woensdag 31 augustus 2011

Ziekenhuis dag 60

Zo, daar ben ik weer vanuit mijn eigen kamer.


Gisteren rustig dagje gehad, weinig gedaan, vooral veel geslapen. De foto van maandag was een stuk verbeterd en ook mijn bloedwaardes gaan de goede kant op. De bact lijkt dus goed te reageren op de ab, dus dat is mooi. Jammer dat ik er alleen nog niet zo veel van merk. Ik voel me nog steeds niet lekker, erg moe, pijn, hoesten, misselijk gewoon ellendig. De controles en zo zijn allemaal goed maar toch voel ik me niet zo. Best frustrerend. Ik heb er nu wel weer genoeg van om me zo ellendig te voelen. Hoop dat het de komende dagen een beetje bij trekt. Vandaag ook een rustige dag, GOD natuurlijk. Ik veracht weinig. En eerlijk gezegd wil ik ook even niks. Laat mij hier maar liggen en een beetje heel de dag slapen. Laat me vooral gewoon met rust ik heb geen zin in niks en niemand. (dat geld voor personeel van hier dan hè, niet voor Fam., vrienden etc!) dus ja, vandaag rustigjes aan en als ze nog iets bedenken hoor ik het vast wel. Anders wachten we gewoon lekker af tot na de vijfde...

dinsdag 30 augustus 2011

Ziekenhuis dag 59

Oké, nu ben ik er dus echt helemaal klaar mee.


Met hier.


Met het gezeik.


Met het onlogische dat hun proberen logisch te lullen.


Ik heb er méér dan genoeg van.


Gisteren komen ze ineens zeggen dat ik naar een eenpersoonskamer moet verhuizen. Iets wat jaren onmogelijk was kan nu spontaan.(logisch) Juist nu ik er geen zin meer in had. (wie mijn kamer wel eens heeft gezien weet waarom). Moest dus ALLES verhuisd worden, alles van de muren alle kaarten, echt alles. 'we helpen je wel' ja dat is je geraden ook. Je denk toch zeker niet dat ik lucht heb om dit hele circus af te breken! Onder helpen bleken ze te verstaan; we gooien alles op je bed, rijden dat bed een andere kamer in en klaar(logisch). Ben ik dus ruim 4 uur bezig geweest om alles op te ruimen en weer een plekje te geven. Ik mag ook niet meer de gang op zonder kapje. En alleen naar de douche en wc en verder niet. Want nee, ook douche en wc op de kamer word te lux hè. Toen ik wees op het chronisch stopcontacten-tekort was het antwoord dat dit het maximale aantal was wat mocht en dat ik dus maar af en toe een stekker om moest wisselen. Dat was het hoofd van de afdeling. Ja hallo pippo! Denk jij nou serieus dat ik lucht heb om de godganse dag stekkers in en uit een stopcontact te gaan halen?! Dan moest mijn laptop maar weg, want die was toch niet belangrijk. Sorry?! Niet belangrijk!!?? Die is in heel deze kamer het belangrijkste ja!! Maar goed, we kwamen er niet uit. En dus heb ik het -creatief als ik ben- zelf opgelost. Bij de losse accu van mijn beademingsmachientje zitten 3 stopcontacten. Dan zet ik die toch vol! Ik dop mijn eigen boontjes wel, logisch;-).Ik gebruik dat ding nu toch alleen maar 's nachts en dus heb ik die accu niet zo veel meer nodig. Ben ik heel benieuwd of deze groep het wel houd, maar goed, dat is hun probleem. Om het allemaal nog wat duidelijker te maken moest ik op de foto. Ja daar mag ik wel heen maar naar de hal niet. (logisch) En dan moet je weten dat je om bij de foto te komen vrijwel bij de hal bént. 'omdat dat niet zo lang duurt' nee hoor, inderdaad, ik hoefde er maar 3 kwartier te wachten voor ik uberhuaupt aan de beurt was,dat is inderdaad helemaal niet zo lang. Dat ik dan in een rolstoel zit waar later ook weer anderen in zitten en die nooit word schoongemaakt is geen probleem. En ook de controleapperatuur ed die van patient naar patient gaan mogen gewoon in en uit zonder schoon gemaakt te worden. Het is wel een contactbesmetting maar dat maakt allemaal niks uit. (logisch) Ik snap best dat ze voorzichtig moeten zijn en zo en dat ze op moeten passen dat ik niemand besmet en dat ik dus in isolatie moet. Maar je doet het óf goed, óf helemaal niet. Niet op vrijdagmiddag en het hele weekeind mij maar een beetje rond laten lopen en alles maar een beetje aanzien omdat het (bijna) weekeind is en we dus rustigjes aan doen, en zeker geen zin hebben in gedoe(logisch)en dan op maandag ineens een hoop paniek gaan maken. Pleur op! Die bact trekt zich er niks van aan wat voor dag het is hoor!
Maar goed, nu lig ik dus hier (op kamer 203 voor mensen die kaartjes sturen) en ik ga niet als er weer eens iemand komt die zieker is of een enger beest heeft weer verhuizen. ' ja dat kan ik niet garanderen' zei de verpleging. Nou laat ik dan 1 ding zeggen wat ik jou met 100% kan garanderen; als ik nu weer in pak ga ik óf naar huis óf naar Groningen en verder ga ik helemaal nergens meer naar toe! Ik ben niet een of andere jo-jo! Aju!

(zo, dat is er uit, altijd leuk en positief he, mijn blog!) ;-)

Ik ga nog even verder chagrijnen..........

maandag 29 augustus 2011

Ziekenhuis dag 58

"Je kan je afvragen of een mens bacteriën bij zich heeft".............

"Maar je kan je beter afvragen of de bacteriën niet een mens bij zich hebben".

Dat waren de wijze woorden van de dienstdoende longarts afgelopen weekeind. Hij zei dat een mens voor iedere lichaamscel 3 bacteriën bij zich draagt en dat het dus eigenlijk helemaal niet zo gek ik dat die soms problemen veroorzaken. Tsja, als je het zó bekijkt.....

Ik ga vandaag eens vragen hoe het nou precies zit. Ik heb er eigenlijk wel weer genoeg van hier op die kamer en bovendien snap ik er niet zo veel van. Ik bedoel, de verpleging loopt hier zo in en uit, zonder zich om te kleden. Ik mag over de gang lopen zonder me om te kleden, maar mijn deur mag niet open. En ik mag niet naar de hal. Het is een contactbesmetting (of zo). In ieder geval kan ik mensen alleen besmetten door ze aan te raken. Naja, ik bedoel, als ik naar de hal ga heb niet echt te behoefte om iedereen die ik tegen kom aan te raken hoor..... En ik zal ook echt niet andere longpatiënten hier op de afdeling zomaar knuffelen. Tenzij ik mijn lieve ex-buurvrouw tegen kom, die geef ik met liefde een dikke knuffel. Mwahahaaaaaaaa!!!!! (oohhhhh....)

Verder ben ik vandaag een beetje lamlendig, moe, pijntjes, misselijk. Niet heel erg, niet doodziek, maar wel vervelend. Nou ja, doen we het voor de verandering maar weer eens rustigjes aan en dan zien we morgen wel verder! ;-)

zondag 28 augustus 2011

Ziekenhuis dag 57

28 Augustus alweer.
Binnen nu en een maand zit ik als het goed is al in Groningen. Het gaat nu echt opschieten. Nog 4 weekjes. Best spannend. Ik ben blij als het volgende week is. Dan is het (bijna) 5 September. Hopelijk komt er in die week wat duidelijkheid. Het is nu allemaal nog zo vaag. Ik moet ook echt wel op gaan schieten met opknappen, want zo gaat het natuurlijk helemaal niks worden. Ik denk niet dat ik nog echt naar huis kan of mag. Misschien met heel veel geluk een weekeindverlof. Of anders gewoon een keer een dag of een middag. Eigenlijk hoop ik wel op een weekeindverlof, heb ik nog een nachtje in mijn eigen bed. En dagje is maar een paar uurtjes, dat is wel erg kort. Nou ja, we zien wel, anders word het misschien gewoon een paar keer een dagje, haha! ;-)


Verder heb ik last van een spinnenplaag of zo. Bah, en ik ben ZO bang voor spinnen. Begin van de week zat er een hele grote achter mijn bed, en gisteravond vlak voordat ik ging slapen een op de grond 'nHELE grote, gadver! Lekker hoor, zo vlak voor je gaat slapen. Volgens de verpleegkundige kan het best dat die bij de kraan ergens naar boven kruipen. Dus gisteravond alles rondom de kraan, ieder kiertje en gaatje vol gestopt met papier en een beker op het putje gezet. Hoop echt dat ik er nu geen één meer tegen kom, bah, wat vind ik dát vies!


Gisteren trouwens zowaar heel de dag wakker geweest! Knap he! Ik ben door het bloed van vrijdag inderdaad een stuk minder moe. Niet dat het nu in één keer over is, maar ik heb gisteren alleen na het middageten even een kort dutje gedaan en de rest van de dag niet. Dat was me de hele afgelopen week niet gelukt! Dus dat is wel fijn.


Verder niet echt veel nieuwtjes. Het is een beetje saai zo. Deur dicht, dus ik zie en hoor niks en ik mag helemaal niet even naar de hal en dus kan ik ook niet naar buiten of zo. Bah, dan duren de dagen best lang, zeker in de weekeinden. Maar ja. Ik heb nog steeds het idee dat het hele resistente bacterie verhaal een storm in een glas water is en dat over een tijdje ineens gewoon weer de deur open gaat en alles over is. We zullen het wel zien.....


Liesbeth, hier eindelijk de foto's die ik beloofd had:
(ja, knap he, had mijn nagels wéér anders gelakt, haha, dat krijg je als je niks te doen hebt, ga je iedere dag je nagels anders lakken! ;-)

zaterdag 27 augustus 2011

Ziekenhuis dag 56



Ik had gisteren last van een soort van déjà vu....


"Heeeey! Mag ik binnenkomen?"
euhm......
"Ken je me nog?"
nee
"A, van 3 jaar geleden hier op de 4 persoonskamer, we hebben nog een tijdje gemailt!"
euhm....... Oh ja, haha!
-kom jullie dit ook zo bekend voor?-

Dat was déjá vu 1;

Daarna zag ik dit:

Komt jullie dat nou ook zo bekend voor?!


