Gisteren was ik de hele dag moe, moe, moe. Maar ik ben niet gaan slapen en met resultaat, ein-de-lijk weer eens een nacht goed geslapen sinds een week! WOW, haha, wat is dat toch fijn!!!
Gisteren een rustig dagje gehad. Ik heb sinds zaterdag een nieuwe buurvrouw, oud vrouwtje, wel aardig hoor, weinig last van. Alleen...... Alles wat ik zeg gaat zij op in. Of ik nou wel of niet tegen haar aan het praten was, haha! Aaahhh, nu vind ik haar nog wel aandoenlijk, maar het is maar goed dat ik woensdagochtend weg ga, want als ik lang naast haar zou liggen word het wel vervelend. En ze snurkt! Of nou ja, het is meer een imitatie van een koe of zo, hihi! Blij dat er oordoppen bestaan! ;-)
Verder niet heel veel nieuws. Gisteren een beetje rotdag gehad. Naast dat ik zo moe was was ik ook behoorlijk verkouden, kriebelhoest, loopneus, spierpijn etc. NIET benauwd gelukkig, maar denk gewoon verkouden zoals iedereen wel eens is. En ik vind het niet zo gek ook, als ik thuis dagen niet goed slaap word ik ook ziek, dus waarom zou dat hier anders zijn.... Daarbij zit mijn picclijn te ontsteken, dus waarschijnlijk gaat die er vandaag uit. Of ik wel of geen andere krijg weet ik niet. Ik denk het wel want de ab moet doorgaan en ik zal donderdag toch onder narcose moeten.... Dus we gaan het zien vandaag. Verder doe ik (net als anders, haha) niet zo veel, ben nog steeds een beetje lamlendig. Zal wel een combinatie zijn van die lijn met de weinig slaap of zo, we gaan het zien. Ben benieuwd welke zaalarts er komt. De dok die de week werkte dat ik terug kwam (en die zo'n bende van mijn medicijnen had gemaakt) heb ik de afgelopen week heel de week niet gezien of gehoord, dus die zal wel nachtdienst hebben gehad. Ik hoop dat hij weer een beetje terug naar beneden is gekomen. Hij deed echt een beetje uit te hoogte en daar heb ik een hekel aan. Sommige (bijna) artsen vallen ineens zover omhoog dat ze naar beneden moeten kijken om de hemel te zien. Dan ben je bij mij aan het verkeerde adres, zelfs DE pijndokter maakt geen indruk. Als het niet klopt wat ze zeggen ga ik niet 'toegeven'. Ook al staat de koning er, haha! DE pijndokter weigert trouwens nog steeds hier langs te komen. Vandaag komt wel mijn eigen lieve longarts. Dus ga het nog maar een keer tegen haar zeggen, ik vind hem ZO kinderachtig. Misschien is hij er inmiddels zelf ook achter dat hij fout zat en komt hij daarom niet terug? Net als dat het medicatievoorschrift van toen INEENS nergens meer te vinden is en dat de overdracht onmogelijk is voor mij om te lezen. Dus vanaf nu ben ik ze een stap voor. Ik wil morgen of woensdagochtend alvast de héle overdracht hebben, een kopie voor mezelf. Mocht er dan iets niet kloppen kan ik dat nog recht laten zetten...
O en voor iedereen die me woensdag wilt verwelkomen met een kaartje hier nogmaals het adres van het UMCG;
Ilse van Wijngaarden
p/a UMCG; Afdeling D3 kamer (?)
Hanzeplein 1
9713 GZ Groningen
maandag 31 oktober 2011
zondag 30 oktober 2011
ziekenhuis dag 119
Ik kreeg van de week een mail van iemand met deze tekst, vond het wel een goede tekst....
Ik moet het weten
We werken en we eten
Zo leven wij ons leven
maar....
Ik moet het weten
Ik moet het weten
Zijn we veroordeeld
Anderen zeggen
Ik moet het weten
Ik moet het weten
Ik moet het weten
We werken en we eten
en we kijken veel TV
We computeren wat af
en iedereen doet mee.
Zo leven wij ons leven
en waar is 't allemaal voor?
we denken er niet over na
dus gaan we gewoon maar door.
maar....
Ik moet het weten
geen dag ga ik meer langer door!
Ik moet het weten
Waar is het leven voor?
Ik moet het weten
Ik leg me er niet bij neer
Ik moet het weten
want ik weet, er is meer!
Zijn we veroordeeld
tot een zinloos bestaan
gewoon je dagen uitzitten
en is het dan gedaan?
Anderen zeggen
neem het leven zoals het is
geniet ervan, dat doe ik heus wel
maar er is iets wat ik mis....
Ik moet het weten
geen dag ga ik langer door
Ik moet het weten
Waar is het leven voor?
Ik moet het weten
Ik leg me er niet bij neer
Ik moet het weten
Want ik weet, er is meer!
zaterdag 29 oktober 2011
Ziekenhuis dag 118
"Onderweg van droom naar daad.
Dus grijp de macht en lach om zwaartekracht.
Genoeg gewacht dus lag om zwaartekracht en NIEMAND houd mij hiiiieeeeerrrr!!"
Het aftellen is begonnen, nog 4 nachtjes niet slapen......(nee mijn nieuwe slaappil werkt ook niet echt, ggrrr, denk dat ik maar stop met pillen, iets om enigszins tot rust te komen en verder niet, straks kan ik weer niet zonder slaappillen heb ik dát weer) Dan mag ik weer naar Groningen! Maar ik zo GEEN zin in de reis! Oooohhhh, ruim 3 uur achter in een ambu is echt niet lollig! Maar oke, het is voor een goed doel, dus gaan we er maar voor. Dit weekeind weer er druk met iedereen gedag zeggen en opnieuw een verzoek aan mensen die nog willen komen, alsjeblieft niet dinsdagavond, en ook niet zonder overleg met mijn of mijn moeder. Te veel mensen is gewoon veel te druk (hoewel, misschien slaap ik dan wél eens een keer) en ik vind het ook niet leuk als er veel tegelijk zijn, dus a.u.b. jullie medewerking hierin....
Gisteren geweest voor longfunctie, die was goed, 63%!!! Jeeeeej! En vanaf nu ben ik ook ZONDER zuurstof!! Waaaaahhaaaaaa dat is echt lang geleden! Nu maar hopen dat het allemaal zo goed blijft gaan, des te sneller is alles achter de rug. Als ik nou 's nachts ook nog eens zou kunnen slapen kou ik helemaal tevreden zijn....
Vanmorgen mijn ochtend -die al iest langer duurt dan de meeste van jullie ben ik bang- nuttig besteed. Namelijk vast 1 van de plannen voor 'als ik gezonde longen heb' half in uitvoering gebracht.... Kaartjes gekocht voor Wicked! YEEEEEY! En deze worden eens een keer niet weg gegeven, doorverkocht of om gezet naar een andere datum. Dit is gepland en hier ga ik gewoon heen. ZO! Nou moet ik toegeven dat het A.D. me een zetje in de rug gaf door 20 euro per kaart korting te geven hoor, haha, daar niet van maar toch, het eerste "to do" in Januatie is gepland, de zesde om precies te zijn! ;-)
Dus grijp de macht en lach om zwaartekracht.
Genoeg gewacht dus lag om zwaartekracht en NIEMAND houd mij hiiiieeeeerrrr!!"
Het aftellen is begonnen, nog 4 nachtjes niet slapen......(nee mijn nieuwe slaappil werkt ook niet echt, ggrrr, denk dat ik maar stop met pillen, iets om enigszins tot rust te komen en verder niet, straks kan ik weer niet zonder slaappillen heb ik dát weer) Dan mag ik weer naar Groningen! Maar ik zo GEEN zin in de reis! Oooohhhh, ruim 3 uur achter in een ambu is echt niet lollig! Maar oke, het is voor een goed doel, dus gaan we er maar voor. Dit weekeind weer er druk met iedereen gedag zeggen en opnieuw een verzoek aan mensen die nog willen komen, alsjeblieft niet dinsdagavond, en ook niet zonder overleg met mijn of mijn moeder. Te veel mensen is gewoon veel te druk (hoewel, misschien slaap ik dan wél eens een keer) en ik vind het ook niet leuk als er veel tegelijk zijn, dus a.u.b. jullie medewerking hierin....
Gisteren geweest voor longfunctie, die was goed, 63%!!! Jeeeeej! En vanaf nu ben ik ook ZONDER zuurstof!! Waaaaahhaaaaaa dat is echt lang geleden! Nu maar hopen dat het allemaal zo goed blijft gaan, des te sneller is alles achter de rug. Als ik nou 's nachts ook nog eens zou kunnen slapen kou ik helemaal tevreden zijn....
Vanmorgen mijn ochtend -die al iest langer duurt dan de meeste van jullie ben ik bang- nuttig besteed. Namelijk vast 1 van de plannen voor 'als ik gezonde longen heb' half in uitvoering gebracht.... Kaartjes gekocht voor Wicked! YEEEEEY! En deze worden eens een keer niet weg gegeven, doorverkocht of om gezet naar een andere datum. Dit is gepland en hier ga ik gewoon heen. ZO! Nou moet ik toegeven dat het A.D. me een zetje in de rug gaf door 20 euro per kaart korting te geven hoor, haha, daar niet van maar toch, het eerste "to do" in Januatie is gepland, de zesde om precies te zijn! ;-)
vrijdag 28 oktober 2011
Ziekenhuis dag 117
Ik vraag me af hoe ik dat altijd gedaan heb..... Als ze me hier hielden terwijl het best goed ging maar ik 'nog even moest blijven voor de zekerheid'. Nooit heb ik zóveel problemen gehad met slapen. Vannacht weer één groot drama, geen oog dicht gedaan. Ik ben ook gewoon niet moe. Ik was gisteren om kwart voor 7 op, had de hele dag niet geslapen en ging om half 12 gisteravond slapen. Niet omdat ik moe was maar gewoon omdat ik wel vond dat het tijd was. Dat werkt dus niet. Geen oog dicht gedaan en nu ben ik nog steeds niet moe. Ondanks een slaappil, nu een andere variant, voorgeschreven door de zaalarts. Dat is toch niet normaal!? En ik had er nog wel zoveel vertrouwen in gisteren, want verder ging het zo goed! :-) Geen last van mijn nek, geen onrust meer, gewoon mezelf. Behalve 's nachts, haha! (oh nee is niet grappig...)
Vandaag gaat de pred naar 20 mg terug, joepie!! De arts voelde er eerst niet zo veel voor, maar mijn argument (mét pruillip) dat hij maandag alweer naar 50 moest gaf de doorslag, haha! Dus dat is wel fijn. En eigenlijk is het natuurlijk ook een goed teken dat ik niet moe ben en zo dus wat dat betreft kan je het ook positief bekijken, maar toch als je dagen al zo lang duren en daar (nu dan ook al) 4 wakkere nachten bij komen is daar toch verder weinig positiefs uit te halen voor mezelf.......
Vandaag gaat de pred naar 20 mg terug, joepie!! De arts voelde er eerst niet zo veel voor, maar mijn argument (mét pruillip) dat hij maandag alweer naar 50 moest gaf de doorslag, haha! Dus dat is wel fijn. En eigenlijk is het natuurlijk ook een goed teken dat ik niet moe ben en zo dus wat dat betreft kan je het ook positief bekijken, maar toch als je dagen al zo lang duren en daar (nu dan ook al) 4 wakkere nachten bij komen is daar toch verder weinig positiefs uit te halen voor mezelf.......
donderdag 27 oktober 2011
ziekenhuis dag 116
"En lijkt de weg soms eindeloos en is het einde niet in zicht,
word dan niet te hopeloos maar loop dan altijd naar het licht".
Vandaag lijkt het eindelijk weer wat beter te gaan! Gistermiddag kreeg ik vreselijk last van mijn nek, enorme kramp, zo erg dat mijn hoofd helemaal naar 1 kant trok en dat ik het ook niet voor elkaar kreeg om hem 'recht' te zetten. Dat heeft de hele middag en avond geduurd, echt heel vervelend. Als ik bv tv wilde kijken op mijn laptop die links van mij staat en mijn hoofd stond naar recht moest ik mijn laptop draaien om te kunnen kijken. Maar goed, ik ben nu al een paar uur wakker en het is nog niet terug, dus ik hoop dat het zo blijft. Verder heb ik dus wel redelijk geslapen. Ik werd wel 100 keer wakker, maar tussendoor viel ik wel een beetje in slaap, nog niet bepaald om over naar huis te schrijven maar in ieder geval een stuk beter dan de hele nacht op de klok kijken...
Verder heb ik niet zo veel nieuws, gisteren geen dok gezien, het was GOD natuurlijk. Ze zullen zo wel komen, dan ga ik vragen of de prednison weer naar beneden mag want mijn mijn longen en zuurstof afbouwen gaat het eigenlijk best goed! ;-)
word dan niet te hopeloos maar loop dan altijd naar het licht".
Vandaag lijkt het eindelijk weer wat beter te gaan! Gistermiddag kreeg ik vreselijk last van mijn nek, enorme kramp, zo erg dat mijn hoofd helemaal naar 1 kant trok en dat ik het ook niet voor elkaar kreeg om hem 'recht' te zetten. Dat heeft de hele middag en avond geduurd, echt heel vervelend. Als ik bv tv wilde kijken op mijn laptop die links van mij staat en mijn hoofd stond naar recht moest ik mijn laptop draaien om te kunnen kijken. Maar goed, ik ben nu al een paar uur wakker en het is nog niet terug, dus ik hoop dat het zo blijft. Verder heb ik dus wel redelijk geslapen. Ik werd wel 100 keer wakker, maar tussendoor viel ik wel een beetje in slaap, nog niet bepaald om over naar huis te schrijven maar in ieder geval een stuk beter dan de hele nacht op de klok kijken...
Verder heb ik niet zo veel nieuws, gisteren geen dok gezien, het was GOD natuurlijk. Ze zullen zo wel komen, dan ga ik vragen of de prednison weer naar beneden mag want mijn mijn longen en zuurstof afbouwen gaat het eigenlijk best goed! ;-)
@ Peter en Marian: Wat leuk dat jullie mijn blog gevonden hebben! Hoe is het bij jullie?
woensdag 26 oktober 2011
Ziekenhuis dag 115
Ik vind het echt niet leuk meer. Het is nog steeds niet over! Vannacht heb ik er 4 slaappillen ingegooid en ik was alweer om half 12 wakker. Waardeloos! Daarna af en toe van die hazenslaapjes, echt helemaal niks is het. Ik ben echt 10 keer liever benauwd en beroerd dan dit. Klinkt misschien gek, maar het is wel zo. Ik denk echt dat het een combi is van de (andere) morfine en prednison. Ik moet echt oppassen dat ik niet een soort paniekaanval krijg. Ik wil niks aan mijn lijf, geen zuurstof en liever ook geen infuus. De zuurstof kan ik zo nu en dan nog wel eens af doen maar het infuus natuurlijk niet.Ik dacht vanmorgen dat het donderdag was, blijkt het pas woensdag te zijn, ook al zo iets, duurt de week nog een dag langer:-(
Verder heb ik niet zo heel veel nieuws te melden. Mijn longen worden wel beter, dus ik ben vooral sinds gisteren de zuurstof had aan het afbouwen, ik wil niks meer aan of in mijn lijf, maar ja, dat zal nog wel een tijdje duren......
Verder heb ik niet zo heel veel nieuws te melden. Mijn longen worden wel beter, dus ik ben vooral sinds gisteren de zuurstof had aan het afbouwen, ik wil niks meer aan of in mijn lijf, maar ja, dat zal nog wel een tijdje duren......
dinsdag 25 oktober 2011
gesprek met de dokter verslagje
Mijn eigen longarts is net geweest. En wat is dat toch altijd fijn. De man van het pijnteam waar ik 'ruzie' mee heb "heeft zij ook niet zo hoog staan". Dat een arts dat over een andere arts zegt zegt denk ik al een hoop. Verder zei ze dat je als arts NOOIT een patiënt mag weigeren, hooguit mag overdragen aan een andere collega omdat het niet 'klikt'. Dat is zorg onthouden aan een patiënt en dat mag niet in Nederland. Dat meneer weigert terug te komen is dus een regelrechte fout van hem en daar kan ik zelfs een tuchtzaak voor aanspannen. Al zou ik dat (nu nog) met liefde doen, daar ga ik natuurlijk niet aan beginnen. Daar heb ik allemaal geen zin. Verder zei ze dat ik maar beter kon stoppen met proberen mijn gelijk te halen omdat "dat daar toch niet gaat lukken en je je energie beter ergens anders in kan steken". Nou ja, oké, dan doe ik dat ook maar niet meer. Maar ik ben wel benieuwd hoe het verder gaat, of ze nu nog steeds blijven weigeren terug te komen.
Ze heeft contact gehad met Groningen en ik mag daar blijven tot na de 3e behandling! Na de 3e behandeling word de zorg zodra ik stabiel ben wel weer overgedragen aan haar, dus dan kom ik terug, maar dat is niet erg.....Alleen word het voor mijn moeder dan wel een duur grapje, want ik vind het wel fijn als er steeds iémand bij me is daar, ander ben ik wel errug alleen....En het moet ook gewoon voor het geval ik toch een crisis krijg of zo...dus als er sponors zijn, haha!!
