag was 75%
WAAAAAAAAAAAAA, de beste sinds 2,5jaar!
Dus tsja, ik moet toegeven, ze doen wel iets goed he..................
Maar pppffffff mén, je moet er wat voor over hebben hoor!
Maar goed vanmorgen is alles wel in sneltreinvaart gegaan. Ik heb heb apparaat voor de beademing van het thuisbeademingstteam gekregen. Op mijn vraag of ik dan morgen naar de afdeling over mocht zei de longarts heel diplomatiek dat dat 'echt de expertiese van de ic artsen is'. Mijn argument dat ik goed met het apparaat om kan gaan en dus wel weg kan wuifde ze in de wind. Zeker toen ze herhaaldelijk zei; 'dan herhalen we maandag op de ic nog een keer de longfunctie'. En ik daar aan toe voegde; 'of op de afdeling'. Neej, dat ging écht op de ic gebeuren.......

Mens

Zeg dan niet als ik vraag of ik naar de afdeling mag dat dat aan de ic artsen is! Zeg dan gewoon NEE! Pppfff, oohhh, ik ben lichtontvlambaar de laatste dagen geloof ik................ Naja, anyway, kijk, dit is mijn nieuwe, veel fijnere spacemasker! ;-)



Die gaat mij redden. Maandag wil ik een longfuncie van 80% halen. Door het apparaat komen er ineens bakken met slijm en allerlei hoestprikkels los in mijn longen. Allemaal 'zooi' die er nu uit komt en die er eerder zou blijven zitten. Een goed teken dus.

Verder vanmorgen weer de 'supervisor' gesproken. Tjsa, Ilse neemt geen genoegen meer met een arts-assistent he! Ik wil de hoge, hoger, hogste baas spreken en niemand daaronder, haha! Schat van een vrouw hoor. Ik moet het toegeven. Ze doen alles om het zo comfortabel mogelijk voor me te maken. Toen ik haar vertelde dat ik helemaal gek werd van die k*t infuuspomp die de halve nacht piept OF het ECG apparaat dat ALTIJD alleen 's nachts storing heeft werden de infuzen afgekoppeld en de ECG plakkers eraf gehaalt. Tikkie meer vrijheid. Geeft mij een tikkie meer rust. Hoop dat dat gevoel zich voorzet. Dat ik me er bij kan neer leggen op de een of andere manier.  Het is heel vervelend om hier machteloos op bed de uren voorbij te zien kruipen en jezelf helemaal op te vreten omdat je zoveel wil maar niks kan omdat je vast zit...... Is vast één of ander ingewikkeld psychologisch iets. Want ik zit nog steeds vast 's morgens voor de magnesium, en vooral aan de arterielijn. Die zit me echt in de weg, maar ja. Het scheelt zo veel geprik he, dus die laten we maar even zitten..........

Hopelijk morgen dus was meer rust in mijn lijf..........

(Nog even een medische update voor de geïnterreseerden;)
  • prednison-40mg
  • AB-niet (had ik ws een allergiesche reactie op van de week)
  • zuurstof-uit (!)
  • iv medicatie-gestopt (behalve de magnesium dan)
Duuuuuuuuuuuuuuuussss, eigenlijk geen reden om te klagen..........

Ic dag 20

Een nieuwe wacht-dag in zh land.

Vreselijk

Ik ben al ruim 3 uur wakker (met dank aan een piepende infuuspomp) en er is nog niks gebeurd. Het erge is dat ze mijn deur tegenwoordig open laten staan en ik dus net kan zien, maar vooral horen wat ze aan het doen zijn. En ik kan je zeggen.......... Dat is niet zo veel tot nu toe. En ik maar wachten. Daar kan ik ZÓ niet tegen! GGGRRRRRRR!!!!!

Vandaag moet ik longfunctie blazen. Ik hoop dat die goed is,( dat denk ik wel) en dat ik dan terug kan naar de afdeling. Maar dat laatste weet ik nog niet....Ik weet niks, niemand weet iets, gék word ik ervan.............. bah

donderdag 21 juli 2011

Ic dag 19

Daar ben ik zelf weer! Onder de levenden zullen we maar zeggen. Tenminste, half.
IK WIL NAAR DE AFDELING en dat wil ik
NU!!!!!
Dus iedereem die hier binnen komt krijgt dezelfde vraag;
"Wanneer mag ik nou-hou!?"
En iedereen geeft me hetzelfde andwoord. Dat ze het
1. niet weten
2. niet gaan wetem
3 ook geen poging gaan doen om het te gáán weten
4 dat ik me er maar bij neer moet leggen
5 "gewoon" geduld moet hebben
6 dat ze gewoon voorzichtig zijn etc etc etc...........
PPppffffff vanmorgen de supervisor gesproken. Dat is niks meer dan een duur woord voor baas van de afdeling. Ze willen zien of die kapbeademing inderdaad mijn longen open houd en ja dat moet per se hier en nee, dat kan écht niet op de afdeling. Aardige vrouw hoor, ik dacht HA! Toen ze binnen kwam, die l*l ik wel even onder tafel met mijin argumenten waarom ik weg MOET!! Niet dus, jammer hoor........................Geduld is het sleutelwoord, héél véél geduld. EN DAT HEEFT MADAM  NOU EENMAAL NIET!! Dus schrijf gerust de meest grote onzin bij reacties, sms me, mail me whatever, help!!