Gisteren bleek dat mijn bloedwaardes weer eens behoorlijk aan het zakken waren en dus was het de hoogste tijd om mij weer wat bij te vullen. Tsja, het zijn nou juist de waardes waarvan we niet willen dat ze zakken die dat wel doen, en degene waarvan we niet willen dat ze stijgen doen dat ook juist wel.... Ik denk dat mijn lijf het één en ander een beetje door elkaar aan het halen is, de omgedraaide wereld bij mij van binnen, haha! Misschien dat deze bloedarmoede ook wel (deels) een verklaring is voor de vermoeidheid. Ik hoop het, ik zal het vandaag wel merken of het beter is geworden of niet. Ik heb een filmpje gemaakt van hoe de eerste druppels nieuwe ernergie mijn vaten in stromen..... En wel helemaal afkijken he!? Anders mis je het hoogtepunt; mijn mooie zorgvudig gelakte nagels, jaaa, die komen aan het eind ook nog even in beeld! ;-)

Verder kwam de verpleging gisteravond zeggen dat ik in isolatie moet. Nooit word er wat gekweekt, en áls er dan wat gekweekt word blijkt mijn beest resistent voor de meeste antibiotica, haha! Dus nu heb ik garantie dat ik alleen blijf liggen! En mijn eigen douche! Niemand mag erin alleen ikke, naa-naa-nana- naa! Misschien moet mijn fijne buurvrouw van van de week ook nog wel getest worden, mwahahaaaa, LOL!!! Nadeel is dat ik niet naar de hal mag. Eigenlijk mag ik heel officieel niet eens mijn kamer af. Maar ik hoef er toch niet zo veel uit, dus voor die ene of paar keer per dag mag het wel. Het hangt er alleemaal een beetje vanaf. Zoals het er nu naar uit ziet is mijn beestje bestand tegen alle AB op 1 na. Daar reageert hij "een beetje" op tot nu toe. Wat zou dat zijn? Gaat -ie een beetje dood van? Of valt -ie ervan in slaap, haha! Naja, we zien wel, misschien moet ik na het weekeind wel naar een officiële isolatiekamer met sluis deur en eigen douche en wc. Haha, dat zou helemaal lollig zijn, maar ik denk niet dat dat gaat gebeuren. Het zal wel weer met een sisser aflopen. Eigenlijk wil ik helemaal niet naar zo'n sluiskamer, daar hoor en zie je helemaal de hele dag niks en niemand. Dat is zo vreselijk stil...Hoop wel dat mijn beestje dood gaat van die ene soort AB, want ik weet anders niet wat dat voor de behandeling in Groningen betekend.... Ik moet daar ook met een ambu en zo naar toe...... Geen idee hoe dat allemaal gaat als dat beest niet kapot te krijgen is. Naja, zover is het nog niet. Laten we eerst het weekeind maar afwachten en we zullen maandag wel verder zien.

vrijdag 26 augustus 2011

Ziekenhuis dag 55

Kijk eens! Mijn ontbijt van vanmorgen!!
Haha, goed he, en heel gezond! Mijn bezoek van gisteraaf had voor ons gekookt. Offe, naja, gebakken dus eigenlijk meer, haha! HHHHMMMMMMM, en uiteraard wat overbleef was voor mij, dus ik had een lekker ontbijt vanmorgen!! ;-) Thanks Arjan! (chefkok, haha!)

Verder alles rustig. Geen ruzie meer gemaakt geen nieuwe buren meer gekregen. Vannacht lekker geslapen. Gisteren mijn eigen longarts nog even gesproken. Die had ook niet zo veel nieuws. Zij is ook afhankelijk van de mensen in Groningen voor meer informatie. Dus daar hoeven we voor 5 September niks van te verwachten. Verder zei ik tegen haar dat ik het vreemd vond dat de ontsteking nu ineens links zit. Maar dat kan te maken hebben met de intubatie van de laatste keer. Dan kan je bact. uit je keel met die tube verder je longen in duwen of zo. Naja, maakt niet uit. Bewijs dat hij er echt zit is er 4 dubbel; Ik heb er pijn, hij is te zien op de foto, er worden beestjes gekweekt in mijn slijm en de waardes in mijn bloed zijn torenhoog. Omdat die zo hoog zijn is er gisteren uit allebei de lijntjes van mijn picclijn een bloedkweek afgenomen. Ze zijn bang dat die geïnfecteerd is ivm die bloedwaardes. Maar ik ben daar niet bang voor. Die waardes zijn wel vaker zo, komt echt puur vanuit mijn long(en). Veder is het wel fijn dat er ein-de-lijk eens een beestje gekweekt word in mijn slijm. Kunnen ze kijken wat voor soort beest het is en nog belangrijker; van welke AB hij wel of niet dood gaat! Ook nog even met mijn eigen longarts gehad over de hele actie rondom mijn buurvrouw. Ze was het wel met me eens en een volgende keer moet ik het gewoon weer zeggen. Zeker als mensen zo erg naar rook stinken als zij. Het is gewoon bekend dat die lucht je longen prikkelt, dus zeker die van mij. En echt IEDEREEN die ik erover spreek vind het raar dat ze hier niet gewoon een soort van grens hebben dat vanaf een bepaalde tijd de lichten en tv's gewoon uit moeten zijn. Tsja, nee, dat is hier niet, was het maar waar! Had mij een hoop gezeik bespaard! Nou ja, ach, ik ben van d'r af. Ze schuifelt hier nog wel af en toe voorbij mijn deur als ze weer eens naar beneden gaat voor nog een peuk maar ik doe net alsof ik haar niet zie, de groeten. Of en wie of wat er nog naast me komt zien we vanzelf. Gisteren sloegen de infuuspompen ineens op alarm omdat het te veel vraagt van de groep stopcontacten bij mijn bed of zo. Gelukkig was er beneden een manlijke verpleegkundige aan het werk die dat wist te vertellen en dus zijn nu bij het buurbed 5 van de 6 stopcontacten bezet met stekers van mij en bij mijzelf ook nog eens alle 6. Er kán dus bijna niemand meer naast. Een eenpersoonskamer zou denk ik nu toch voor iedereen een stuk handiger zijn. Voor mij fijner en voor hun handiger, want nu hou ik min of meer 2 bedden bezet. Maar ja, ze zoeken het maar uit. Ik vind het prima en ga er niet (meer) om vragen, dan lijkt het alsof je het wil afdwingen of zo en dan gaat het sowieso nooit gebeuren. Misschien komen ze er voor Groningen zelf nog achter dat dit misschien niet zo handig is en zo niet ook prima, weten jullie hoeveel werk het is als ik alles wat ik hier heb moet verhuizen!? Haha! En ik heb hier tenminste lekker de ruimte, veel meer dan op een 1 pers kamer, haha! Zo zie je maar, ieder nadeel heeft zijn voordeel! ;-)

donderdag 25 augustus 2011

Ziekenhuis dag 54

Jeetje mina wat een kutdag was het gisteren zeg. Een dag vol ruzie, discussie en gezeik. Om een heel lang verhaal kort te maken vond de verpleging dat mijn buurvrouw helemaal niks verkeerd had gedaan en dat ik niet zo moest zeuren. Blijkbaar mag je hier als je 60+ bent en kanker hebt alles. Tot overmaat van ramp bleken haar ontstekingswaades ook aan het stijgen te zijn, en dus moest ze blijven voor een AB kuur. Toen heb ik even heel duidelijk gemaakt dat ik 's avonds naar huis zou gaan. Daarmee jaagde ik iedereen nog verder tegen me in het harnas, want het was onmogelijk. Maar mijn antwoord dat niks onmogelijk was en dat ze eens op moesten letten of ik ging of niet werd toch wel serieus genomen. Toen zelfs de dokter (die ik altijd zo lief en goed vind) begon dat het een belachelijk, onverantwoord idee was en dat ik echt niet naar huis ging, dat hij er desnoods voor terug kwam om een oplossing te zoeken ging mijn hoop op een avondje in mijn eigen bed een beetje de mist in. Na een klaagzang bij nog een andere (hogere) dokter hebben hun de verpleging toch zo ver gekregen dat ze haar naar een andere kamer deden. Ik was ook echt serieus gewoon naar huis gegaan. Ruzie had ik toch al, het kon me echt allemaal geen moer meer schelen. Ik was gisteren zo moe dat ik gewoon steeds als ik iets aan het doen was tussendoor in slaap viel. Bovendien heeft haar gezelschap incl. slaaptekort en rooklucht me echt geen goed gedaan. De zuurstof stond op 3, nu op 7 en dan is mijn saturatie 85%, maar ach, ook niemand die daar verder naar kijkt. Ik moet niet zeuren, nee nee, stop dan ook met zeiken dat het allemaal zo erg en gevaarlijk is als ik weer in één of andere crisis schiet. Ik kan daar niet tegen, óf je neemt me altijd serieus óf je vind me altijd een zeikerd, maar niet als het allemaal wel een beetje voort kabbelt mij een zeikerd vinden en als het dan mis gaat en blijkt dat ik toch niet zo aan het zeiken was ineens doen alsof het allemaal zo erg is. Pleur op! (ahum sorry hoor, ik ben er even een béétje klaar mee. Gisteren was duidelijk DE spreekwoordelijke druppel) Nu weet ik dus ook gelijk wat ik aan bepaalde verpleegkundige heb. Daar ben ik in 1 klap klaar mee. Zo leer de mensen nog eens echt goed kennen. Dus nu lig ik weer alleen. Heel lekker is dat. Ik snap heus wel dat als het vol of druk is er iemand naast me moet. En soms kan dat zelfs nog wel gezellig zijn, maar dan moeten ze wel gewoon normaal doen, bekijk het!
Dus vandaag voel ik me brak. Vannacht wel heerlijk geslapen, maar de zuurstof staat nog steeds op 7 en ik ben duidelijk benauwder. Op de foto van dinsdag was inderdaad links onderin waar ik die pijn had een ontsteking te zien. Voor de variatie zit ik nu aan 2 soorten AB. Ach, is weer eens wat anders he. Leuk spel, aan de ene kant mij vol stoppen met allerlei zooi om me beter te krijgen en aan de andere kant zulke mensen naast me leggen die naast een compleet verdwenen nachtrust en een vieze rooklucht ook nog een hoop spanning stress en emotie mee brengen. Nee, dat is heel goed voor me hoor, daar knap ik echt van op. -zucht- Gelukkig zijn mijn onstekingswaardes maar een klein beetje verhoogd Die mogen maximaal 10 zijn en zijn bij mij maar 300, dus ach, ja, ook wel een beetje een zeikerd he, ikke.... Dus ik ga zo nog maar even slapen, nu kan het nog. Ik heb nog het een en ander in te halen en dan hoop ik dat ik me morgen weer wat beter voel en dat de zuurstof wat naar beneden kan, want ze hebben al een kapje klaar hangen, maar daar heb ik mooi geen zin in! Ik wilde opknappen als een zonnetje en dan naar huis. Dat gaat zo vast en zeker wel wat worden......

woensdag 24 augustus 2011

Ziekenhuis dag 53

Goeiemorgen allemaal!

