woensdag 30 mei 2012

Thuis dag 1

Weer eens lekker een thuisblogje! Echt heeeerlijk om weer thuis te zijn! Het liefst zou ik heel de zomer niet meer terug gaan, ik hoop zo dat dat lukt! Weer een beetje conditie opbouwen, lekker buiten wandelen of fietsen. Je mist het pas als het niet meer kan he..... Toen het nog kon fietste ik eigenlijk niet zo veel buiten, en nu het qua weer kan (maar ik zelf niet meer kan) lijkt het me zo lekker! Dus dat is mijn doel. Een paar jaar geleden heb ik voor mijn verjaardag een fiets van mijn moeder gekregen. Die staat nog nieuw in de schuur, zo zonde! Dus ik ga echt proberen hem deze zomer weer eens te gebruiken!

Verder gaat het wel aardig. Ik blijf erg moe. Ik kan 24 uur per dag slapen. Waar dat van is weet niemand echt. Mijn bloed is goed voor mijn doen, dus daar kan het ook niet van zijn. In het ziekenhuis heb ik heel veel geslapen, dus ik kan ook geen slaap tekort komen.... Geen idee waar het aan ligt.... Maar ja, misschien gaat het vanzelf wel over. Gisteren vlak voor ik weg ging kwam mijn eigen longarts nog even langs. Ik had al een tijdje wat pijn aan de rechteronderkant van mijn long. Ik dacht dat het een spier was, maar de fysio zei dat dat niet zo was. Die dacht dat er een rib gebroken of gekneusd was door het hoesten. De zaalarts vond dat niet zo'n probleem omdat de behandeling toch hetzelfde blijft. Maar mijn eigen arts was toch bang voor een nieuwe ontsteking of een stukje ingeklapte long. Dus toen moest er ineens nog een foto gemaakt worden, waardoor alles wat vertraging op liep. Toen moest mijn pac nog afgekoppeld worden, waar niemand tijd voor bleek te hebben, dus dat werd uiteindelijk gedaan door de avond dienst. Van de foto heb ik niks meer gehoord, dus die zal wel goed geweest zijn. Ik geloof zelf niet echt dat die rib gebroken is. Het doet pijn als je er van de buitenkant op drukt. Dat was de vorige keer niet. En soms lijkt het wat minder te zijn, en dat kan met een breuk natuurlijk niet, dus ik denk dat het gewoon wat gekneusd of geïrriteerd is.... Nou ja, gelukkig heb ik goede pijnstilling als het nodig is, maar ik probeer zo min mogelijk te nemen en zo snel mogelijk helemaal te stoppen. Want ik moet fietsen. Deze zomer nog!

dinsdag 29 mei 2012

Ziekenhuis dag 7

Ik noem het nog even een ziekenhuisdag, maaaaaaaar, het is (uiteraard) wel gelukt hoor!! Ik ben thuis!! Net pas. En ik ben kapot. Was nog wat gedoe op het laatste moment waardoor we wat vertraging opliepen, maar goed dat maakt nu allemaal niet meer uit. Het is gelukt, ik ben thuis en ga nu heeeeerlijk mijn eigen bed in! Morgen wel een verslag van hoe mijn eerste nachtje was en hoe het vandaag gegaan is....Tot morgen (en vooral) welterusten! haha! ;-)

maandag 28 mei 2012

Ziekenhuis dag 6

Net was de dienstdoende arts hier.....en....... Als het goed is mag ik morgen in de loop van de dag naar huis! Jeeeeej!!! Ik moet alleen nog wel op mijn eigen arts wachten, en die heeft poli morgen, dus het word pas morgen middag of misschien zelfs wel avond, maar dat maakt niet uit, ik mag weg!! (ik ga er gewoon van uit dat zij het ook goed vind) En dan maar kijken of ik thuis verder op wil knappen. Ik ben nog steeds erg moe en zo, maar goed, dat is geen reden om hier te blijven. Morgenochtend krijg ik nog voor de laatste keer ab en magnesium, dan is het wachten op mijn eigen arts en de recepten en dan mag ik weg!! Dus ik ga nu vast wat spullen inpakken en mee naar huis geven. Ook mijn laptop, dus morgen even geen blog, of misschien als ik thuis ben en nog wat energie over heb nog even.... Anders geen nieuws goed nieuws en woensdag weer een blog! Doeg!

zondag 27 mei 2012

Ziekenhuis dag 5

Vandaag is een rustig dagje, een echte zondag, lekker lui. Ik heb een fiets op mijn kamer, maar die staat me best. Het is zó warm hier binnen, niet normaal meer. Probleempje met de aico of zo. Dus ik ga niet zitten fietsen in een sauna natuurlijk, haha!! Verder weinig nieuws. Net heb ik eindelijk de magnesium gekregen die ik vrijdag al had moeten krijgen. Ik vraag er al 2 dagen om, maar al die tijd niks. Een uur geleden kwam de verpleging me vertellen dat ik het niet kreeg. Sorry? Ik krijg het niet? De diensdoende vond het niet nodig. Nou euhm, laat die dienstdoende nou even niks te vinden hébben! Want ik heb dat namelijk al áf-ge-spro-ken met mijn eigen arts. Haar achterwacht dus; haar baas. En die heeft nog dienst ook. En zij gaat zonder mij ook maar 1 seconde gezien te hebben bepalen dat het niet nodig is? Ik geloof niet dat het helemaal duidelijk is.... Het was geen vraag óf ik de magnesium zou krijg, maar wanéér eindelijk eens!! En anders belt ze haar achterwacht maar als ze mij niet geloofd. Ik had het al 2 dagen moeten krijgen en ik wil komende week wel graag naar huis. Dus. Toen was het in een uurtje gefixt. Ik denk dat het duidelijk was, haha!! Altijd fijn een goeie eigen dok die nog achterwacht heeft ook, ideaal!! Nu hopen dat de magnesium zijn werk doet, dat mijn saturatie iets op kruipt, de zuurstof iets naar beneden kan en ik eindelijk eens wat minder moe en wat meer fit word...We zullen zien...

zaterdag 26 mei 2012

Ziekenhuis dag 3

Heb jij net gedoucht? (bezorge zuster)
-Nee.
Heb je koorts?
-Nee
Ben je ziek? *duh, waarom lig ik anders in een zh, maar goed*
-Nee
Maar je ligt er niet zo lekker bij?
-Oh, naja, ik voel me ook niet zo top.....
Maar je bent wel helemaal nat!
-Ja, maar dat komt door het weer, he, het is zzzooooo heet hierbinnen!

Laten we het hopen, laten we hopen dat het aan het weer ligt dat ik al heel de ochtend slaap, en zweet, en zweef en pijn heb op mijn wel bekende rechterplek. Het moet gewoon. Want gister was mijn redder in nood mijn eigen longarts inderdaad nog hier om te zeggen dat deze keer een kuur van 5 dagen misschien wel zou volstaan en dat ik dus dinsdag of woensdag naar huis zou kunnen! En dat wil ik! Dat moet! Dus dat gaat gebeuren, hoe dan ook! Alleen die rotwarmte.....

