Ziekenhuis dag 32 VERHUISDAG

Goeiemorgen!


Vandaag is het zo ver. DÉ dag! En ik heb er zin in! Ik ben niet zenuwachtig of zo. Een soort van gevoel dat je hebt de dag voordat je op vakantie gaat. Ik heb er een goed gevoel over en vertrouwen in dat ik de behandeling ga krijgen en dat die ook goed gaat.

Best gek eigenlijk deze opname, als ik er zo eens aan terug denk. Natuurlijk met de dode buurvrouw naast me; Met de dieptepunten van de crisissen en IC's, maar mede daardoor ook weer nieuwe inzichten en meer vertrouwen in de evt behandeling in Groningen. Best gek hoe alles er in 5 weken heel anders uit kan zien....


Verder tot nu toe weinig nieuws. Goed geslapen vannacht en zoals beloofd geen Ic's of andere ellende dit weekeind. ;-) Zodra het kan verschijnen hier uiteraard de laatste nieuwtjes. Ik heb geen idee of en hoe snel ik daar internet heb en hoe het daar allemaal werkt. Misschien moet ik het wel met mijn telefoon doen. Dan worden het korte blogs denk ik, want dat is niet echt handig... Ach, er is vast wel wat te regelen, komt goed, haha!

Iedereen in ieder geval alvast bedankt voor alle steun die ik door kaartjes, bezoekjes, mailtjes, cadeautjes, smsjes etc ik hier in Rotterdam gekregen heb. Echt heel lief!

Nu is het wachten op de mannen (of misschien wel vrouwen) van de MICU en dan kan mijn lange reis beginnen. Het enige waar ik niet zo heel blij van word is het idee dat ik straks bijna 3 uur achteruit ga rijden. Korte ritjes van Alblasserdam naar Rotterdam vinden mijn hoofd en maag meestal al niet zo fijn.... Deze rit duurt 4 x zo lang en mijn maag heeft al niet echt (nee nog steeds niet helemaal) naar zijn zin. Dus ik zou zeggen, mannen / vrouwen van de MICU; hou de emmers en doekjes in de aanslag, mwahahaaa, we gaan het zien. Jullie horen later meer!

DOEIIIIII!!!!