Of nou ja, goeie morgen, eigenlijk helemaal niet, gezien het tijdstip. Dat komt doordat ik een buurvrouw heb, heel fijn. Ik zal even kort vertellen hoe de zaken er nu voor staan. Gisterochtend kwam er een verpleegkundige naar me toe dat er iemand naast me kwam, voor een paar uurtjes. Nou ja, oké, ze hadden echt nergens anders plek. Toen mevrouw om half 12 hier binnen werd gebracht werd het gordijn tussen de bedden dicht gedaan. (later word duidelijk waarom ik dat opschrijf) Vervolgens heeft ze de hele middag een partij herrie lopen maken, samen met haar dochter waardoor ik niet kon slapen. Want óf hun zaten te kakelen óf haar telefoon ging met een belachelijk harde beltoon. Toen rond een uur of half 5 vroeg ze of het gordijn tussen ons in niet open kon aan een verpleegkundige. Ik zei dat ik dat liever niet had. Ik was moe, misselijk gewoon niet lekker en had inmiddels door met wat voor mensen ik te maken had. Van die aso's uit een achterstandswijk. Niet dat daar per se altijd iets mis mee is maar even voor de beeldvorming. Asociaal, stinken, er onverzorgd en vies uitzien en tsja, laten we het 'vreemd' taalgebruik noemen. Niet echt het soort mensen waar ik behoefte aan had. Maar goed, het moest en het zal, dus tot de helft open gedaan. 's Middags kwam er een co-assistent zeggen dat het toch beter was als ze een paar dagen bleef, want er waren 'lichte teken van uitdroging' in haar bloed. Fijn , heel fijn. Ik gelijk gevraagd of ze niet ergens anders heen kon. Dat wisten ze niet zeker, maar als het mee zat wel. Dat ging dus niet door, hoera. 's Avonds liep ze de hele avond stennis te schoppen want ze wilde kosten wat kost roken en het was belachelijk dat de verpleging niet met haar mee liep want ze moest en zal een sigaret en mocht niet alleen helemaal naar voren. lopen. Dat ging dus niet door. Rond half 9 heb ik het gordijn weer helemaal dicht gedaan omdat ik wilde gaan slapen. Zij wilde de deur die ik altijd dicht heb open, dus naja, oke, die open gelaten. Zij had nog licht aan de tv. Toen om half 12 het licht en de tv (keihard, ik kon letterlijk horen wat er gezegd werd) allebei nog aan stonden en zij inmiddels keihard lag te snurken heb ik verpleging gebeld en gevraagd of ze haar tv en licht uit wilde doen omdat ik zo niet kon slapen. Toen die dat deden werd ze natuurlijk wakker en begon een scene te schoppen dat zij ook rechten had, dat ik alles had (ze bedoelde dat ik naar buiten kon kijken),dat ze depressief werd van het opgesloten zitten, dat ze de tv nog aan wilde omdat ze niet moe was, dat ze geen zin had om zich aan te passen bla bla bla. Dat werd een hele scene, dus ik ben er maar mee op gehouden. Wel heb ik tegen de nachtdienst gezegd dat óf zij vandaag naar huis of naar een andere kamer gaat óf ik ga vanavond naar huis. Als het vol ligt mag er best iemand naast me maar wel een normaal iemand. Dan ruilen ze ze maar om. Als ze haar én niet verhuizen én niet naar huis sturen ga ik vanavond met de taxi naar huis. Dan ga ik daar slapen en morgenochtend weer met de taxi hier naar toe. Zuurstof heb ik thuis ook en de AB mis ik (als ik zorg dat ik hier rond half 9 terug ben) maar 1 gift van. Ik ben nu nog steeds klaarwakker omdat haar tv nog steeds staat te tetteren en zij...... juist snurkt! Echt belachelijk. En ik heb al geprobeerd om een hoop herrie te maken, zodat ze wakker word maar dat helpt niet. Nu kan ik dus kiezen, hier blijven (wat niet leuk is) in de rooklucht van haar zitten (wat niet goed is, want ik word er benauwder van) niet slapen (wat niet goed is)  en geen kap op kunnen (wat niet goed is want ook daar word ik benauwder van) of 's avonds naar huis gaan (wat wel leuk is), waar het niet stinkt (wat wel goed voor me is) waar ik wel kan slapen (wat wel goed is) en waar ik wel mijn kap op kan(wat ook goed is) want die neem ik dan gewoon mee. Dus ja, als je het zo op een rijtje zet lijkt de keuze me logisch. Ik neem mijn beademingsmachientje onder mijn arm, zuurstoftank mee en ik vertrek. Geen probleem. Ik kan dat kapje van de beademing nu niet op, want ik wil zo'n ding voor mijn ogen omdat ik anders haar flitsen van de tv steeds zie. En de neusbril gaat niet, want áls ik dan een beetje weg zak gaat mijn mond een stukje open en dan blaast dat apparaat de lucht weer door mijn mond naar buiten. Met dat ding voor mijn ogen is het tenminste donker, maar als ik dat masker op heb kan dat dus niet. Ik heb het geprobeerd, maar het werkt niet, ook oordoppen heb ik geprobeerd in te doen, maar dat werkte ook niet, want dan hoor ik mezelf heel erg ademen. Ik hoop dat ik tussen haar gesnurk door -soms stopt ze even- in slaap val, maar ik ben bang dat dat niet gaat gebeuren. Jullie weten dus wel wat er met het gordijn gebeurd. Die blijft HE-LE-MAAL dicht, kom nou! Misschien slaap ik de komende nacht dus wel in mijn eigen bed, verantwoord of niet. Jammer. Ik overleef het echt wel en ik neem aan dat zij voor lichte uitdroging hier geen weken ligt, dus zodra zij opgehoepeld is slaap ik weer hier.

Verder was het misschien al opgevallen in mijn verhaal hierboven; ik zit weer aan de AB. De dok zei gisteren dat er vandaag bloed werd geprikt en aan de hand daarvan de AB wel of niet gestart werd, maar nadat de foto was gemaakt is hij toch gestart, dus ik denk dat de foto niet goed was. Eigenlijk hoopte ik daar ook een beetje op, dan heb ik misschien een verklaring voor de pijn aan de linkerkant. Verder tjsa, schiet het dus niet echt op, moe-moe-moe en benauwder door deels mijn beademing die ik mis, deels door een infectie en deels de rooklucht die de hele kamer vult (en misschien wel een stukje irrittatie en frustratie, wie weet) Dus het word een echte topdag, kan niet wachten tot het ochtend is. Ik denk zomaar dat ik om een uur of 6 op ga staan, de tv aan zet en MIJN licht aan doe....... ;-) Nog 4 uurtjes uitzitten en irriteren...........

dinsdag 23 augustus 2011

Voor els (en iedereen die het wil weten)

Het adres is;

Ilse van Wijngaarden
Erasmus MC longafdeling SV2 kamer 216
's Gravendijkwal 230
3015 CE Rotterdam

ziekenhuis dag 52

De lamme helpt de blinde hier op het moment. Mijn moeder had al weken last van haar knie. Toen ze gisteravond hier was is ze er door heen gezakt, zo erg dat ze geen stap meer kon zetten. Dus die zat om kwart over 6 op de EHBO. Ondertussen heeft mijn oom me tante hier heen gebracht, want het was wel duidelijk dat ze niet zelf terug kon rijden. Uiteindelijk waren ze zo'n 4 uur later klaar en met een ingetape-te knie en 2 krukken konden ze weer naar huis. Gelukkig is er niks gebroken, waarschijnlijk is het een beschadigde spier. Hhhmm, ik vraag het me een beetje af. Of je echt zoveel pijn kan hebben dan je er echt geen stap meer mee kunt zetten. Maar goed, voorlopig een week rust dan terug op controle bij de orthopeed. Hoop dat het volgende week weer wat beter is, want hele dagen thuis op de bank zitten niksen is niks voor mijn moeder. En dan ook nog eens die pijn erbij, ze kan echt niks. Dat wil dus ook gelijk zeggen dat ik min of meer een probleem heb, want wie zorgt er nu voor aanvoer van pyama's, drinken, boekjes, ondergoed, dvdtjes en snoepjes!? Gelukkig mijn tante iedere avond. Vanavond blijft mijn moeder thuis, daarna komt ze als het lukt met mijn tante mee in een rolstoel, de omgedraaide wereld, haha!