(Zij is trouwens tegen een infuus thuis, omdat ze me als ik ab iv nodig heb in het begin te ziek vind om thuis te behandelen en het meestal toch wel een weekje duurt voor ik opknap en dan kan ik het net zo goed in het zh afmaken, want voordat het dan thuis geregeld is...... Is haar redenatie...... Ze zei; "dat vind ik nog nét en stap te ver'. Dus misschien zijn we er bijna, haha! Hopelijk komende week naar huis!

vrijdag 25 mei 2012

Ziekenhuis dag 2

Er is eigenlijk niet zo veel te melden. Alle kweken staan in zoals dat zo mooi heet en het is afwachten op de uitslag daarvan. Ik ben nog niet echt opgeknapt, maar dat had ik ook niet verwacht na 1 dag. Ik denk dat mijn eigen longarts vanmiddag nog wel even langs komt, dat doet ze meestal op vrijdag. Maar ik heb niet echt iets bijzonders ofzo met haar te bespreken, behalve het thuis infuus. Ik dring erop aan dat het toch geregeld word. Is het niet voor deze opname, dan in ieder geval voor de volgende keer. Ik lig nu hier alleen voor dat rot infuus terwijl ik wéét dat het ook thuis kan. Dus daar blijf ik over bezig en het lijkt erop dat ze wel meewerken hier, dus ik hoop dat het gaat lukken en dat ik voor volgend weekeind thuis ben, met of zonder thuis infuus!

Verder lig ik hier niet alleen. Mij zh friend ligt er ook. Die vecht voor lucht. Voor leven. Voor haar longen. Zo kan het ook. Ik lig in principe met een blaasontsteking en een beginnende longontsteking. Dus ik mag dit keer niet klagen.... (tenzij het heeeel lang gaat duren natuurlijk, he, haha!!) Maar Djun hou vol, je kan het!





donderdag 24 mei 2012

Ziekenhuis dag 1

Ik heb vannacht redelijk geslapen, Was alleen om half 3 wakker en heb daarna geen oog meer dicht gedaan, Moest hoesten en had daardoor veel pijn en geen pijnmedicatie. Nog niet, die zou er om acht uur zijn, maar die komt nu écht zo.... Ik ben benieuwd..... Verder heb ik niet zo heel te melden. Discussie over de isolatie. Gisteren op de EHBO werd ik als een gewone patiënt behandeld. Hier eerst ook. Ik heb wel een eigen kamer, maar met een douche en wc op de gang. En ik mag niet op de gang komen. Niet om even naar buien te lopen, niet om naar de koelkast te gaan, de deur moet dag en nacht dicht, maar ik mag wél naar de douch en wc op de gang. (die dan wel alleen voor mij zijn, maar goed). Ik vind dat belachelijk. Ik vind dat ze me dan op een kamer moeten leggen waar een douche en toilette in zit. Hun vinden van niet. Dus het is weer gezellig. Heb verder nog niemand gezien, dus geen nieuws. Als er nog nieuws komt schrijf ik later vandaag uiteraard nog een stukje, anders morgen weer.... Ben nog moe moe moe......

woensdag 23 mei 2012

Halve thuis dag 7

Ja, HALVE thuisdag. Die titel zegt genoeg he. Ik ben net weer opgenomen. Het lukte echt niet meer thuis. De huisarts zei toen hij binnen kwam 'dit gaan we niet redden met simpele antibiotica, dit moet echt even met een infus. En hier heb ik dus geen zin in. Dit is precies wat ik niet meer wilde. Voor ieder 'wissewasje' een paar dagen of weken het ziekenhuis in. Als mijn huisarts maandag of gisteren mij de AB die ze hier door het infuus geven thuis had kunnen geven, had ik hier nu niet gezeten. Puur en alleen voor da rotinfuus zit ik hier. En ik weet dat het kan, want bij CFers kan het ook. En dus wil ik het ook. En nee, het ging niet meer thuis, ik kón de trap niet meer op en he lúkte niet om steeds naar de wc te lopen door die blaasontsteking nee, dat ging allemaal niet. Maar dat hoeft ook niet. We hebben een po-stoel voor de hoge nood. Letterlijk en figuurlijk, haha, zuurstof en en een bed beneden, dus die trap is niet per se nodig. Alleen die AB die alleen aar door het infuus kan. Die houd me keer op keer aan het ziekenhuis vast. We zijn heel de middag onderweg geweest, nu net alles beetje uitgepakt en ik dacht eerst even snel een blogje schrijven om jullie te informeren. Ik had op de EHBO een goeie arts die alles snel en goed aanpakte. Als het goed is zijn alle medicijnen en zo gelijk goed geregeld, over het thuis infuus word later deze opname verder gepraat en ja.... Het is nu maar weer afwachten tot de kuur zijn werk doet. Foto was redelijk, bloed ook, Allebei niet goed, maar zijn ook wel eens slechter geweest. Dus dat is heel mooi...Ben ik er hopelijk snel weer bovenop. En nu echt bovenop, zodat ik thuis echt weer kan gaan werken aan mijn herstel, op naar mijn oude niveau zoals de huisarts al zei! Ik ga nu lekker slapen tot morgenochtend, Of nou ja, ik zal nog wel 20 keer wakker worden voor dus de AB en zo, maar goed, ik ga liggen en doe verder niks meer. Tot morgen!!

dinsdag 22 mei 2012

Thuis dag 6

Gisteren kwam hij weer. De huisarts. Zoals hij de dag na mijn geboorte ook kwam. Vol verwachting. Want zo lang ken ik mijn huisart al. Vanaf dag 1. Dus mijn huisarts kent mij. Te goed. Als baby had ik dat allemaal nog niet zo door. Op de basisschool begon dat al een beetje te komen. Maar waarderen deed ik dat toen niet echt. Want als ik weer eens had besloten dat ik vandaag écht veeeel te ziek was om naar school te gaan, was altijd hij het die het doorzag. Die zei dat ik maar een dagje rustig aan moest doen, maar zo snel mogelijk weer mijn dagelijkse dingen moest gaan doen. En ik vond dat niet eerlijk. Als ik dan eindelijk mijn moeder overtuigd had dat ik echt niet naar school kon, zei hij gewoon doodleuk dat dat de dag erna best wel weer kon. Geen pilletje. Geen bloedprikken of zo -want dat ben je echt ziek als kind-, niks. Niet eerlijk!

Op de middelbare school hadden mijn huisarts en ik niet zo heel veel contact. Dat kwam vooral doordat ik door de kinderarts uit een regulier ziekenhuis was doorgestuurd door het sophia omdat mijn longen toen al niet wilden wat ik wilde. Één keer per maand moest ik daar op controle. Op die controle was altijd gedoe waar ik totaal geen zin in had *pubertijd*. De ene blaastest na de andere, foto, broncho, saturatie, operatie, foto altijd vonden ze wl iets wat niet goed was en altijd moest er dan ook van alles wat ik niet wilde, maar wel netjes deed. Achteraf bleek dat ikzelf toen dan wel weinig bij mijn huisarts zat, maar hij werd wel uitgebreid door het zh op de hoogte gehouden...