woensdag 20 juli 2011

Ziekenhuisdag18 Nog op ic

Ilse is eind van de morgen weer helemaal wakker geworden en de beademing is gestopt. Het was de bedoeling dat ze vanmiddag rond drie uur zouden beginnen met de kapbeademing Pipep (weet niet of ik het zo schrijft ) en dit dan om de drie uur zouden proberen 24 tot 48 uur op de ic en als het goed was ingesteld zou ze hiermee naar de longafdeling kunnen. Helaas kort na het stoppen van de slaapmedicatie en de beademing is Ilse erg onrustig geworden. Ze kon niet blijven liggen ging zitten/liggen linksom/ rechtsom gaf duidelijk aan dat heel haar lichaam van binnen jeukte, had ook een iets opgeblazen gezicht en kneep steeds heel haar handen samen. Ze had een hoge bloeddruk en hartslag was ook heel onrustig.Door die onrust gingen steeds alle alarmbellen rinkelen Wat de oorzaak was/is??Dit heeft ze nog nooit gehad. Het heeft tot rond vijf uur geduurd en hebben haar toen haldol gegeven waardoor Ilse zelf wat rustiger werd maar ze gaf duidelijk aan dat heel haar lichaam onrustig was van binnen, en als ze even lag dan zag je ook heel haar lichaam schokken. Vanavond was het wel minder maar nog niet over, ze zouden haar nogmaals haldol geven. We moeten nu maar afwachten wat de morgen brengt en misschien kunnen ze morgen dan met de kapbeademing beginnen. Ilse haar eigen longarts kwam ook nog langs en die vertelde wel dat Groningen akkoord was gegaan met de longfunctie en w.s eind September ze haar daar verwachten. Al met al had Ilse het anders gewild vandaag en graag terug gegaan naar de longafdeling. Dittie

maandag 18 juli 2011

nog even een bericht hoe het Ilse vergaat op de ic.

Zoals het er nu voor staat blijft Ilse tot woensdagochtend aan de beademing en in slaap. Dan is er eerst overleg met de longartsen wat er verder gaat gebeuren. Ilse was af en toe wakker en gaf dan duidelijk aan door middel van een woord/letterbord wat ze wilde. SLAPEN er wordt goed naar haar geluisterd en ze zeggen allemaal Ilse we weten van je brief en weten wat je wel en niet wil. Ilse schijnt veel slaapmedicatie nodig te hebben om echt weg te zijn, maar de verpleging van de ic vind het ook wel fijn als ze af en toe wat wakker is want dan kan Ilse zelf  aangeven of ze lekker ligt of pijn heeft. Als ze wakker is geeft ze ook aan dat ze pijn in haar keel heeft maar dat is niet raar met de beademing en haar mond staat natuurlijk ook een stukje open. Verder ligt ze niet vast en is ze rustig. Als er weer nieuws is zet ik het op haar blog.Dittie

Ilse toch weer naar ic

Toen ik gisteravond bij Ilse was was haar saturatie erg aan het schommelen, laag/goed/laag. Tegen 23.20 uur is toch de ic arts erbij gekomen en is ze naar de ic gebracht. Eerst zo zonder beademing, alleen wel weer de verschrikkelijke lijn geprikt(in de lies nu) en aan elle toeters en bellen. Rond 02.30 uur toch ook aan de beademing en in slaap omdat de saturatie niet goed bleef. Nu net heb ik nog even gebeld ze was aan het wakker worden had nog wel de beademing, maar de zuster had heel goed naar het verhaal geluisterd van van de week want ze vertelde ze heb alles bij de hand, de bel het ding van het bed enz. Wat nu verder gaat gebeuren weet ik nog niet. Het is wel te hopen dat Ilse niet te lang wakker moet zijn met de beademing in want dat vind ze heel vervelend. Als er weer ander nieuws is zet ik het op de blog. Dittie

zondag 17 juli 2011

Ziekenhuis dag 15

"Ik weet niet of we die nog hebben."
Maar ik heb er wel 1 nodig, want deze is echt helemaal leeg.
"Dan moet ik hem gaan zoeken."
Nou ja, graag.
"Maar dat heb ik net ook al voor iemand anders moeten doen."
-pppffff ja dus!?! volgens mij word jij er voor betaald om hier dingen te pakken-
Ja, daar kan ik ook niks aan doen, deze is leeg en ik kan écht niet (meer) zonder lopen....
"Ik kom er zo wel 1 brengen."
-ja, dat lijkt me wel ja-
Dank je wel...........

Dat ging over een zuurstoffles. Serieus he, dat je hier op ALLES lang moet wachten, ALLES 100x moet vragen en over VEEL discussies moet voeren wist ik al. Maar dat er op een longafdeling in een academisch ziekenhuis geen volle zúúrstoffles meer is?! Najaaaaaaaaaaaaaaaaa, sorry hoor. Ik ben de afgelopen weken al van de ene verbazing in de andere gevallen hier, maar dít gaat mijn 'ik kan het me wel voorstellen' te boven. Uiteindelijk is hij er wel gekomen hoor, die fles, waar -ie ook vandaan kwam. Maakt ook niet uit, ik hád hem, haha!

Oh, en ik had een foto beloofd he, van mijn verwondingen van de vrachtwagen, kijk;
mijn mooie picclijn met paars randje, haha!

mooi he, aan allebei de kanten, ik moet wel een béétje in evenwicht blijven


het is niet zo heel duidelijk, maar deze voet was dus 2x zo dik als de andere he! Door die lijn in mijn slagader die daar wel ergens zou lopen.....Nu is het blauwe uitgelopen en dus het dikke weg, maar wel mijn hele voet blauw............

Dat was mijn klaagzang weer voor vandaag. Morgen weer maandag, hopelijk voel ik me beter, positiever, denk het wel, moet gewoon.......eens kijken wie er deze week de zaalarts is en vragen naar mijn eigen dok en een PLAN! ;-)

zaterdag 16 juli 2011

nog steeds dag 14

(Het is nog steeds dag 14 maar ik voel me rot, bah, dus een blogje tussendoor. Beetje mijn frustratie uiten op het toetsenbord. Misschien helpt het iets......Misschien morgen wel weer gewoon een nieuwe blog....Misschien ook niet..... Ik weet 't nog niet..............)