Met mij wil het ook niet echt opschieten. Nog steeds hoesten, misselijk, zweten, ontstekingswaardes die oplopen en PIJN!!! Ooohh, in mijn linkerzij, vanaf gisteren ineens. Mén, echt niet grappig, werd er vannacht gewoon een paar keer wakker van! Bah. Het is allemaal niks. De dok was er net, we gaan een foto maken en morgen opnieuw bloed prikken. Als de waardes blijven stijgen opnieuw AB starten. Mijn eigen longarts had inmiddels contact gehad met het UMCG. Diegene die over die behandeling gaat is tot 5 September op vakantie. Fijn. Voor 6 September weten we dus zeker niks. Bah bah bah, wat een rotdag. Ik kruip maar weer snel diep onder de dekens.....

maandag 22 augustus 2011

Ziekenhuis dag 51

Ohw jee ohw jee, hoest. Nog steeds. Heel veel hoest. En pijn. En vies Slijm. Oh-ooohhhwww, das meestal niet echt een goed teken. Ondanks mijn relax weekeindje waarin ik bijna alleen maar geslapen heb. De tijd vloog voorbij, haha! Nou ja, misschien knapt het in de loop van de dag wel weer op, het is nog vroeg he. Het zonnetje schijnt, die geeft het goede voorbeeld aan mij. De vakanties zijn voorbij en de zon gaat weer schijnen. Die heeft natuurlijk op mij gewacht. Die wist dat ik op moest knappen als een zonnetje en dus komt hij nu het goede voorbeeld geven en is het de uren, dagen of nee wéken (ahum) dat ik nog thuis ben voor Groningen prima weer, haha! Pppfff, wat een onzin zo op de vroege ochtend. Ik heb niet zo veel te melden. Het is een kippenhok op de gang. Mensen die blijkbaar dikke vrienden zijn en elkaar na de vakantie hier weer ontmoeten. Allemaal begroeten ze elkaar met een uitbundig HÉÉÉÉÉÉY (naam) PJE. Het is blijkbaar leuk om elkaar na de vakantie liefkozend te begroeten door elkaars naam te verkleinen met -PJE of -TJE. Wat een overdreven klef gedoe. Bah. Mijn hoofd staat op springen en ik wil nog even slapen, maar ik geloof niet dat dat hem gaat worden vandaag. Ik ga denk ik toch maar een poging wagen, heb verder geen nieuws, alles is nog hetzelfde. Ik lig nog steeds alleen. Hoop dat dat zo blijft. Ik hoorde ze vanmorgen praten over welke opname waar moest komen en waarom dat wel of niet kon, dus ik ben benieuwd. Word vervolgt!

zondag 21 augustus 2011

Ziekenhuis dag 50

Zo, ben ik even netjes op tijd he, met de zondag. En dat terwijl ik eigenlijk helemaal geen nieuws heb. Vannacht veel wakker geweest, veel hoesten en gedoetjes. Dus nu nog erg moe. Gisteren heb ik bedacht dat die vermoeidheid misschien ook wel komt door de afgelopen 2 weken en niet alleen door de IC medicatie. Misschien  hebben die 2 weken toch wel wat energie gekost ondanks dat ik wel heel goed sliep, haha! Verder weinig te melden. Alles nog hetzelfde. Vandaag dus een beetje lamlendig. Ga zo dus nog lekker even een uurtje mijn ogen dicht doen en dan zien we wel wat de dag brengt. Hopelijk krijgen we de komende week wat duidelijkheid en voel ik me morgen weer wat beter. Ik heb geen zin meer (en geen tijd) voor gehoest en gedoetjes, haha!

Oh, nog even dit....Gisteren was er lichte paniek hier. Zat ik op mijn gemak een boekje door te bladeren, zie ik ineens dit!

Hoe lelijk!!!!!?!!!!

En het zal toch niet serieus waar zijn dat dit weer mode gaat worden he, van die hoge schoenen! Vreselijk! Ik weet nog wel dat ik jaren geleden, volgens mij zat ik zelfs nog op de basisschool, ook van die krengen had. Die moest ik per se hebben, omdat iedereen er mee liep. En zwáár dat ze waren! En onhandig! Enige voordeel is dat je wel gelijk een paar centimeter groter bent, haha! Maar ik geloof toch niet dat ik die tijd nog eens over wil doen. Mwahahaaaa, het ziet er toch niet uit!?

zaterdag 20 augustus 2011

ziekenhuis dag 49

En toen was het alweer weekeind..

Saai, bah. dat duurt altijd zo lang. Gisteren dacht ik ook al steeds dat het zaterdag was, dus nu duurt het extra lang, haha! Naja, ach, weinig aan te doen. Vannacht weer lekker geslapen, zuurstof nog op 3 en alles eigenlijk wel goed. Gisteren niet naar buiten geweest, had tegen de tijd dat het avond was toch niet zo'n zin meer, ik was moeoeoeoeoeoe, maar dat komt nog wel een keer. Verder eigenlijk weinig nieuws, gisteren een beetje de hele dag gehangen. De opstartprobleempjes duurde de hele dag zeg maar, haha! Wel wat rond gelopen op de afdeling, wat trouwens een hele tour is met al die slangen en stekkers, maar goed, het lukt! :-) Mijn eigen longarts niet meer gezien, die zal geen nieuws hebben gehad, of misschien had ze het druk gehad of heeft ze dienst vandaag, geen idee. Maakt ook niet zo heel veel uit. Ben alleen erg benieuwd naar een datum voor Groningen, maar ik denk dat ze wel komt zodra ze die weet. Hoop dat het volgende week bekend word, dan heb je tenminste een soort van richtlijn, want ja, eind September is zo vaag he, dat kan de 20e zijn maar ook de 30e. En misschien staat de behandeling wel voor de 30e gepland maar moet ik er een week van te voren zijn of zo? Geen idee van zulke dingen. Maar dat is voor het grote aftellen toch wel leuk en handig om te weten. Verder bloed afgenomen wat goed was en het TBT de drukken wat verlaagd, dus alles was op de 'planning' van gisteren stond afgerond. Voor vandaag en morgen niks op de planning, gewoon maar een beetje rustig aan, zitten, wachten, hangen, slapen en vooral opknappen!

vrijdag 19 augustus 2011

Ziekenhuis dag 48

Goeiemorgen!
Haha, ik ben een beetje laat, ik last van lichte opstartprobleempjes, haha. Kan maar niet op gang komen, maar ach, dat maakt ook niet zo veel uit. Afgelopen nacht een heerlijke lange nacht gemaakt, van 20.15 tot 7 uur vanmorgen. Toen was ik ook wel uitgeslapen, haha! En nu, tsja, net de fysio geweest, bloed afgenomen en schonen kleren aangedaan (naja, pyama). Dus klaar voor vandaag. Wat een gedoe trouwens nog steeds, omkleden met 4 van die infuusdraadjes. Ze zitten nu echt he-le-maal in de knoop. Ik ga geen moeite doen om ze eruit te halen, want dan maak ik het denk ik het alleen maar erger... Straks zal de dokter wel komen, denk dat die weinig nieuws te melden heeft. Gisteren nog even mijn eigen longarts gezien. We hebben wéér een nieuw plan voor de beademing gemaakt. Nu gebruik ik hem alleen 's nachts. Ze vind het belangrijk dat ik overdag zo veel mogelijk mobiliseer en weer wat spierkracht opbouw zeker gezien Groningen. Die beademing beperkt je toch wel in heel veel dingen. Tenzij ik voel dat ik het nodig heb natuurlijk, als het een beetje dicht gaat van binnen werkt hij prima, maar als mijn longen zoals de afgelopen dagen dicht zitten door een virus, heeft hij geen kracht genoeg om het open te krijgen en heeft het dus ook niet zo heel veel zin. Behalve dan dat het ademen mij zelf wat minder kracht kost. Op zich wel een goed plan, ik vind het wel fijn, ga vandaag proberen wat uit bed te komen en misschien een rondje over de afdeling te lopen en als het lekker weer blijft heel misschien vanavond even naar buiten in de rolstoel. Daar heb ik wel zin in, maar dan moet het wel lekker weer zijn! ;-) Verder moeten we er volgens haar volgens haar voor waken dat het niet 'normaal' word dat ik slecht ben. Als je 15 liter zuurstof nodig hebt is dat niet goed, punt. Ook al blijft je saturatie wel boven de 90, het houd ergens een keer op, zoals bij mij woensdagavond. Dan kan je gewoon niet meer. Maar goed, voorlopig zit ik nog op 3 en dat gaat prima! ;-) Dus ja, het is maar weer afwachten. Vandaag komt het TBT de beademingsdrukken wat verlagen, want die staan nog ingesteld op mijn crisis van woensdagavond en dat vind ik als ik zoals nu niet in een crisis zit niet fijn. Dus die verwacht ik vanmiddag en verder eigenlijk niks. Hopelijk nu weer eens een opwaartse spiraal te pakken zien te krijgen en medicatie + zuurstof afbouwen..... Opknappen als een zonnetje, haha!

donderdag 18 augustus 2011

ziekenhuis dag 47

Hey!

Daar ben ik zelf weer even kort. Ik ben terug op de afdeling, mijn longen zijn een stuk beter, goede saturaties met maar 3 liter zuurstof! Jippie! Ik ben wel erg moe nog van de narcosemedicatie, maar dat trekt wel weer weg. Ik hoop dat mijn longen nu de opwaartse lijn te pakken hebben en dat ik op ga knappen. Mijn eigen longarts kwam vandaag nog even kort langs. Zij zei dat ik waarschijnlijk niet meer thuis kom voor Groningen, tenzij "je als een zonnetje op gaat knappen". Nou ja, dan weet ik wat me te doen staat he, haha! Tot morgen, ga nu lekker slapen!

deel 2 dag 46 of is het dag 47 gezien de tijd???

Hallo allemaal weer een bericht van mij Dittie nou dan weten jullie het vast al. Er was vandaag uit het overleg gekomen dat Ilse over ging op 100mg Prednison, 1x op een dag Magnesium en de ketamine pomp ging ook omhoog. De gehele dag heeft het al weer zitten rommelen met open/dicht/open maar dan onder open verstaan wat meer lucht maar eigenlijk gewoon nog dicht. Vanavond werd Ilse zo beroerd dat haar haar nat op haar hoofd stond, een lage saturatie had en was ontzettend misselijk.Een longarts erbij maar er was weinig te doen  om haar situatie beter te krijgen. I.c arts is geweest en heb de drukken van de beademing hoger gezet. Ilse leek hier even op te reageren maar nog geen uur later ging het weer mis. Ilse gaf aan weg te zakken en ons niet meer te horen wederom weer de dr erbij (die trouwens gehele tijd in de buurt is gebleven) deze ging weer overleggen met i.c arts en deze gaf aan dat het zou kunnen komen door de druk van de beademing maar Ilse knapte niet op en raakte erg uitgeput. Naar een en ander overleg is Ilse overgeplaats naar de Thorax I.C, is in slaap gebracht en lig aan de beademing. Als er nieuws is zet ik het weer op haar blog.