Verder word de prednison afgebouwd en worden mijn pillen ook weer zoals het was. Kijk, daar heb ik nog eens wat aan, zo'n dokter! ;-)
@ Marianne: Wat fijn dat jij het ook hebt!! Niet voor jou natuurlijk, maar dat je het zo herkend!! Mensen die het zelf niet hebben kunnen het zich niet voorstellen hoe het is.... Ik ga je tip zeker uitproberen, dank je wel! Ik hoop zó dat het helpt!
Ze heeft contact gehad met Groningen en ik mag daar blijven tot na de 3e behandling! Na de 3e behandeling word de zorg zodra ik stabiel ben wel weer overgedragen aan haar, dus dan kom ik terug, maar dat is niet erg.....Alleen word het voor mijn moeder dan wel een duur grapje, want ik vind het wel fijn als er steeds iémand bij me is daar, ander ben ik wel errug alleen....En het moet ook gewoon voor het geval ik toch een crisis krijg of zo...dus als er sponors zijn, haha!!
Verder word de prednison afgebouwd en worden mijn pillen ook weer zoals het was. Kijk, daar heb ik nog eens wat aan, zo'n dokter! ;-)
@ Marianne: Wat fijn dat jij het ook hebt!! Niet voor jou natuurlijk, maar dat je het zo herkend!! Mensen die het zelf niet hebben kunnen het zich niet voorstellen hoe het is.... Ik ga je tip zeker uitproberen, dank je wel! Ik hoop zó dat het helpt!
Ziekenhuis dag 114
Ik word gek, echt waar. Als ik niet op pas draai ik door straks. Maar dat laat ik niet toe al kost het me behoorlijk wat moeite. Vannacht weer de halve nacht wakker gelegen. Pijn in heel mijn lijf van de prednison, wel moe maar geen rust om te slapen. Echt knettergek word ik ervan. Hoe gek het ook mag klinken, ik heb het dan liever stikbenauwd. Dan weet je tenminste waarvoor je in het zh ligt. Ik heb het nu als ik stil zit niet echt benauwd, al is het met 7 liter zuurstof. Ik voel me verder eigenlijk niet 'ziek'of zo. Gewoon echt heel, heel ellendig, die pijn, die onrust, ik weet gewoon niet waar ik het zoeken moet, wat ik nou eigenlijk wil en ik kán het niet veranderen. Ik zeg 100x tegen mezelf, zet het van je af, stel je niet zo aan, maar het werkt niet. Het liefst zou ik alles lostrekken en weg rennen, zo'n gevoel.... Vanmorgen was ik al om half 6 klaar wakker en als ik tussendoor even in slaap val heb ik van die gekke dromen. Daarvan word je nog meer moe wakker dan je ging slapen, dus dat is ook niet handig. Ik heb nergens zin in omdat mijn lijf zo'n pijn doet, heb het de hele dag koud en 's nachts zweet ik me rot. Er MOET echt iets gebeuren vandaag, dit kan ik niet.....
Vanmiddag komt mijn eigen longarts. Eens kijken wat zij vind van de afgelopen week. Ik ben benieuwd..
Vanmiddag komt mijn eigen longarts. Eens kijken wat zij vind van de afgelopen week. Ik ben benieuwd..
maandag 24 oktober 2011
Ziekenhuis dag 113
Ze zeggen dat 13 een ongeluksgetal is he?
Zou het daar aan liggen?
Of aan het verhogen van de prednison gisteren?
Het afkicken van de morfine?
Ketanest?
Geen idee.
Maar 1 ding weet ik wel, wat een VERSCHRIKKELIJKE nacht was dit. Vrijwel niet geslapen, ik lag niet lekker, rus buik zij, andere zij, buik, in de knoop met infuus dus rechtop, weer liggen rug zij, draaien draaien draaien de hele nacht. Ik ben er tot nu toe precies 8 keer uit geweest op te plassen. Zal mijn buurvrouw ook vast waarderen. Die staat nu al onder de douche. De hele nacht had ik het k-k-koud, dus diep onder de dekens en vervolgend HEET! heet heet! Alles weer eraf, alles nat en klam om het 10 min later weer k-k-koud te hebben. Onrust.... Pijn in mijn benen van de prednison, drama.
En nu.... nu heb ik er genoeg van. De buurvrouw is gaan douchen dus het is gedaan met de rust. Geeft niet, slapen kon ik toch niet meer, maar het is wel erg vroeg. En ik heb overal pijn, vingers benen, hoofd en vooral longen. Ik ben moe maar heb geen rust om te gaan slapen. Wat heb ik hier toch een hekel aan. Ik hoop niet dat het 'afkicken' begonnen is. Ik zie daar ZO tegenop, dan ga ik dit weken, maanden hebben... ;-(
Gisteren had ik me nog zo voorgenomen om er vandaag een goede dag van te maken. Mijn eigen arts is terug en ik wilde iedereen spreken. Alle papieren overdrachten, aanvragen die voor, door en over mij geschreven hebben wil ik een uitdraai van, Ik zou op jacht gaan naar de goede stand van de morfinepomp voordat ik naar Groningen ging. Maar ik geloof niet dat er ook maar iets van terecht gaat komen.... Gisteren heb ik mijn eigen arts wel een mail geschreven met mijn kant van het verhaal erin. Zij komt vandaag na een week vrij te hebben gehad natuurlijk terug en word dan van hun kant bestookt met allerlei verhalen die zo zijn gedraaid dat hun er het beste uitkomen. Terwijl de meeste fouten toch echt bij hun liggen. Dan had ze al een compleet verdraaid beeld nog maar voordat ik 1 woord gezegd had. Dat wilde ik graag voor zijn, dus ik hoop dat het werkt.... Ik ga nu nog maar even verder wachten tot de tijd een beetje over gaat.....
Zou het daar aan liggen?
Of aan het verhogen van de prednison gisteren?
Het afkicken van de morfine?
Ketanest?
Geen idee.
Maar 1 ding weet ik wel, wat een VERSCHRIKKELIJKE nacht was dit. Vrijwel niet geslapen, ik lag niet lekker, rus buik zij, andere zij, buik, in de knoop met infuus dus rechtop, weer liggen rug zij, draaien draaien draaien de hele nacht. Ik ben er tot nu toe precies 8 keer uit geweest op te plassen. Zal mijn buurvrouw ook vast waarderen. Die staat nu al onder de douche. De hele nacht had ik het k-k-koud, dus diep onder de dekens en vervolgend HEET! heet heet! Alles weer eraf, alles nat en klam om het 10 min later weer k-k-koud te hebben. Onrust.... Pijn in mijn benen van de prednison, drama.
En nu.... nu heb ik er genoeg van. De buurvrouw is gaan douchen dus het is gedaan met de rust. Geeft niet, slapen kon ik toch niet meer, maar het is wel erg vroeg. En ik heb overal pijn, vingers benen, hoofd en vooral longen. Ik ben moe maar heb geen rust om te gaan slapen. Wat heb ik hier toch een hekel aan. Ik hoop niet dat het 'afkicken' begonnen is. Ik zie daar ZO tegenop, dan ga ik dit weken, maanden hebben... ;-(
Gisteren had ik me nog zo voorgenomen om er vandaag een goede dag van te maken. Mijn eigen arts is terug en ik wilde iedereen spreken. Alle papieren overdrachten, aanvragen die voor, door en over mij geschreven hebben wil ik een uitdraai van, Ik zou op jacht gaan naar de goede stand van de morfinepomp voordat ik naar Groningen ging. Maar ik geloof niet dat er ook maar iets van terecht gaat komen.... Gisteren heb ik mijn eigen arts wel een mail geschreven met mijn kant van het verhaal erin. Zij komt vandaag na een week vrij te hebben gehad natuurlijk terug en word dan van hun kant bestookt met allerlei verhalen die zo zijn gedraaid dat hun er het beste uitkomen. Terwijl de meeste fouten toch echt bij hun liggen. Dan had ze al een compleet verdraaid beeld nog maar voordat ik 1 woord gezegd had. Dat wilde ik graag voor zijn, dus ik hoop dat het werkt.... Ik ga nu nog maar even verder wachten tot de tijd een beetje over gaat.....
zondag 23 oktober 2011
Ziekenhuis dag 112
Ik voel me niet lekker.
Bah.
Ik ben al vanaf 8 uur bezig om wakker te worden en op gang te komen maar het lukt niet. Ik heb spierpijn, overal, warm/koud, moe, misselijk, ik ben gewoon niet mezelf. En dat vind ik maar niks. Ik had me zo voorgenomen om vandaag van alles te gaan doen. Zo zag ik vanmorgen dat het geregend had vannacht. Kaarten wel te verstaan, de helft is vannacht naar beneden gestort en moet weer terug op zijn plek, ik moet ik nog steeds mijn kastje uitmesten, want ik heb van de week alles er een beetje zo in gegooid en zo ligt het nog, ik moet de bestanden in mijn laptop nodig eens op orde brengen, want alles staat door elkaar of er meerdere keren in, ik moet veel mailtjes nog beantwoorden, mijn sjaal afmaken, kortom ik heb het hartstikke druk! Maar vandaag gaat het hem niet worden. Ik doe niks anders dan liggen en slapen. Ik heb echt nergens energie voor. Het is niet eens geen zin, het gaat gewoon niet. Ik dacht net, om kwart over 8, ik ga nog even liggen. Haha, heb mezelf net met veel pijn en moeite omhoog gehesen om eindelijk eens aan te kleden, en mijn blog te schrijven en zo....
Gisteren was een leuke dag, gistermiddag kwamen mijn oom en tante en als verrassing mijn zhfriend! Dat wist ik niet, haha! Maar was wel super gezellig!
Gisteravond mijn twee kleine grote vrienden met hun ouders, ook leuk, dat was alweer zo lang geleden! O, en kijk Daan en Bram, ik heb een goed plekje gevonden hoor, voor jullie tekeningen, leuk he!?
Bah.
Ik ben al vanaf 8 uur bezig om wakker te worden en op gang te komen maar het lukt niet. Ik heb spierpijn, overal, warm/koud, moe, misselijk, ik ben gewoon niet mezelf. En dat vind ik maar niks. Ik had me zo voorgenomen om vandaag van alles te gaan doen. Zo zag ik vanmorgen dat het geregend had vannacht. Kaarten wel te verstaan, de helft is vannacht naar beneden gestort en moet weer terug op zijn plek, ik moet ik nog steeds mijn kastje uitmesten, want ik heb van de week alles er een beetje zo in gegooid en zo ligt het nog, ik moet de bestanden in mijn laptop nodig eens op orde brengen, want alles staat door elkaar of er meerdere keren in, ik moet veel mailtjes nog beantwoorden, mijn sjaal afmaken, kortom ik heb het hartstikke druk! Maar vandaag gaat het hem niet worden. Ik doe niks anders dan liggen en slapen. Ik heb echt nergens energie voor. Het is niet eens geen zin, het gaat gewoon niet. Ik dacht net, om kwart over 8, ik ga nog even liggen. Haha, heb mezelf net met veel pijn en moeite omhoog gehesen om eindelijk eens aan te kleden, en mijn blog te schrijven en zo....
Gisteren was een leuke dag, gistermiddag kwamen mijn oom en tante en als verrassing mijn zhfriend! Dat wist ik niet, haha! Maar was wel super gezellig!
Gisteravond mijn twee kleine grote vrienden met hun ouders, ook leuk, dat was alweer zo lang geleden! O, en kijk Daan en Bram, ik heb een goed plekje gevonden hoor, voor jullie tekeningen, leuk he!?
zaterdag 22 oktober 2011
Ziekenhuis dag 111
Vannacht goed geslapen, gelukkig is de buurvrouw 's nachts rustig en heb ik geen oordoppen of zo nodig gehad!
Gisteren de hele dag zitten wachten op de pijnteam, want die ging nu ECHT langskomen. Het 'nieuws' dat de morfinepomp echt niet continu liep had ook hun bereikt nu, dus ze kwamen er nog eens over praten.
Niet dus.
Ja, ze waren wel op de afdeling geweest, maar alleen de dienstdoende en die kwam niet langs. Ze durven zeker niet! ;-) En terecht! Maar goed, die had besloten om de zo nodig prikjes om te zetten in standaard pillen en zo nodig pillen.... Hoe vaak moet ik het nu nog zeggen!!!!!!?? Ik WIL geen standaard pijnstilling!!! Ik wil iets dat binnen 5 min helpt en binnen een half uur weer uitgewerkt is!!! Die pillen doen er minimaal een half over voor ze helpen, dus hou ze maar lekker zelf! Ik word zo moe van het gezeik..... Gisteren ook de prednison opgehoogd, vernevelingen gestart en weer ab iv. Want de foto was niet goed en de ontstekingwaardes in mijn bloed waren aan het stijgen. Nee, echt? Goh! Hoe zou dat nou toch komen? Volgens mij roep ik al vanaf dinsdag dat dit ging gebeuren. Ze hadden gewoon de ab niet moeten stoppen. "misschien heb je daar wel gelijk in" zei de dokter. Misschien, misschien?! Ik weet het wel zeker! Als je gewoon door was gegaan met de behandeling zoals die was was ik iedere dag wat beter geworden en hadden we misschien nu de ab kunnen stoppen en had ik misschien wel naar huis of met weekendverlof gekund, maar omdat jullie zo eigenwijs zijn en er niemand is die naar mij luistert zit IK nu met de problemen! En nu word als kers op de taart ook nog eens de pred opgehoogd. Kan die lekker mijn botten verder afbreken, en meer staar in mijn ogen maken en zo terwijl ik net zo netjes terug was naar 20 mg. Ook dat was niet nodig geweest als je naar me geluisterd had! En ik wil wel dat 2 november door gaat, hoe dan ook! En ik wil maandag zodra mijn eigen arts terug is een gesprek met haar. Een gepland gesprek waarin ze even de tijd heeft voor mij en waar mijn moeder ook bij kan zijn, want ik wil met haar wel eens bespreken hoe het allemaal gegaan is hier. Dat gaat niet meer gebeuren, ik kom hier niet meer terug. Was de zaalarts ook een beetje verontwaardigd over, want zoveel was er toch niet mis gegaan... Nee hoor, ben je gek, het gaat prima hier allemaal. Maar ik weet bijna zeker dat mijn eigen arts ook niet blij is met hoe het allemaal gelopen is en dat zij er wel iets van gaat zeggen, dus hij zal de bui al wel zien hangen. Jammer dan voor hem, is niet mijn probleem, ik heb al genoeg problemen dankzij hem....
*Sorry voor de negatieve toon in de blogs de laatste tijd, maar er is gewoon weinig positiefs te melden hier en ik heb ook niet echt het geduld meer om negatieve dingen positief te zien....Ik ben klaar met die bende hier, he-le-maal kláár....*
Gisteren de hele dag zitten wachten op de pijnteam, want die ging nu ECHT langskomen. Het 'nieuws' dat de morfinepomp echt niet continu liep had ook hun bereikt nu, dus ze kwamen er nog eens over praten.
Niet dus.
Ja, ze waren wel op de afdeling geweest, maar alleen de dienstdoende en die kwam niet langs. Ze durven zeker niet! ;-) En terecht! Maar goed, die had besloten om de zo nodig prikjes om te zetten in standaard pillen en zo nodig pillen.... Hoe vaak moet ik het nu nog zeggen!!!!!!?? Ik WIL geen standaard pijnstilling!!! Ik wil iets dat binnen 5 min helpt en binnen een half uur weer uitgewerkt is!!! Die pillen doen er minimaal een half over voor ze helpen, dus hou ze maar lekker zelf! Ik word zo moe van het gezeik..... Gisteren ook de prednison opgehoogd, vernevelingen gestart en weer ab iv. Want de foto was niet goed en de ontstekingwaardes in mijn bloed waren aan het stijgen. Nee, echt? Goh! Hoe zou dat nou toch komen? Volgens mij roep ik al vanaf dinsdag dat dit ging gebeuren. Ze hadden gewoon de ab niet moeten stoppen. "misschien heb je daar wel gelijk in" zei de dokter. Misschien, misschien?! Ik weet het wel zeker! Als je gewoon door was gegaan met de behandeling zoals die was was ik iedere dag wat beter geworden en hadden we misschien nu de ab kunnen stoppen en had ik misschien wel naar huis of met weekendverlof gekund, maar omdat jullie zo eigenwijs zijn en er niemand is die naar mij luistert zit IK nu met de problemen! En nu word als kers op de taart ook nog eens de pred opgehoogd. Kan die lekker mijn botten verder afbreken, en meer staar in mijn ogen maken en zo terwijl ik net zo netjes terug was naar 20 mg. Ook dat was niet nodig geweest als je naar me geluisterd had! En ik wil wel dat 2 november door gaat, hoe dan ook! En ik wil maandag zodra mijn eigen arts terug is een gesprek met haar. Een gepland gesprek waarin ze even de tijd heeft voor mij en waar mijn moeder ook bij kan zijn, want ik wil met haar wel eens bespreken hoe het allemaal gegaan is hier. Dat gaat niet meer gebeuren, ik kom hier niet meer terug. Was de zaalarts ook een beetje verontwaardigd over, want zoveel was er toch niet mis gegaan... Nee hoor, ben je gek, het gaat prima hier allemaal. Maar ik weet bijna zeker dat mijn eigen arts ook niet blij is met hoe het allemaal gelopen is en dat zij er wel iets van gaat zeggen, dus hij zal de bui al wel zien hangen. Jammer dan voor hem, is niet mijn probleem, ik heb al genoeg problemen dankzij hem....