Op de vervolgopleiding na mijn middelbare school zag ik mijn huisarts weer wat vaker. Dat kwam vooral omdat ze in het kinderziekenhuis niet meer wisten wat ze met mijn longen aanmoesten en mij daarom al op mijn (net)17e hebben verbannen naar het volwassen ziekenhuis. En dat was wel een erg groote stap. Van bijna gezellig, tot groot, kaal, en lelijk, met net zulke lelijke mensen. Lelijk in de zin van gehaast. Chagrijnig. Niet vrolijk. Heel anders dan het personeel in het sophia. Gelukkig was deze volwassen longarts een vriendin van mijn kinderlongarts en klikte dat goed mij en haar. Maar toch ging ik in die tijd wat vaker naar de huisarts. Zeker na mijn eerste opname in het volwassen ziekenhuis. Toen gebeurde er iets wat ik nog niet eerder mee had gemaakt in al die jaren. Ik was thuis, dus beter, dacht ik toen nog. Maar dat bleek niet zo te zijn. Dus belde ik hem, omdat ik geen zin in gelijk nog een opname. Hij keek, luisterde, informeerde en probeerde zich suf, maar kon een nieuwe opname een week later niet voorkomen. En dat zette zich voort. Steeds heftiger. En steeds als ik weer thuis was na een opname kwam de dag erna de huisarts even kijken en zei dat ik hem altijd mocht bellen. En dat deden we dan ook. Keer op keer. Tot het moment dat we hem 's morgens zoals zo vaak gebelt hadden om te te vragen of hij 's middags wilde langskomen omdat ik luchtloos was. Dat zou hij doen. Normaal begint hij om 14.00uur met zijn huisbezoeken. Nu was hij om 13.40uur bij me. Ik was inmiddels zo beroerd dat ik niet meer mijn bed uit kon en hij liet met spoed een ambulance komen. Hij bleef tot ik weg was. Vanaf toen besloot hij dat we voortaan niet meer hem, maar gelijk het zh moesten bellen. Dus dat probeerden we. Maar dat bleek nog veeeel langer te duren voordat er dan iets geregeld was. En dus nam hij het weer op zich. We mochten zijn huis en spoednummer hebben, voor als hij gelijk moest komen. Hij zag het gebeuren dat ons huis veranderde van huis naar privéziekenhuis. Met bijbehoren apparatuur als vernevelaars, zuurstof, rolstoel, saturatiemeter en uiteindelijk zelfs beaeming en bed.

En nu. Nu komt hij iedere dag langs. Weekeind, feestdag, maakt niet uit. Iedere dag staat hij voor de deur om even te kijken hoe het gaat. En nog steeds ziet hij met zijn 63 jaar (geloof ik) nog steeds alles precies. Hij kent me goed, te goed misscien wel, haha! Hij ziet het verschil tussen 'ik kan eigenlijk niet meer, maar doe alsof het wel mee valt'  (en dat spel van dat het wel mee valt speelt hij dan mee) en 'ik kan niet meer en wil ook niet meer dat het kan'. Zo was het het weekeind. Het ging niet meer, maar ik wilde me groot houden. Mensen niet teleurstellen en vooral niet zeuren. Ik wist dat ik zieker dan normaal naar huis was gekomen. Maar gisteren kón ik niet meer. Hij zag dat toen hij binnen kwam. Gelijk. Dus zijn eerste woorden waren; 'goeiemiddag, het gaat niet meer he.' Nee, inderdaad. Na wat onderzoekjes lijkt het alsof mijn longontsteking terug komt. Meer pijn, meer groener slijm, minder lucht en nog minder energie. Dus daar een kuurtje voor. De andere testjes wezen ook inderdaad een blaasontsteking aan. Vandaar de buik en rugpijn. Waarschijnlijk. Omdat ik per se niet terug wilde naar het zh heb ik pillen. En probeert hij mij te redden van de afgrond. Van de allerlaatste optie. Ik wil dat niet. En hij weet dat. Ziet dat. En fixt het zo dat ik nú in ieder geval niet accuut richting Rotterdam hoeft. Hij zegt we gaan ervoor, op naar je oude niveau. En gelijk heeft -ie. Nog steeds. De man die me al ruim 25 jaar kent. Op naar mijn oude niveau!

maandag 21 mei 2012

Thuis dag 5

Eerst even een huishoudelijke mededeling voor iedereen. Mijn nieuwe laptop heeft problemen om mijn mail te open en te versturen, en mijn blog, en de blogs van mijn friends, eigenlijk met alles. Al een tijdje, en aangezien mijn geduld tot een dieptepunt is gezakt gaat -ie vandaag of morgen naar de meneer waar ik hem gekocht heb. Dan moet die het maar fixen. Dit heb ik dus helemaal met mijn oude laptop gedaan waardoor ik er ruim 1,5 uur mee bezig ben geweest... Dus mocht er morgen even geen blog zijn dan weten jullie waarom. Echt belangrijk nieuws komt er altijd wel, desnoods via mijn zhfriend die me vanmorgen ook uit de brand wilde helpen...Maar aangezien zij zelf ook ziekjes is ga ik haar niet te veel lastig vallen met mijn leed, haha! (zet -em op vandaag Djun!)
Ik ben nog steeds niet lekker. Mijn longen willen maar niet vanzelf aan meer lucht komen en de pijn enzo wil ook maar niet weg gaan. In tegendeel. Er is iets bij gekomen.

Buikpijn.

Zo erg dat ik er wakker van word 's nachts en bijna niet kan eten. De huisarts heeft gisteren nog gekeken, maar die weet niet zo goed wat het moet zijn. Vandaag komt hij terug met wat test-spulletjes om een blaasontsteking en dergelijke uit te sluiten. Want ik moet de hele dag plassen. En ik heb pijn in mijn rug. En koorts. Denk ik. Het ene moment heb ik het heel koud om daarna het zo warm het krijgen dat het zweet van mijn hoofd af loopt zonder dat ik iets doe. Stiekem hoop ik dat het mijn blaas is. Want dan is het niks anders en is het met aan paar pilletjes over. Hpelijk word er vanmiddag wat meer duidelijk en kan ik dat hier morgen melden.....

Verer alles dus rustig, geen nieuws, geen verandering. Of eigenlijk; geen verbetering. Maar goed, ik bén in ieder geval thuis, lig beneden op bed met de achterdeur open, dus heb heelijk frisse lucht en kan doen wat en wanneer ik wil. Niet dat ik nu zoveel doe, maar zelfs bepalen hoe laat je de dagelijkse dingen als eten en slapen doet is ook al erg fijn! Dus dat houden we gewoon nog een tijdje vol, net zo lang tot het beter word!

Mijn nieuwe vernevelaar is kapot. Hij hoort te trillen en dat doet -ie niet meer. Als het goed is komt daar vandaag een andere voor. Deze moet ik terug sturen. Ik ben benieuwd wat ze er mee gaan doen...Want hij doet het verder prima, en ik vind het niet zo erg dat hij niet trilt, want dat vind ik alleen maar irritand, maar overal staat dat -ie écht moet trillen. Dus heb ik toch maar even gebelt en nu krijg ik dus een nieuwe. De verzekering zal blij met me zijn, dat is binnen een maand ruim 8000euro alleen aan 2 vernevelaars, haha!


@ Els, Eugéne, Shay en Liam; Bedankt voor de snoepjes en de kaart, leuk gedaan!

vrijdag 18 mei 2012

Thuis dag 2

Ik ben ziek.

Nog steeds.

