zondag 27 november 2011

Ziekenhuis dag 147 Groningen dag 26

Pppppffff, wat een nacht heb ik achter de rug. De buurman die gisteren zou komen kwam toch nier, dus daar was ik super blij mee. Tot gistermiddag, ik kreeg een Surinaamse buurvrouw die niks zelf kan. Tenminste, dat zegt ze, in hoeverre dat zo is..... ik twijfel een beetje maar goed, misschien wel verkeerd ingeschat van mij. Ze kan in ieder geval ook niet op haar bel drukken dus ligt er zo'n ding naast haar hoofd waardoor ze 86 keer voor niks belt, ook 's nachts. En als ze MOET bellen omdat haar infuus piept bv doet ze dat niet:-(En dan de keren dat er 'wat is', ieder half uur zo'n beetje; Deken erbij, deken eraf, honger (maar weigeren iets te eten waardoor ze weer moeten overleggen over sondevoeding midden in de nacht die ze overigens nu nog steeds niet heeft omdat nietmand het nodig vind), dorst (maar idd niet willen drinken)  benen buigen, plassen (maar niet naar de wc of op een po willen) kussen opschudden etc.... En IE-DE-RE keer dat licht aan, kunnen ze zien wat ze zeggen denk ik.  Steeds moeten ze schreeuwen omdat ze een kap op heeft die ze weigert af te zetten ondanks dat ze een sat van 100% heeft. En dus moeten ze 20 keer (schreeuwend) vragen wat ze nou wil, heel heel fijn. Dus toen heb ik vanmorgen nog even de nodige slaap ingehaaldt en ben net wakker. Ik heb aan de vp gevraagd of ze er voor kunnen zorgen dat die vrouw s nachts ergens anders gaat liggen. Overdag vind ik het best, maar dit hou ik niet vol. Ik ben al niet lekker, de verkoudheid zakt steeds verder naar beneden, nu al keelpijn, opgezette klieren en last van mijn bovenste luchtwegen. Als ik dan ook nog eens niet slaap ben ik uitgeput als ik dinsdag de behandeling in ga en kan je er natuurlijk zeker van zijn dat het dan niet in 1 keer gedaan word. Gelukkig had de nachtdienst (uit zichzelf) hetzelfde overgedragen dus weten ze dat ik niet overdrijf. Probleem is alleen dat het nog steeds vol ligt, zelfs de man in de familiekamer ligt daar nog..... Maar dan rijden ze haar maar in de voorraadkast of zo (oooohhhhhh) ik kies er nu toch echt voor om aan mezelf te denken, dan maar even niet sociaal... Er zijn grenzen he!? Dus we gaan het zien. Straks komen mijn oom en tante, dus dat is altijd een fijne afleiding.... Verder weinig nieuws, morgen het interview. Hoop dat ik me dan wat beter voel, heb het wel redelijk in mijn hoofd zitten.. (denk ik haha!)

3 opmerkingen:

  1. ha meid, je treft t wel zeg...brrrr! Goed dat je voor jezelf opkomt hoor! Hopelijk blijft die verkoudheid 'boven' hangen en verdwijnt dan weer, geen gedoe daar onderin :)
    Succes morgen, ik hoor graag hoe t was :)! Maak er iets moois van!!
    xxx
    Jorine

    BeantwoordenVerwijderen
  2. He hallo je moet het maar van je buren hebben he ha ha , wanneer wordt het dan uitgezonden? ik wil het wel zien hoor. nou hopen dat ze wat proberen om je tenminste een goede nachtrust kan hebben. was het een leuke dag vandaag(visite) nou hier gaat alles z,n gangetje druk met je weet wel. nou alles komt goed .Gr uit dordt xxxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Ilse,
    Hier ben ik weer.Wel je blog elke dag gelezen dus ben wel op de hoogte gebleven. Bedankt alweer voor jullie leuke kaarten voor de jongens. Morgen is het feest dan vieren we het van alle 4. Natuurlijk moet er ook getrakteerd worden maar er hoeft niet meer geknutseld te worden dat scheelt. Hoop dat je verkoudheid en keelpijn niet teveel doorgaan zetten zodat dinsdag de behandeling plaats kan vinden en dan natuurlijk in 1 keer.
    Houdt je moeder het nog een beetje uit daar?
    Nou sterkte maar weer van ons.
    liefs, A-M

    BeantwoordenVerwijderen