woensdag 17 augustus 2011

Ziekenhuis dag 46

Ik ging gisteren voor dus voor ct. Na veel gedoe op mijn kamer was het gelukt om alles op mijn bed te installeren. Ik kon weg. Kwam er iemand van vervoer, wilde ze me niet meenemen. Ik had te veel apparatuur en dus moest er iemand van de verpleging mee. Op de gang kwam ik nog net even de fysio tegen, shit, die was onderweg naar mij, nu heb ik haar gemist! Ze probeert vanmiddag te komen hoor ik nog net, hoopte dat het zou lukken..Naja, goed, eenmaal in de wachtkamer bij de scan komt er iemand naar me toe die vraagt of ik een infuus heb. (wat denkt u zelf mevrouw met 4 pompen, die hangen er niet voor de sier) dus ik laat mijn picclijn zien. Dat was goed. Kom ik in de ct kamer willen ze de contrast vloeistof niet door de lijn heen doen. De vorige keer deden ze dat wel, maar neeeeej het mocht echt niet. Dus na een hoop gebel, gedoe en overleg besloten om er een gewoon infuus bij te prikken. Dat hebben ze 2x geprobeerd maar het lukte (uiteraard) niet. Dus..... Ik moest terug naar de afdeling. Dan moest daar een anesthesist komen voor een infuus. Kom ik op mijn kamer, brengen ze het eten. Nadat ik weer helemaal geïnstalleerd was begin ik net zonder lucht aan mijn inmiddels lauwe eten, staat er een anesthesist binnen. Dat moest natuurlijk eerst. Na 3 mislukte pogingen op mijn hand (zie foto) uiteindelijk maar in mijn enkel gedaan. Daar ging het wel in 1 keer. Dus goed, vastgeplakt en doorgespoten, alles opgeruimd (het leek wel of ik geopereerd was) en even snel een beetje op adem komen. Ondertussen was mijn hand mooi dik en blauw (auw, ja)


Terwijl ik nog als een vis op het droge zit te hijgen toch maar aan mijn inmiddels steenkoude eten begonnen, anders is het straks weer weg. En het was nasi met saté en dat vind ik lekkerrrrr!( Kijk, als je hier vaak bent heb je ook zo af en toe een voordeel he. Ik heb een paar wensmenu lijsten, daar staan altijd lekkere dingen op, dus als ik zin heb in iets lekkers vul ik die gewoon in. Ik had trouwens ook nog een flensje als 'toetje', haha!) Maar jullie raden het vast al, na 2 happen de verpleging weer binnen. Je mag NU naar de ctscan. Gggrrr dat meen je niet!! Dus weer het hele circus los gemaakt de kamer bebouwd en alles op bed geïnstalleerd en hup op naar de ct. Daar in de wachtkamer kon ik vervolgens een half uur gaan liggen wachten. Komt eindelijk diezelfde verpleegkundige me halen, zegt ze; "Oh, ziet -ie in je voet?! Daar gaat eigenlijk onze voorkeur niet naar uit". Naaaaaa miep, je doet het er maar mee! (dat dacht ik he, dat zei ik niet, haha!) De ct is trouwens wel helemaal hip hoor. Als je er op de tafel ligt zie je een heerlijk zonnig weertje in het plafond.....
Best mooi gedaan he! Beetje jammer dat er dan zo'n lelijk apparaat onder staat

Nou ja, dus uiteindelijk de scan gemaakt. Dat duurde best een tijdje. De scan zelf niet, maar het was nogal een gedoe om alle slangen goed te leggen zodat ze mee konden schuiven het apparaat in. Daarna weer naar de wachtkamer en terug naar de afdeling. Eenmaal daar alles wéér installeren, dat duurde zo'n 3 kwartier. Toen wilde ik net even uit gaan rusten, kwam de man van het pijnteam. Die heeft mijn ketamine pomp iets hoger gezet en verder niks veranderd. Ik ben trouwens wel blij met mijn morfine pomp, nu kan ik het zelf regelen! ;-) Nou ja, goed, hij weg, ik wat gedronken en medicijnen ingenomen, poging 2 om nog éven te gaan slapen (het was al 16.15u)......Mislukt, fysio. Of het uit komt... Naja, oké, doe maar. "Het moet niet hoor" zei hij nog, maar ik wilde wel, want mijn spieren in mijn rug, schouders, nek etc vinden mijn manier van ademhalen niet zo fijn. Dus als er dan 1x per dag een fysio mannetje of vrouwtje de spiertjes een beetje los komt knijpen is dat toch wel fijn. Achteraf dan, op het moment zelf is het niet zo lekker, het is geen lekkere ontspannen massage, maar goed, het voelt wel goed erna.


Nou ik geloof dat dit het weer was voor vandaag. Oh, de bloeduitslagen zijn goed, dus de AB is gestopt. Ik vraag me af voor hoe lang, want ik zit nog helemaal 'vol', maar goed, dat maakt niet uit. Het is wel fijn even zonder! En we hebben nog een mysterie op te lossen, ik heb namelijk al een paar dagen dan wel dan niet (behoorlijk) wat bloed bij mijn urine. Blaasontsteking ed is het allemaal niet. Heb ook verder geen pijn of zo.... Ach, we zien wel, gaat misschien vanzelf wel weer over. Vandaag is het GOD dus ik denk niet dat er iemand komt. Of misschien juist wel met een plan! ;-) En ik ben nog best een beetje zielig van gisteren, kijk eens hoe me hand er uit ziet! :-( Een dikke blauwe bult, aaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhhh!!.......... (haha!) ;-)

dinsdag 16 augustus 2011

ziekenhuis dag 45

Jeeeeeej! Ik lig nog steeds alleen! Haha, echt zo lekker! ;-)

Gisteren jammer genoeg niet mijn eigen longarts gezien. De zaalarts had eigenlijk ook niet echte en plan. Ze willen vandaag een ct scan maken om te kijken of er geen embolieën bij mijn longen zitten of dat er misschien andere problemen in mijn longen te zien zijn. Tot die uitslag bekend is blijft het het oude liedje. Ik ben het er niet echt mee eens, maar veel verder dan dit kwamen we niet omdat ze simpelweg niet weten wat ze moeten doen en waarom ik niet op knap. Dus nu is het wachten op de scan, dan weer op de uitslag van de scan, woensdag is het GOD en dan is het al weer donderdag. Dus weer bijna een zinloze week voorbij. Want ik geloof niet dat er iets uit die scan gaat komen. Eerst moet ik zien dat ik zelf bij die scan kom. Volgens mij kan het helemaal niet, want ik moet heel mijn infuuspaal meenemen, de beademingsmachine met stroomkarretje (die hebben het TBT vandaag gebracht) en 100 flessen zuurstof of 1 grote. Dat gaat dus echt niet lukken. Dan moeten er echt 2 of 3 mensen mee lopen om de hele boel mee te rijden. Mijn infuuspaal begint trouwens aardig vol te raken. Er hangt nu een morfine pomp bij. Yep, het pijnteam is vandaag geweest. Dat vind ik wel fijn, nu kan ik zelf regelen wanneer ik pijnstilling wil. Morgen komen ze weer. Eigenlijk kan ik helemaal geen buren krijgen, want ik heb zoveel zooi rondom me staan dan ik vrijwel de hele kamer in beslag neem. Ook heb ik zo'n 10 stopcontacten nodig waar er geen 1 stekker van uit kan, dus ik heb een paar stopcontacten bij het buurbed geleend, haha! Moet je kijken wat er allemaal om me heen staat;


Dat moet dan dus allemaal mee naar die scan en dan nog die zuurstofflessen, want als hij op 15 staat gaan die wel snel leeg. Nou ja, we gaan het zien vandaag........Gisteren is er bloed afgenomen, als dat goed is kan vandaag misschien die AB eraf. Ik denk dat ik er zo weer aan zit met mijn longen hoe ze nu zijn, maar toch, het valt te proberen he! Zou ook wel even fijn zijn, hoeven ze 's nachts niet meer binnen te zijn om de AB aan te zetten! ;-)

maandag 15 augustus 2011

Ziekenhuis dag 44

Maandag!

Hopelijk gaat er vandaag of in ieder geval deze week wat meer duidelijkheid komen. Voor nu een plan om mij beter te krijgen en hopelijk een datum of zo voor Groningen. Mijn eigen longarts ging deze week contact opnemen. Ik hoop dat we aan het eind van de week, of anders volgende week wat meer duidelijkheid hebben. Want tsja, eind September, dat kan de 20e zijn, maar ook de 30e. Daar ben ik wel benieuwd naar en het begint nu langzaamaan wel steeds wat meer te kriebelen. Het is best spannend. Probeer er nog maar niet te veel aan te denken; het loopt toch altijd anders dan je van te voren in je hoofd hebt.

Dus ja, ik hoop dat er vandaag veel gebeurd, maar ik verwacht niet te veel, kan het ook niet tegen vallen.

Verder zeiden ze gisteravond dat de kans groot is dat ik vandaag buren krijg. Bah, daar heb ik echt geen zin in. En geen energie EN geen lucht voor. Ik trek gewoon het gordijn dicht, dan maar niet sociaal. Heb geen lucht om van die beleefdheidspraatjes te houden over wat ik heb en wat de ander heeft en over hoe erg dat allemaal wel of niet is, waar ik woon hoe lang dat rijden is bla bla bla..... Daaaaag, ik hou dat kleine beetje lucht wat ik heb liever voor andere dingen. (wat ben ik eigenlijk gemeen he, misschien komt er wel een heel aardig iemand....)