*Sorry voor de negatieve toon in de blogs de laatste tijd, maar er is gewoon weinig positiefs te melden hier en ik heb ook niet echt het geduld meer om negatieve dingen positief te zien....Ik ben klaar met die bende hier, he-le-maal kláár....*
vrijdag 21 oktober 2011
Ziekenhuis dag 110
En dan is het al weer vrijdag. Ik ben er alweer 4 dagen en nog heb ik niet alle medicatie die ik nodig heb. Als de dr straks komt zak ik eens vragen hoe dat zit. Er zit o.a. een anti schimmel medicijn bij, dus die is nu fijn aan het terug komen en dat doet pijn. Dan geest hij me er maar tijdelijk iets anders voor. De longfunctie van gisteren was slecht. Hoe slecht kon ik niet zien en dat wilde het vrouwtje daar ook niet zeggen maar ik zag aan het kleine grafiekje dat hij niet goed was. Net ben ik voor foto geweest. Eigenlijk moest ik gisteren maar toen wilde ik niet. De man van het vervoer kwam me ophalen en zei "SNELSNEL de lift wacht op je!" Dus ik zeg hoezo de lift wacht op me? "Ja ze gaan er aan werken en dan doet hij het even niet." Dus ik zeg, hoezo even? Ik ga niet beneden heel lang zitten wachten straks hè. "Neenee, over 10 min is het klaar." Weet je dat zeker? Want anders ga ik niet uren beneden zitten wachten he..."j...ja!". Ga dat maar even navragen voor de zekerheid.....Bleek het minimaal een uur te duren, daag! Dan moet je nog weten dat ik helemaal niet lekker was en met een kapje met 12 liter zuurstof een saturatie van 80% had. Dus toen ging de foto niet door en is hij net gemaakt. De dokter moet nog komen. Gisteren vroeg ik hem of hij nog gebelt was door het UMCG. Dat was zo en hij moest toegeven dat de morfine daar inderdaad niet continu liep. Hij ging dat ook doorgeven aan het pijnteam. Ja, dat lijkt me handig ja, want nu heb ik het overal gedaan terwijl ik gewoon gelijk heb. Maar dat de pomp hier ook zo stond is er nog steeds niet door. Dus ik sta er op dat ik 1 van de 2 mensen spreek van het pijnteam die mij voor mijn overplaatsing naar Groningen hebben behandeld, die zouden het toch nog wel weten? Ik ga net zo lang tot de onderste steen boven is. En ik wil zodra mijn eigen arts terug is zo snel mogelijk een gesprek met haar....
Verder heb ik weinig nieuws, het gaat iedere dag een stukje slechter. Gisteren dus zelfs een tijdje een kapje met 12 liter op gehad en een sat van maar net 80%. Nu ben ik weer terug op een brilletje met 7 liter, dan is mijn sat 88/89%, een beetje krap, maar ik heb geen zin in een kapje de hele dag..... En dat terwijl ik juist zo op de goede weg was. :-( Er moet vandaag ook bloed geprikt worden, maar ik heb nog niemand gezien. Ben benieuwd of dat nog gaat gebeuren. Gisteren moest ik een sputumkweek inleveren, ik denk, ik zal eens kijken wat er gebeurd. Nou, zoals ik al verwacht had gebeurde er helemaal niks.. Ik heb vanmorgen zelf maar om een potje gevraagd, anders is die kweek er volgende week nog niet. Vanmorgen kwamen ze ook weer vragen of ik de ketanest in eigen beheer en tabletten had. Dus ik voor de zoveelste keer uitgelegd dat ketanest niet ik tabletten bestaat en dat ik die dus ook onmogelijk in eigen beheer kan hebben. Bleek dat een of andere pipo kestine in mijn medicijnlijst had zien staan. Dat klopt ja, dat is een antie-allergie-middel en dat slik ik al jaren in eigen beheer omdat het voor zo'n klein ziekenhuisje als het EMC natuurlijk onmogelijk is om te leveren. Daar zit dus de hele verwarring! Bij één of andere slimmerik die denkt dat mijn kestine hetzelfde is als ketanest. Het scheelt gelukkig ook niet zo heel veel hoor, mijn kestine, mijn antie-allergiepiletje, of ketanest, een narcosemiddel. Die hebben natuurlijk praktisch dezelfde werking...... Zucht....... Alweer een 'slordigheidje' van de afdeling. Zo noemde ik het voordat ik naar Groningen ging, nu heb ik daar hele andere bewoordingen voor, maar die zijn op deze blog niet nader te benoemen, haha! Ik ben er gewoon KLAAR mee..... Nog even dan kan ik af gaan tellen op mijn 2 handen.....Nu is het wachten op de dr. Hij heeft gisteren al gezien dat het niet de goede kant op gaat, maar er word niks gedaan..... Handig hoor, heel, heel handig..... Maar ik moet en zal 2 november hier weg gaan, geen denken aan dat ik hier ook maar 1dag langer blijft!
Verder heb ik weinig nieuws, het gaat iedere dag een stukje slechter. Gisteren dus zelfs een tijdje een kapje met 12 liter op gehad en een sat van maar net 80%. Nu ben ik weer terug op een brilletje met 7 liter, dan is mijn sat 88/89%, een beetje krap, maar ik heb geen zin in een kapje de hele dag..... En dat terwijl ik juist zo op de goede weg was. :-( Er moet vandaag ook bloed geprikt worden, maar ik heb nog niemand gezien. Ben benieuwd of dat nog gaat gebeuren. Gisteren moest ik een sputumkweek inleveren, ik denk, ik zal eens kijken wat er gebeurd. Nou, zoals ik al verwacht had gebeurde er helemaal niks.. Ik heb vanmorgen zelf maar om een potje gevraagd, anders is die kweek er volgende week nog niet. Vanmorgen kwamen ze ook weer vragen of ik de ketanest in eigen beheer en tabletten had. Dus ik voor de zoveelste keer uitgelegd dat ketanest niet ik tabletten bestaat en dat ik die dus ook onmogelijk in eigen beheer kan hebben. Bleek dat een of andere pipo kestine in mijn medicijnlijst had zien staan. Dat klopt ja, dat is een antie-allergie-middel en dat slik ik al jaren in eigen beheer omdat het voor zo'n klein ziekenhuisje als het EMC natuurlijk onmogelijk is om te leveren. Daar zit dus de hele verwarring! Bij één of andere slimmerik die denkt dat mijn kestine hetzelfde is als ketanest. Het scheelt gelukkig ook niet zo heel veel hoor, mijn kestine, mijn antie-allergiepiletje, of ketanest, een narcosemiddel. Die hebben natuurlijk praktisch dezelfde werking...... Zucht....... Alweer een 'slordigheidje' van de afdeling. Zo noemde ik het voordat ik naar Groningen ging, nu heb ik daar hele andere bewoordingen voor, maar die zijn op deze blog niet nader te benoemen, haha! Ik ben er gewoon KLAAR mee..... Nog even dan kan ik af gaan tellen op mijn 2 handen.....Nu is het wachten op de dr. Hij heeft gisteren al gezien dat het niet de goede kant op gaat, maar er word niks gedaan..... Handig hoor, heel, heel handig..... Maar ik moet en zal 2 november hier weg gaan, geen denken aan dat ik hier ook maar 1dag langer blijft!
donderdag 20 oktober 2011
Ziekenhuis dag 109
Vandaag heb ik niet zo veel nieuws. Vannacht lekker geslapen, ik kan eigenlijk wel weer dag en nacht slapen, ben zó moe.... Maar ik probeer overdag zo veel mogelijk wakker te blijven zodat ik nog een beetje normaal dagritme af. De ketanest pomp zijn we aan het afbouwen, dus dan is dat wel belangrijk. Misschien voorkom ik daar voor een deel de ellende mee dat ik 's nachts niet kan slapen. Die pomp zijn we dus aan het afbouwen op mijn verzoek. Als ik alles van te voren had geweten hadden ze hem niet eens aan mogen sluiten. Nu loop ik met een infuus alleen voor een beetje vocht en die pomp. Als ik had geweten dat alle medicatie gestopt zou worden had ik gezegd, stop die ketamine dan ook maar ergens waar de zon niet schijnt, ik hoef hem niet. Dan had ik wel een tijdje last gehad van die onrust en zo, ook geen pretje, maar goed. Tegelijkertijd was er dan geen reden meer geweest om me hier te houden en was ik nu dus lekker thuis geweest. Maar ja, ik troost me maar met de gedachte dat het maar tot 2 november is en dat ik daarna hier nooit meer terug kom. Hooguit bij mijn eigen longarts op de poli, want zij is wel oke, maar verder niet. Echt balen dat zij nu op vakantie is. Zodra ze terug is volgende week wil ik een gesprek, een gepland gesprek, ze maakt er maar even tijd voor zodat ik haar alles kan vertellen van de afgelopen dagen. Dan kan zij misschien daarna met Groningen overleggen over of ik daar mag blijven of niet en zo niet wat ze dan moeten doen voordat ik daarvandaan naar huis kan.
Het is al donderdag en nog steeds is de helft van mijn pillen er niet. Ik verrek inmiddels van de pijn, de ontsteking is duidelijk aan het groeien, meer pijn, meer slijm, meer hoesten, meer zweten, meer moe, meer hoofdpijn, meer zuurstof nodig etc. Ze hadden me een ventanyl pleister gegeven, per ongeluk de dubbele dosering van wat voor geschreven was, maar daar kwamen ze pas achter toen hij er al een paar uur op zat, dus toen hebben ze hem maar laten zitten. Maar ik werd daar gisteren zo niet lekker van. Vreselijke hoofdpijn, duizelig, moe-suffig. Kortom vervelende klachten en voor de pijn hielp het werkelijk niets, want nu ik hem er al meer dan 12 uur af heb kan ik niet zeggen dat de pijn erger word, dus ik ben blij dat ik hem eraf heb gehaald... Ik moet om 11 uur longfunctie blazen, die zal ongetwijfeld fantastisch goed zijn, stelletje gekken. Gisteren was een aardige verpleegkundige. Ja, ze zijn hier heel zeldzaam, maar zo heel af toe werkt er eens één! Zij heeft geregeld dat vandaag het pijnteam terug komt omdat ze het 'geen stijl en onprofessioneel" vond hoe het gegaan is. Ik heb gezegd dat ik geen behoefte heb aan de arrogante vent die hier dinsdag was, die mag van mij weg blijven. Ik wil gewoon de 2 mensen die voor me zorgden voor ik naar Groningen ging, daar kon ik mee lezen schrijven, nooit problemen mee gehad, we waren het altijd eens. Maar die lamlul van dinsdag hoef ik niet meer te zien, dus ik ben benieuwd. Ik ben ook heel benieuwd welke arts er vandaag visite komt lopen. Ik heb gisteren het UMCG gebelt en kreeg daar gelijk de arts aan de lijn die al die tijd voor me gezorgd had. (dat moet je hier eens proberen, dan ben je minstens een uurtje of 5/6 verder) Hij zei dat hij het goed overdragen heeft, zowel op papier als telefonisch. Maar nadat ik alles had uitgelegd beloofde hij om naar de zaalarts hier te bellen om nog eens duidelijk uit te leggen hoe dat nou zat met die pijnstilling. Ik heb er niks meer van gehoord, maar ik vertrouw er op dat hij dat gedaan heeft. Ook die verpleegkunde van gisteren zei dat het onzin was, dat mijn pomp echt niet constant liep; "daar durf ik mijn handen voor in het voor te steken". Ook zei heeft het weer verteld tegen ze arts. Als hij nou van alle kanten bestookt word met het verhaal dat IK gelijk heb zal hij toch een keer toe moeten geven, toch? En het zal toch ook wel ergens één keer goed opgeschreven staan?! Maar goed, wat ik me dus afvroeg is welke zaalarts er komt. Meestal als er 'gedoe' is is die persoon -of dat nou een arts of een pleeg of iemand anders is- INEENS de rest van de week vrij, hebben ze dienst op de ehbo, staan ze in de andere gang of zitten ze op de poli. Alles om jou in ieder geval te ontlopen. Maar dat maakt mij niet uit als dat gebeurd, ik onthou het allemaal wel. Ik GA gelijk krijgen! ;-)
Het is al donderdag en nog steeds is de helft van mijn pillen er niet. Ik verrek inmiddels van de pijn, de ontsteking is duidelijk aan het groeien, meer pijn, meer slijm, meer hoesten, meer zweten, meer moe, meer hoofdpijn, meer zuurstof nodig etc. Ze hadden me een ventanyl pleister gegeven, per ongeluk de dubbele dosering van wat voor geschreven was, maar daar kwamen ze pas achter toen hij er al een paar uur op zat, dus toen hebben ze hem maar laten zitten. Maar ik werd daar gisteren zo niet lekker van. Vreselijke hoofdpijn, duizelig, moe-suffig. Kortom vervelende klachten en voor de pijn hielp het werkelijk niets, want nu ik hem er al meer dan 12 uur af heb kan ik niet zeggen dat de pijn erger word, dus ik ben blij dat ik hem eraf heb gehaald... Ik moet om 11 uur longfunctie blazen, die zal ongetwijfeld fantastisch goed zijn, stelletje gekken. Gisteren was een aardige verpleegkundige. Ja, ze zijn hier heel zeldzaam, maar zo heel af toe werkt er eens één! Zij heeft geregeld dat vandaag het pijnteam terug komt omdat ze het 'geen stijl en onprofessioneel" vond hoe het gegaan is. Ik heb gezegd dat ik geen behoefte heb aan de arrogante vent die hier dinsdag was, die mag van mij weg blijven. Ik wil gewoon de 2 mensen die voor me zorgden voor ik naar Groningen ging, daar kon ik mee lezen schrijven, nooit problemen mee gehad, we waren het altijd eens. Maar die lamlul van dinsdag hoef ik niet meer te zien, dus ik ben benieuwd. Ik ben ook heel benieuwd welke arts er vandaag visite komt lopen. Ik heb gisteren het UMCG gebelt en kreeg daar gelijk de arts aan de lijn die al die tijd voor me gezorgd had. (dat moet je hier eens proberen, dan ben je minstens een uurtje of 5/6 verder) Hij zei dat hij het goed overdragen heeft, zowel op papier als telefonisch. Maar nadat ik alles had uitgelegd beloofde hij om naar de zaalarts hier te bellen om nog eens duidelijk uit te leggen hoe dat nou zat met die pijnstilling. Ik heb er niks meer van gehoord, maar ik vertrouw er op dat hij dat gedaan heeft. Ook die verpleegkunde van gisteren zei dat het onzin was, dat mijn pomp echt niet constant liep; "daar durf ik mijn handen voor in het voor te steken". Ook zei heeft het weer verteld tegen ze arts. Als hij nou van alle kanten bestookt word met het verhaal dat IK gelijk heb zal hij toch een keer toe moeten geven, toch? En het zal toch ook wel ergens één keer goed opgeschreven staan?! Maar goed, wat ik me dus afvroeg is welke zaalarts er komt. Meestal als er 'gedoe' is is die persoon -of dat nou een arts of een pleeg of iemand anders is- INEENS de rest van de week vrij, hebben ze dienst op de ehbo, staan ze in de andere gang of zitten ze op de poli. Alles om jou in ieder geval te ontlopen. Maar dat maakt mij niet uit als dat gebeurd, ik onthou het allemaal wel. Ik GA gelijk krijgen! ;-)
woensdag 19 oktober 2011
Ziekenhuis dag 108
"de patiënt prominent".
Dat is de slogan van dit ziekenhuis. Grote mooie reclameborden, maar er ook maar íéts van waar maken, ho-maar, pestziekenhuis!
Vannacht heb ik heerlijk geslapen met dank aan een lading slaappillen uit eigen voorraad. Ik was ZO boos dat ik er om 7 uur een handje heb in gegooid en om 8 uur ging mijn lampje uit, letterlijk. De hele nacht heerlijk geslapen tot vanmorgen aan toe. En nu..... Tsja...... Het valt me nog mee, maar mijn longen zijn niet zo blij. En dat vind ik dit keer niet zo gek, want..... ze krijgen he-le-maal GEEN medicatie meer. Er is niks van de iv medicatie voorgeschreven, niks van de 3 soorten ab, geen magnesium niks. Van de tabletten heb ik ineens pillen terug die ik al maanden niet meer slik, van anderen (zoals die voor mijn hart!) is de dosis spontaan gehalveerd en weer anderen zijn gewoon helemaal niet voorgeschreven. Dus dat hebben ze mooi voor elkaar. Daarbij de extra pijn, het feit dat ik niet met mijn beademingsmachientje kon slapen omdat ik na 86x vragen er nog geen water voor had, en het groene slijm maken dat ik wel min of meer de garantie heb dat het óf vandaag, óf morgen mis gaat. En bedankt hoor, EMC, goed gedaan. Lapt het UMCG me in 2 weken op, jullie hebben dat in nog geen 24 uur verpest, heel, heel goed gedaan.
Ik ga straks het UMCG bellen met het verhaal over de pijnstilling en het pijnteam. Heb ik gisteravond al gedaan, maar ze zeiden, als ze niet naar de vp in Rotterdam luisteren, dan luisteren ze ook niet naar ons. Dat is zo denk ik, dus ik ga zo bellen en dan gaan de artsen van het UMCG de artsen van hier bellen om te zeggen dat mijn pomp NIET continu liep. De groeten, hun staan dan lekker voor lul. Ik heb gelijk en ik ga net zo lang door tot ik dat gekregen heb!