De zuurstof staat op 8 / 9. Maximaal dus. En ik heb geen lucht. Voor niks. Dus ik doe ook niks, haha! Zo weinig dat er eingelijk niks te melden valt. Als het niet ineens heel veel beter of slechter gaat sla ik het weekeind dus mijn blogje maar even over...In de tussentijd zal ik mijn dagen vullen met slapen en vooral ademen in de hoop dat het maandag écht wat beter is....De huisarts wil nog even wachten met de pred nog verder ophogen, dus mocht het echt mis gaan is dat altijd nog een laatste noodoplossing. Hij komt nog steeds iedere dag, ook komend weekeind, dus ik word goed in de gaten gehouden...

Tot maandag!

donderdag 17 mei 2012

Thuis dag 1

Haha, ja we beginnen maar weer opnieuw met tellen he, deze eerste thuis en Hemelvaartsdag...

Vannacht wel redelijk geslapen. Vaak wakker door pijn / hoesten / benauwdheid enzo, maar ja, dat kan ook niet in 1 keer over zijn allemaal. Heb wel wat rustiger geslapen dan in het zh. Was wel om infuustijd wakker, half 6, haha!! Dat is ongeveer de tijd dat ik al die dagen AB kreeg. Dan ging na een half uur het infuus weer piepen en begon de herrie op de gang, dus dan kwam er van slapen weinig meer. Gelukkig viel ik nu nog wel even in slaap. Daarna gewoon rustig de normale dingen gedaan, eten, aankleden etc. De huisarts was er ook al vroeg. Op zich lukt het wel redelijk allemaal. Morgen komt de huisarts weer. Ik kan alleen gewoon bijna niks doen. Iedere inspanning is teveel en moet ik van bijkomen. Maar goed, als het goed is hersteld zich dat vanzelf...... Had gisteren op het nippertje nog een crisis waardoor het naar huis gaan extra moeilijk was. Ze wilden me niet laten gaan voor de onverwachte crisissen, maar toen ik gistermiddag dus ineens helemaal niet lekker was en verging van de pijn was er niemand te bekennen. Iedereen was druk met van alles, behalve met mij. De zaalarts was eten, in vergadering, aan het afkolven (pppff ze zou wel ergens een kind verstopt hebben op die afdeling) en vervolgens op de EHBO. Niemand deed iets en ik lag daar maar met 15 liter zuurstof en veel pijn ziek te zijn. Dat was de druppel. Ik heb de huisarts gebelt om te vragen of hij er bezwaar tegen had als ik naar huis kwam, alles wat ik maar kon vinden verneveld en ben gewon mijn spullen in gaan pakken. Tussendoor werd er (na zo'n 3 uur) eindelijk eens een foto gemaakt. Maar ik liet me door niks meer tegenhouden. Toen ik bijna klaar was kwam mijn eigen arts nog even een praatje maken. Of ik het echt niet meer uithield en of ik niet morgenochtend weg kon. Nee. Twee keer nee eigenlijk. NEE, ik hou het niet meer uit, en NEE, ik kan niet morgenochtend weg omdat het morgen zondag is en ik dan helemáál niks meer geregeld krijg. Zij heeft ook nog even mijn huisarts gebeld om zeker te weten dat hij het goed vond en toen mocht ik weg van haar. De verpleging nog even snel de medicatie voor gisteravond en vandaag mee gegeven en de rest komt morgen. Recepten worden morgen zo vroeg mogelijk gefaxt en kunnen we dan bij de apotheek ophalen. Ben benieuwd of dat goed gaat, haha, we zullen zien. Verder gewoon over 4 weken terug op de poli, in isolatie nog steeds voor die BRMO en dat is alles eigenlijk. Verder is er geen longfunctie gedaan of afgesproken of zo. Dus ik vind het wel goed allemaal. Het gaat niet makkelijk allemaal met zo weinig lucht thuis, dat moet ik eerlijk toegeven, maar dit is áltijd beter dan daar. Dit is gewoon hoe we het voortaan gaan doen, dit houden we vast. Zodra de noodzakelijke ab medicatie afgerond is wegwezen. Niks nog voor de zekerheid, niks nog even aankijken. Alleen het noodzakelijke en klaar. Bevalt me prima tot nu! Ga nu maar weer even slapen, haha! Tot morgen!

woensdag 16 mei 2012

Ziekenhuis - thuis dag

Ppppffffff, hehe. Ik ben thuis! Jippie!!!! Maar dat koste me zoveel gedoe, gezeur en geregel met als klapper nog een minicrisis vlak voor vertrek dat ik helemaal op ben en amper nog energie om blij te zijn. Echt total los. Ik kán niet meer, mijn ogen vallen gewoon dicht. Dus ik ga mijn bed in nu. En eerst uitrusten en op adem komen. Letterlijk. Bijkomen van de crisis van vanmiddag waar ik als toetje nog erg veel pijn van heb. Dus. Ik ben thuis. HOEZEE!! En morgen of overmorgen horen jullie wel hoe en wat het allemaal gegaan is.....Want het ging niet geruisloos zonder slag of stoot. Meer met een hoop herrie, haha, maar het is geluk!! En alles lijkt goed gereld te zijn...Moet nog even blijken in de apotheek vrijdag, maar voor vanavond, morgen en vrijdagochtend is alles rond.......

Tot morgen!...... (en als er morgen geen blog verschijnt dus geen zorgen, dan komt hij overmorgen wel. Ben écht nog niet in orde, dus geef me effies de tijd......Geen nieuws goed nieuws in dit geval. Hetzelfde even voor e-mail, sms, whattsapp etc.... Geen nieuws goed nieuws, ik moet eeeeeeven bijkomen!)

Ziekenhuis dag 10

"We zullen doorgaan, in de wankelende zekerheid, 
om door te gaan, in een mateloze tijd, 
we zullen doorgaan, we zullen doorgaan.....
We zullen doorgaan, met het zweet op ons gezicht,
om alleen door te gaan, in een loopgraaf zonder licht,
we zullen doorgaan, we zullen doorgaan!........."


Uiteraard nog geen nieuws, het overleg is nog bezig... Ik heb nog steeds te veel zuurstof om officieel naar huis te mogen....


En toch wil ik het. We gaan gewoon door!!