Euhm... verder verwacht ik vandaag het pijnteam. De morfine prikjes zijn niet genoeg (meer) tegen de pijn in mijn rechterlong. Geen idee waarom. Waarschijnlijk gaan ze de pomp iets ophogen. Die heeft als bijwerking dat het ook spieren ontspant, dus wie weet scheelt dat ook iets. Ik heb er echt zo genoeg van. Continu die pijn in mijn long(en) en alle andere pijntjes die erbij komen, bah. Vergelijk het met kramp ik je kuit of zo. Als je daar kramp hebt en je gaat die spier oprekken doet dat pijn. Dat is wat er bij in principe nu al ruim een week 24 uur per dag in mijn longen aan de gang is. En het lijkt wel of mijn spieren er  maar niet aan toe willen geven. Dat ze verkrampt willen blijven, maar dat het ze steeds mee moeite kost. Zo iets. Naja, we gaan het allemaal zien en horen vandaag, morgen meer nieuwtjes (hopelijk!) ;-)

zondag 14 augustus 2011

Ziekenhuis dag 43

Dit is de laatste dag van de vakantie van mijn eigen longarts. Morgen is ze er als het goed is weer. Ik hoop dat ze morgen gelijk even bij me komt kijken en dat we een plan kunnen maken, want zoals ik gisteren ook al schreef, dit werkt niet. Ik raak alleen maar verder in een neerwaartse spiraal en straks kom ik als ik een lijk in aan Groningen terwijl ik daar zo sterk mogelijk aan de behandeling wil beginnen. Ik kan nu amper nog op mijn benen staan. Eerst niet door de benauwdheid, nu én niet meer door de benauwdheid én omdat ze het niet meer gewend zijn, die benen van mij. Als ik 1 stap wil zetten zak ik erdoor. Straks ben ik echt volledig afhankelijk van mijn bed en de hulp van anderen - naja, dat laatste ben ik al:-( - daar heb ik geen zin in en geen tijd voor. Zelfs met wassen en aankleden moet ik geholpen worden. Ik heb het lang uitgesteld en zelf aangetobt, maar nu gaat het echt niet meer. Iedere ochtend denk ik, ach, ik stink (nog) niet (haha) en misschien is het morgen beter en kan ik het zelf. Maar het word niet beter en dus word ik straks eens onder handen genomen door een verpleegkundige. Ook op bed, want het idee alleen al dat ik heel de kamer uit moet lopen (of in een rolstoel moet gaan zitten, want lopen gaat niet lukken) en dan zo aan de overkant van de gang de douche in moet, uit de rolstoel op een andere stoel doet me al hyperventileren zo ongeveer, en dan moeten we nog beginnen, dus dat doen we maar niet haha! Naja, moet het maar even zo. Hopelijk morgen, of in ieder geval in de loop van de komende week een plan en vooruitgang. Gisteren zei de dienstdoende arts nog tegen me ; "het gaat heus wel beter, want je kwam van de ic terug met een saturatie van 75% en dat heb je sinds dinsdag niet meer gehad". Verdorie dacht ik, hij heeft een punt. Waarom voelt het dan niet zo? Maar toen hij weg was kwam ik daar al snel achter. Op de IC gold namelijk voor de beademing nog om de 2 uur een half uur en zo nodig extra tussendoor en had ik zuurstof door een neusbril, dus max 6 á 7 liter. Nu zit ik 23 van de 24 uur aan de beademing met continu 15 liter zuurstof. Ja, koekoek, wel blijven opletten he dok, als ik dán nog crisis kan maken gaat het toch echt, écht niet goed!? Ik vraag me trouwens af hoe dat voelt, nog minder lucht dan dit. Volgens mij kan dat niet. Maar dat denk ik steeds en steeds opnieuw blijkt dat mijn lijf meer kan dan ik van te voren kon inschatten. Maar minder lucht dan bijna niks is wel heel erg weinig. Ik bedoel, ik kan amper praten! Naja, ach, ik hou het maar bij het me afvragen, ben niet van plan om eens uit te gaan proberen of en hoe een crisis in deze situatie voelt, haha! ;-)

zaterdag 13 augustus 2011

ziekenhuis dag 42

Ik heb gisteren van het TBT een nieuw speeltje gekregen. Een neusbril. Omdat ze willen dat ik eigenlijk 24 uur per dag aan het BA lig en ik vond dat dat niet te doen was gingen we dit even proberen. Dat kapje is niet zo fijn. Voor even wel, maar als je hem 24 uur op hebt krijg je overal drukplekken op je gezicht en het is gewoon heel irritant. Je krijgt een droge mond, kan niet praten, niet een slokje drinken niks. Nu heb ik dus een neusbril. Zit op zich wel comfortabel, alleen moet mijn neus er een beetje aan wennen, want die word een soort van geplet, haha! Maar ja, misschien went dat wel, ik kan nu in ieder geval gewoon mijn dingen doen, dus dat is wel een stuk fijner. Verder zien we het wel, ik vraag me alleen af waarom het er op plaatjes altijd zo 'mooi' uit ziet en bij mij altijd zo belachelijk, haha! Moet je kijken!!

Mwhahaaaaa, dat is toch erg of niet!!!!? Hebben jullie ook weer wat om te lachen vandaag! ;-) En o ja ik was niet chagrijnig hoor, alleen moeoeoeoeoeoeoeoeoeoe............

Verder begin ik er behoorlijk genoeg van te krijgen. Ik twijfelde of ik dit wel moest schrijven, maar het is zo en ik denk dat jullie me wel snappen, dus ik doe het toch maar........

Ik ben het zat. Ik zit al een ruim een week tegen een crisis aan te hikken en hij komt maar niet. Met 15 liter zuurstof blijft mijn saturatie boven de 90 en dus is er geen reden voor paniek. Maar ondertussen gaat de rest van mijn lijf er wel aan. Alles spieren, van alles word moe en dingen gaan niet meer. Het word heel, heel langzaam wel steeds wat minder, want ik kan nu letterlijk niet meer op mijn benen staan, maar er word niks aan gedaan omdat ze niet weten wat ze moeten doen. EN ik ga dit niet heel lang meer vol houden. Dus eigenlijk heb ik zoiets van, laat er maar een crisis komen. Dan maken ze me in slaap en ben ik er in 1 dag vanaf. Niet dat ik daar nou zo op zit te wachten hoor, zeker niet! Vooral niet na de laatste 2 ervaringen, maar dit werkt ook niet. De ontstekingswaardes zijn aan het zakken, dus dat is het probleem niet meer. Het zijn puur de spieren denk ik die weer in de verkrampstand staan en daar zelf niet uit willen komen. Als het dan met even slapen opgelost is is dat misschien wel een goede oplossing. Want dit werkt duidelijk niet Ik wil weer net als 2 weken geleden, zonder zuurstof en zonder infuus mét lucht rond kunnen lopen. Niet zoals nu dag en nacht slapen en nergens zin en energie voor hebben.Alles is me te veel, zelf een boekje lezen of zo gaat niet, bah! Ik vraag me af wat ze willen. Ik heb het gisteren gevraagd, maar veel verder dan aankijken, afwachten en hopen dat het beter word komen we niet. En ik ga dit niet nog tot aan Groningen aankijken. Dat hou ik niet vol. Bovendien wil ik eigenlijk gewoon nog naar huis voor ik naar Groningen ga. Maar dat word allemaal wel een beetje kort dag zo, dus ik krijg een beetje haast. Een beetje veel...........

vrijdag 12 augustus 2011

ziekenhuis dag 41

Vannacht redelijk geslapen, niet zo goed als anders. Was een beetje aan het klieren met mijn kapjes. Normaal doe ik mijn beademingsmasker op tot ik er genoeg van heb en dan gewoon het zuurstofkapje de rest van de nacht. Maar de verpleging is er nu zo op gebrand dat ik dat beademingskapje op zet dat ze steeds komen kijken. En ook steeds als ik hem net een half uurtje of zo ag heb. Maak ze dan maar wijs dat je hem écht al die tijd op hebt gehad, maar dat je er nu even genoeg van hebt. Neeeej, het is echt belangrijk om je beademingsmasker op te zetten. Wat een woord, daar ga ik ook een afkorting voor verzinnen, euhmmh, BM BedamingsMasker en ZK ZuurstofKapje, haha, lui he ben ik!

Verder eigenlijk nog steeds weinig nieuws. Nog steeds geen vooruitgang en dat beging ik aardig zat te worden. Ik kan hier verdorie toch niet tot aan Groningen met dat BM op mijn neus gaan liggen?! Ik heb er echt schoon genoeg van, het enige wat ik doe is slapen. Als ik me voorgenomen heb iets te gaan 'doen', film kijken, muziek uitzoeken of zoiets dan val ik voordat ik alles opgestart heb alweer in slaap (en dat ligt nu niet meer aan de snelheid van mijn laptop, maar aan de snelheid dat ik in slaap kan vallen, haha!) en een film zie ik alleen de eerste 10 minuten van. Bovendien gaat alles pijn doen, mijn spieren gaan in protest. In mijn rug, schouders, borst, alles gaat pijn doen. Ik kan niet meer lekker liggen of zitten omdat er altijd wel iets trekt. Ik weet best dat ze doen wat ze kunnen, dat er eigenlijk niet meer is en dat ze het ook niet meer weten, maar toch. Ik weet het ook niet, maar wat ik wel weet is dat ik dit niks vind. Hopelijk verzinnen ze iets. Wel goed dat de drukken van mijn BM opgehoogd zijn. Anders had ik deze week echt al láng met een dikke crisis op de IC gelegen. Tot nu toe voorkomt hij echt de erge crisissen, dat is natuurlijk wel heel fijn. Maar dit put me wel uit zo. Haha, wat een geklaag weer he, zo op de vroege ochtend, altijd gezellig hier op mijn blog, de positieve zeikstraal zelf, mwahahahaaaaa!!!!



donderdag 11 augustus 2011

ziekenhuis dag 40

Gisteren een rustig dagje gehad. Weinig gedaan, veel geslapen. Vannacht ook heerlijk geslapen en verder weinig nieuws. Vanmorgen leek het alsof ik iets benauwder wakker werd, maar misschien trekt dat straks wel weer weg. Verder geen veranderingen. De medicatie is nog hetzelfde, zuurstof, ja, alles eigenlijk. Gisteravond heb ik wat muziek en zo op mijn nieuwe laptoppie gezet. Haha, nou ja wat, eigenlijk gewoon de hele map muziek gekopieerd. Blijkt nu dat er heel veel 2 of 3 keer in staat, alles door elkaar, vreselijk. Dat word dus een paar uur, of misschien wel een paar dagen uitzoeken, haha! Echt zooooo veel! Naja, gewoon maar af en toe iets. Kan nog geen uuuuuren mijn ogen open houden, haha! Verder eigenlijk geen nieuws; dus het word een heel kort blogje vandaag, haha! ;-) Ik heb niks te vertellen........

woensdag 10 augustus 2011

Ziekenhuis dag 39

Zo, mijn eerste nachtje op de longafdeling is prima bevallen. Ik heb heerlijk en lang geslapen. Ondanks dat ben ik toch nog erg moe, maar he, daar zal ik niet meer over klagen na vorige week, haha!

Verder heb ik niet zo veel nieuws. Eigenlijk is alles nog hetzelfde. Niets beter, maar in ieder geval dus ook niet slechter, dus dat is dan wel een klein beetje positief denk ik.