@ Janessa; Welkom op mijn blog
@Hans; Ook jij welkom op mijn blog en wat een lief bericht van je, dank je! Als ze zo door gaan moet ik misschien nog gebruik gaan maken van de aanbod ook! ;-)
Dat is de slogan van dit ziekenhuis. Grote mooie reclameborden, maar er ook maar íéts van waar maken, ho-maar, pestziekenhuis!
Vannacht heb ik heerlijk geslapen met dank aan een lading slaappillen uit eigen voorraad. Ik was ZO boos dat ik er om 7 uur een handje heb in gegooid en om 8 uur ging mijn lampje uit, letterlijk. De hele nacht heerlijk geslapen tot vanmorgen aan toe. En nu..... Tsja...... Het valt me nog mee, maar mijn longen zijn niet zo blij. En dat vind ik dit keer niet zo gek, want..... ze krijgen he-le-maal GEEN medicatie meer. Er is niks van de iv medicatie voorgeschreven, niks van de 3 soorten ab, geen magnesium niks. Van de tabletten heb ik ineens pillen terug die ik al maanden niet meer slik, van anderen (zoals die voor mijn hart!) is de dosis spontaan gehalveerd en weer anderen zijn gewoon helemaal niet voorgeschreven. Dus dat hebben ze mooi voor elkaar. Daarbij de extra pijn, het feit dat ik niet met mijn beademingsmachientje kon slapen omdat ik na 86x vragen er nog geen water voor had, en het groene slijm maken dat ik wel min of meer de garantie heb dat het óf vandaag, óf morgen mis gaat. En bedankt hoor, EMC, goed gedaan. Lapt het UMCG me in 2 weken op, jullie hebben dat in nog geen 24 uur verpest, heel, heel goed gedaan.
Ik ga straks het UMCG bellen met het verhaal over de pijnstilling en het pijnteam. Heb ik gisteravond al gedaan, maar ze zeiden, als ze niet naar de vp in Rotterdam luisteren, dan luisteren ze ook niet naar ons. Dat is zo denk ik, dus ik ga zo bellen en dan gaan de artsen van het UMCG de artsen van hier bellen om te zeggen dat mijn pomp NIET continu liep. De groeten, hun staan dan lekker voor lul. Ik heb gelijk en ik ga net zo lang door tot ik dat gekregen heb!
@ Janessa; Welkom op mijn blog
@Hans; Ook jij welkom op mijn blog en wat een lief bericht van je, dank je! Als ze zo door gaan moet ik misschien nog gebruik gaan maken van de aanbod ook! ;-)
dinsdag 18 oktober 2011
Ziekenhuis dag 107
1 Groot feest.
Ik ben 3 uur terug en het is al 1 groot feest. Dacht ik nog dat ik het misschien te negatief leek allemaal. Het tegendeel blijkt waar. Het is nog veel, véél erger dan gedacht. Toen ik nog op de brancard van de ambu lag onderweg naar mijn kamer werd er al geroepen, NEE NIET DAAR!!!! Dus toen wist ik het al, een 2 persoonskamer. Ze hadden de kast open gebroken en alle spullen in een paar grote zakken geflikkerd. Letterlijk, alles door elkaar, 1 grote teringzooi. Dus daar was ik al heel gelukkig mee. Als kapper op de vuurpijl had ik nog een discussie met het pijnteam. Dat ging zo.
"we gaan je PCA (morfine) pomp niet meer starten, we geven je een pleister". (terwijl afgesproken was dat hij gewoon door zou gaan)
'Dat wil ik niet, want ik heb morfine niet continu nodig, maar het ene moment meer dan het andere. Dat is met zo'n pomp prima te regelen, maar met pleisters niet'.
"Maar je pomp liep ook continu".
'Dat is niet waar, ik kreeg alleen als ik op het knopje drukte'.
"Zo staat het niet in de papieren"
'Maar zo is het wel gegaan, dan kloppen jullie papieren niet'.
"Wij weten heus wel wat we doen en wat we opschrijven doen we, in Groningen was het ook zo".
'Dat is niet waar'.
"Dat is wel waar, einde discussie, zo is het en niet anders".
'Zo is het helemaal niet, dan belt u maar met Groningen om het te vragen, het is gewoon NIET waar'.
"Het is zo naar ons overdragen dus klopt het".
'Nee, het klopt niet'
-wel-niet-wel-niet-wel-niet-wel-niet-
-Tot meneer tot het besluit kwam;-
"Ik wil je alleen maar helpen en jij valt me aan, daar heb ik geen zin in, ik ga weg en kom niet meer terug dan zoek je het maar met de zaalarts uit hoe je die pijn op gaat lossen".
'Prima, als u me niet gelooft dan gaat u maar, en anders stuurt u maar een collega die mij eerder behandeld heeft, die zal het vast wel weten en daar heb ik nooit problemen mee gehad'.
"Nee, mijn collega's hebben dezelfde overdracht als ik dus die doen hetzelfde, je regelt het maar met je zaalarts".
'NOU PRIMA LAMLUL, SODEMITER DAN MAAR LEKKER EEN EIND OP EN JE HOEFT INDERDAAD NIET TERUG TE KOMEN MET JE ARROGANTE KOP! DAN LOS IK HET ZELF WEL OP EN ALS IK DAN MORGEN STIK OMDAT IK DOOR DE PIJN NIET MEER KAN HOESTEN WEET IK WIE IK AAN KAN SPREKEN, LOSER!
(Dat dacht ik hoor, dat zei ik niet)
Dus nu zit ik op een 2 persoonskamer, zonder pijnbestrijding en die gaat er ook niet komen. Ben er 3 uur en heb al meer gezeik gehad dan in Groningen in die 2 weken. God ik mis het nu al, wat wil ik graag terug. Ben helemaal klaar met dit pestziekenhuis, teringzooi hier. Ben benieuwd hoe lang het duurt voordat ik stik, de tijd zal het leren.......
Toen kwam het hoofd van de afdeling nog even vertellen nadat we alles weer opgehangen hadden dat het er maar weer af moest omdat de man naast me dat vast niet leuk zou vinden, die lag nu op de IC en die kwam morgen terug. NOU, DAN DOET DIE MAN MAAR LEKKER HET GORDIJN DICHT EN DAN HEEFT HIJ NERGENS LAST VAN, IK GA MIJN KAARTEN NIET VAN DE MUUR AFHALEN, IK LIG HIER AL EEN JAAR EN ER GAAT IEMAND MAAR EENS EEN KEER REKENING HOUDEN MET MIJ, IPV ALTIJD ANDERSOM, BEKIJK HET, ALLEMAAL!!!
Ik ben 3 uur terug en het is al 1 groot feest. Dacht ik nog dat ik het misschien te negatief leek allemaal. Het tegendeel blijkt waar. Het is nog veel, véél erger dan gedacht. Toen ik nog op de brancard van de ambu lag onderweg naar mijn kamer werd er al geroepen, NEE NIET DAAR!!!! Dus toen wist ik het al, een 2 persoonskamer. Ze hadden de kast open gebroken en alle spullen in een paar grote zakken geflikkerd. Letterlijk, alles door elkaar, 1 grote teringzooi. Dus daar was ik al heel gelukkig mee. Als kapper op de vuurpijl had ik nog een discussie met het pijnteam. Dat ging zo.
"we gaan je PCA (morfine) pomp niet meer starten, we geven je een pleister". (terwijl afgesproken was dat hij gewoon door zou gaan)
'Dat wil ik niet, want ik heb morfine niet continu nodig, maar het ene moment meer dan het andere. Dat is met zo'n pomp prima te regelen, maar met pleisters niet'.
"Maar je pomp liep ook continu".
'Dat is niet waar, ik kreeg alleen als ik op het knopje drukte'.
"Zo staat het niet in de papieren"
'Maar zo is het wel gegaan, dan kloppen jullie papieren niet'.
"Wij weten heus wel wat we doen en wat we opschrijven doen we, in Groningen was het ook zo".
'Dat is niet waar'.
"Dat is wel waar, einde discussie, zo is het en niet anders".
'Zo is het helemaal niet, dan belt u maar met Groningen om het te vragen, het is gewoon NIET waar'.
"Het is zo naar ons overdragen dus klopt het".
'Nee, het klopt niet'
-wel-niet-wel-niet-wel-niet-wel-niet-
-Tot meneer tot het besluit kwam;-
"Ik wil je alleen maar helpen en jij valt me aan, daar heb ik geen zin in, ik ga weg en kom niet meer terug dan zoek je het maar met de zaalarts uit hoe je die pijn op gaat lossen".
'Prima, als u me niet gelooft dan gaat u maar, en anders stuurt u maar een collega die mij eerder behandeld heeft, die zal het vast wel weten en daar heb ik nooit problemen mee gehad'.
"Nee, mijn collega's hebben dezelfde overdracht als ik dus die doen hetzelfde, je regelt het maar met je zaalarts".
'NOU PRIMA LAMLUL, SODEMITER DAN MAAR LEKKER EEN EIND OP EN JE HOEFT INDERDAAD NIET TERUG TE KOMEN MET JE ARROGANTE KOP! DAN LOS IK HET ZELF WEL OP EN ALS IK DAN MORGEN STIK OMDAT IK DOOR DE PIJN NIET MEER KAN HOESTEN WEET IK WIE IK AAN KAN SPREKEN, LOSER!
(Dat dacht ik hoor, dat zei ik niet)
Dus nu zit ik op een 2 persoonskamer, zonder pijnbestrijding en die gaat er ook niet komen. Ben er 3 uur en heb al meer gezeik gehad dan in Groningen in die 2 weken. God ik mis het nu al, wat wil ik graag terug. Ben helemaal klaar met dit pestziekenhuis, teringzooi hier. Ben benieuwd hoe lang het duurt voordat ik stik, de tijd zal het leren.......
Toen kwam het hoofd van de afdeling nog even vertellen nadat we alles weer opgehangen hadden dat het er maar weer af moest omdat de man naast me dat vast niet leuk zou vinden, die lag nu op de IC en die kwam morgen terug. NOU, DAN DOET DIE MAN MAAR LEKKER HET GORDIJN DICHT EN DAN HEEFT HIJ NERGENS LAST VAN, IK GA MIJN KAARTEN NIET VAN DE MUUR AFHALEN, IK LIG HIER AL EEN JAAR EN ER GAAT IEMAND MAAR EENS EEN KEER REKENING HOUDEN MET MIJ, IPV ALTIJD ANDERSOM, BEKIJK HET, ALLEMAAL!!!
Ziekenhuis dag 107, laatste Groningen dag 108
Nou, dus nu is het zover. De lijn is opnieuw vastgehecht, (want gisteravond zagen we dat de hechtingen los zaten), de infuzen zijn afgekoppeld, de kaarten van de muur, de andere spullen ingepakt, de overdracht geschreven. We kunnen vertrekken. Het is nu wachten op de ambulance. Hopelijk is hij een beetje op tijd. Weer 3 uur rijden. Ben benieuwd of het een beetje gezellige mensen zijn, haha! En dan in Rotterdam, kijken of ik mijn eigen kamer nog heb. Alles weer installeren, medicijnen weer op orde krijgen. Ik hoop dat dat een beetje soepel gaat, we zullen wel zien.
Verder weinig nieuws, geen veranderingen eigenlijk, alles rustig. Schrijf vanavond nog wel even een korte update.....
Verder weinig nieuws, geen veranderingen eigenlijk, alles rustig. Schrijf vanavond nog wel even een korte update.....
maandag 17 oktober 2011
Laatste Groningen dag :-(
Nou, de titel zegt het al he..... Morgen terug naar Rotterdam.....
Aan de ene kant wel fijn, is toch een stuk makkelijker voor iedereen. Aan de andere kant...... Hier is alles wel een stuk beter...... De artsen zijn super lief voor me, de verpleging is heel anders, de afdeling is veel schoner etc. In Rotterdam is het niet zeldzaam dat ik om 8 uur 's morgens mijn pillen krijg, vervolgens maar uit moet zoeken hoe ik in de douche kom, hoe mijn bed opgemaakt word etc, niemand die dan nog naar me omkijkt tot 12 uur. Dan krijg ik weer de pillen voor 12 en 14uur en om 17.00 uur de pillen voor de hele avond; dat is alles voor de hele dag/avond. Tussendoor zie je als je heel veel geluk hebt iemand van de fysio, keuken of een leerling verpleegkundige die je saturatie komt meten met de bloeddrukband. Nou, die mogen van mij ook weg blijven, ik heb daar geen geduld meer voor tegenwoordig. Weet niet zo goed waarom, ben er denk gewoon een beetje (veel) klaar mee daar. Hier heb je gewoon altijd een gediplomeerde op je kamer. Als je belt, hoe laat ook, of het nou pauze tijd is of niet, altijd staat diegene die bij jou hoort er binnen 10 minuten. Als er iets is zijn de artsen er zo. Gek genoeg zitten ze hier nooit vast op de spoed, in een vergadering, in de onderzoek, op de poli of in een gesprek. De 'echte' arts, niet een of andere co-assistent of ander hulpje die van niks weet. Gewoon je eigen arts die van alles op de hoogte is en ook echt serieus naar je kijkt, luistert en handel naar wat hij vind. Gelijk. Zonder alles 26 keer te hoeven vragen. Hij spreekt het af en doet het, klaar. Iedere keer, of het nou 1 keer per dag is of 6 keer.... Alles is hier gewoon veel, véél beter georganiseerd en vooral gecommuniceerd. Terwijl het hier ook groot is. Het kán dus wel, kwestie van beleid en mentaliteit denk ik. Maar goed, ik hoor nou eenmaal in Rotterdam. De afspraak was dat ik terug zou gaan zodra is stabiel was en dat is nu zo. Dus ja, logisch. En aan de andere kant, krijg ik in Rotterdam meer bezoek en is het voor mijn moeder een stuk makkelijk om tussendoor terug te gaan, dus het is ook wel goed. Maar ik heb er geloof ik toch niet zo'n zin in. Ik ben benieuwd of ik mijn eigen kamer nog heb en zo ja voor hoe lang dat zo blijft. De afgelopen 7 jaar is het altijd onmogelijk geweest mij alleen te laten liggen, dus ik heb zo'n flauw vermoeden dat als ik terug ben ik binnen een week kan verhuizen naar een 2 of nog erger 4 persoonskamer. Daar heb ik echt geen trek in. Weer het hele circus afbreken daar.... Misschien ook niet, misschien laten ze me nu wél een keer liggen, zie ik alles nu te negatief en valt het allemaal wel mee als ik eenmaal terug ben..... Naja, hoe dan ook, ik moet het er toch maar gewoon mee doen......
De volgende behandeling is over 2 weken, op 3 November. 2 November kom ik dan weer hier heen. 3 Weken hersteltijd is echt het minimale, dus ze doen 1 weekje extra. In de hoop dat er tussendoor niks geks gebeurd, maar daar ga ik niet van uit. Ik ben benieuwd of ik mijn verjaardag hier vier of in Rotterdam... Naja, maakt niet zo veel uit. En als ik me rot voel vier ik hem gewoon niet, volgend jaar ben ik weer jarig....
Aan de ene kant wel fijn, is toch een stuk makkelijker voor iedereen. Aan de andere kant...... Hier is alles wel een stuk beter...... De artsen zijn super lief voor me, de verpleging is heel anders, de afdeling is veel schoner etc. In Rotterdam is het niet zeldzaam dat ik om 8 uur 's morgens mijn pillen krijg, vervolgens maar uit moet zoeken hoe ik in de douche kom, hoe mijn bed opgemaakt word etc, niemand die dan nog naar me omkijkt tot 12 uur. Dan krijg ik weer de pillen voor 12 en 14uur en om 17.00 uur de pillen voor de hele avond; dat is alles voor de hele dag/avond. Tussendoor zie je als je heel veel geluk hebt iemand van de fysio, keuken of een leerling verpleegkundige die je saturatie komt meten met de bloeddrukband. Nou, die mogen van mij ook weg blijven, ik heb daar geen geduld meer voor tegenwoordig. Weet niet zo goed waarom, ben er denk gewoon een beetje (veel) klaar mee daar. Hier heb je gewoon altijd een gediplomeerde op je kamer. Als je belt, hoe laat ook, of het nou pauze tijd is of niet, altijd staat diegene die bij jou hoort er binnen 10 minuten. Als er iets is zijn de artsen er zo. Gek genoeg zitten ze hier nooit vast op de spoed, in een vergadering, in de onderzoek, op de poli of in een gesprek. De 'echte' arts, niet een of andere co-assistent of ander hulpje die van niks weet. Gewoon je eigen arts die van alles op de hoogte is en ook echt serieus naar je kijkt, luistert en handel naar wat hij vind. Gelijk. Zonder alles 26 keer te hoeven vragen. Hij spreekt het af en doet het, klaar. Iedere keer, of het nou 1 keer per dag is of 6 keer.... Alles is hier gewoon veel, véél beter georganiseerd en vooral gecommuniceerd. Terwijl het hier ook groot is. Het kán dus wel, kwestie van beleid en mentaliteit denk ik. Maar goed, ik hoor nou eenmaal in Rotterdam. De afspraak was dat ik terug zou gaan zodra is stabiel was en dat is nu zo. Dus ja, logisch. En aan de andere kant, krijg ik in Rotterdam meer bezoek en is het voor mijn moeder een stuk makkelijk om tussendoor terug te gaan, dus het is ook wel goed. Maar ik heb er geloof ik toch niet zo'n zin in. Ik ben benieuwd of ik mijn eigen kamer nog heb en zo ja voor hoe lang dat zo blijft. De afgelopen 7 jaar is het altijd onmogelijk geweest mij alleen te laten liggen, dus ik heb zo'n flauw vermoeden dat als ik terug ben ik binnen een week kan verhuizen naar een 2 of nog erger 4 persoonskamer. Daar heb ik echt geen trek in. Weer het hele circus afbreken daar.... Misschien ook niet, misschien laten ze me nu wél een keer liggen, zie ik alles nu te negatief en valt het allemaal wel mee als ik eenmaal terug ben..... Naja, hoe dan ook, ik moet het er toch maar gewoon mee doen......