Later vandaag de uitslag!


dinsdag 15 mei 2012

Ziekenhuis dag 9

Zo, weer even een korte update op mijn laatste hele ziekenhuisdag als het goed is. De bedoeling is nog steeds gewoon morgen in de loop van de dag weg te gaan. Goed is het nog niet, nog lang niet eigenlijk. Ik hoest nog, heb nog veel pijn, weinig energie etc. Zolang ik op bed blijf zitten gaat het goed, maar zodra ik maar iets doe gaat mijn saturatie gelijk zakken. En dat is niet handig, want ik zit al (of eigenlijk nog) aan max zuurstof, tussen de 8 en de 10 liter. (hier kan de zuurstof wel hoger, tot 15, maar thuis tot max 9 liter) Daarbij blijft mijn saturatie maar net boven de 90, en zelfs dat niet altijd. Maar goed. Vandaag is de laatste dag AB. De infectie is weg. Zeggen ze. En mijn stem is terug. En het slijm is inderdaad niet meer groen, maar een beetje geel / wittig, ondanks de pred die nog steeds op 50mg staat. Dus eigenlijk kort samengevat gaat het nog niet zo goed; lage saturaties bij veel zuurstof, veel slijm, veel pijn, weinig energie, en heel veel (extra) medicatie. Maar goed, de foto verbeterd, het bloed ook. En dus zou het zich vanzelf verder moeten herstellen. Dan kan ik hier wel gaan blijven, maar dan zit ik in het zelfde schuitje als de vorige 9 maanden. En dat wil ik niet meer. Ik kan (net) zelf op de wc komen en wat kleine dingetjes doen dus genoeg om mezelf thuis met de hulp van mijn moeder te redden. En dan zien we wel. Mocht de infectie niet weg zijn of als ik echt meer zuurstof nodig krijg kan ik altijd terug. Thuis zal de huisarts weer iedere dag langs komen, dus controle is er genoeg. We zien wel. De arts moet nog komen. Ik ga vragen of ik vandaag nog een keer extra magnesium mag. Misschien dat dat nog net wat scheelt. Geen idee of mijn eigen arts er is. Zij had het hele weekeind dienst, dus je hebt best kans dat ze nu vrij is...... En als ze er wel is wil natuurlijk niet zeggen dat ze per se nog langs komt voor ik weg ga. Heb verder toch niet echt iets bijzonders met haar te bespreken, dus is ook niet echt van belang. Maar zou wel fijn zijn, zodat zij ook zelf kan zien hoe ik naar huis ga i.p.v. het alleen maar van anderen te horen of te lezen....We zien het allemaal wel vandaag. Morgenochtend de laatste blog uit het ziekenhuis! ;-)

maandag 14 mei 2012

Ziekenhuis dag 8

Zo, daar ben ik weer even! Gisteren was echt super! Mooie voorstelling, lekker in het zonnetje gezeten, perfect gewoon! Dan besef je weer wat een voorrecht het is om vrij te zijn!






En nu. Ach ja, nu is het weer maandag. Ander personeel dan het weekeind. En uiteraard gelijk gezeik met de pijnstilling die ik al om 8 uur had moeten krijgen. En dat was niet zo er geweest als het het en beetje nemen en geven is. Maar toen ik van de week om half 8 vroeg of ik ze vast mocht hebben mocht dat niet. En nu zou ik er niks van mogen zeggen als het wel 2,5 uur (en waarschijnlijk nog wel later) gaat worden! Zo zit ik niet in elkaar. Dus ze regelen het maar. De AB moet tot dinsdag doorgaan. Dus ik kan in princiepe woensdag naar huis. Zeker als dit gezeik zo blijft. Lekker naar huis, geen gezeik, en gedoe over pillen. ik HAAT het! Heel het weekeind werkt hetzelfde meisje en zij kan het goed regelen. En nu zijn er allemaal anderen -en veel meer- en is het onmogelijk. Bbbrrrrr, laat ik maar niet te veel zeggen. Jullie weten genoeg. Ben benieuwd wat de dag zal brengen vandaag!

zondag 13 mei 2012

Ziekenhuis dag 7

Jippie!!! Ik mag weg!!


Dat is het voordeel als je eigen dok dienst heeft he!! Want het gaat verre van goed, de magnesium en extra pred leken gisteren wat te doen, maar dat was vanmorgen weer compleet verdwenen..... Benauwd, hoesten, pijn, veel zuurstof nodig, 3 keer niks. En toch mag ik het gaan proberen!! Als het niet gaat zijn we zo weer terug! Jeeeeej! Dus ga nu 'snel' alles klaarmaken, want we moeten naar de middagvoorstelling! Doei!

zaterdag 12 mei 2012

Ziekenhuis dag 6

Zo, daar ben ik weer! Vanaf nu dus berichtjes uit Rotterdam. Op zich is alles goed gegaan gisteren. De mensen van de ambu waren aardig. Een man en een vrouw. De vrouw zat bij mij en blééf maar kletsen over niks. Op zich wel gezellig hoor, maar niet echt handig als je al geen lucht hebt, een zuurstofkapje en boven het geluid van een rijdende ambu uit moet gillen. Voor ik hier was was ik dus al afgedraaid. Toen ik net hier was kwam er een nieuwe co-assistent uitgebreid verhaal halen, ruim een uur. Toen wilde ik nog wat dingen uit mijn tas hebben die natuurlijk helemaal onderop lagen en toen ben ik eerst maar even gaan slapen. De rest heb ik later samen met mijn moeder uitgepakt. Gistermiddag nog even kort de zaalarts gezien en mijn eigen arts. Allebei hadden ze weinig nieuws. De bedoeling van mijn arts is dus ruim een week ab. Dat wil zeggen tot dinsdag of woensdag. Als het daarna een beetje gaat en de zuurstof staat wat lager kan ik gewoon weg. Dus daar ga ik natuurlijk gewoon voor! Over Groningen was verder nog geen nieuws. Vanmorgen is de foto gemaakt, maar ik heb mijn arts nog niet gezien, dus weet nog niet hoe die was. Als ze er is zal ik ook gelijk om de bloeduitslagen van gisteren vragen....verder eigenlijk alles wel goed verlopen. De medicatie klopt, en zelfs de pijnstilling is geregeld! Dus dat is wel heel fijn dat daar geen gedoe over is! Verder is het dus gewoon zoals altijd, afwachten. Ik probeer vandaag de zuurstof wat af te bouwen, zodat ik morgen weg kan.  Want met 15 liter gaat dat niet. En ik wil natuurlijk sowieso met zo min mogelijk zuurstof naar huis volgende week. Dus dat komt wel goed. Verder wel redelijk geslapen. Het grote voordeel van alleen liggen, hahaha!! Vandaag doe ik verder niet veel. Heb ook nog niet zo'n zin. Al is het wel wat beter aan het worden, dus dat is een goed teken. Vandaag nog lekker rustig aan, morgen lekker even eruit, maandag dinsdag nog een beetje rustig aan en dingen afronden zoals dus de zuurstof en hopelijk woensdag of donderdag al lekker naar huis. Iedere dag is er 1 he, dus iedere dag die niet nodig is blijf ik niet langer hier, haha! Morgen horen jullie of mijn uitje doorgaat....

vrijdag 11 mei 2012

Ziekenhuisdag 5

Even een kort bericht van mij (Dittie) omdat Ilse het zat is en erg moe. Ilse is weer op haar vertrouwde plek in Rotterdam en op dezelfde kamer als waar ze de laatste keer heeft gelegen kamer 111. Het is allemaal verder goed verlopen en alles lijkt rond te zijn. Zaalarts is een nieuwe arts voor Ilse en eigen longarts is ook langs geweest. Binnen nu en 24 uur (ivm Weekend) worden er nog foto's gemaakt. De planning is de ab afmaken en voor het volgende weekend naar huis, als het goed gaat. Het uitje van Zondag is ook besproken, eigen longarts heeft dienst het hele weekend en bekijk het per dag, maar zoals ze nu is zou het niet kunnen omdat de zuurstof op 15 staat. Afwachten dus. Morgen ws weer een blog van Ilse zelf. Dittie

