Ziekenhuis dag 3

Sjonge-jonge-jonge zeg!

Nou, ik heb mijn picc-lijn hoor.

Vraag me niet hoe. Het begon al bij het hier weg gaan. Ik ging wel, niet, toch wel maar later en toen ineens NÚ. Maar daar raak ik inmiddels redelijk aan gewend. Was is daar, moet ik eerst nog ruim een uur in de gang wachten. Waren we zo ver, alles en iedereen klaar, we konden beginnen. Ik zie de Dokter aankomen met een spuit. Ik zal hoe het verder ging even citeren;
I/ gaat u het verdoven?
D/ ja
-huid is inmiddels verdoofd maar hij pakt nog een spuit-
I/ gaat u nog meer verdoven
D/ nee
I/ wat gaat u nu doen dan?
D/ aanprikken, doet het nog pijn dan?
I/ nee maar ik zie niks en ik vind het wel prettig als u zegt wat u doet want alle vorige keren moest er zo'n 4 cm afgeknipt worden voordat ze hem opvoerden, ze zijn altijd te lang....

Toen viel er een hele lange stilte waarin hij niks tegen mij zei, maar af en te tegen een verpleegkundige die er bij was snauwde dat ze nog wat matjes moest pakken omdat het zo'n zooitje werd. Zoveel bloed had hij uit me laten lopen. Dat heb ik werkelijk nog nooit mee gemaakt. Dus als ik nu bloedarmoede heb weet ik waar het van komt. Er waren 4 matjes nodig om de boel enigszins droog te krijgen.

D/ hechtsetje!
I/ is het klaar?
D/ ja
I/ heeft u er iets vanaf geknipt?
D/ ja
I/ maar gaat u het hechten?
D/ ja
I/ maar dat hoeft niet er zit een plei........
D/ ja dat moet wel want er zitten gaatjes in om hem vast te hechten
I/ ja, je kán hem vasthechten, maar dat hebben ze nog nooit gedaan, een pleister is toch veel handiger?
D/ nee hij hoort gewoon gehecht te worden en hij steekt er 2 cm uit, dus dan horen ze gehecht te zijn.
I/ maar waarom steekt hij er 2 cm uit? Is hij dan nu 6 cm korter dan normaal?
D/ nee
I/ maar u had er toch al 4 cm afgeknipt?
-stilte-
I/ en als hij er dan nu nog 2 cm buiten zit.... (wat trouwens helemaal niet hoort, hij hoort gewoon aan te sluiten!)
D/ we hebben er geen 4 cm afgeknipt, maar 2
-zucht......tering, ik zei niks, daaaag bekijk het-
Toen...
verpleegkundige die erbij was;
V/ kijk hier is die pleister
D/ Ow ja, oh die kunnen we ook wel gebruiken.
-hij was inmiddels al vast gehecht, detail dat de huid daar niet verdoofd was-
I/ nee nu u hem gehecht heeft kunt u die pleister er niet meer onder doen
D/ dan halen we die hechting er toch weer uit?
I/ ja dat kan, maar u had me beter de eerste keer even uit kunnen laten praten....
D/ HOEZO!!??!
I/ dan was die hechting niet nodig geweest.
D/ ik zeg toch dat het nooit te laat is om een hechting eruit te halen?!
I/ nee maar het is wel MIJN lijf waar u in prikt zonder verdoving!

-einde van het gesprek, hij heeft niks meer gezegd en ik ook niet- De groeten, maar ik heb mijn lijn dus in ieder geval wel; hij zit en hij zit mij best. Het word nu al donkerblauw er om heen, zal morgen wel mooi zwart zijn. Ik heb zijn naam toen hij weg was nog eens goed aan de verpleegkundige die er bij was gevraagd, die moet ik niet vergeten. Ik weet zelfs hoe ik hem moet spellen, zo goed heb ik het gevraagd! ;-) Hij komt niet meer aan me. Wat een vervelende, arrogante, misselijke, eigenwijze, lul van een vent zeg, bah!
Verder gisteren weinig gebeurd. Wel een nieuwe foto gemaakt, maar daar heb ik niks van gehoord. Vandaag GOD, we zullen zien of dat nog nieuwe plannen brengt......

Vannacht wel redelijk geslapen, de infuuspomp van mijn buurman is weg en hij heeft niet gesnurkt, dus dat was wel fijn!