De volgende behandeling is over 2 weken, op 3 November. 2 November kom ik dan weer hier heen. 3 Weken hersteltijd is echt het minimale, dus ze doen 1 weekje extra. In de hoop dat er tussendoor niks geks gebeurd, maar daar ga ik niet van uit. Ik ben benieuwd of ik mijn verjaardag hier vier of in Rotterdam... Naja, maakt niet zo veel uit. En als ik me rot voel vier ik hem gewoon niet, volgend jaar ben ik weer jarig....
Ziekenhuis dag 106, Groningen dag 15
"Wat ben JIJ nou aan het doen!?"
Mwahahaaaa, tsja, dat was de dok gisteren, die mij aan mijn sjaal zag werken. Jajajaja, ik weet het, het is heel erg, ik brei..... ja........ oudjes doen comptercursussen en ik brei, het moet toch niet gekker worden!! Haha, maar ja, zolang ik het nog leuk vind maakt het me niks uit, gaat de tijd tenmiste een stuk sneller en ik heb het niet koud van de winter! ;-) Hij moest er wel om lachen. Het valt wel op dat hier het hele weekeind dezelfde artsen dienst hebben en dat ze er ook het hele weekeind zelf zijn. Vorig weekeind dacht ik nog dat het mijn schuld was dat de 'echte' arts er steeds was omdat ik niet lekker was, maar dit weekeind was er ook het hele weekeind dezelfde. Echt het hele weekeind, want zaterdag was hij dus al voor 9 uur bij mij, 's middags om 5 uur liep hij er nog en gisteren hetzelfde verhaal. Gewoon een echte arts, geen co-of artsassistent, maar gewoon de 'echt'. Het kán dus wel he...
En toen was het alweer maandag. Gisteren is voorbij gevlogen. Wel fijn zo'n dag. Jammer dat ik met mijn pompen niet naar buiten kan. Ze kunnen niet tegen de zon, dan moet er weer een handdoek mee die er dan weer 100x vanaf waait en zo dus dat hebben we maar niet gedaan, haha! Maar we hebben het wel leuk gehad en uiteraard....... Lekker gegeten!!! Oooohhhhh, was zo lekker!!! Ik heb echt vanalles door elkaar op, haha! Zelf een soort tostie van heel dik maisbrood, lekkere verse jus, maar daarbij ook vanalles, (of eigenlijk vooral patat!) van de anderen mee gesnoept..... Maar die waren dan ook wel errug lekker, van verse aardappels en van die hele dikke, ooohhhhh!!! En wat hoorde ik op de valpreep, vlak voordat we terug gingen naar de afdelingen? ALLES van de kaart kan ook besteld worden om mee te nemen naar de afdeling! Jeeeeeee, haha, of dat nou zo goed is dat ik dat weet......... Wel lekker!!!!!
* Ach, ik word hier toch niet gewogen, hebben ze vast mee overgedragen vanuit Rotterdam, dat ze dat beter niet kunnen doen, haha, is toch zinloos! ;-) *
Trouwens, mijn moeder was er ook bij hoor, maar die wilde heel, heeeeeel graag de foto's maken, haha!
Verder weinig nieuws. Vannacht redelijk geslapen. De vermoeidheid won het inderdaad van de onrust. Een beetje dan, was wel echt 100 keer wakker en vanaf 6 uur niet meer geslapen, maar ja. Van de buurvrouw heb ik weinig last. Zij slaapt ook met zo'n kap, alleen sluit hij bij haar niet goed waardoor er steeds wat lucht ontsnapt als dat ding blaast, dus dat was wel een vervelend geluid. Gelukkig had ik nog oordopjes van de vorige buurvrouw, haha! Zo meteen eerst maar eens aankleden en dan de artsen maar afwachten. Stiekem hoop ik dat ze zeggen dat ze de 2e behandeling wat eerder doen, aanstaande donderdag of zo nu het zo goed gaat, maar ik weet niet of ze dat willen. Hoest nog steeds vrij veel en nog steeds dik groen slijm op, dus ik denk dat het toch nog niet helemaal genezen is op de plek van de 1e sessie of zo. Nou ja, we zien wel, afwachten..... En tot die tijd ga ik verder met....... mijn sjaals, haha!
@ Marcel; Leuk hoor, als je 'even' langskomt! Maar het is wel echt 3 uur heen, én 3 uur terug rijden hoor, zelfs op zondag als er verder niemand op de weg is........
@ Gré; Ja, wat je me mailde, dát dus, heb ik ook van de pred, maar dan soms dágen (en nachten) acher elkaar..... :-(
@ Wanda (al zou je dit nog niet zelf lezen)en fam; wat fijn dat je weer thuis bent! Heel veel sterkte en we denken aan jullie hier in Groningen.......
Mwahahaaaa, tsja, dat was de dok gisteren, die mij aan mijn sjaal zag werken. Jajajaja, ik weet het, het is heel erg, ik brei..... ja........ oudjes doen comptercursussen en ik brei, het moet toch niet gekker worden!! Haha, maar ja, zolang ik het nog leuk vind maakt het me niks uit, gaat de tijd tenmiste een stuk sneller en ik heb het niet koud van de winter! ;-) Hij moest er wel om lachen. Het valt wel op dat hier het hele weekeind dezelfde artsen dienst hebben en dat ze er ook het hele weekeind zelf zijn. Vorig weekeind dacht ik nog dat het mijn schuld was dat de 'echte' arts er steeds was omdat ik niet lekker was, maar dit weekeind was er ook het hele weekeind dezelfde. Echt het hele weekeind, want zaterdag was hij dus al voor 9 uur bij mij, 's middags om 5 uur liep hij er nog en gisteren hetzelfde verhaal. Gewoon een echte arts, geen co-of artsassistent, maar gewoon de 'echt'. Het kán dus wel he...
En toen was het alweer maandag. Gisteren is voorbij gevlogen. Wel fijn zo'n dag. Jammer dat ik met mijn pompen niet naar buiten kan. Ze kunnen niet tegen de zon, dan moet er weer een handdoek mee die er dan weer 100x vanaf waait en zo dus dat hebben we maar niet gedaan, haha! Maar we hebben het wel leuk gehad en uiteraard....... Lekker gegeten!!! Oooohhhhh, was zo lekker!!! Ik heb echt vanalles door elkaar op, haha! Zelf een soort tostie van heel dik maisbrood, lekkere verse jus, maar daarbij ook vanalles, (of eigenlijk vooral patat!) van de anderen mee gesnoept..... Maar die waren dan ook wel errug lekker, van verse aardappels en van die hele dikke, ooohhhhh!!! En wat hoorde ik op de valpreep, vlak voordat we terug gingen naar de afdelingen? ALLES van de kaart kan ook besteld worden om mee te nemen naar de afdeling! Jeeeeeee, haha, of dat nou zo goed is dat ik dat weet......... Wel lekker!!!!!
* Ach, ik word hier toch niet gewogen, hebben ze vast mee overgedragen vanuit Rotterdam, dat ze dat beter niet kunnen doen, haha, is toch zinloos! ;-) *
Verder weinig nieuws. Vannacht redelijk geslapen. De vermoeidheid won het inderdaad van de onrust. Een beetje dan, was wel echt 100 keer wakker en vanaf 6 uur niet meer geslapen, maar ja. Van de buurvrouw heb ik weinig last. Zij slaapt ook met zo'n kap, alleen sluit hij bij haar niet goed waardoor er steeds wat lucht ontsnapt als dat ding blaast, dus dat was wel een vervelend geluid. Gelukkig had ik nog oordopjes van de vorige buurvrouw, haha! Zo meteen eerst maar eens aankleden en dan de artsen maar afwachten. Stiekem hoop ik dat ze zeggen dat ze de 2e behandeling wat eerder doen, aanstaande donderdag of zo nu het zo goed gaat, maar ik weet niet of ze dat willen. Hoest nog steeds vrij veel en nog steeds dik groen slijm op, dus ik denk dat het toch nog niet helemaal genezen is op de plek van de 1e sessie of zo. Nou ja, we zien wel, afwachten..... En tot die tijd ga ik verder met....... mijn sjaals, haha!
@ Marcel; Leuk hoor, als je 'even' langskomt! Maar het is wel echt 3 uur heen, én 3 uur terug rijden hoor, zelfs op zondag als er verder niemand op de weg is........
@ Gré; Ja, wat je me mailde, dát dus, heb ik ook van de pred, maar dan soms dágen (en nachten) acher elkaar..... :-(
@ Wanda (al zou je dit nog niet zelf lezen)en fam; wat fijn dat je weer thuis bent! Heel veel sterkte en we denken aan jullie hier in Groningen.......
zondag 16 oktober 2011
Ziekenhuis dag 105, Groningen dag 14
Hij is er weer.
Net als hij een tijdje weg is geweest, en je hem misschien zelfs bijna vergeten bent komt hij terug.
De pred-onrust.
VRE-SE-LIJK!
Ik weet gewoon niet wat ik zelf wil, zit mezelf maar in de weg. Stond vanmorgen al om kwart over 6 onder de douche. Nu ben ik eigenlijk wel moe, maar zodra ik lig zegt mijn lijf 'no way', jij bent net wakker, je gaat nu niet op je gemak even liggen. Slapen zou niet hoeven, maar even niks. Maar nee, kriebel in mijn benen. Die onrust, bah, bah en nog eens bah. En dat terwijl ik alles qua medicatie nog heb. Straks gaan ze natuurlijk pompen stoppen als het zo goed blijft gaan. Word de ellende nog veel en veel erger. Ik zie er nu al als een berg tegenop. Veel meer dan tegen heel die behandeling. Het afkicken van de medicatie is minstens net zo moeilijk vervelend en zwaar. Ik wil er nog maar niet te veel aan denken. Ik weet dat het komt, het MOET natuurlijk, ik moet er een keer vanaf..... Maar vandaag nog niet. Het is zondag. De zon schijnt. Straks komen mijn oom en tante, wat natuurlijk gezellig is. Het laatste bezoek is op de dag van de behandeling geweest, die donderdag. Een andere tante met een nicht van mijn moeder. Dus het is wel gezellig dat er weer eens iemand komt! En hopelijk word ik daar zo moe van dat het de onrust overheerst en ik vannacht heerlijk slaap. Vanavond komt mijn buurvrouw terug, dat word onze eerste nacht samen. Ik ben benieuwd, hoop dat ze niet snurkt, haha! Morgen eens met de artsen bespreken wat de bedoeling is, of ik nog terug ga naar Rotterdam of dat ik hier blijf tot de volgende behandeling. Het maakt mij weinig uit, voor allebei de opties is wel wat te zeggen. Het heeft allebei voor en nadelen, dus ik heb geen voorkeur. Dat is ook wel eens fijn, wat ze ook beslissen, ik ben het er wel mee eens, haha! Wat ben ik toch makkelijk! ;-)
Net als hij een tijdje weg is geweest, en je hem misschien zelfs bijna vergeten bent komt hij terug.
De pred-onrust.
VRE-SE-LIJK!
Ik weet gewoon niet wat ik zelf wil, zit mezelf maar in de weg. Stond vanmorgen al om kwart over 6 onder de douche. Nu ben ik eigenlijk wel moe, maar zodra ik lig zegt mijn lijf 'no way', jij bent net wakker, je gaat nu niet op je gemak even liggen. Slapen zou niet hoeven, maar even niks. Maar nee, kriebel in mijn benen. Die onrust, bah, bah en nog eens bah. En dat terwijl ik alles qua medicatie nog heb. Straks gaan ze natuurlijk pompen stoppen als het zo goed blijft gaan. Word de ellende nog veel en veel erger. Ik zie er nu al als een berg tegenop. Veel meer dan tegen heel die behandeling. Het afkicken van de medicatie is minstens net zo moeilijk vervelend en zwaar. Ik wil er nog maar niet te veel aan denken. Ik weet dat het komt, het MOET natuurlijk, ik moet er een keer vanaf..... Maar vandaag nog niet. Het is zondag. De zon schijnt. Straks komen mijn oom en tante, wat natuurlijk gezellig is. Het laatste bezoek is op de dag van de behandeling geweest, die donderdag. Een andere tante met een nicht van mijn moeder. Dus het is wel gezellig dat er weer eens iemand komt! En hopelijk word ik daar zo moe van dat het de onrust overheerst en ik vannacht heerlijk slaap. Vanavond komt mijn buurvrouw terug, dat word onze eerste nacht samen. Ik ben benieuwd, hoop dat ze niet snurkt, haha! Morgen eens met de artsen bespreken wat de bedoeling is, of ik nog terug ga naar Rotterdam of dat ik hier blijf tot de volgende behandeling. Het maakt mij weinig uit, voor allebei de opties is wel wat te zeggen. Het heeft allebei voor en nadelen, dus ik heb geen voorkeur. Dat is ook wel eens fijn, wat ze ook beslissen, ik ben het er wel mee eens, haha! Wat ben ik toch makkelijk! ;-)
zaterdag 15 oktober 2011
Ziekenhuis dag 104, Groningen dag 13
WOOOOOOW! Het was nog geen 9 uur en ik had al visite gehad van de dienstdoende longarts! Jeetje, dat is nog eens aanpakken zeg, zo op de vroege zaterdagochtend, haha!
Gisteren was ik even beneden. Daar was 'zorgmarkt', en allerlei gratis onzin te halen. Pennen, vooral héél veel pennen haha! Maar ook.... Een boom! Hey! Wat heb je als longpatiënt nog meer nodig dan een boom he! Dus op jacht naar mijn boom. Ze hadden van alles, ook mr huisstofmijt en mr bacterie maar ik wilde mr Tree. Van die andere twee heb ik tenslotte al meer dan genoeg, haha! En TADAAAAAAAAAA!!! Daar is -ie!!! Eigenlijk moest je er een of ander testje voor doen, maar ik heb mijn aller zieligste gezicht op gezet (ik wil zo-ho-ho graag die boom en heb geen lu-hu-hucht voor een test. Mwahahahahahaaaaaaa!) dat ik hem zomaar mee kreeg!Die lucht had ik trouwens best hoor, ik had er gewoon geen zin in...... Hihi, dus zie hier mijn nieuwe maatje, is -ie niet schattig!? (Zeker zo in de 'ochtendmist' haha, dat heb je als je bij het raam ligt en tegen de opkomende zon in foto's maakt he.......)
Maar goed, ik had dus wel lucht voor die test, dus het gaat vandaag alweer ietsje beter! Gisteren kreeg ik mijn beloofde nieuwe buurvrouw. En die ging gistermiddag gelijk met weekendverlof, haha, ideaal! Dus nu lig ik weer alleen, met de garantie dat er niemand naast komt! Morgen komt mijn tante op bezoek, dus ja..... Alle reden voor een goede dag vandaag, toch? Gaat vast goed komen!
Gisteren was ik even beneden. Daar was 'zorgmarkt', en allerlei gratis onzin te halen. Pennen, vooral héél veel pennen haha! Maar ook.... Een boom! Hey! Wat heb je als longpatiënt nog meer nodig dan een boom he! Dus op jacht naar mijn boom. Ze hadden van alles, ook mr huisstofmijt en mr bacterie maar ik wilde mr Tree. Van die andere twee heb ik tenslotte al meer dan genoeg, haha! En TADAAAAAAAAAA!!! Daar is -ie!!! Eigenlijk moest je er een of ander testje voor doen, maar ik heb mijn aller zieligste gezicht op gezet (ik wil zo-ho-ho graag die boom en heb geen lu-hu-hucht voor een test. Mwahahahahahaaaaaaa!) dat ik hem zomaar mee kreeg!Die lucht had ik trouwens best hoor, ik had er gewoon geen zin in...... Hihi, dus zie hier mijn nieuwe maatje, is -ie niet schattig!? (Zeker zo in de 'ochtendmist' haha, dat heb je als je bij het raam ligt en tegen de opkomende zon in foto's maakt he.......)
vrijdag 14 oktober 2011
Ziekenhuis dag 103, Groningen dag 12
Vanmorgen las ik dit;
"Onze hersenen proberen ons wijs te maken dat we rust krijgen als we omstandigheden veranderen, als we iets doen.
Maar de werkelijkheid is dat we ons kunnen ontspannen in onze huidige situatie in de wetenschap dat geduld tot vrede en herstel zal leiden."
Nou ja, dan doen we dat maar he.... Maak ik me er maar niet druk om dat ik vandaag wéér een verjaardag en dus een taartje en ander lekkers mis, haha! Goed voor de lijn!! Alleen die AH to go hier beneden he, met zijn verse en warme broodje...... oooohhhh, ZO lekker!!! EEEEECHT niet goed voor mij, haha! Leg ik me daar ook maar bij neer..... Mwahahahaaha!!!