Verder tsja, vanmorgen om 6 uur lol hier. Normaal zou ik het heel irritant vinden, maar nu moest ik er wel om lachen, je kan er een komedie van maken soms hier. Ik denk dat ik met mijn goede been uit bed gestapt ben. Offu, uit bed ga stappen, ik ben er nog niet uit geweest, haha! Maar in ieder geval kwamen ze om 6 uur mijn ab aanhangen. Toen ging om 5 over 6 mijn spuit piepen, leeg. Kwam ze dus binnen om hem uit te zetten. 10 sec later kwam ze weer binnen, dacht dat hij weer piepte (wat hij dus niet deed). Toen 10 sec later kwam ze weer binnen omdat ze vergeten was mijn bel uit te zetten. Toen wéér 10 sec later omdat mijn pomp nu wel weer aan het piepen was. Toen 30 sec later omdat hij alweer piepte, toen 20 sec later voor een nieuwe spuit, daarna 1 min later voor een prikje, toen 5 min later voor een pilletje en toen 10 min later voor controles. Mwahahaaa, zo blijf je wel bezig he, haha!

Oh en kijk, gisteren nog nieuwe bloem-vlinder-versieringen gehad voor op mijn kamer met lampjes, gezellig he!?

dinsdag 9 augustus 2011

Ziekenhuis dag 38

Hoi! Daar ben ik weer! Jaja, met mijn nieuwe laptop, hij doet het! Jeeeeeej! Het is nog even wennen en wat dingetjes uitzoeken, maar dat komt wel goed. De dingen die ik per se wil doen lukken, dus dat is mooi!


Ik ben vanmorgen onverwacht over geplaatst naar de afdeling. Een beetje raar want het is niet omdat het zo goed gaat. In tegendeel zelfs, ik had van morgen nog een 'klein'e crisis met een saturatie dip naar 75%. En die kleine crisis is nog steeds niet over. Ik ben hartstikke instabiel, longen gaan open en dicht, continu stik benauwd, hartstikke moe, een pols van 130 in rust, saturatie van 90%, 24 uur per dag aan de kapbeademing mét 15 liter zuurstof. Magenesium, antibiotica en ketamine druppelen als vanouds mijn vaten in.... Dat is dus het maximale wat ze hier kunnen doen. Eigenlijk hebben ze er geen vertrouwen in en hadden ze me het liefst gelijk terug gestuurd. Maar ik moest weg van de IC omdat er "een heel ziek iemand" aan kwam en ze hadden geen bedden. Wat ze daar met mij doen kan hier ook in hun ogen, behalve de bewaking. En dat is nou juist het punt. Hier willen ze dat alles 24 uur in de gaten word gehouden omdat het ineens zo mis kan gaan. Op de IC vinden ze dat onzin, overdreven, maar de artsen van hier willen de verantwoording niet nemen. Fijn, heb ik weer, niemand wil me hebben, haha! Maar ja, dat is een dingetje tussen de artsen, die vechten dat maar uit. Ik heb wel aangegeven dat ik nu in principe niet meer terug ga naar de IC om "te kijken". Als ik ga wil ik dat er iets GEDAAN word. Dan maken ze me maar in slaap of zo. Wat ze de afgelopen 2 dagen daar gedaan hebben had (op de bewaking na) hier ook gekund. Ik ben er klaar mee steeds de vraag te moeten beantwoorden "goh ben je er weer en wat kom je doen, je ziet er nog best goed uit, de vorige keer moesten we je intuberen". Ik heb geen zin meer in al dat gedoe, getrek en slangen aan mij lijf, prikken overal, steeds opnieuw een arterielijn, compleet afhangkelijk van anderen zijn. IK.BEN.ER.KLAAR.MEE. Heb dat ook heel duidelijk aan de artsen hier aangeven, maar die blijven bij hun standpunt. "Als wij het niet meer verantwoord vinden (beslissen wij)". En ik begrijp ze wel, maar ik heb er gewoon geen zin in. Ben klaar met die hele IC..........
Ga nu nog even mijn laptop verder uitproberen, doei!!!!!!

maandag 8 augustus 2011

IC dag 1 deel 2

Nou, daar ben ik nog even. Laatste blogje dus voorlopig even, misschien dat het morgenavond wel lukt, maar dat merken jullie vanzelf. Ik lig dus nog op de IC. Ik mocht vandaag wel over, toen niet, toen wel, toen misschien en nu.... weet niemand het eigenlijk. Ligt eraan hoe het vanavond en vannacht gaat. Ik (mijn bloed) is toch nog te veel aan het schommelen, van super goed naar super slecht. Bah, ik ben het zo zat, dus dan moet er toch ergens iets beter gaan zou je zeggen he, als je je gaat vervelen.....

Verder heb ik niet zo veel nieuwtjes, niks meegemaakt vandaag. Ik heb mezelf even op de foto gezet, of naja, op de foto laten. Mwahahaaaa, vreselijk!!! Maar dan zien jullie ook eens een beetje dat ik écht wel links én recht vast lig, haha! En ow ja, ik hou helemaaaaaaaaaaal geen vocht vast door de pred hoor. (foto 1) En dat val met zo'n masker helemaaaaaaaaaal niet nóg extra op, haha!!


Tot euhm..... Morgen of overmorgen, hopelijk vanaf de afdeling! ;-)

Ic dag 1

Hey! Daar ben ik dan eindelijk. Heel de ochtend niks geschreven, ik had geen nieuwtjes. Nog steeds niet eigenlijk, maar ik vond het nu toch wel tijd worden voor een blogje. Ik lig nog steeds op de IC. Gisteravond en vannacht ging het goed, maar vanaf vanmorgen een uur of  5 is het weer donderen. Zonder kap steeds lage saturaties. En dus zit ik de hele tijd met die kap op. Ik heb er nu wel een beetje genoeg van. Plakding. Ik ben kotsmisselijk ook, bah. Echt frustrerend dat ze verder niks kunnen. Heb het net nog gevaagd toen er eindelijk een dokter was, maar het enige alternatief is als ik uitgeput raak me intuberen. Fijn vooruitzicht. Maar dat is nog niet aan de orde, ze proberen me stabiel te krijgen en dan terug te laten gaan naar de afdeling. Ooohhh, dat wil ik zo graag he! Het is echt erg hier. Alhoewel ik me nu wel rotter voel dan de vorige keer, dus ik slaap meer en dus gaat de tijd ietsje sneller. Ik wil als ik terug ga naar de afdeling wel even duidelijk hebben dat ik -mocht het weer achteruit gaan- niet zomaar weer terug naar de IC ga. Dag hoor, dan kan ik bezig blijven. Nu zit ik aan alles vast, alle lijnen ed zitten erin. Als ik naar de afdeling ga moet dat er allemaal weer uit, wat alleen maar fijn is en logisch, maar dan wil ik niet 1 dag later de hele ellende opnieuw overhoop halen omdat ik misschien toch iets te snel naar de afdeling ben gegaan en dus weer terug moet. Naja, we zien wel. Voorlopig is het al bijna half 2, dus ik zie mezelf vandaag in ieder geval niet meer terug gaan. Maar je weet het hier maar nooit. Eigenlijk maakt het me ook niet zo heel veel uit. Het enige wat ik wil is wat meer lucht zonder al te veel gedoe aan mijn lijf. Op welke afdeling dat dan gebeurd maakt me niet zo veel uit....

Zal vanavond nog even een korte update geven.

Morgen trouwens geen blog. Mijn laptop gaat naar de computerwinkel. De man daar gaat...... De gegeven over zetten in een nieuwe laptop!!! Haha, ja, ik heb op afstand een nieuwe besteld, spannend!! Morgen avond krijg ik hem, ik hoop dat alles goed werkt en dat het me allemaal in 1 keer lukt, maar mij kennende..... Haha, ach, heb ik in ieder geval iets te doen woensdag. Ik reageer dan dus ook even niet op mailtjes en zo. Kan alles (de reacties hier ook) wel lezen op mijn mobiel, maar ga er niet aan beginnen een blog te schrijven met mijn mobiel. Ik heb met mijn draaihoofd steeds de verkeerde toetsjes, dus dat word niks, haha! Tot vanavond!

zondag 7 augustus 2011

ziekenhuis dag 36 deel 2 op IC

Gadverdamme, bah.

Ja hoor, het is weer zo ver, ik lig op de IC. Ik vind het zo'n onzin. Ik wilde echt niet. Heb tegen gesputterd maar het hielp niet. Mijn saturatie was met 15 liter 85 ja, oké, maar ik voelde me niet ziek!
IK WILDE NIET WEG!!
Maar ook mijn bloed was sleeeeeeeeecht. En dus had ik geen keus. Ik ging. Punt.

Nu lig ik er dus, wakker. Ze gaan me in principe niet in slaap maken. Ze proberen het met mijn masker. Als er op de afdeling iemand was geweest (of ik zelf) die die drukken van de beademing had kunnen verhogen was dit misschien niet nodig geweest. Dat was waarom ik de vorige keer niet terug mocht, ze moesten het eerst leren, maar het hoofd van de afdeling zegt dat het niet hoeft en dus weet niemand hoe hij werk. Dat is wat ze hier ook gaan proberen. De drukken verhogen en kijken of ik en mijn bloed daar beter van worden. Maar voorlopig zit ik hier al 2 uur en is er nog niks gebeurd. Ik wacht op een arterielijn. Heeeel fijn is dat, kijk er echt naar uit. Ben bang dat het weer ellende word. Gelukkig is het wel een aardige dokter. Ze gaat kijken met de echo in mijn lies. En ik hoop ZÓ dat het makkelijk gaat! Bbbrrrr, bah, we zien wel. Later meer, ik ga nog even door met balen, ademen en naar de klok kijken.........

ziekenhuis dag 36

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen. Ik mocht gisteren niet weg. Echt ZO balen!! Op zich snap ik het wel, en misschien, heel misschien snap ik ook wel ergens in mijn achterhoofd dat het beter is zo, maar toch. Ik wilde er zó graag even uit. De arme dok heeft wel 5 keer sorry gezegd. Hij zag vrijdag tijdens de overdracht al aankomen dat 'hij de brenger van het slechte nieuws moest zijn'. Aaahhhh, maar zei hij, zodra ik stabiel was en ik wilde weg wilden ze echt allemaal wel meewerken om mij even met verlof te laten gaan. Stabiel hielt dan wel in zonder zuurstof of crisis en mét goede bloedwaarden. Een paar dagen. Hhhhmmmm, ik ben bang dat dat nog even gaat duren, haha!

