Ziekenhuisdag 37

Nou, daar zijn we weer, vanuit Rotterdam.

Vannacht wel lekker geslapen. Gisteravond was ik er even klaar mee en deed ik mijn beklacht bij de verpleging. Dat ik het belachelijk vind dat ik hier moet smeken om een eigen kamer terwijl ik er in Groningen zo een krijg zonder er zelf om te hoeven vragen. Kreeg ik natuurlijk het hele verhaal van kamers tekort, blablabla. Ja, jammer dan, daar ik heb ik toch geen boodschap aan!? In Groningen hadden ze ook echt niet zo veel 1 persoonskamers en daar kon het wél. Bovendien, nog niet zo lang geleden is de hele afdeling hier verbouwd, dan hadden ze dat toen misschien anders aan moeten pakken.... Alles had ik geprobeerd, of ik niet naar een andere kamer kon, of misschien mijn buurman? Beetje schuiven misschien? Niks leek te kunnen, en ik snapte er niks van.......Zo vol leek de afdeling toch niet.......Maar goed, mijn eindconclusie was; 'ik vind het belachelijk'. En toen, zomaar uit het niks, zonder er verder ruzie of discussie over te maken kon mijn buurman ineens wél verhuizen! Wahahaaaaaaaaaa, dus nu lig ik dan wel op een 2 pers kamer, maar wél alleen én met een briefje achter mijn naam met "zo lang mogelijk vrij laten" erop op het bord! Jeeeeej! Waar een beetje zeuren soms al niet goed voor kan zijn, haha! Dus ik was / ben helemaal blij! 

Verder natuurlijk nog weinig nieuws sinds gisteren. Na het gesprek met mijn eigen arts niemand meer gezien. Ik kwam er wel achter dat er 8 medicijnen niet voorgeschreven zijn, dus ik hoop dat ik vandaag een dokter zie die me uit kan leggen of dat bewust niet gedaan is of dat het vergeten is en het hoe en waarom daarvan. Verder vandaag lekker een beetje rustig aan doen. Ben wel moe van gisteren, dus word een hang-relax-weekeindje! ;-)