Thuis dag 1

Weer eens lekker een thuisblogje! Echt heeeerlijk om weer thuis te zijn! Het liefst zou ik heel de zomer niet meer terug gaan, ik hoop zo dat dat lukt! Weer een beetje conditie opbouwen, lekker buiten wandelen of fietsen. Je mist het pas als het niet meer kan he..... Toen het nog kon fietste ik eigenlijk niet zo veel buiten, en nu het qua weer kan (maar ik zelf niet meer kan) lijkt het me zo lekker! Dus dat is mijn doel. Een paar jaar geleden heb ik voor mijn verjaardag een fiets van mijn moeder gekregen. Die staat nog nieuw in de schuur, zo zonde! Dus ik ga echt proberen hem deze zomer weer eens te gebruiken!

Verder gaat het wel aardig. Ik blijf erg moe. Ik kan 24 uur per dag slapen. Waar dat van is weet niemand echt. Mijn bloed is goed voor mijn doen, dus daar kan het ook niet van zijn. In het ziekenhuis heb ik heel veel geslapen, dus ik kan ook geen slaap tekort komen.... Geen idee waar het aan ligt.... Maar ja, misschien gaat het vanzelf wel over. Gisteren vlak voor ik weg ging kwam mijn eigen longarts nog even langs. Ik had al een tijdje wat pijn aan de rechteronderkant van mijn long. Ik dacht dat het een spier was, maar de fysio zei dat dat niet zo was. Die dacht dat er een rib gebroken of gekneusd was door het hoesten. De zaalarts vond dat niet zo'n probleem omdat de behandeling toch hetzelfde blijft. Maar mijn eigen arts was toch bang voor een nieuwe ontsteking of een stukje ingeklapte long. Dus toen moest er ineens nog een foto gemaakt worden, waardoor alles wat vertraging op liep. Toen moest mijn pac nog afgekoppeld worden, waar niemand tijd voor bleek te hebben, dus dat werd uiteindelijk gedaan door de avond dienst. Van de foto heb ik niks meer gehoord, dus die zal wel goed geweest zijn. Ik geloof zelf niet echt dat die rib gebroken is. Het doet pijn als je er van de buitenkant op drukt. Dat was de vorige keer niet. En soms lijkt het wat minder te zijn, en dat kan met een breuk natuurlijk niet, dus ik denk dat het gewoon wat gekneusd of geïrriteerd is.... Nou ja, gelukkig heb ik goede pijnstilling als het nodig is, maar ik probeer zo min mogelijk te nemen en zo snel mogelijk helemaal te stoppen. Want ik moet fietsen. Deze zomer nog!