Verder tjsa, nog steeds niet zo veel nieuws. Ik slaap vooral heel de dag. Dat is het enige voordeel van ziek zijn. Ik ben moe moe moe en dus slaap ik veel en dus gaat de tijd lekker snel. Nog geen week geleden zat ik hier vreselijk te klagen dat ik me zo verveelde omdat ik én niet ziek was én niet moe Eigenlijk zou er een soort van tussenweg moeten zijn voor mensen die in het ziekenhuis liggen. Jezelf niet ziek voelen maar wel hele dagen en nachten kunnen slapen. Zolang je opgenomen bent dan, als je thuis ben moet dat natuurlijk gelijk over zijn, haha! Morgen zal er wel weer bloed geprikt worden. Die ene dag dat ik zonder AB was zijn mijn ontstekingwaardes gelijk weer de pan uitgerezen dus ik denk dat ze dat wel in de gaten houden nu. Ik ben benieuwd. Vannacht wakker geworden met vreselijke pijn in mijn rechterlong. Niet op 1 plek, echt in de hele long, van boven tot onder, van voor naar achter. Geen idee wat het is. Geen spier, zo voelt het niet en daar is het ook te heftig voor. Misschien de ontsteking die 'los' komt? Of de bact die daar leven en nu oorlog voeren tegen de AB om proberen te overleven? Haha, lekker praatje zo op de vroege morgen! Geen idee wat het is..... Doe het vandaag maar een beetje rustig aan. Beetje uitzendinggemist en zo kijken. Als je vroeg ga slapen mis je alles he, dat kan je dan mooi de volgende dag overdag terug kijken. Als je het dan wél wakker houd tenminste, haha! Wat een onzin weer deze zondagochtend! ;-)

zaterdag 6 augustus 2011

Ziekenhuis dag 35

Vandaag is dé dag! Yep, vandaag ga ik vragen of ik met verlof mag! Even. Een paar uurtjes. Aaaahhhhhh, dokter, pleaseeeeeeeeeeeeeeeeee??!!! Zouden ze daar gevoelig voor zijn? Geen idee wie er dienst heeft. Ik hoop ZO dat het mag, even er uit, even wat anders, even weg. Het weer ziet er een beetje grijs uit, maar dat is niet erg, ik ben het zonnetje vandaag. Als ik weg mag tenminste, als het niet mag veranderd het zonnetje ineens in een grote onweersbui, haha! Haha, nee hoor, dat zou wel mee vallen, maar het zou natuurlijk wel heeeeeeeel jammer zijn.
Welke van de 2 zou het worden vandaag? ;-)

Ach, we zien wel, verder weinig nieuwtjes, geen veranderingen.... ENNNN ik lig nog steeds alleen, hoe goed is dat! Echt zo lekker! ;-)

vrijdag 5 augustus 2011

ziekenhuis dag 34

Zo, daar ben ik weer. Vannacht weer lekker geslapen, haha!

De kans dat ik vandaag naar huis mag is euhm......0.

Als ik heel eerlijk moet zijn voel ik me belabberd en de controles zijn ook maar steeds op het randje :-(
Ik ga wel vragen of ik morgen even een paar uurtjes naar huis mag, zomaar, even er tussenuit. Dat zal me echt goed doen, even mentaal opladen, haha! Hoop dat het mag, maar ik denk dat ik het antwoord al weet; "dat moeten we per dag bekijken". Maar goed, vragen staat vrij he, dus ik ga het gewoon proberen.

Gisteren bij de oogarts geweest. Daardoor heb ik er een nieuw dilemma bij. Mijn linkeroog moet geopereerd worden en in mijn rechteroog zit ook staar. Maar omdat deze staat (door medicatie veroorzaakt) anders is dan ouderdomsstaar komt het na een paar weken/maanden 100% zeker terug. Dan moeten ze dat een paar keer lazeren en dan ben je er van af. Voor altijd. Probleem is dat je door die behandeling geen diepte meer kan zien en niet meer scherp kan stellen. Als dat maar aan 1 oog is zijn er behoorlijk wat mensen die daar niet aan kunnen wennen. Ongeveer de helft. Die hebben klachten als duizeligheid en zo. Dan moet het andere oog ook. Nou zit daar ook wel ietsje staar in, maar daar valt nog goed mee te leven. En dus is er een kans dat ze in een 'gezond' oog moeten gaan snijden. Daar voel ik niet zo veel voor. Bovendien moet ik dan daarna ws altijd een bril dragen. En ik vind de operatie doodeng. Plaatselijk verdoofd, 4 prikken rondom je oog. Als ze dan bezig zijn zie je zo alles op je af komen, bah.

Eigenlijk wil ik het onder narcose of een roesje, maar daar zijn mijn longen te slecht voor. Dus nu heb ik afgesproken dat ik eerst naar Groningen ga en als dat allemaal goed en achter de rug is bel ik de oogarts terug voor een afspraak om het een en ander nog eens te bepreken. Want zo zei hij; "Het heeft geen haast, maar het is niet de vraag óf we het moeten doen, maar wannéér". Dus ja, ik moet er toch een keer aan, dan kan je er misschien maar beter zo snel mogelijk van af zijn. Er word onderzoek gedaan zodat je na de operatie het 'probleem' van het scherpstellen en diepte zien niet meer hebt, maar daar zijn ze al 10 jaar mee bezig met tot nu toe nog niet echt hele goede resultaten....... Dus daar verwacht ik niet zo veel van. Nou ja, we zien wel, eerst Groningen. Dan zijn als het goed is mijn longen ook een stuk stabieler en willen ze me misschien wel een roesje of narcose geven. Ik heb nog even de tijd dus om er over na te denken.........

donderdag 4 augustus 2011

Ziekenhuis dag 33

Het is niet eerlijk. Het is ZO niet eerlijk!!!!
Ik wil naar huis, nu! Of in ieder geval vandaag. Ik struikel niet voor maar pal op de finish. Belachelijk!
Vanaf gistermiddag kotsen kotsen kotsen, alles, zelfs 1 slokje water kwam er zodra ik ging zitten met een lading gal mee uit. En benauwd.... 15 liter zuurstof had ik, dus hup midden in de nacht op de foto die gelukkig nog goed was. Maar toch de ab weer gestart en 1,5 liter vocht omdat ik ook heel erg zweette. Nu vandaag gaat de misselijkheid beter, nog niet gekotst en ik zit rechtop en heb zelfs wat gegeten. De zuurstof staat op 6, dus ruim de helft minder. Aan de beterende hand dus alweer, dus ik kan best vanavond naar huis. Even afwachten of de dok daar ook zo over denkt. Anders wil, nee eis ik op zijn minst een weekeindverlof. IK MOET EVEN WEG HIER!!



Ik ga het proberen..... Word vervolgd..............

woensdag 3 augustus 2011

ziekenhuis dag 32

Zo, daar zijn we weer, een nieuwe dag in ziekenhuis land. Ik heb nu echt ruzie met mijn laptop. Hij ging vanmorgen niet aan! Paniek!! Ik kan niet zonder laptop hier!! Uiteindelijk na veel gedoe was hij aan, maar nu loopt hij steeds vast en krijg ik de meest gekke foutmeldingen. Ook mijn muis doet het niet. Hij doet of helemaal niks, of hij gaat vanzelf alle kanten op, behalve de goede...... Dus als er binnenkort geen blogs meer komen en ik niet meer reageer op mailtjes weten jullie hoe het komt..... Dan is mijn laptop overleden :-(


Gisteren is de AB gestopt, foto en bloed zien er weer netjes uit. Ik heb dus gelijk gevraagd om mijn infuus af te koppelen; weg met die paal!! Lag ik vannacht dus helemaal vrij, zonder slangetjes waar ik rekening mee moet houden in bed, heerlijk!!!! ;-)
Beetje jammer (of eigenlijk gewoon ^&%^%&) dat HET virus mij echt gevonden heeft. Tenminste, ik denk at het een virus is, want ik zit nog helemaal onder de AB en toch krijg ik het..... Maar goed, zorgde die gisteren nog voor een beetje keelpijn en kriebelhoest; vandaag zorgt hij voor nog meer keelpijn en 'productieve' hoest. Daardoor was mijn saturatie vanmorgen weer laag en zit ik dus nu weer aan de zuurstof. Balen, balen, balen!! Ik wil toch gewoon weg morgen! Ik ben de laatste jaren steeds met zuurstof naar huis gegaan, dus dat moet nu toch ook geen probleem zijn!?Mijn horoscoop beloofd niet veel goeds volgens mij..... Niet dat ik daar in geloof, maar toch, je weet niet nooit he, moet je lezen;
;Het gaat me toch niet gebeuren dat ik na een zware wedstrijd vlak voor de eindstreep struikel en verlies!? Nee hoor, ik struikel misschien, maar ik ga wel door, al moet ik kruipen en win alsnog! ;-)
IK WIL MORGEN HOE DAN OOK NAAR HUIS!!!!!!
Nog 1 nachtje!!

dinsdag 2 augustus 2011

Ziekenhuis dag 31

Haha, weet je wat ik gedaan heb? 1 Nachtje eraf gepraat! Haha, ja, ik ga nu als alles goed blijft gaan donderdagmiddag / avond naar huis in plaats van vrijdagochtend. Haha, dat scheelt weer he!? Het moet gewoon, ik moet naar huis. Alles gaat goed. Moet alleen het virus of wat dan ook de halve familie te pakken heeft mij wel met rust laten. Want ik heb -em inmiddels ook. Ja hoor, keelpijn, hoesten, dat is het begin. Maar hey, ik heb niet benauwd, dus ik kan best donderdag naar huis. Gisteren om de longfunctie gevraagd en wat bleek? 79%!!!!!!!! Jeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeej! HET bewijs dat ik gewoon snel naar huis moet, toch?!
Kijk even hoeveel lucht ik heb! (die zwarte lijn is normaal)
Verder gisteren mijn picclijn toch maar vast laten hechten. Door de prednison kreeg ik onder de pleisters een soort blaren en als je dan die pleisters er af haalt trek je je velletje mee. En dat is niet zo lekker. Dus nu zit ie vast. Kan hij er zeker niet uit vallen en heb ik veel minder pleisters nodig! ;-)

Verder niet zo veel nieuws, gek he? Haha, tsja, ik maak gewoon niks mee hier! Nog 2 nachtjes..............