"Blijf niet stilstaan bij uitzichtloze situaties; daarmee verbruik je je levenskrachten. Geen medelijden met jezelf."


"Als iets je niet dood, maakt het je sterk.
We volgen de regels, geen half werk.
Je kunt toch niet anders, je kijkt en kiest
En winst weegt dan meer, dan wat je verliest"


"Ik heb geleerd steeds als er iets mis gaat de mislukking te gebruiken als katalysator om in zicht te krijgen in de wijze waarop ik er zelf deel aan heb"


"Ik loop de straat op zonder doel; en ik probeer dat rotgevoel
wat los te laten
Maar wat ze deed, en nog steeds doet; dat valt toch eigenlijk niet goed
of recht te praten"


Tegeltjeswijsheden..............

Tsja.......................

Vooral die eerste zit heus een kern van waarheid in. Want oh, wat voelde ik me vanmorgen zielig en ellendig. Maar wat schiet je er mee op? En dus heb ik mezelf mijn bed uit gesleept en gewoon gedoucht en de dingen gedaan die 'moesten'. Nou, daar ben je hier snel mee klaar, dat was dus douchen, eten, pillen controleren en innemen, picclijn verzorgen en klaar voor de heel de dag. Bah.

WAT.VOEL.IK.ME.ROT.

Het slaat he-le-maal nergens op. Ik heb alle reden om blij te zijn. DE longfunctie van mijn leven -letterlijk- is gelukt. HET belangrijkste doel gehaald, ik heb lucht, geen ab meer, een picc-lijn die het goed doet, geen vervelende buren die me wakker houden, maar ik voel me niet blij. Ik bén het wel, écht maar ik kan wel janken. Om niks. Er is geen reden voor verdriet. Het zouden tranen van vreugde moeten zijn. Misschien zijn ze dat ook wel.....gedeeltelijk van de spanning of zo? K weet t  niet........

De narcose middelen zitten nog in mijn lijf. Ik vroeg net aan de verpleging of het kon dat ik daar nog last van had nu. Haar antwoord was; ooooohhhhhhhh, meissie, daar kan je nog een maand last van hebben!

Een maand.

Ik ga me dus echt niet nog een maand zo voelen, dat vertik ik echt. Wat is dit vervelend. Alles is beurs en blauw, (zal morgen een mooie foto maken van mijn picclijn) mijn mond ik kapot, incl mijn lippen, alles, ALLES is blauw en doet pijn. Nou hoor ik jullie denken, goh, das niet gek, je hebt lucht, wees blij daarmee. En nee, niet dat dat nou allemaal het ergste is hoor. Maar toch........ Het is misschien net die druppel.........Het gevoel alsof er een vrachtwagen over je heen is gereden. 3 x dan wel in 1 week.....Het is niet eerlijk. Die dag dat ik op de IC was hebben ze ineens de deuren zwaarder gemaakt, de infuuspalen ook, de kamers kleiner want ik bots overal tegenaan, de koelkast verder weg gezet en ik heb het gevoel alsof ik de hele dag lood met me mee sjouw. Ik heb bijna de hele dag geslapen. Mijn lijf vind dat fijn. Die wil niks. Alleen maar liggen, slapen en niksen. Maar mijn hoofd wil alles behalve niksen. Die wil WEG WEG WEG hier voordat er zich weer een bact in je longen nestelt!! HUP je bed uit, op de fiets, in de douche, naar de hal, je kan het heus wel, DOE IETS! Dus het is oorlog tussen mijn hoofd en mijn lijf. Mijn lijf wint. Het is geen gelijke strijd omdat ik niet ergens onderweg om wil vallen en ik dus opgeraapt moet worden door de verpleging Dan ben ik hier de komende week zeker nog en maakt dat ik wel een beetje voorzichtig ben............pppppffffffff,  moet mijn tanden nog poetsen. 1 Ding wat ik nog moet doen........ Maar dat vind ik wel heeeeeel veel werk nu, dus ik stel het nog even uit, komt wel, strakkies......

Ziekenhuis dag 14

Haha, hoe hadig is dát, dat mijn moeder ook mijn blog kan schrijven als ik weer eens 'gecrahst' ben?!

Heeeeeel handig voor mij!

Ooohhhh, en super goed idee van de doks he, om mij op de ok die longfunctie te laten blazen! Anders was het echt nooit gelukt! Maar goed, hoe dan ook. Dat apparaat kan wel zeggen dat ik net 51% gehaalt, het voelt alsof ik 110 geblazen heb! Ik heb lucht genoeg, geen ab meer door mijn gesneuvelde infuus van van de week en dus begint het te kriebelen.

Ik wil naar huis.

Ik ben er pas goed twee weken, maar het voelt als ZO veel langer. Alles doet pijn, is blauw, mijn ene voet is 2x zo dik als het andere door een aterielijn (tsja, ik wist ook niet dat er bóven op je voet een slagader loopt)Het voelt alsof ik al maanden hier ben. Bah, voel me zo nutteloos, doelloos, zit hier maar te zitten. Of ik nou mijn bed uit kom of niet, het zal de rest van de wereld een zorg zijn. En dus wil ik weg. Gewoon voor het idee. Thuis hoef ik ook niks, maar dat is toch anders.

