Ziekenhuis dag 114

Ik word gek, echt waar. Als ik niet op pas draai ik door straks. Maar dat laat ik niet toe al kost het me behoorlijk wat moeite. Vannacht weer de halve nacht wakker gelegen. Pijn in heel mijn lijf van de prednison, wel moe maar geen rust om te slapen. Echt knettergek word ik ervan. Hoe gek het ook mag klinken, ik heb het dan liever stikbenauwd. Dan weet je tenminste waarvoor je in het zh ligt. Ik heb het nu als ik stil zit niet echt benauwd, al is het met 7 liter zuurstof. Ik voel me verder eigenlijk niet 'ziek'of zo. Gewoon echt heel, heel ellendig, die pijn, die onrust, ik weet gewoon niet waar ik het zoeken moet, wat ik nou eigenlijk wil en ik kán het niet veranderen. Ik zeg 100x tegen mezelf, zet het van je af, stel je niet zo aan, maar het werkt niet. Het liefst zou ik alles lostrekken en weg rennen, zo'n gevoel.... Vanmorgen was ik al om half 6 klaar wakker en als ik tussendoor even in slaap val heb ik van die gekke dromen. Daarvan word je nog meer moe wakker dan je ging slapen, dus dat is ook niet handig. Ik heb nergens zin in omdat mijn lijf zo'n pijn doet, heb het de hele dag koud en 's nachts zweet ik me rot. Er MOET echt iets gebeuren vandaag, dit kan ik niet.....

Vanmiddag komt mijn eigen longarts. Eens kijken wat zij vind van de afgelopen week. Ik ben benieuwd..