Ziekenhuis dag 97, Groningen dag 6

Zo, daar ben ik weer. Vannacht redelijk geslapen. Gisteren was niet zo'n goede dag. Ik kreeg gisteren de reactie die ze eigenlijk donderdag verwacht hadden. Benauwd, problemen met mijn saturatie, meer zuurstof nodig, bloedgassen die niet goed waren, kortom gedoe. Ze zijn hier wel heel alert, de zaalarts is zonder overdrijven wel 15keer binnen gekomen gisteren uit zichzelf. Gelukkig hebben ze het hier op de afdeling op kunnen vangen en hoefde ik niet naar de IC of zo. Nu ben ik nog steeds niet helemaal lekker, maar hoop dat het ietsje beter gaat dan gisteren. Ik moet denk ik gewoon geduld hebben. Op zich vind ik het allemaal niet zo vreselijk erg. Natuurlijk voel ik me liever goed en ben ik liever niet benauwd, maar door de ervaring van donderdag met de narcose heb ik er wel vertrouwen in, dat mocht het hier toch mis gaan ze goed met me om gaan en me ook echt laten slápen op de IC. Dat geeft wel veel rust. Verder begin ik me behoorlijk te irriteren aan de buurvrouw. Dat gesnurk de hele nacht EN dag. Ze komt overal bovenuit. En het is zo'n irritant geluid. Of ze nou in bed ligt of in de stoel zit, ze valt overal in slaap en snurk echt kei en keihard. Daardoor kan ik overdag nooit eens even mijn ogen dicht doen, echt vervelend, alsof ze het erom doet. Steeds als ik net lekker ligt begint madam te snurken. Ik heb er meer dan genoeg van, maar ja, ik kan er weinig aan veranderen. In Rotterdam lag ik lekker alleen, maar je hebt best kans dat als ik terug ben ik moet verhuizen omdat er weer iemand komt die meer recht heeft op een eenpersoonskamer. Daar heb ik ook niet zo'n zin in. de hele boel weer inpakken en op een andere kamer weer uitpakken.... Maar ja, we zien wel, voorlopig ben ik nog hier met mijn snurkende buurvrouw.....