donderdag 10 mei 2012

Ziekenhuis dag 4 deel 2

Ik heb nog steeds geen arts gezien. Ze zeggen dat (eerst zij) nog bij iedereen visite moest lopen en nu (hij) nog steeds. Dus ik weet nog steeds niks.Ik heb wel gezegd dat ik per se vandaag nog een arts wilde zien omdat ik nog steeds niks over morgen weet en dus ook niet weet of ik morgen nog een arts zie. Ik wil weten hoe, wat en hoe laat er morgen allemaal gaat gebeuren, wat de bloeduitslagen van gisteren zijn, hoe het plan verder is en wat er overgedragen word. Niemand kon (kan) me er een antwoord op geven, behalve op dat laatste. Daar hoefde ik me geen zorgen over te maken, want alles lag al klaar. Dus ik zeg, alles ligt al klaar? (ik denk ik doe net alsof ik gek ben, ik wist wel beter, maar goed) "Ja, aaaaalle papieren zijn al klaar.". Oh, dat is ook gek, doen ze de rest dan mondeling of later of zo? "De rest." Ja, de rest, van vandaag, vannacht en misschien nog morgen een stukje? Of schrijft de arts gewoon een complete overdracht zonder mij gezien te hebben? Een overdracht van maandagmiddag tot woensdagochtend? Want daarna heb ik tot nu toe niemand meer gezien, terwijl ik hier misschien wel tot morgenmiddag of als het uitloopt zelfs avond zit. Dat is toch vreemd? Daar kon ze me niet echt een antwoord op geven. Ze stotterde wat en verdween met een hoofd als een tomaal snel de gang op. dat klopt toch niet? Dus mijn vermoeden over hoe morgen de dag gaat verlopen word alleen maar sterker. En jullie weten vast wel allemaal wat mijn vermoeden is! Maar goed, mocht het laat worden schrijf ik hier nog een blog morgen, anders een volgende blog vanuit Rotterdam... We zullen zien, ben benieuwd! ;-)

ziekenhuis dag 4.

Gisteravond kwamen ze zeggen dat ik morgen over ga naar 4otterdam. Een Tijs is nog niet bekend, dat hoor ik vandaag. Moesten ze nog afstemmen met de ambu of zo. Ik heb vandaag nog niemand gezien, dus ik heb nog geen idee of ik smorgens of smiddags ga. Maar ik pak vandaag alles maar langzaam vast een beetje in, zodat ik morgenochten weinig hoef te doen. Ik ben benieuwd waar ik terrecht kom, op welke verdieping en of ik een eigen kamer met douche en wc heb. Officieek zou dat wel moeten, maar je weet het daar maar nooit. De protocollen veranderen daar per dag zo ongeveer, haha!! Gistermiddag is de vrouw van de vernevelaar geweest, een I-neb heb ik. Mooi dingetje! Wel even wennen met het in elkaar zetten en zo. Het is allemaal zo klein, en ik kan het niet slopen, want dan moet ik het zelf betalen. Ze zei dat je zo'n ding maar 1 keer in leven krijg. Ik moest hem ook aanmelden bij de verzekering. Technische problemen zijn voor de lerancier, maar als hij kapot gaat doordat ik hem bv laat vallen of iets af breek moet ik de reparatie zelf betalen. Een aangezien het ding €4200 euro kost, denk ik niet dat als ik deze sloop er ooit nog een andere komt, haha!! Maar hij is wel mooi, klein, heel stil (je hoort echt niks) en met batterij. Daarbij hoef ik hiermee ook nog maar 1 derde van het medicijn per keer te inhaleren. Dat houd in, 1 derde van 2ml. Deze is ademgestuurd en doet het dus alleen als ik inadem waardoor er niks verloren gaat. En dus ben ik ook veeeeel sneller klaar. Ideaal dus. Alleen voorzichtig mee doen, maar goed, dat moet wel lukken.


Verder dus nog niet veel nieuws, nog niemand gezien. Zal straks aan de dok vrijgen of hij kan zorgen voor een goede overdracht, ook qua medicatie enzo. Heb zo'n idee dat het weer een enorm gedoe gaat worden met de mecijnen in Rotterdam. Vooral met de pijnmedicijnen. En daar heb ik ZO geen zin in. Maar goed, misschien ben ik te voorbarig en valt het mee. Aanstaande zondag staat er weer een musical op het programma en daar wil ik eigenlijk wel heen. Wat dat betreft is het ook wel een goed moment om te verhuizen omdat mijn eigen dok daar toch wel het makkelijkste mee is. Verder hebben ze hier ook weinig tot geen ervaringd met pac's, en zou het koppelen en locken ervan nog wat behoorlijk problemen opleveren. Zeker op zondag. Maar dat is nu dus opgelost. Ach, we zien wel. Als er nieuws is doe ik misschien vanmiddag nog even een blogje. En als ik tijd en energie heb, haha. Want ik moet dus alles inpakken en dat gaat niet zo snel nu. Ben nog steeds benauwdjes enzo, maar ja, dat weten jullie wel he, om dat nou iedere dag op te schrijven....is tenslotte waarom ik hier ben, haha!! Tot later of morgen allemaal!

woensdag 9 mei 2012

Ziekenhuis dag 3

Vandaag even laat een blog. Of eigenlijk geen blog. Ik ben ziek. Moe, kotsmisselijk, benauwd en heb vooral heel veel pijn. Dus heb heel de dag in bed gelegen en verder niks. Hopelijk morgen beter...


dinsdag 8 mei 2012

Ziekenhuis dag 2


Even een hele korte update. Ik heb redelijk geslapen, maar ben beroerd vandaag. Ik ben erg misselijk, heb geen stem, veel pijn en ben nog steeds behoorlijk benauwd. Van die dingen heb ik het meeste last.... Mijn ademhaling klinkt zoals het filmpje hieronder. Hoeveel pufjes, spraytjes of pilletjes ik ook in neem, ik krijg het niet stil.... Het lijkt een beetje op een dure telefoonlijn, haha, maar die doen het expres en ik krijg het dus met geen mogelijkheid weg!Misschien snappen jullie dan waarom slapen zo moeilijk is en waarom ik zo vaak wakker word, haha! Ga nu weer verder proberen te slapen, wil even niks anders nu.... Tot later....






@ Jorine; Ja, die krijg ik geloof ik inderdaad ook, ben benieuwd!