Gisteren is mijn buurvrouw weg gegaan en ben ik opgeschoven naar het raam. Dat is hier wel lachen, hier tegen over liggen ook allemaal mensen die de lampen op hun kamer aan hebben. Het is de hele dag een soort live big brother, haha! Een soort levend poppenhuisje, zeker als het 's avonds of 's morgens donker is kan je leuk naar elkaar kijken hier, haha! Vannacht lag ik alleen, dat was wel heel lekker. Vanmorgen vroeg heb ik al een buurvrouw gekregen van een andere kamer. Ik heb nog niet echt een eerste indruk, dus morgen verslag over haar, haha! Verder weinig nieuwtjes. Alles gaat zijn gangetje. Heel, heel langzaam word het allemaal wat beter. Wat meer lucht, wat minder moe, pijn en hoesten. Dus dat is wel fijn. Veel kleine stapjes zijn uiteindelijk ook 1 grote.... Het weekeind blijf ik sowieso nog hier. Misschien dat ik dan begin volgende week of zo terug mag.... Anders hoeft het bijna niet meer..... Naja, ook goed hoor, ik lig hier op zich prima. Of ik nou (even) terug ga of hier blijf, het heeft allebei zijn voor-en na delen, dus het maakt me weinig uit. Ik weet ook niet of ze echt de 3 weken hersteltijd willen aanhouden of dat het misschien een week langer word. Nou ja we zien wel...... We maken ons er maar niet druk om, 'gewoon' geduld hebben he, zeggen de wijze woorden van vandaag! ;-)
"Onze hersenen proberen ons wijs te maken dat we rust krijgen als we omstandigheden veranderen, als we iets doen.
Maar de werkelijkheid is dat we ons kunnen ontspannen in onze huidige situatie in de wetenschap dat geduld tot vrede en herstel zal leiden."
Nou ja, dan doen we dat maar he.... Maak ik me er maar niet druk om dat ik vandaag wéér een verjaardag en dus een taartje en ander lekkers mis, haha! Goed voor de lijn!! Alleen die AH to go hier beneden he, met zijn verse en warme broodje...... oooohhhh, ZO lekker!!! EEEEECHT niet goed voor mij, haha! Leg ik me daar ook maar bij neer..... Mwahahahaaha!!!
Gisteren is mijn buurvrouw weg gegaan en ben ik opgeschoven naar het raam. Dat is hier wel lachen, hier tegen over liggen ook allemaal mensen die de lampen op hun kamer aan hebben. Het is de hele dag een soort live big brother, haha! Een soort levend poppenhuisje, zeker als het 's avonds of 's morgens donker is kan je leuk naar elkaar kijken hier, haha! Vannacht lag ik alleen, dat was wel heel lekker. Vanmorgen vroeg heb ik al een buurvrouw gekregen van een andere kamer. Ik heb nog niet echt een eerste indruk, dus morgen verslag over haar, haha! Verder weinig nieuwtjes. Alles gaat zijn gangetje. Heel, heel langzaam word het allemaal wat beter. Wat meer lucht, wat minder moe, pijn en hoesten. Dus dat is wel fijn. Veel kleine stapjes zijn uiteindelijk ook 1 grote.... Het weekeind blijf ik sowieso nog hier. Misschien dat ik dan begin volgende week of zo terug mag.... Anders hoeft het bijna niet meer..... Naja, ook goed hoor, ik lig hier op zich prima. Of ik nou (even) terug ga of hier blijf, het heeft allebei zijn voor-en na delen, dus het maakt me weinig uit. Ik weet ook niet of ze echt de 3 weken hersteltijd willen aanhouden of dat het misschien een week langer word. Nou ja we zien wel...... We maken ons er maar niet druk om, 'gewoon' geduld hebben he, zeggen de wijze woorden van vandaag! ;-)
donderdag 13 oktober 2011
Ziekenhuis dag 102, Gronigen dag 11
Vannacht een beetje rot nacht gehad. Alle 3 mijn pompen hebben kuren en piepen een voor een voor niks. Daarbij kon ik niet slapen terwijl ik wel heel moe was. Dat kwam omdat ik moest wachten met gaan slapen tot alle medicatie erin zat. Omdat ze hier tussendoor ook big eens spoelen was dat niet eerder dan kwart voor 12. Als ik dat nou had geweten... Maar ze zeiden om 9 uur dat het een uurtje zou duren. Dat bleek bijna anderhalf uitte zijn, toen moesten we spoelen en toen kwamen we er achter dat nog een ab achter aan moest van een half uur die dan ook weer moest spoelen. Dus dat was al een goed begin, toen de hele nacht gepiep en tegen de tijd dat ik eindelijk een beetje in slaap viel was de buurvrouw uitgeslapen, fijn. Dus nu ben ik behoorlijk brak en nog steeds niet lekker. Nog steeds veel hoesten, moe pijn hetzelfde eigenlijk. Mijn longen voelen niet echt rustig dus daar heb ik ook nog niet echt veel vertrouwen in. Vanmorgen weer bloed geprikt en een foto gemaakt. De ontstekingswaardes waren torenhoog dus ik denk daarom... Naja, we zien het wel wat het gaat worden vandaag. De dokter moet nog komen, van hem zullen we wel horen wat de plannen verder zijn....
woensdag 12 oktober 2011
Ziekenhuis dag 101, Groningen dag 10, deel 2
Nou hier toch nog even een soort van update...
Eigenlijk heb ik niet zo veel nieuws. Vandaag zoals gepland een echte rust-slaapdag gehouden. Verder is alles eigenlijk nog hetzelfde, al ben ik natuurlijk wel wat meer uitgerust. Dat doet ook goed. Jeetje, wat was dat onrustig op die IC zeg. Zo'n 15 bedden naast elkaar. Dan heb je niet alleen 'last' van de mensen, want die zijn toch vooral in slaap. Maar vooral van alle apparatuur! Vreselijk, beademingsmachines, infuzen, hartbewaking een discotheek was er niks bij. En dan de verpleging die van links naar rechts lopen alsof ze een soort van toneelstuk aan het opvoeren zijn en de patienten de toeschouwers zijn, haha! Nee, dan ben ik toch liever hier bij mijn snurkende buurvrouw! Aaahhh, nee, sinds ze haar machientje heeft snurkt ze niet meer. Morgen gaat ze naar huis. Wel jammer, we waren net een beetje aan elkaar gewend. Zij ging tenminste ook vroeg slapen en zo. Wat de volgende doet die komt moet je natuurlijk maar weer afwachten. Al denk ik niet dat het hier goed gevonden word als er tot 's morgens vroeg tv gekeken word hoor..... Ik weet in ieder geval al dat het een vrouw is van hier een paar kamers verder. Geen idee waarom ze haar verhuizen.... We gaan het merken..... Vanmorgen hebben ze bloed afgenomen, om te kijken naar de ontstekingswaardes; gewoon geprikt, EN HOE. In één keer goed en door een hele, héle leuke jongen! Jeeeej! Haha, dan vind ik het niet erg om geprikt te worden! ;-)
(Haha, die Gitte, hoor ik nu bij de overdracht 's morgens?) ;-) Wel leuk dat jullie ook daar meeleven!
Eigenlijk heb ik niet zo veel nieuws. Vandaag zoals gepland een echte rust-slaapdag gehouden. Verder is alles eigenlijk nog hetzelfde, al ben ik natuurlijk wel wat meer uitgerust. Dat doet ook goed. Jeetje, wat was dat onrustig op die IC zeg. Zo'n 15 bedden naast elkaar. Dan heb je niet alleen 'last' van de mensen, want die zijn toch vooral in slaap. Maar vooral van alle apparatuur! Vreselijk, beademingsmachines, infuzen, hartbewaking een discotheek was er niks bij. En dan de verpleging die van links naar rechts lopen alsof ze een soort van toneelstuk aan het opvoeren zijn en de patienten de toeschouwers zijn, haha! Nee, dan ben ik toch liever hier bij mijn snurkende buurvrouw! Aaahhh, nee, sinds ze haar machientje heeft snurkt ze niet meer. Morgen gaat ze naar huis. Wel jammer, we waren net een beetje aan elkaar gewend. Zij ging tenminste ook vroeg slapen en zo. Wat de volgende doet die komt moet je natuurlijk maar weer afwachten. Al denk ik niet dat het hier goed gevonden word als er tot 's morgens vroeg tv gekeken word hoor..... Ik weet in ieder geval al dat het een vrouw is van hier een paar kamers verder. Geen idee waarom ze haar verhuizen.... We gaan het merken..... Vanmorgen hebben ze bloed afgenomen, om te kijken naar de ontstekingswaardes; gewoon geprikt, EN HOE. In één keer goed en door een hele, héle leuke jongen! Jeeeej! Haha, dan vind ik het niet erg om geprikt te worden! ;-)
(Haha, die Gitte, hoor ik nu bij de overdracht 's morgens?) ;-) Wel leuk dat jullie ook daar meeleven!
Ziekenhuis dag 101, Groningen dag 10
Goeiemorgen lieve blog lezers!
Allereerst; wat een leuke en lieve reacties van jullie allemaal! Dat vind ik echt fijn! Sommige openen mijn site zelf meerdere keren per dag, echt super leuk om te lezen en te weten dat er zo word meegeleefd, bedankt!
Ik hou het even kort, maar ik dacht ik MOET even iets schrijven. Op de IC was een heel gedoe, gezeur met prikken en zo, maar dat heeft mijn moeder allemaal al verteld. Vannacht heb ik redelijk geslapen. Ik doe weinig anders dan slapen, afgewisseld met regelmatig een flinke hoestbui die mij de nodige pijnlijke, zweterige en benauwde minuutjes bezorgd om vervolgens weer in slaap te vallen. Ik voel me echt verre van goed, pijn, benauwd, keelpijn, geen stem, van alles eigenlijk. Daarbij is mijn buik door het gretige gebruik van de morfinemomp in staking gegaan. Daar krijg ik dan weer van alles voor wat niet veel meer dan een berg buikkramp en rugpijn oplevert. Dus...... Het is nog niet veel goeds alles bij elkaar.... Maar misschien moet ik wat geduld hebben. Is het als ik vandaag nog een slaapdag hou morgen wel wat beter.... We zien het wel. Als ik zin heb doe ik eind van de middag / vanavond nog even een korte update....
Dikke kus!
(Oh, en Ilona, nee, ik heb je kaartje nog niet ontvangen, maar die komt vast binnenkort; en Johan, Wendy, Daan, Bram, Super leuk dat je nog die wol voor me hebt gehaald, bedankt!)
Allereerst; wat een leuke en lieve reacties van jullie allemaal! Dat vind ik echt fijn! Sommige openen mijn site zelf meerdere keren per dag, echt super leuk om te lezen en te weten dat er zo word meegeleefd, bedankt!
Ik hou het even kort, maar ik dacht ik MOET even iets schrijven. Op de IC was een heel gedoe, gezeur met prikken en zo, maar dat heeft mijn moeder allemaal al verteld. Vannacht heb ik redelijk geslapen. Ik doe weinig anders dan slapen, afgewisseld met regelmatig een flinke hoestbui die mij de nodige pijnlijke, zweterige en benauwde minuutjes bezorgd om vervolgens weer in slaap te vallen. Ik voel me echt verre van goed, pijn, benauwd, keelpijn, geen stem, van alles eigenlijk. Daarbij is mijn buik door het gretige gebruik van de morfinemomp in staking gegaan. Daar krijg ik dan weer van alles voor wat niet veel meer dan een berg buikkramp en rugpijn oplevert. Dus...... Het is nog niet veel goeds alles bij elkaar.... Maar misschien moet ik wat geduld hebben. Is het als ik vandaag nog een slaapdag hou morgen wel wat beter.... We zien het wel. Als ik zin heb doe ik eind van de middag / vanavond nog even een korte update....
Dikke kus!
(Oh, en Ilona, nee, ik heb je kaartje nog niet ontvangen, maar die komt vast binnenkort; en Johan, Wendy, Daan, Bram, Super leuk dat je nog die wol voor me hebt gehaald, bedankt!)
dinsdag 11 oktober 2011
ziekenhuisdag 100 Groningen dag 9 ic dag 2 deel 2
Ilse is weer terug op de afdeling. Is erg moe en nog niet zo lekker, Heeft veel pijn en hoest erg veel. slaap al vanaf dat ze op de afdeling is. Ze heeft zelfs nog geen puf om haar blog te doen. Dr is net nog geweest en zegt dat we moeten afwachten. Verder even geen nieuws. morgen weer een nieuwe dag, Dittie
Ziekenhuis dag 100, Groningen dag 9,op IC dag 2, deel 1
Een jubileum vandaag volgens Ilse. Bijna reden tot een feestje.
Ze is de nacht goed doorgekomen. Had wel erg slecht geslapen doordat het een grote zaal is met 15 bedden en een buurman die erg onrustig was. Ze hebben haar dus niet hoeven te beademen. De crisis of wat het ook geweest is is niet meer zo heftig terug gekomen. Wel zegt ze dat het nog steeds 'dicht' zit. Wat dat betreft is er nog weinig veranderd met gisteren. Ze heeft ook nog behoorlijk last van alle vervelende dingen die erbij komen. Zo heeft ze vreselijke zweetaanvallen waarbij het zweet over haar rug loopt, letterlijk. Maar goed, ze is nu nog op IC. Er word gekeken of ze vandaag terug kan naar de afdeling. Dat wil ze zelf graag omdat er op de IC niks gedaan word wat op de afdeling niet zou kunnen. Op de foto van vanmorgen was wel duidelijk een ontsteking te zien, dus dat de AB gestart is is wel goed. Maar geen reden voor IC. We zullen tegen het eind van de middag waarschijnlijk pas weten of ze terug gaat of niet. Dat horen jullie later nog. Hoop dat ze vanmiddag zelf haar blogs kan lezen en misschien zelf even een kort stukje kan schrijven. Afwachten.....
Dittie
Ze is de nacht goed doorgekomen. Had wel erg slecht geslapen doordat het een grote zaal is met 15 bedden en een buurman die erg onrustig was. Ze hebben haar dus niet hoeven te beademen. De crisis of wat het ook geweest is is niet meer zo heftig terug gekomen. Wel zegt ze dat het nog steeds 'dicht' zit. Wat dat betreft is er nog weinig veranderd met gisteren. Ze heeft ook nog behoorlijk last van alle vervelende dingen die erbij komen. Zo heeft ze vreselijke zweetaanvallen waarbij het zweet over haar rug loopt, letterlijk. Maar goed, ze is nu nog op IC. Er word gekeken of ze vandaag terug kan naar de afdeling. Dat wil ze zelf graag omdat er op de IC niks gedaan word wat op de afdeling niet zou kunnen. Op de foto van vanmorgen was wel duidelijk een ontsteking te zien, dus dat de AB gestart is is wel goed. Maar geen reden voor IC. We zullen tegen het eind van de middag waarschijnlijk pas weten of ze terug gaat of niet. Dat horen jullie later nog. Hoop dat ze vanmiddag zelf haar blogs kan lezen en misschien zelf even een kort stukje kan schrijven. Afwachten.....
Dittie
maandag 10 oktober 2011
Ziekenhuis dag 99 Groningen dag 8 op IC deel 2
Ilse is op de IC en blijft daar sowieso vannacht. Het duurde allemaal erg lang voordat er iets gedaan werd. De lijn in haar slagader moest en zal er per se in voordat ze haar gingen beademen. Dat lukte uiteraard niet. Ilse had dat al vaak aangegeven, maar toch werd her geprobeerd. Op haar bovenarm, polsen en liezen. Na 8 pogingen en dus ook 8 keer verdoven had ze er genoeg van. We waren inmiddels ruim 3 uur verder en er was nog niks gebeurd. Toen namen ze een gewoon bloedgas af, dat ging wel en lieten de lijn even voor wat het was. Deze waardes waren weer acceptabel en dus geen reden meer om haar te intuberen en beademen. Iets waar Ilse het niet mee eens is. Ze gaat altijd op en neer, heeft altijd wel een paar goede minuten / uren en dan stort ze weer in. Dat heeft ze daar ook verteld maar er werd niks mee gedaan. Ze ligt nu dus op de IC en ze kijken en wachten. Zoals altijd wachten kijken wachten kijken. Tot het weer mis gaat zegt Ilse. Die is het er niet mee eens, wilde gewoon beademd worden vannacht, zodat ze er morgenochtend van af kon en weer met lucht terug naar de afdeling kan. Wel zijn ze 2 soorten AB gestart omdat er op de foto iets te zien was. Dus ze ligt nu op de IC, maar word niet beademd of zo. Ze kijken het aan, als het weer slechter gaat (wat Ilse zelf wel verwacht, ze zegt dat ze dat voelt, dat de longen nog niet 'open' zijn) word er weer een losse bloedgas geprikt en als die slecht genoeg is gaan ze beademen. Afwachten dus wat er gaat gebeuren, of ze benauwder word of niet. We zullen het wel merken vannacht en jullie horen morgen weer van me..Als Ilse morgen zelf haar blog kan lezen zal ze het zeker heel leuk vinden dat jullie allemaal van die leuke en lieve reacties hebben geplaatst, dat doet haar goed! Een beetje steunende woorden...... Ze zal best blij zijn dat de site weer gewoon werkt zoals het hoort.