En boeoeoeoeooeoeoeoeoeoeoee mijn eigen longarts was er gisteren niet! Na-hou-hououououowwwww! Ik wil een plan!!!!! Want de planning die we hadden is afgerond. Longfunctie is gedaan, nieuwe picclijn zit erin (ooohhhh en die doet trouwens pijijijijijijn,,,,,,,, lukte niet, uiteindelijk dus wel, maar is nu helemaal paars) Maar goed, geen ab, ribben die het best aardig doen, dus misschien kan die pomp er ook wel af....... Ik heb haaaaaaaaast, want ze gaat ook nog eens voglende week op vakantie! HELP! Nou zijn er wel meer die hier over mijn 'lot' kunnen beslissen, maar toch he.......maar toch.....Zij op vakantie, de vast zaaldok in de nacht........Neej, dat vind Ilse niet leuk als ze haast heeft. Dus nu moet ik dit weekeind geen crisis maken en maandag op naar een ander, nieuw plan.

vrijdag 15 juli 2011

ilse is terug op de longafdeling

Eind v d ochtend is Ilse wakker geworden op de ic vandaar is ze naar de o.k. gegaan. Ze gingen daar proberen haar spieren door middel van gassen die bij kinderen gebruikt worden voor narcose te laten ontspannen.Dit gingen ze gelijk na de ic opname doen omdat dan alles goed open staat van de slaapmedicatie vd ic.De longfunctie is geblazen eeeeeeeeeeen jawel 51% dit is wat we allemaal hoopte en waar de artsen veel mee bezig zijn geweest. Groningen Ilse kom eraan zodra jullie dat apparaat hebben en ga a.u.b. akkoord dat op deze manier de 51% gehaald is. Ilse was nog niet terug op de afdeling of ze moest opnieuw weg voor en nieuwe picc-lijn. Jullie zullen begrijpen dat door dit alles Ils heel moe is en veel slaapt vandaar dat ik vandaag nog 1x deze blog doet, morgen doet Ilse het zelf weer. Dittie

donderdag 14 juli 2011

Bericht naar Ilse haar Blog van vandaag

Ik weet niet of het allemaal goed gaat overkomen maar gaat het voor Ilse proberen. Ilse kreeg het vanmiddag weer benauwder en haar saturatie was weer aan het zakken dus is ze weer opgenomen op de ic. Op dit moment is ze in diepe slaap en aan de beademing. Voordat ze ging slapen hebben de ic artsen de brief van haar te lezen gehad (die ze gisteren op haar blog had gezet) en nu maar hopen dat wat Ilse zo vervelend vond en waar ze weer erg tegen op zag niet gaat gebeuren. Zoals het nu over komt slaapt ze rustig.  Dittie (de moeder van Ilse)                      

Ziekenhuis dag 11

Altijd wat

Het is altijd wel wát.

Vanmorgen werd ik wakker omdat mijn bed nat werd. Ik denk, hoe kan dat nou. Wat denk je? Picc-lijn eruit. Pleister, alles nog helemaal er op en eraan, maar het lijntje er tussen uit geschoven.

En dat is heel, héél onhandig omdat ik nu dus geen infuus heb. En er is er ook niet zomaar eentje in te krijgen. Wil ik ook niet, geen gewone. Die gaan toch zo weer kapot en ik heb geen trek in 100 prikken. Ik heb gewoon geen zin vandaag. Ik wil even niks, geen zin om positief te zijn, om te zeggen 'het komt wel goed' of 'het gaat wel lukken'. Ik heb even een baaldag. Dus moet ik een nieuwe lijn en daar heb ik zó geen zin in. Ik wil rust, eens een dag niks, geen crisis, geen gedoe aan mijn lijf, geen gezeur aan mijn hoofd, gewoon eens een hele dag op bed hangen en een beetje slapen. Maar dat gaat hem niet worden vandaag vrees is. Ik hoop niet dat die fijne radioloog van de vorige keer dienst heeft. Dan hebben we al ruzie nog voor we elkaar gezien hebben en gaat hij hem natuurlijk zeker vast hechten. Dan kan hij er niet meer uit vallen. Ik hóór het hem zeggen. Het ziet er wel een beetje gek uit, het is gewoon een gat, je kan er zo in kijken, haha!

Verder beetje een onrustig gevoel wel. Na de crisis van vrijdag vertrouw ik mijn lichaam nog minder. En als er nu iets gebeurd kunnen ze niet zomaar medicijnen geven omdat ze geen toegang hebben. Er moet nu dus niks gebeuren!......
De buurman heb ik gisteren trouwens omgerolen voor een buurvrouw. Ouder vrouwtje, wel aardig, weinig op aan te merken, maar vooral is ze heerlijk rustig 's nachts en gaat ze nog eerder slapen dan ik. Ze bestaan nog, mensen die eerder gaan slapen dan ik! ;-)

woensdag 13 juli 2011

Ziekenhuis dag 10

"Het menselijk lichaam is niet gemaakt om vast te zitten aan slangetjes".

Dat waren de wijze woorden van de lieve IC dok toen ik een sat van 95% had zonder zuurstof en we dus eens gingen kijken hoe het zonder slangetje zou gaan........Beetje jammer dat het maar voor 1,5 uur, was, maar toch he..... het was éven!


Oooohhh, wat is het vroeg..... en ooohhhhh wat ben ik nog moe.......... Met dank aan een nieuwe (turkse) buurman echt een slechte nacht gehad; amper geslapen. Ppppfffff, ik ben echt ka-pot.....doet me vast geen goed maar ja, wat doe je eraan he......... Bah!


Maar oké, even over gisteren. De longfunctie was dus inderdaad niet genoeg. 43% was het.(dan ben ik denk ik groter dan jij Tamara, haha!)  Nu mag ik het waarschijnlijk volgende week dinsdag nog eens proberen. Waarschijnlijk was dit idd te kort op de crisis van het weekeind (Jorine, je moet dokter worden!) Dan krijg ik volgende week alle soorten slaap-en ontspanningsmiddellen die er zijn om alles maar zo goed mogelijk open te laten zijn. Dan komt op de IC eerst mijn eigen longarts luisteren of het ook echt allemaal open en schoon klinkt en dat zo is gaat de beademing er pas af om dan vervolgens DE longfunctie te blazen...... Goed plan op zich toch? Word alleen wel een kwestie van timen voor hun, want ik ga niet een hele dag wakker liggen zijn totdat mijn eigen arts er is om te luisteren he! Maar dat komt vast goed. Gistermiddag vroeg iemand van de afdeling me mijn 'IC ervaringen' op papier te zetten zodat ze daar onderling over konden praten, ook met de ic artsen voor een volgende keer. Maar ook dat ze het konden gebruiken als iets om van te leren voor intensivisten in opleiding of zo..... Naja, maakt niet zo veel uit, als ze er maar iets voor MIJ mee kunnen doen. Dus ik heb gisteravond met mijn duffe hoofd alles nog min of meer opgeschreven. Want vandaag is het natuurlijk GOD, dus dan is het wel fijn als ze het dan gelijk met iedereen bij elkaar kunnen bespreken! Ik zal het hieronder zetten, weten jullie ook gelijk mijn ic belefenissen! ;-)