maandag 7 mei 2012

Ziekenhuis dag 1 :(

Ik heb het tot dag 60 vol gehouden thuis. Voor de eerste keer na zo'n lange periode vind ik het toch best knap. Alhoewel ik er goed van baal dat ik toch ben opgenomen. Ik wilde alleen maar even laten nakijken of ik nog wel verantwoord bezig was, of het niet gevaarlijk werd, ik niet ging stapelen, zulke dingen. En eigenlijk weet je al, als je daar aan twijfelt dat als je gaat je niet meer terug komt. Zo gezegd zo gedaan. Ik ben nu heel erg moe, dus ik zal de dag even heel kort samenvatten en onderaan wat foto's van mijn kamer zetten. Vanmorgen om half 9 ben ik eerst gaan bellen met de huisarts. Vervolgens met mijn longarts om daarna weer contact te leggen met mijn huisarts. De longarts wilde dat ik 'even' kwam, maar mijn zuurstoftank kan maar tot 4 en ik had 9 liter, dus met eigen vervoer ging dat niet. De longarts kon geen ambu regelen dus heeft de huisarts dat gedaan. Snel wat spullen bij elkaar gepakt en iets na 11en waren we in Rotterdam. Daar werd eigenlijk heel snel achter elkaar lichamelijk onderzoek gedaan, werd ik aangesloten op alles, werd er bloed afgenomen, een foto gemaakt en een astrup geprikt (bloedgas) en de arts was er ook bewonderenswaardig snel. Om half 1 was daardoor wel duidelijk dat ik niet meer naar huis kwam. Ik had alles geprobeerd, van pillen, drankjes, tot thuisinfuzen aan toe, maar kreeg het al oude bekende antwoord; 'te kritiek'. Dus dat ging niet door. Toen probleem 1; geen plek op de longafdeling, hij ging bellen en kijken wat hij kon doen. Probleem 2; In het hele ziekenhuis geen bed meer vrij (wat me heel sterk lijkt, waarschijnlijk vinden ze me gewoon te bijdehand, maar goed, je weet nooit he) Waar ik dan heen wilde? Naar Alblasserdam! maar laat daar nou net geen ziekenhuis staan zeg! Nou, dan maar zo dichtbij huis mogelijk he. Zwijndrecht, Dordrecht en anders Gorinchem. Dus niet in Rotterdam zuid? Nee. Oh, ik ga bellen en kijken wat ik kan doen. Probleem 3 Zwijndrecht en Dordrecht allebei vol, dus ging hij Gorinchem proberen. Dat lukte, ze hadden nog 1 bed en daar mocht ik in. Toen was het een kwestie van even op ambu wachten en dan kon ik over. Dat even duurde tot 4uur.


Dus nu lig ik in Gorinchem. Op een geweldige kamer voor iemand die Erasmus gewend is. Groot, met tafel en nog ruimte over, grote eigen badkamer, 'gezellige' houten kasten en niet van dat ziekenhuisplasticachtig spul, ramen die open kunnen, 2 deuren die open en dicht kunnen en mogen, als ik naar buiten kijk zie ik de parkeerplaats met een weg waar het behoorlijk druk is met auto's, voetgangers en mensen die aan het sporten zijn. Een soort mini-maasboulevard. Als ik voor me kijk zit in tussen de bomen in de polder met ik denk een koe in het weiland, dat kan ik niet zien, haha!! Maar ik kan je zeggen dat heeeeel anders binnenkomen is dan in het Erasmus. De artsen en verpleegkundigen die ik tot nu toe heb gezien zijn allemaal heel aardig en alert. Alle standaard medicatie is geregeld. De zo-nodig pillen was even wat lastig omdat de apotheek om 5 uur dicht ging. Maar het meeste hebben ze weten te vinden, en voor wat ze niet hebben krijg ik gewoon bv iets anders, wat ongeveer voor hetzelfde is dubbel. Zonder gedoe, gezeur, gezeik of uren overleg. Daarbij hebben ze hier een  massageservice waar je jezelf voor op kan geven. Dan komen er door de weeks menen langs om je masseren. Wat dan ook, rug, handen, voeten, alles doen ze (of naja, bijna alles denk ik, haha!) En dan kan je dus gewoon als die mensen 1 keer geweest zijn zelf aangeven wanneer en hoe laat ze weer moeten komen. Dat word bij mij dus elke dag en hoe laat kan me niet schelen in dit geval, haha!! ;-) Doordat ik precies tijdens etenstijd kwam kon ik gelijk mee-eten. Warm. 'S avonds! Heerlijk!! En vers uit een kar! En veel keuze!! Zo gaat het met de broodmaaltijden ook, kiezen op het moment zelf waar je trek in hebt en geen 24 uur van te voren. Dat ga ik dus morgenochtend voor het eerst meemaken, ben benieuwd al eet ik nog niet veel, haha!! Verder merk je in sommige dingen wel dat dit een 'gewoon' ziekenhuis is. Zo is deze afdeling 1 met de IC, maar waren er op beiden afdelingen vanavond niemand die ervaring had met een verstopte port-a-cath. Die was in de tijd dat er 1 zak leeg was en de verpleging een andere was gaan halen helemaal dicht gaan zitten. Maar dan ook echt helemaal. Gen beweging in te krijgen. Uiteindelijk iemand van de kinderafdeling gebeld, die prikte hem opnieuw aan. Hielp niet. Ik baalde al als een stekker, want dat zou betekenen dat het slangetje in mij verstopt zit en daar kan je niks anders doen dan eruit halen. Gelukkig had ze nog 1 trucje. Nog een keer aanprikken dan gelijk heparine (bloedverdunner) erin spuiten. Gelukkig deed hij het toen wel, dus een tip voor iedereen met een pac die verstopt zit bij deze!! Dus ja, eigenlijk is het allemaal wel prima en heb ik weinig klagen. Ik zou deze week een nieuwe, snellere en stillere vernevelaar krijgen. Ik zeur er al jaren om, maar steeds kreeg ik hem niet omdat 'astma geen indicatie is voor'. Maar zelfs de CF verpleegkundigen van het EMC hebben zich er hard voor gemaakt en het is ze gelukt!! Dus dat is dan wel weer goed van het EMC. Ik moet om mijn longen een beetje op pijl te houden 6 tot 8 keer per dag vernevelen. Dar duurt dan per keer bijna een half uur met een hoop herrie. Kan dus tussendoor niet even tv kijken of zo. Deze vernevelaar is (weet ik CFers) veel sneller en veel stiller. Dus ik ben wel blij dat ik die nu ook krijg! Hoop dat ze hem deze week leveren, desnoods hier in het zh!! Nou, ik vind het even genoeg voor vandaag, het is toch nog best een lang verhaal geworden. Hier onder nog wat foto's en morgen in de loop van de dag (of ochtend, ligt er maar net aan hoe goed mijn nacht is) een nieuwe medische update! WELTERUSTEN!





Thuis dag 60

Alweer even een update. Dat betekend dus slecht nieuws. Heel de nacht heb ik slecht geslapen, en ik was zó moe. Maar mijn ademhaling maakte te veel lawaai en ik had té veel pijn om te kunnen slapen. Ik wilde hieronder een stukje laten horen van mijn concert vannacht, maar het lukt niet, komt later misschien nog. (handig, een 'vernieuwde' site!)