Dittie
Dittie
Ziekenhuis dag 99 Groningen dag 8 voor IC
Ilse is al heel de dag niet lekker, benauwd, moe zweterig. De extra zuurstof moet steeds hoger en alles werd haar te veel, zelfs plassen .(terwijl ze vrijwel naasr de wc ligt) Dus ze heeft vanmiddag een katheter gekregen en gaat zo rond 16.00 uur naar de IC. Ze is uitgeput en het CO2 in haar bloed is te hoog. Wat ze hier op de IC gaan doen is nog niet bekend. Niemand op deze afdeling kan of wil dat zeggen omdat IC artsen hun eigen beleid bepalen. Ilse wil zelfs graag zo snel mogelijk slapen, zodat ze haar morgenochtend weer met goede lucht wakker kunnen laten worden. Maar of dat gaat gebeuren is dus allemaal nog de vraag. Ze weten niet of dit een gewone crisis is wat ze in Rotterdam al zo veel gehad heeft of dat dit van de behandeling is. Ilse is er zelf van overtuigd dat het niet van de behandeling is, maar gewoon iets wat ze al zo vaak heeft gehad. (en wat straks niet meer kan als het goed is...) De artsen hebben haar brief gelezen, en meer kunnen we er niet aan doen. Afwachten nu dus. Ilse neemt haar telefoon niet mee, want dat mag niet op de IC hier, dus sms en zo vind ze heel leuk, maar zal ze waarschijnlijk morgen of over een paar dagen lezen. Haar laptop gaat ook niet mee. Ik hou jullie allemaal via deze blog op de hoogte. Jullie kunnen weer reacties plaatsen, dat vind Ilse (en ik ook) altijd hartstikke leuk! Zeker als ze net van de IC af komt doen een paar woorden haar goed. Ik ga haar nu helpen inpakken en wachten tot ze weg mag.......
Dittie
Dittie
zondag 9 oktober 2011
ziekenhuisdag 98 deel 2
Op verzoek van Ilse even een tussen blog. Het gaat niet lekker, Ilse is erg benauwd en heeft een lage saturatie. I.C artsen zijn al geweest en ze zit tegen een i,c opname aan. Op dit moment nog op de afdeling. Ilse kan nu geen telefoon.sms of mail beantwoorden. We weten niet of dit van de behandeling is of een crisis. Morgen dus nog niet terug naar Rotterdam. Als er nieuws is volg er weer een blog. hopelijk van haar zelf anders van mij. Dittie
Ziekenhuis dag 98, Groningen dag 7
zaterdag 8 oktober 2011
Ziekenhuis dag 97, Groningen dag 6
Zo, daar ben ik weer. Vannacht redelijk geslapen. Gisteren was niet zo'n goede dag. Ik kreeg gisteren de reactie die ze eigenlijk donderdag verwacht hadden. Benauwd, problemen met mijn saturatie, meer zuurstof nodig, bloedgassen die niet goed waren, kortom gedoe. Ze zijn hier wel heel alert, de zaalarts is zonder overdrijven wel 15keer binnen gekomen gisteren uit zichzelf. Gelukkig hebben ze het hier op de afdeling op kunnen vangen en hoefde ik niet naar de IC of zo. Nu ben ik nog steeds niet helemaal lekker, maar hoop dat het ietsje beter gaat dan gisteren. Ik moet denk ik gewoon geduld hebben. Op zich vind ik het allemaal niet zo vreselijk erg. Natuurlijk voel ik me liever goed en ben ik liever niet benauwd, maar door de ervaring van donderdag met de narcose heb ik er wel vertrouwen in, dat mocht het hier toch mis gaan ze goed met me om gaan en me ook echt laten slápen op de IC. Dat geeft wel veel rust. Verder begin ik me behoorlijk te irriteren aan de buurvrouw. Dat gesnurk de hele nacht EN dag. Ze komt overal bovenuit. En het is zo'n irritant geluid. Of ze nou in bed ligt of in de stoel zit, ze valt overal in slaap en snurk echt kei en keihard. Daardoor kan ik overdag nooit eens even mijn ogen dicht doen, echt vervelend, alsof ze het erom doet. Steeds als ik net lekker ligt begint madam te snurken. Ik heb er meer dan genoeg van, maar ja, ik kan er weinig aan veranderen. In Rotterdam lag ik lekker alleen, maar je hebt best kans dat als ik terug ben ik moet verhuizen omdat er weer iemand komt die meer recht heeft op een eenpersoonskamer. Daar heb ik ook niet zo'n zin in. de hele boel weer inpakken en op een andere kamer weer uitpakken.... Maar ja, we zien wel, voorlopig ben ik nog hier met mijn snurkende buurvrouw.....
vrijdag 7 oktober 2011
Ziekenhuis dag 96, Groningen dag 5
Vannacht heb ik goed geslapen. Wel vaak wakker geweest, maar toch steeds weer in slaap gevallen.
Vandaag voel ik me iets minder goed dan gisteren. Wat meer pijn en duidelijk benauwder. Vanmorgen was het flink aan het piepen. De dokter was er net, nu piept het niet meer, maar mijn saturatie blijft laag. Dat het niet meer piept betekend dan niet dat het beter gaat maar dat het zo dicht zit dat er vrijwel geen lucht meer in of uit kan. Dus meer zuurstof, extra vernevelen en even aankijken. Deze reactie hoort bij de behandeling en ze proberen het zo goed mogelijk op te vangen. Dit is eigenlijk normaler dan gisteren, toen ik eigenlijk weinig last had. Het weekeind blijf ik sowieso nog hier. Dat is voor mij zelf wel een geruster idee. Stel dat er wel iets mis gaat zeggen ze in Rotterdam misschien; "tjsa, we weten het niet, wij doen de behandeling niet". De artsen en verpleegkundigen zijn hier heel allert en aardig, dus ik vind het wel een goede afspraak. Waarschijnlijk gaat alles vanzelf over, er staat niet voor niks 3 weken hetsteltijd voor, dus mijn long zal best behoorlijk geïrriteerd zijn. Alleen is het vreemd en onzeker (en daardoor een beetje eng) voor mij omdat ik allemaal dingen voel die ik nog niet eerder heb gehad. Als ik dit in Rotterdam zou hebben zou het waarschijnlijk het begin van een crisis zijn. Ik weet niet of dat nu ook zo is of dat dit normaal is. Ik weet niet eens of ik nog wel zo'n erge crisis kan krijgen, want 1 derde van de spieren is natuurlijk al verlamd. De tijd zal het leren, we zien wel. Vandaag ga ik niet veel anders doen dan een beetje slapen en breien, ben erg moe.....
Vandaag voel ik me iets minder goed dan gisteren. Wat meer pijn en duidelijk benauwder. Vanmorgen was het flink aan het piepen. De dokter was er net, nu piept het niet meer, maar mijn saturatie blijft laag. Dat het niet meer piept betekend dan niet dat het beter gaat maar dat het zo dicht zit dat er vrijwel geen lucht meer in of uit kan. Dus meer zuurstof, extra vernevelen en even aankijken. Deze reactie hoort bij de behandeling en ze proberen het zo goed mogelijk op te vangen. Dit is eigenlijk normaler dan gisteren, toen ik eigenlijk weinig last had. Het weekeind blijf ik sowieso nog hier. Dat is voor mij zelf wel een geruster idee. Stel dat er wel iets mis gaat zeggen ze in Rotterdam misschien; "tjsa, we weten het niet, wij doen de behandeling niet". De artsen en verpleegkundigen zijn hier heel allert en aardig, dus ik vind het wel een goede afspraak. Waarschijnlijk gaat alles vanzelf over, er staat niet voor niks 3 weken hetsteltijd voor, dus mijn long zal best behoorlijk geïrriteerd zijn. Alleen is het vreemd en onzeker (en daardoor een beetje eng) voor mij omdat ik allemaal dingen voel die ik nog niet eerder heb gehad. Als ik dit in Rotterdam zou hebben zou het waarschijnlijk het begin van een crisis zijn. Ik weet niet of dat nu ook zo is of dat dit normaal is. Ik weet niet eens of ik nog wel zo'n erge crisis kan krijgen, want 1 derde van de spieren is natuurlijk al verlamd. De tijd zal het leren, we zien wel. Vandaag ga ik niet veel anders doen dan een beetje slapen en breien, ben erg moe.....
donderdag 6 oktober 2011
Ziekenhuis dag 95, Groningen dag 4, deel 2
Haha, zo hee, dat is nog eens een titel he!
Even een kort berichtje van mij zelf. Het is me alles meegevallen. De mensen waren heel aardig. Ik werd net zo wakker als dat ik was gaan slapen, dus zonder tube en gedoe aan mijn lijf. He-le-maal- niks mee gekregen van de beademing. Het kan dus wel! Dat is echt een grote geruststelling voor de volgende keer. Ze zouden deze keer rechts onder doen, maar ze hebben ook een stukje van de middenkwab meegenomen. Ze zouden 3 kwartier tot een uur bezig zijn, maar ik heb zo'n 2 uur geslapen. Er waren ook verschillende mensen bij die het apparaat gemaakt of geleverd hadden om te kijken, misschien zijn ze daarom even door gegaan. Kort nadat ik van de beademing af was gehaalt waren er wat problemen met de saturatie en zaten mijn longen dicht. Maar daar heb ik zelf helemaal niks van meegekregen, toen ik wakker werd was dat allemaal al achter de rug en was mijn saturatie met 3liter zuurstof 88%. Dat terwijl ik weg ging met 5liter! Omdat het toch allemaal een beetje krapjes was ben ik een paar uur naar de IC gebracht, maar daar klom mijn saturatie al snel weer op naar 98%! Nu zit ik zo rond de 92-93, beetje minder, maar nog prima, dus geen klagen. Lekker terug op de afdeling. Mijn long voelt wel raar. En ik ben buiten adem. Ik weet niet, kan het niet goed uitleggen, het voelt een beetje alsof mijn rechterlong klem zit, alsof hij te groot is om tussen mijn ribben te passen of zo. En tegelijk is er een soort branderig, kramperig, stekig gevoel van binnen. Sinds een paar uurtjes lijkt het alsof ze ergens halverwege een klepje hebben dichtgedaan wat ik niet open gehoest krijg of zo. Gek gevoel. Nogmaals, ik kan het niet uitleggen, niet benauwd, meer alsof ik de trap ben opgerend en buiten adem ben. En pijn tsja....... nee, niet echt pijn. Ik voel van alles, maar kan niet zo goed uitleggen hoe het voelt. Maar dat het niet echt als pijn voelt is natuurlijk hartstikke fijn. Waarschijnlijk hoort het er allemaal bij. Het is allemaal nog vreemd, ik weet niet wat ik 'moet' voelen en of het er wel of niet bij hoort. De volgende keer zou ook dat allemaal natuurlijk veel vertrouwder zijn. Dat is vandaag precies over 3 weken. Dan hoef ik hier waarschijnlijk niet zo vroeg meer te zijn. Iets van woensdag komen en donderdag behandelen of zo. Hetzelfde team gaat het dan doen als vandaag, ook dezelfde anesthesist. Haha, dat heb ik vast even veilig gesteld. De laatste keer, over 6 weken dus waarschijnlijk een andere anesthesist, maar wel een vrouw die er vandaag en ook de volgende keer bij zal zijn. En ze blijven werken met de sticker om hersenactiviteit te meten. En blijkbaar werkt dat heel goed, dus ik heb er alle vertrouwen in. Morgen komt de arts weer en dan zal er verder een plan gemaakt worden. Voor nu ga ik zo lekker mijn tanden poetsen en slapen. Ik ben moe. Welterusten!
(Oh, en ik heb nog even kort onderzoek gedaan naar de problemen met reactie's plaatsen. De beheerders weten er van en advieseren om naar 'volledige pagina te schakelen', geen idee wat ze daar mee bedoelen of 'popups toe te staan'. Als het dan nog niet lukt gaat het niet. Ze proberen het probleem zo snel mogelijk te verhelpen. Ik hoop dat dat lukt, want zo zonder reacties is het een stuk minder leuk...)
DOEG!
Even een kort berichtje van mij zelf. Het is me alles meegevallen. De mensen waren heel aardig. Ik werd net zo wakker als dat ik was gaan slapen, dus zonder tube en gedoe aan mijn lijf. He-le-maal- niks mee gekregen van de beademing. Het kan dus wel! Dat is echt een grote geruststelling voor de volgende keer. Ze zouden deze keer rechts onder doen, maar ze hebben ook een stukje van de middenkwab meegenomen. Ze zouden 3 kwartier tot een uur bezig zijn, maar ik heb zo'n 2 uur geslapen. Er waren ook verschillende mensen bij die het apparaat gemaakt of geleverd hadden om te kijken, misschien zijn ze daarom even door gegaan. Kort nadat ik van de beademing af was gehaalt waren er wat problemen met de saturatie en zaten mijn longen dicht. Maar daar heb ik zelf helemaal niks van meegekregen, toen ik wakker werd was dat allemaal al achter de rug en was mijn saturatie met 3liter zuurstof 88%. Dat terwijl ik weg ging met 5liter! Omdat het toch allemaal een beetje krapjes was ben ik een paar uur naar de IC gebracht, maar daar klom mijn saturatie al snel weer op naar 98%! Nu zit ik zo rond de 92-93, beetje minder, maar nog prima, dus geen klagen. Lekker terug op de afdeling. Mijn long voelt wel raar. En ik ben buiten adem. Ik weet niet, kan het niet goed uitleggen, het voelt een beetje alsof mijn rechterlong klem zit, alsof hij te groot is om tussen mijn ribben te passen of zo. En tegelijk is er een soort branderig, kramperig, stekig gevoel van binnen. Sinds een paar uurtjes lijkt het alsof ze ergens halverwege een klepje hebben dichtgedaan wat ik niet open gehoest krijg of zo. Gek gevoel. Nogmaals, ik kan het niet uitleggen, niet benauwd, meer alsof ik de trap ben opgerend en buiten adem ben. En pijn tsja....... nee, niet echt pijn. Ik voel van alles, maar kan niet zo goed uitleggen hoe het voelt. Maar dat het niet echt als pijn voelt is natuurlijk hartstikke fijn. Waarschijnlijk hoort het er allemaal bij. Het is allemaal nog vreemd, ik weet niet wat ik 'moet' voelen en of het er wel of niet bij hoort. De volgende keer zou ook dat allemaal natuurlijk veel vertrouwder zijn. Dat is vandaag precies over 3 weken. Dan hoef ik hier waarschijnlijk niet zo vroeg meer te zijn. Iets van woensdag komen en donderdag behandelen of zo. Hetzelfde team gaat het dan doen als vandaag, ook dezelfde anesthesist. Haha, dat heb ik vast even veilig gesteld. De laatste keer, over 6 weken dus waarschijnlijk een andere anesthesist, maar wel een vrouw die er vandaag en ook de volgende keer bij zal zijn. En ze blijven werken met de sticker om hersenactiviteit te meten. En blijkbaar werkt dat heel goed, dus ik heb er alle vertrouwen in. Morgen komt de arts weer en dan zal er verder een plan gemaakt worden. Voor nu ga ik zo lekker mijn tanden poetsen en slapen. Ik ben moe. Welterusten!
(Oh, en ik heb nog even kort onderzoek gedaan naar de problemen met reactie's plaatsen. De beheerders weten er van en advieseren om naar 'volledige pagina te schakelen', geen idee wat ze daar mee bedoelen of 'popups toe te staan'. Als het dan nog niet lukt gaat het niet. Ze proberen het probleem zo snel mogelijk te verhelpen. Ik hoop dat dat lukt, want zo zonder reacties is het een stuk minder leuk...)
DOEG!