Als ik voor behandeling oid naar de IC moet en beademd moet worden, zeg ik altijd van te voren -als dat nog gaat- dat ik wil slápen. Echt wil slapen. Ik wil niet uren wakker liggen met de tube in mijn mond. Ik kan sowieso niet plat liggen, dus op een IC kan ik dat ook niet. Als ik dan plat lig én met die tube in mijn mond word ik daar alleen maar benauwder van. Als dan ook nog eens allebei mijn handen vastgebonden liggen aan mijn bed, ik slijm wat in de weg zit niet kan ophoesten, ik zelf de afstandsbediening niet heb om mezelf wat rechter te zetten én geen bel in de buurt heb kost het mij de groots mogelijke moeite om niet in paniek te raken. Ik kan de mensen die binnen komen alleen maar aankijken en hopen dat ze zien dat ik naar hun kijk of dat ze horen dat er slijm zit als ik (of het apparaat) adem haal. Veel zien dat niet eens omdat ze binnen komen voor een infuus of apparaat dat piept. Dat zetten ze dan (achter me) uit en weg zijn ze weer. Het is soms net of ze doen alsof ze 'vergeten'. Ze zeggen niet wat ze komen doen, geen 'hoi' geen 'dag', het maakt niet eens WÁT ze zeggen, als ze maar even contact maken. En dan niet als je ziet dat ik na uren wringen 1 hand los heb gemaakt binnen komen, zeggen "dat vind ik niet zo leuk", hem nog straker vast maken en weer weg gaan. Ik maak hem niet voor niks los, je moest eens weten wat IK 'niet zo leuk vind!!' ER IS IETS; HELP ME DAN!....Net als de saturatiemeter. Die valt er echt niet uit zichzelf ineeens 30 keer achter elkaar af. Die schuif ik expres van mijn vinger zodat er iemand komt die me kan helpen. Tenminste, dat laatste is vaak niet eens zo.......... Soms ziet iemand dat ik mijn ogen open heb, maar 9 van de 10 zeggen alleen; "ga maar slapen". En wat zou ik dat op zo'n moment graag willen, maar dat gaat niet omdat de frustratie steeds groter word.Op den duur gaat alles storen, krijg je jeuk, lig je niet lekker, heb je het warm/koud en je kan niks en word kwaad. Misschien denken ze dat ik niet helemaal 'bij' ben of zo, ergens tussen buiten westen & helemaal bij bewustzijn in zweef. Maar dat is niet zo. Ik kan van minuut tot vertellen wie er was, wat er gezegd werd etc. De laatste keer had ik even geslapen, maar werd ik wakker, hoorde mensen om me heen praten, maar ik kon helemaal niks bewegen. Zelf niet een oog open doen, niks om duidelijk te maken dat ik alles hoorde en vooral (zou) voelen! IK HEB HEEL VEELSLAAPMIDDEL NODIG!! Ik wil niet dat mijn handen vast gemaakt worden. Ik weet dat ik soms als ik net 'in slaap' ben onrustig kan zijn. Maar dat is dan alleen omdat ik gewoon kwaad ben dat ik niet echt slaap -en dat meestal wel afgesrproken is "IK zorg dat je slaapt"- en ik dat verder niet kan uiten. Dan moet je me niet vastbinden. Geef me wat meer slaapmiddel en het is over. Ik trek echt die tube er niet uit. Alle andere ICopames had ik dat al 10 keer kunnen doen, maar dat durf ik toch echt niet zelf. En hoef ook niet uren wakker te zijn om die tube eruit te halen.Ik ben wakker of ik slaap punt. Bij mij zit daar niet zo veel ruimte tussen. Ik snap best dat ik wakker moet zijn, maar een half uur is dan toch wel een zo'n beetje het maximale. Wakker is wakker en als ik zelf adem mét tube doe ik dat ook écht wel zonder....
Dus bij evt volgende IC opname mij;
- Niet plat laten liggen
- Niet vastbinden
- Niet in mij prikken als ik nog wakker ben
- Wel hééééél veel slaapmiddel geven ;-)
- Wel gewoon tegen me praten
- Wel mij de mogelijkheid geven om dingen duidelijk te kunnen maken dmv een bord met woorden / letters of pen en papier
- Wel zorgen dat de bel én de afstandsbediening van mijn bed ergens liggen waar ik erbij kan

dinsdag 12 juli 2011

Ziekenhuis dag 9

Ik ben terug op de afdeling, longfunctie heb ik geblazen op de IC.

Met tube (en een sat van 83%) dat ging dus niet

Toen zonder tube (met sat van 95% zonder zuurstof!!!!!)

Maar geen 50%volgens mij.

Net niet.

FEV1 van 1,43 voor de kenners (dacht ik dat de longfunctiemeneer tegen die IC dok zei..........)

Veeeeeeeel meer dan ik 'normaal' zou blazen, maar of het genoeg is?

Geen idee, nog geen dokter gezien dus geen officiele uitslag............

Maar ik hou het kort, want ik ben

beroeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoeoerd, bah ziekjes, benauwd (terug aan de zuurstof) moe, pijn....