Vanmorgen heb ik de huisarts en de longarts gebeld. Die sturen zo meteen een ambulance. Binnen een half uur ga ik naar het ziekenhuis. In princiepe niet om opgenomen te worden, maar meer om even te checken of het niet gevaarlijk is / word thuis. Dus een foto'tje, boedgas, gewoon bloed, bloeddruk etc. Als alles nog acceptabel is wil en ga ik gewoon weer met een pilletje. Ik neem mijn laptop niet gelijk mee, maar ik kan wel jullie recties lezen met mijn mobiel hoor!.. Aangezien ik nog steeds niet vrij ben van mijn gevaarlijke beestjes moet ik in 'isolatie' en heb ik dus een tv als het goed is.. Nou kennen jullie allemaal inmiddels de isolatieregels van daar en vooral hoe serieus ze ermee om gaan. Vandaar dat ik nu 3 beesten bij me heb die niet mee weg gaan. De halve afdeling in isolatie en toch elkaar besmetten. Gek he, vinden jullie ook niet? Om nog maar te zwijgen over het gesloten luchtflitersysteem. Nou, wat ze filteren weet ik niet, de lucht dus duidelijk niet. En dan daarbij het gebouw zo maken dat er niet 1 raampje op een kier kan met personeel dat zich geen van alle aan de isolatiemaatregelen houd of ze zelfs niet eens wéét! Tsja, in mijn ogen is dat vragen om problemen. Maaar goed wie ben ik he. Laat ik niet al gaan klagen terwijl ik er nog niet eens ben. Eerst maar eens zien hoe het zo op de ehbo gaat en wat daar uit komt. Mocht het echt niet anders kunnen dan blijven g ik proberen voor het weekeind weer weg te gaan, ik heb er geen zin in....

zondag 6 mei 2012

Thuis dag 59

Even een korte update. Ik heb niet zo heel veel nieuws. En in dit geval is dat niet zo'n goed teken. Ik doe namelijk niet zo veel. Ik lig vooral op bed. De dalende lijn die ik al dagen voelde heeft zich vannacht ineens in hoog tempo doorgezet. Ik ben behoorlijk benauwd, vreselijk misselijk en hou daardoor niks binnen, ben heel moe, alles doet pijn en klap op de vuurpijl zijn mijn voeten die bijna weer normaal dun waren in 1 nacht weer terug naar 2 keer zo dik. Dus ook dat is best gevoelig. Geen idee waar dat van komt. Ik was gestopt met de extra eiwitten omdat het beter werd. Maar daar ben ik nu toch maar weer mee begonnen. Tenminste, dat probeer ik. Want ik heb nergens trek in en áls ik iets eet of drink komt het er weer uit. Ik heb wel allerlei medicatie tegen misselijkheid, maar dat helpt niet. Dus ja, ik ben echt niet lekker. Ondanks het zonnetje dat heerlijk schijnt wil ik niks liever dan in een donkere stille kamer in me bed liggen en verder niks. Dus dat doe ik maar in de hoop dat het vanzelf weer wat beter gaat. Ik weet stiekem wel beter eigenlijk, want ik voel, zie en proef aan het slijm(lekker praatje he?!) dat het geen virus is maar een ontsteking. Het komt heel slecht uit nu, aangezien ik natuurlijk dinsdag op controle moet. Niet dat ik van plan ben te blijven, maar toch, het is leuker als je kan zeggen dat het goed gaat he!? Of in ieder geval kan doen alsof, haha!! Ik zie de bui al hangen....Maar ik blijf mijn besluit, ik blijf er écht alleen als ik doodziek ben en niks meer kan, maar anders ga ik mooi weer naar huis! Nadeel is dat ik nu geen ABpillen kan slikken omdat alles eruit komt....Ach, we zien wel, ik ga nog maar even slapen.... Ik hou jullie op de hoogte!

woensdag 2 mei 2012

Thuis dag 55

Daar ben ik weer even! Alles gaat zijn gangetje. Na een paar slapeloze nachten helpen de slaappillen weer. Ik slaap dus nog steeds niet zonder pillen, maar goed. De huisarts zegt ook 1 ding tegelijk, dus ach, ik heb me er maar bij neer gelegd. Inderdaad maar 1 ding tegelijk. Ik ga mezelf niet zitten pesten hoor. Verder zijn mijn longen weer een beetje aan het vervelen. Vorige week al een beetje, maar het lijkt toch heel langzaam erger te worden. Ik hoest meer, slijm zit vaster, heb meer pijn en ik ben gewoon niet fit, moe, spierpijn, etc. Niet doodziek of zo, het is zo halfhalf. Niet ziek genoeg om niks te doen en niet goed genoeg om gewoon te doen wat ik wil. Maar dat doe ik toch zo veel mogelijk zolang het gaat. Als ik ga zitten zit ik toch maar mezelf in de weg. Gelukkig is dit een week vol afleiding, morgen mijn rij-instructeur met zijn dochters, morgenmiddag een verjaardag, vrijdag mijn oude kleuterjuf uit groep 1/2. Die woont inmiddels helemaal in Lochem met haar gezien en komt nu 2 dagen deze kant op en dus ook even bij ons een bakkie doen. Altijd gezellig! Volgende week dinsdag moet ik weer op de poli zijn. Hopelijk ben ik tegen die tijd niet zo slecht dat er reden is om me op te nemen....Trouwens, ik blijf toch niet, haha! Maar ja, als het goed gaat is het veiliger om op de poli te verschijnen he?! Volgende week vrijdag komt mijn vriendin eindelijk weer eens bij me thuis langs (een andere dan die van die tweeling, die foto's willen trouwens echt niet op mijn blog verschijnen) en volgend weekeind vieren we Moederdag in het theater, haha! Is vast heel gezellig.......bij oorlogswinter!! PPff, dom he, boek ik gewoon oorlogswinter op Moederdag!! Nou ja, ach, is ook niet zo erg... We blijven gewoon in het thema van deze weken. Afgelopen weekeind waren we bij soldaat van oranje, dit weekeind Bevrijdingsdag en volgend weekeind oorlogswinter. Dan heb ik er ook wel weer even genoeg van hoor, al die oorlog en geweld. Iedereen die maar een beetje van musical houd moet echt naar soldaat van oranje! Een gezellige avond heb je niet, want je ziet letterlijk echte foto's van dode soldaten, mensen die worden vermoord, misbruikt, in elkaar geslagen, bah. Nee, gezellig is het niet, maar het verhaal is zó mooi! En door het ronde podium en de effecten die ze daarmee maken zit je er echt letterlijk middenin. Deze musical stijgt echt met alles ver boven alles uit. GE-WEL-DIG is -ie! En ineens waardeer ik dodenherdenking ed nog meer dan ik al deed. Daar word je wel even met je neus op de feiten gedrukt over hoe het ook kan. Geweest is zelfs, en zomaar ook weer kan zijn. Vreselijk. Hoop het echt nooit mee te maken... Heb wat foto's gemaakt, (met een ander toestel, deze doen het wel op mijn blog, misschien ligt het aan het toestel? Iemand een idee of dat kan?) had buiten bij de vliegtuigen en zo nog wel foto's kunnen maken, maar het was zo koud dat ik het lekker vanuit de auto heb gedaan en binnen. Zeker ook omdat ik in me rolstoel zat, als je stil zit is het nóg kouder! Was trouwens wel lachen, tijdens de voorstelling zitten in de zaal 4 'zaalwachten' voor als er iets gebeurd. Toevallig zat het meisje vlak bij me, heel aardig meisje. Zegt ze 'je moet je stoel wel goed op de rem zetten hoor, we hebben 1 keer gehad dat er een rolstoel zo het podium op reed, dan moet ik op de noodknop drukken en staat de hele voorstelling ineens stil'. Nou wil ik graag eens op het podium staan, maar hier had ik toch niet zo'n zin in, haha! Dus ik dacht, nou ja, beetje overdreven, maar laat ik het maar doen. Zoooo, gingen we draaien, dat ging nog best snel!! Kan me best voorstellen dat mensen spontaan beginnen te rijden als ze niet op de rem staan... Maar goed, genoeg weer voor vandaag. Ik zou zeggen, allemaal op naar Katwijk, naar soldaat van oranje!! ;-)