Ziekenhuis dag 95, Groningen dag 4
Vandaag is het dan zo ver. Om half 11 ben ik aan de beurt. Ik ben nog steeds niet zenuwachtig, meer ongeduldig, ik heb het liever achter de rug allemaal. Vannacht gewoon goed geslapen, dus dat is wel fijn. Gisteren de anesthesist nog gesproken. Die had weinig nieuws. Ze werken hier met van die plakkers op je hoofd waarmee ze de hersenactiviteit meten. Zo kan het eigenlijk nooit gebeuren dat je wakker bent zonder dat hun dat weten, dus dat is wel een geruststelling. Verder gaan we wel zien wat er gaat gebeuren en hoe het allemaal gaat. Hopelijk ben ik snel weer gewoon terug op de afdeling. Op de uitslaapkamer mocht ik maandag mijn mobiel niet bij me hebben, dus ik denk dat dat hier op de IC's ook niet mag. Nou ja, als ik het zelf niet kan schrijft mijn moeder mijn blog. Blijven jullie toch op de hoogte van hoe het gaat! ;-)
(Oh, en Ilona; Heb jij iets speciaals gedaan om te reageren? Je bent de enige die het gelukt is de afgelopen dagen..... :-( )
(Oh, en Ilona; Heb jij iets speciaals gedaan om te reageren? Je bent de enige die het gelukt is de afgelopen dagen..... :-( )
woensdag 5 oktober 2011
Ziekenhuis dag 94, Groningen dag 3
Vandaag de laatst dag voor DE behandeling. Vanmorgen al weg geweest voor een ct scan. Vanmiddag / vanavond nog een gesprek met de anesthesist en verder niks op het programma vandaag. Ik ben nog steeds niet zenuwachtig eigenlijk. Ik denk dat dat straks komt, als de tijd en zo ook vast staat. Dan is het echt definitief. Gisteren nog even met de arts gesproken. Waarschijnlijk gaan ze me filmen voor de fabrikant en als een soort voorlichting of zo. Omdat ik de eerste ben die ze gaan behandelen die zo slecht is willen ze dat graag vast leggen zodat ze voor en na kunnen vergelijken. Maar ik word niet meer voor de 1e sessie gefilmd, waarschijnlijk voor de 2e of zelfs 3e. Die mensen moeten nog komen praten. Het ECG van gisteren was normaal, daar had ik ook niks geks van verwacht. De longfunctie was echt slecht, maar ook dat had ik verwacht, maar is gelukkig geen probleem omdat ik altijd zo makkelijk te beademen ben en onder narcose alles gelijk ontspant.... Morgen gaan ze eerst de rechter onderkant doen, dan over ongeveer 3 á 4 weken de linker onderkant en dan de laatste sessie allebei de bovenkanten. Ik hoop dat ik morgen als één van de eersten aan de beurt ben. Des te sneller ik klaar ben des te sneller ik ook weer van de IC af mag. Misschien als alles goed gaat mag ik morgenavond dan al wel terug naar de afdeling. Dat hoop ik echt! Maar ik zie het wel, dat is iets waar je zelf natuurlijk helemaal geen invloed op hebt. Ik zal vanavond of morgenochtend nog even een blogje schrijven met de laatste nieuwtjes. Daarna weet ik het niet. Op de uitslaapkamer mocht ik van de week mijn mobiel niet mee nemen, dus ik denk op de IC ook niet. Zodra het kan schrijf ik zelf weer een blog, anders houd mijn moeder jullie wel op de hoogte. Maar ik hoop dat ik me vrijdag (of donderdagavond!) al zo goed voel dat ik het gewoon zelf kan doen! We gaan het zien.....
Oh, nog even dit, zet even het geluid van je computer op zijn hardst. Het lijkt mee te vallen, maar in het echt is het echt heel, heel hard, dit geluid van mijn buurvrouw dat mij uit mijn slaap houd. Afgelopen nacht was het miden gelukkig, danzij goede oordoppen!!
Tot later!
Oh, nog even dit, zet even het geluid van je computer op zijn hardst. Het lijkt mee te vallen, maar in het echt is het echt heel, heel hard, dit geluid van mijn buurvrouw dat mij uit mijn slaap houd. Afgelopen nacht was het miden gelukkig, danzij goede oordoppen!!
Tot later!
dinsdag 4 oktober 2011
adres
evt kaartjes kunnen naar;
Ilse van Wijngaarden
UMCG
Afdeling D3, kamer 64
Hanzeplein 1
9713 GZ Groningen
Ilse van Wijngaarden
UMCG
Afdeling D3, kamer 64
Hanzeplein 1
9713 GZ Groningen
Ziekenhuis dag 93; Groningen dag 2
De rit gisteren hier naar toe ging goed. Ik had 2 mannen die me weg brachten. Op zich wel aardige mannen hoor. Ik was erg moe dus ik viel af en toe even in slaap, dat was wel lekker. De ambulance was iets voor 10 uur in Rotterdam en rond half 2 was ik op de afdeling. Daar aangekomen was er veel gedoe met de infuzen ed. Er was niks klaar, dus alles moest nog klaar gemaakt worden en het pijnteam moest de pijnpomp instellen. Maar die konden ze tot half 7 niet bereiken. Toen ze ze eindelijk te pakken hadden moest ik naar de uitslaapkamer komen. Ik dacht kwestie van pomp instellen en weer weg, met 5 minuten klaar. Nou niet dus, ik werd op alles aangesloten want ik moest ingesteld worden. Ja hoor, dus dat duurde uiteindelijk 1,5 uur. Naja, toen was alles wel rond.
Haha, ik heb trouwens weer iets bijzonders. Sinds gisteren is de helft van mijn rechteroor verdoofd!! Ik voel het niet als ik hem aanraak, alleen als ik heel hard mijn nagels er in zet gaat het een beetje pijn doen. Het voelt net alsof het verdoofd is om te gaan hechten of zo, heel gek! Geen idee wat dat nou weer is, nog nooit eerder gehad!! :-s
Vannacht redelijk geslapen. Ik heb een buurvrouw (ja, ik lig op een 2 pers kamer) die veel hoest en snurkt, dus ga vandaag maar om oordopjes vragen. Ik lig niet bij het raam, dat ik hier niet zo erg, want ze hebben hier aan de muur een soort vensterbank gemaakt waar ik veel spullen op kwijt kan, dus daar maak ik dankbaar gebruik van. De tv doet het het niet. Gewoon helemaal geen signaal! Dat is wel jammer, maar niet zo gek, ik zit best ver bij de ramen vandaag en 20 meter verder staat het volgende gebouw. Dus ik kijk maar alles terug op internet, dat is maar even niet anders. Misschien gaat het allemaal wel goed en mag ik terug naar Rotterdam volgende week...Verder moet ik vandaag longfunctie blazen en een ecg maken. Het is niet erg als de longfunctie slecht is, dus dat is wel fijn om te weten, haha! Verder nog een CT scan en dan zijn alle vooronderzoeken klaar. Donderdag ben ik in de ochtend aan de beurt, maar een tijd is er nog niet. Het is niet duidelijk of hier blijf of terug ga, hangt er helemaal van af hoe ik reageer. Ik dacht dat ik niet de eerste zou zijn die de behandeling krijgt, maar dat is dus wel zo. De dokters die het gaan doen waren hier gisteren en hebben het een en ander uitgelegd. Ze zijn ongeveer een uur bezig. Daarna ga ik naar de IC. Hoelang ze me in slaap houden weten ze allemaal nog niet, dat zien ze na de behandeling, dus dat blijft afwachten. Ik heb 2 filmpjes gekregen over de behandeling, zal proberen of ik ze erbij kan zetten. De eerste is een 'getekende' en de tweede is tijdens een echte behandeling gefilmd.
Verder weinig nieuwtjes, afwachten hoe de dag gaat lopen en vragen aan de zaalarts of ik nu wel van de afdeling af mag, haha!
Haha, ik heb trouwens weer iets bijzonders. Sinds gisteren is de helft van mijn rechteroor verdoofd!! Ik voel het niet als ik hem aanraak, alleen als ik heel hard mijn nagels er in zet gaat het een beetje pijn doen. Het voelt net alsof het verdoofd is om te gaan hechten of zo, heel gek! Geen idee wat dat nou weer is, nog nooit eerder gehad!! :-s
Vannacht redelijk geslapen. Ik heb een buurvrouw (ja, ik lig op een 2 pers kamer) die veel hoest en snurkt, dus ga vandaag maar om oordopjes vragen. Ik lig niet bij het raam, dat ik hier niet zo erg, want ze hebben hier aan de muur een soort vensterbank gemaakt waar ik veel spullen op kwijt kan, dus daar maak ik dankbaar gebruik van. De tv doet het het niet. Gewoon helemaal geen signaal! Dat is wel jammer, maar niet zo gek, ik zit best ver bij de ramen vandaag en 20 meter verder staat het volgende gebouw. Dus ik kijk maar alles terug op internet, dat is maar even niet anders. Misschien gaat het allemaal wel goed en mag ik terug naar Rotterdam volgende week...Verder moet ik vandaag longfunctie blazen en een ecg maken. Het is niet erg als de longfunctie slecht is, dus dat is wel fijn om te weten, haha! Verder nog een CT scan en dan zijn alle vooronderzoeken klaar. Donderdag ben ik in de ochtend aan de beurt, maar een tijd is er nog niet. Het is niet duidelijk of hier blijf of terug ga, hangt er helemaal van af hoe ik reageer. Ik dacht dat ik niet de eerste zou zijn die de behandeling krijgt, maar dat is dus wel zo. De dokters die het gaan doen waren hier gisteren en hebben het een en ander uitgelegd. Ze zijn ongeveer een uur bezig. Daarna ga ik naar de IC. Hoelang ze me in slaap houden weten ze allemaal nog niet, dat zien ze na de behandeling, dus dat blijft afwachten. Ik heb 2 filmpjes gekregen over de behandeling, zal proberen of ik ze erbij kan zetten. De eerste is een 'getekende' en de tweede is tijdens een echte behandeling gefilmd.
Verder weinig nieuwtjes, afwachten hoe de dag gaat lopen en vragen aan de zaalarts of ik nu wel van de afdeling af mag, haha!
zondag 2 oktober 2011
Ziekenhuis dag 91 deel 2
Nou hier is hij dan.
Mijn laatste blog vanuit Rotterdam. Bijna alles is ingepakt en zo goed als klaar. Ik ga zo lekker slapen, ik ben kapot. Ik zet zo mijn laptop uit en morgen in Groningen pas weer aan. Gek idee hoor, dat ik morgen om deze tijd in Groningen ben. Ik hoop dat de arts die me gaat behandelen morgen even langs komt. En vooral dat hij me het een en ander kan vertellen. Mijn eigen arts dacht dat bv dat ze me voor de behandeling in slaap maken. Maar of dat een uur van te voren is of misschien al wel woensdag...En hoe lang ze me erna in slaap houden, of dat dat misschien al vast staat of dat ze dat per situatie bekijken. Mijn eigen arts ei dat er misschien de eerste 24 of 48 uur na de behandeling nog een reactie op kan treden en dat ze dan waarschijnlijk die tijd in slaap houden. Maar dat wist ze ook niet zeker, alles is verder nog onzeker. Morgen of dinsdag zal ik hopelijk alles duidelijk op een rijtje hebben. Ik heb er nog steeds niet zenuwachtig voor of zo, ik denk dat dat woensdagavond of donderdagochtend wel komt. Ik hoop dat ik donderdagochtend vroeg aan de beurt ben, dan heb ik niet de tijd om zenuwachtig te worden, haha!
Trouwens nog even dit;. Er staan de laatste dagen vrijwel geen reactie's op mijn blog. Dat ligt niet aan jullie allemaal hoor. Ik denk dat er een fout of een storing op de site zit of zo...... (Djunsie, weet jij het misschien?)
Mijn laatste blog vanuit Rotterdam. Bijna alles is ingepakt en zo goed als klaar. Ik ga zo lekker slapen, ik ben kapot. Ik zet zo mijn laptop uit en morgen in Groningen pas weer aan. Gek idee hoor, dat ik morgen om deze tijd in Groningen ben. Ik hoop dat de arts die me gaat behandelen morgen even langs komt. En vooral dat hij me het een en ander kan vertellen. Mijn eigen arts dacht dat bv dat ze me voor de behandeling in slaap maken. Maar of dat een uur van te voren is of misschien al wel woensdag...En hoe lang ze me erna in slaap houden, of dat dat misschien al vast staat of dat ze dat per situatie bekijken. Mijn eigen arts ei dat er misschien de eerste 24 of 48 uur na de behandeling nog een reactie op kan treden en dat ze dan waarschijnlijk die tijd in slaap houden. Maar dat wist ze ook niet zeker, alles is verder nog onzeker. Morgen of dinsdag zal ik hopelijk alles duidelijk op een rijtje hebben. Ik heb er nog steeds niet zenuwachtig voor of zo, ik denk dat dat woensdagavond of donderdagochtend wel komt. Ik hoop dat ik donderdagochtend vroeg aan de beurt ben, dan heb ik niet de tijd om zenuwachtig te worden, haha!
Trouwens nog even dit;. Er staan de laatste dagen vrijwel geen reactie's op mijn blog. Dat ligt niet aan jullie allemaal hoor. Ik denk dat er een fout of een storing op de site zit of zo...... (Djunsie, weet jij het misschien?)
Ziekenhuis dag 91
Nou het is zo ver, de laatste dag hier in Rotterdam. En dat is maar goed ook.
Toen vannacht mijn infuus piepte voelde ik het al.
Keelpijn.
Vanmorgen hoesten, groen slijm, warm/koud, hoofdpijn, moe en vreselijk misselijk. O-oh, dat is vaak het begin van.... Ik hoop dat het in de loop van de dag weg trekt. Misschien is het van de spanning of zo. Niet dat ik me nu zo zenuwachtig voel of zo hoor, helemaal (nog) niet eigenlijk. Ik denk dat dat woensdagavond of donderdagochtend pas komt. Vanaf vanmiddag gaat mijn laptop vast in de tas en die komt er in Groningen pas weer uit. Dat zal ergens in de middag of avond zijn áls de internet verbinding het doet. Dus geen zorgen als er morgen geen blog komt! Ga vandaag de laatste spullen inpakken en vooral een beetje bijslapen. Ik ben kapot. Ik ben ZO moe. Geen idee waar van, kan dag en nacht wel slapen. Hoop dat ik morgen in de ambulance een beetje kan slapen, anders is 3 uur op zo'n smal bedje wel erg lang..... We zien wel!
Tot later!
Toen vannacht mijn infuus piepte voelde ik het al.
Keelpijn.
Vanmorgen hoesten, groen slijm, warm/koud, hoofdpijn, moe en vreselijk misselijk. O-oh, dat is vaak het begin van.... Ik hoop dat het in de loop van de dag weg trekt. Misschien is het van de spanning of zo. Niet dat ik me nu zo zenuwachtig voel of zo hoor, helemaal (nog) niet eigenlijk. Ik denk dat dat woensdagavond of donderdagochtend pas komt. Vanaf vanmiddag gaat mijn laptop vast in de tas en die komt er in Groningen pas weer uit. Dat zal ergens in de middag of avond zijn áls de internet verbinding het doet. Dus geen zorgen als er morgen geen blog komt! Ga vandaag de laatste spullen inpakken en vooral een beetje bijslapen. Ik ben kapot. Ik ben ZO moe. Geen idee waar van, kan dag en nacht wel slapen. Hoop dat ik morgen in de ambulance een beetje kan slapen, anders is 3 uur op zo'n smal bedje wel erg lang..... We zien wel!
Tot later!
zaterdag 1 oktober 2011
Ziekenhuis dag 90
OOooohhhh, ik ben echt laat vandaag!! Vanmorgen beetje uitgeslapen. Toen was mijn bezoek er vroeg samen met mijn oma.... en opa-tje! Haha, opa die normaal nooit komt omdat hij daar zelf eigenlijk te ziek voor is kwam mij gedag zeggen, ZO LEUK!! Daarna een oom en tante, toen een dutje doen, nu even snel schrijven en zo weer oom, tante en neefjes. Misschien effies naar buiten, volgens mij is het super lekker weer, misschien zelfs wel erg warm in de zon..... We zien het wel straks....
Gisteren was mijn 'oude' vriendin hier. Oud omdat we elkaar al vanaf de basisschool kennen, toen we een jaar of 10 waren. Zo kwamen we er achter dat we elkaar in ons leven al langer wel kennen dan niet en dat we nu toch wel 'oud' worden, haha! Grappig hoe levens zo verschillend kunnen gaan lopen. Zij doet werk waar ze 'vroeger' helemaal geen zin had. Ik ging de verzorging in en zij de administratie. Zo kwamen we in andere klassen met andere vakken en leraren en lestijden. Maar altijd zijn we contact blijven houden. En nu, jaren later doet zij werk waar ik 'als eerste' (haha) voor ben opgeleid, woont ze samen en is het huisje boompje beestje. Ik heb daarentegen nog nooit gewerkt (alleen stage gelopen) in het vak wat mij nog steeds ZO leuk lijkt en ja, heb verder eigenlijk sowieso niet zo veel gedaan de afgelopen jaren. Zij heeft al verschillende verre landen bezocht en verre reizen gemaakt. Ik daarentegen ben niet verder gekomen dan Nederland. Ook leuk hoor, maar wel anders. Dus ook met haar wat plannen gemaakt voor als ik uit het ziekenhuis kom, haha!
Oh, en heb het hartstikke druk, kijk eens hoeveel wol ik al gekregen heb!
JEEEEEEEEEEEEEEJ!! Zo leuk!! Ik zal het niet koud hebben van de winter!! ;-)
Gisteren was mijn 'oude' vriendin hier. Oud omdat we elkaar al vanaf de basisschool kennen, toen we een jaar of 10 waren. Zo kwamen we er achter dat we elkaar in ons leven al langer wel kennen dan niet en dat we nu toch wel 'oud' worden, haha! Grappig hoe levens zo verschillend kunnen gaan lopen. Zij doet werk waar ze 'vroeger' helemaal geen zin had. Ik ging de verzorging in en zij de administratie. Zo kwamen we in andere klassen met andere vakken en leraren en lestijden. Maar altijd zijn we contact blijven houden. En nu, jaren later doet zij werk waar ik 'als eerste' (haha) voor ben opgeleid, woont ze samen en is het huisje boompje beestje. Ik heb daarentegen nog nooit gewerkt (alleen stage gelopen) in het vak wat mij nog steeds ZO leuk lijkt en ja, heb verder eigenlijk sowieso niet zo veel gedaan de afgelopen jaren. Zij heeft al verschillende verre landen bezocht en verre reizen gemaakt. Ik daarentegen ben niet verder gekomen dan Nederland. Ook leuk hoor, maar wel anders. Dus ook met haar wat plannen gemaakt voor als ik uit het ziekenhuis kom, haha!
Oh, en heb het hartstikke druk, kijk eens hoeveel wol ik al gekregen heb!
Abonneren op:
Posts (Atom)