In 4 dagen 2 keer naar IC, 2 keer narcose en 2 keer intuberen vinden mijn keel en eigenlijk mijn hele lijf niet fijn. Nope. En dus PROTEST. STAKING.

Liggen wil -ie. Mijn lijf. Liggen, rust en slapen...........

(Later komt het hele verhaal wel, maar ik heb zoooooooooo veel te vertellen, gaat nu niet lukken om zo lang mijn ogen open te houden en rechtop te zitten.......)

maandag 11 juli 2011

geplande ic!!!

Ze komen net zeggen dat ik naar de IC ga over een uurtje om te slapen en morgen DE geplande longfunctie te gaan blazen. Dus ik ga zo kunstmatig slapen tot morgen. Spannend, ik hoop ZO dat ik echt slaap want ze gaan me weer intuberen, bbrrrrr, bah. Maar goed, alles voor de goede longfunctie voor de behandeling in Groningen. Allemaal duimen dat ik lekker slaap en vooral dat als ik morgen wakker word de 50% of misschien wel veeeeeel meer haal!!!

DOEOEOEOEOEIIIIII!!!!!

Ziekenhuis dag 8

Goeiemorgen! Daar ben ik even tussen mijn ontbijt door. Ik heb niet zo veel honger én niet zo veel nieuws, dus ik ben zo klaar. Gisteren eigenlijk niks anders gedaan dan geslapen overdag. Gistermiddag met bezoek even heerlijk naar buiten in de zon en daarna weer terug op de kamer weer als een roosje in slaap gevallen. Ik slaap zó veel, echt niet normaal. Het hele gebeuren heeft misschien toch iets meer indruk gemaakt als ik dacht. Ik had zaterdag zoiets van sch, ik ga naar de ic en ik ben nu ladida weer terug, niks aan het handje, gebeurd wel vaker. Maar eigenlijk is dat onzin, gisteren er tussen het slapen door toch wel over nagedacht. Stel nou dat het net iets eerder gebeurd was, had ik in de wc gelegen.... Stel nou dat het reanimantieteam (ivp het hartteam werd mijn verteld door de dok van gisteren) niet zo snel hier was geweest stel dit, stel dat. Alle vragen van gisteren en nog meer blijven door mijn hoofd spoken. Vandaag is de dr er die er vanaf het begin bij is geweest en die 'alarm' heeft moeten slaan omdat ik weg zakte terwijl zij aan het prikken was. Ik ben benieuwd. Ik hoop dat zij me wat dingen kan vertellen en wat antwoorden kan geven op mijn vragen. Want dat zijn er VEEL!

Ik denk dat er vandaag wel veel mensen binnen gaan lopen die er over beginnen. Misschien worden en dan wat dingen duidelijker, kan ik aangeven dat ik absoluut niet, maar dan ook NOOIT meer zo lang wakker én vastgebonden én aan de beademing wil liggen zonder dat daar een reden voor is. Als ik onrusig ben of zo, ja, dan kan ik het begrijpen. Niet dat ik ooit zo stom zou zijn om die tube eruit te trekken, want dat durf ik helemaal niet, maar goed, je weet, als ik onrustig ben en zo'n beetje tussen wel of niet bij bewustzijn zweef wat ik dan doe. Maar goed, dan zou ik het dus allemaal ook niet zo meemaken en is het ook niet erg. Misschien kunnen we daarna een plan of afspraak of weet ik het wat maken om het een volgende keer voor te zsijn. Dit is nog nooit gebeurd, ALTIJD duurde het wel een (paar) dag(en) voordat ik naar de IC moest, dan kan ik me voorbereiden, dingen van te voren aangeven, weet ik op welke ic ik lig, welke arts er over me gaat. Dit was ZO onverwacht, onvoorspelbaar en snel.....Hoe kan het toch dat mijn lijf nu inees weer dit 'kunstje' liet zien? Net als je denk dat je alles wel gehad hebt, dat het niet erger kan, dat je nu je dieptepunt wel bereikt hebt en alles wel een keer hebt meegemaakt......Hoppa!!.... Een nieuwe actie, hoe is het gekomen en vooral, hoe gaan we dit voor een volgende keer VÓÓRkomen........Hopelijk kan ik als het allemaal besproken is het daarna allemaal een beetje laten rusten. Voor nu ga ik even mijn thee opdrinken en nog even verder slapen...... Voordat het alles hier op gang komt.


Ow en jootje; was gezellig gisteren! Thnx dat je mijn gezeur aan wilde horen!! ;-)

zondag 10 juli 2011

Ziekenhuis dag 7

Daar ben ik weer, weer een beetje onder de levenden. Vanaf dat ik terug ben op de afdeling heb ik bijna alleen maar geslapen. Vannacht ook lekker geslapen, vanmorgen nog weinig gedaan. De buurman heb ik weinig last van, alleen had hij al om kwart voor 10 bezoek, beetje jammer, maar ja, er word niks van gezegd, dus ze zullen het wel goed vinden. Ik voel me verder wel redelijk. Beetje lamlendig nog, alles is beurs en blauw en wat gevoelig, geen idee wat ze allemaal gedaan hebben. Zelfs mijn kaak, vlak onder mijn oor doet pijn, mijn oorbel is kapot, de handdoek op mijn kussen compleet gehaald, mijn kleren kapot genknipt. Blijkbaar was er nogal paniek of zo, maar op zich gaat het wel nu. Als ik nu op mijn bel druk komt er binnen 5 minuten iemand aan RENNEN. Mijn longen zijn wel aan het piepen en kraken, maar dat zal straks wel weer wat beter gaan hoop ik. Ik heb geen zin in een nieuwe crisis, vrijdag heeft toch wel meer invloed gehad dan ik in 1e instantie gedacht had. Zeker nu ik er zo aan terug denk en iedereen me aanspreekt met 'het was wel heftig he?'. Geen idee, en dat kan ik niet uitstáán. Ik wil precies van minuut tot minuut weten wat er gebeurd is, wie er bij waren, waarom, wie me geïntubeerd heeft etc. Ik herinner me flarden, stukjes, dat ze een kapje van zo'n beademingsapparaat op mijn gezicht duwde, maar dat ik dat niet wilde, dat ik een dokter delen van zinnen of alleen maar losse woorden hoorden zeggen. Ik wil weten of dat echt zo was, of dat ik me dat inbeeld of zo. Ik wil alles weten! Hoop dat er iemand is die me alles kan vertellen en vooral dat het niet nog eens gebeurd! Verder niet zo veel nieuwtjes, nog geen dokter gezien, ik weet ook niet of die nog langkomen. Geen idee ook wie er dienst heeft. Gisteren was het er 1 die ik nog nooit gezien had. Ik hoop dat morgen mijn eigen dok even langs komt. Deze IC opname was echt drama voor mij. De hele tijd wakker met de beademingstube in mijn keel en mijn handen lagen vast, dus als ik niet lekker lag, jeuk had, wat dan ook, ik nog niks. En maak maar eens duidelijk als je niet kan praten en je handen niet kan gebruiken dat je niet lekker ligt. Dat lukt dus niet. Mijn eigen dok zegt altijd dat zij op de IC niks te zeggen heeft, dat de IC artsen daar alles bepalen, maar toch, misschien kan ze er iets van opschrijven of zo? Je weet nooit, misschien komt er iets van over.........

zaterdag 9 juli 2011

Ziekenhuis dag 6

Even een korte update. Gisteren onverwachte dikke crisis gehad. 'S middags al wat benauwder, maar rond half 4 werd het heel erg. Ik moest heel erg naar de wc, had om een po-stoel gevraagd, maar die was er na een half uur nog niet, dus ging ik zelf lopen. Toen ik terug was, kwam de dr een astup prikken, mijn saturatie was 53%...Tijden het prikken ging het lampje uit. Letterlijk, daarna weet ik niks meer. Ik hoorde ze nog wel een paar keer in de verte wat zeggen, maar dat was het. Tot ik gisteravond rond half 11 wakker werd op de ic aan de beademing. Heel de nacht aan de beademing geweest en wakker geweest. Bah, wat is dat toch vervelend! Af en toe wel in slaap gevallen maar toch. Naja, toen vanmorgen om half 11 de beademingsbuis eruit gehaald en om 2 uur terug naar de afdeling. Het bleek dat ik hier ineens zo snel achteruit was gegaan, dat ze me hier geïntubeerd hadden, alle longartsen, icarsten, het hartteam alles schijnt erbij te zijn geweest. Ik weet van niks. Ze hebben me wel weer lek geprikt, allebei mijn polsen blauw met prikgaatjes en hetzelfde geld voor mijn tatoo-voet; kijk maar








Nou ja, voor nu laat ik het even hier bij. Ik ben weer terug op de afdeling, en ben weer stabiel. Nu maar beetje bijkomen, herstellen en kijken hoe het gaat................

vrijdag 8 juli 2011

Ziekenhuis dag 5

(even voor ik het vergeet voor de mensen die erom gevraagd hebben; mijn kamernummer is 216)

Mijn auto doet mijn na, hij had lucht te weinig, net als ik. Hij had een lekke band! Hij (of eigenlijk denk ik IK) had over een spijker gereden en die had hem zomaar lek geprikt! Naja, geprikt, hij zat er helemaal in gestampt, hahahahaaaaaaaaa! Maar dat heeft mijn moeder (die wel wat ervaring heeft met mensen -dingen-die luchtloos zijn) samen met de garage gefixt. Dus hij mijn WW (Witte Wagentje) staat weer mooi voor de deur, incl zijn hageldeuken, haha, dat zal nog wel een tijdje duren. Maar he, hij staat wel mooi toch, zo op zijn eigen parkeerplek? En die deuken zie je niks van! ;-)


Verder niet zo veel nieuwtjes. Gisteren een rustig dagje gehad. Even een buurman gehad die voor onderzoek kwam dus vannacht lag ik weer alleen en heb ik heerlijk geslapen. Ik kom maar (weer) niet uitgeslapen, kan hele dagen EN nachten slapen.... Wel lekker, gaat de tijd lekker snel en merk je alles niet zo...... Gisteren was mijn lucht een béétje zoek, net als mijn stem, kleine crisis zullen we maar zeggen, lage saturaties van 80-85%,en de zuurstof op 6/7, dus nog net geen kapje. De longfunctie van 50% ging dus nog even niet lukken. Vandaag hetzelfde verhaal, luchtloos, stemloos, zuurstof op 7, pred 50 iv, Ab iv, Magnesium iv en Ketamine iv, alles word er aan gedaan om mijn lucht beter te laten worden...... Maar ik denk dat ik vandaag geen poging voor een longfunctie moet wagen, haha, word al blauw bij het idéé!!

Ohw, en we hadden gisteren feestje, een verjaardag! En wat is nou een verjaardag zonder taartjes en andere lekkere (foute) dingen?! Dus ook in het ziekenhuisland heb ik een verjaardag gevierd van iemand thuis, HIEPERDERPIEP.........HOERAAAAAAAAA




donderdag 7 juli 2011

Ziekenhuis dag 4

WHOOOOOOOOOOOOOO, WIEIEIEIEIEIE.............

Ik denk dat slaappillen met de pijnpomp niet zo'n goeie combi zijn, ha ha!  Oeoeoeoeoeoe IK BEN HAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAI!!! Mijn hoofd voelt zo licht als een veertje, en ik ben draaaaaaiereig, wmhahaaaa, ik kan amper tyen of mijn hoofd op tillen, dat word leuk vandaag!!! Ik heb nog niet 1 woord foutloos kunnen typen, het is maar goed dat dat mijn BKSP toetst nog werk O, trouwens, nu ik het daar toch over heb, mijn S en L op mijn toetsenbord doen het soms niet, dus als er een keer een 'rare' blog komt missen die letters!!


Gisteravond is de buurman nog naar huis gegaan, dus vannacht lag ik alleen. Ben gisteravond lekker vroeg gaan slapen, want ik ben erg moe. Ik heb gisteren dus ook een bezoekje gehad van het pijn-team; de pijnpomp is terug. Maar niet alleen voor de pijn, ze willen proberen in de gaten te houden of mijn longen het beter doen als ze dit middel vanaf het begin geven. Als ik dan voel dat ik wat meer lucht heb moet ik dat aangeven, dan kan ik een longfunctie blazen en hopelijk is die dan boven de 50%. Ik heb vandaag afgesproken met een 'vervangend arts', maar wel één die ik (redelijk) goed ken en zij mij ook dat we dat voor volgende week woensdag gaan doen. Tot die tijd is de 'vaste' zaalarts fietsen, letterlijk, haha! En vervangt zij hem. Dacht ze. Sowieso vandaag en vrijdag en voor volgende week ging ze haar best doen, nou ja, ik zie het wel, of ze er nou is of niet, ik vind het wel een goed plan om vóór woensdag die 50% te blazen. Of het helemaal haalbaar en realistisch is.......... weet ik niet helemáál zeker, maar goed, we gaan het zien.


Ik ben benieuwd of ik vandaag buren krijg......

woensdag 6 juli 2011

Ziekenhuis dag 3

Sjonge-jonge-jonge zeg!

Nou, ik heb mijn picc-lijn hoor.

Vraag me niet hoe. Het begon al bij het hier weg gaan. Ik ging wel, niet, toch wel maar later en toen ineens NÚ. Maar daar raak ik inmiddels redelijk aan gewend. Was is daar, moet ik eerst nog ruim een uur in de gang wachten. Waren we zo ver, alles en iedereen klaar, we konden beginnen. Ik zie de Dokter aankomen met een spuit. Ik zal hoe het verder ging even citeren;
I/ gaat u het verdoven?
D/ ja
-huid is inmiddels verdoofd maar hij pakt nog een spuit-
I/ gaat u nog meer verdoven
D/ nee
I/ wat gaat u nu doen dan?
D/ aanprikken, doet het nog pijn dan?
I/ nee maar ik zie niks en ik vind het wel prettig als u zegt wat u doet want alle vorige keren moest er zo'n 4 cm afgeknipt worden voordat ze hem opvoerden, ze zijn altijd te lang....

Toen viel er een hele lange stilte waarin hij niks tegen mij zei, maar af en te tegen een verpleegkundige die er bij was snauwde dat ze nog wat matjes moest pakken omdat het zo'n zooitje werd. Zoveel bloed had hij uit me laten lopen. Dat heb ik werkelijk nog nooit mee gemaakt. Dus als ik nu bloedarmoede heb weet ik waar het van komt. Er waren 4 matjes nodig om de boel enigszins droog te krijgen.

D/ hechtsetje!
I/ is het klaar?
D/ ja
I/ heeft u er iets vanaf geknipt?
D/ ja
I/ maar gaat u het hechten?
D/ ja
I/ maar dat hoeft niet er zit een plei........
D/ ja dat moet wel want er zitten gaatjes in om hem vast te hechten
I/ ja, je kán hem vasthechten, maar dat hebben ze nog nooit gedaan, een pleister is toch veel handiger?
D/ nee hij hoort gewoon gehecht te worden en hij steekt er 2 cm uit, dus dan horen ze gehecht te zijn.
I/ maar waarom steekt hij er 2 cm uit? Is hij dan nu 6 cm korter dan normaal?
D/ nee
I/ maar u had er toch al 4 cm afgeknipt?
-stilte-
I/ en als hij er dan nu nog 2 cm buiten zit.... (wat trouwens helemaal niet hoort, hij hoort gewoon aan te sluiten!)
D/ we hebben er geen 4 cm afgeknipt, maar 2
-zucht......tering, ik zei niks, daaaag bekijk het-
Toen...
verpleegkundige die erbij was;
V/ kijk hier is die pleister
D/ Ow ja, oh die kunnen we ook wel gebruiken.
-hij was inmiddels al vast gehecht, detail dat de huid daar niet verdoofd was-
I/ nee nu u hem gehecht heeft kunt u die pleister er niet meer onder doen
D/ dan halen we die hechting er toch weer uit?
I/ ja dat kan, maar u had me beter de eerste keer even uit kunnen laten praten....
D/ HOEZO!!??!
I/ dan was die hechting niet nodig geweest.
D/ ik zeg toch dat het nooit te laat is om een hechting eruit te halen?!
I/ nee maar het is wel MIJN lijf waar u in prikt zonder verdoving!



-einde van het gesprek, hij heeft niks meer gezegd en ik ook niet- De groeten, maar ik heb mijn lijn dus in ieder geval wel; hij zit en hij zit mij best. Het word nu al donkerblauw er om heen, zal morgen wel mooi zwart zijn. Ik heb zijn naam toen hij weg was nog eens goed aan de verpleegkundige die er bij was gevraagd, die moet ik niet vergeten. Ik weet zelfs hoe ik hem moet spellen, zo goed heb ik het gevraagd! ;-) Hij komt niet meer aan me. Wat een vervelende, arrogante, misselijke, eigenwijze, lul van een vent zeg, bah!
Verder gisteren weinig gebeurd. Wel een nieuwe foto gemaakt, maar daar heb ik niks van gehoord. Vandaag GOD, we zullen zien of dat nog nieuwe plannen brengt......

Vannacht wel redelijk geslapen, de infuuspomp van mijn buurman is weg en hij heeft niet gesnurkt, dus dat was wel fijn!