maandag 3 september 2012

ZIekenhuis dag 3

Hier ben ik dan eindelijk....Sorry voor het late bericht.... Niets aan de hand hoor, ik zit mezelf een beetje in de weg vandaag. Ik ben erg moe en heb nergens zin in. Gewoon vervelend, haha! Dus ik heb heel de dag allerlei dingetjes willen doen en nu is het 16.00 uur en moet ik het nog doen. Dat word dus morgen, haha! Maar goed, hier maakt het ook niet zoveel uit. Morgen ga ik me er wel toe zetten, want hier word ik alleen maar lamlendiger van...

Ik heb dus eigenlijk weinig nieuws. Vanmorgen liep mijn eigen longarts visite. Dat is in die 8 jaar nog nóóit gebeurd, dus waarschijnlijk is het achter de schermen een behoorlijk bende. Ook de verpleging heb ik over de hele dag wel 3 keer gezien. Namelijk om 8 uur voor mijn pillen, om 12 uur voor mijn pillen en me bed op te maken en om half 3 voor controles. Verder heel de dag niemand. Alleen nog 3 keer het meisje van de keuken die het eten kwam brengen of vragen of ik iets wilde drinken. Dat zijn dus ook gesprekken van een halve minuut. Erg saai dus. Maar ja, ik ben ook nog niet zo lekker, dus ik vind het niet heel erg. Al lijkt het wel de goede kant op te gaan, dus dat is mooi.

Afgelopen nacht erg veel gehoest waardoor ik erg misselijk werd en dus vaak bezweet wakker werd. Maar het moet er toch een keer uit allemaal. Vandaag zijn mij saturaties goed, dus de zuurstof is ietsje naar beneden.

Dat was eigenlijk alles wat ik heb meegemaakt. Mijn eigen arts zou contact opnemen met Groningen. Hopelijk konden ze haar deze week een datum geven waarop ze mij verwachten. Verder had ze de zaalarts en zijn hulpje bij hem (leerling ofzo) twee jongens. Zo op het eerste gezicht niet heel aardig, beetje (nou ja béétje, eigenlijk súper) arrogant, en daar hou ik niet zo van. Maar goed, ik heb ze alle drie maar heel even gezien, want ze hadden haast, Misschien valt het dus wel mee. De tijd zal het leren. Ik heb verder toch weinig met ze te maken. Alles loopt zoals het moet, dus het is gewoon mijn tijd uitzitten en wachten tot ik goed genoeg ben weer naar huis te gaan en hopen dat er in die tussentijd dus nieuws is vanuit het hoge noorden. Wel liet mijn eigen arts nog even snel weten dat het misschien toch beter was om de duur iets te verlengen, van een week naar 10 dagen. Mijn saturatie was dan wel beter, het klonk nog even slecht van binnen. Maar zei ze, dat zien we deze week wel even aan. Dat vind ik ook. Ik vind een week eigenlijk meer dan genoeg. Ik ben er nu eigenlijk wel weer klaar mee, eenzaam en alleen naar de muur te liggen kijken hele dagen. Maar goed, we gaan het zien. Misschien is het niet nodig, en zowel moet ik maar even flink zijn. Anders ben ik weer heel snel terug en daar zit ik niet op te wachten. Bovendien ga ik vanaf morgen iedere dag braaf het een en ander doen. Ja, ik heb het heel druk hoor. Zo heb ik nog een aantal tijdschriften om te lezen, een boek, een fiets op me kamer die ik nog niet aangeraakt heb, een aantal programma's die ik terug wil kijken op internet en wat dingen in mijn laptop die ik moet ordenen en uit moet zoeken (muziek en zo). Dus.... Vanaf morgen ga ik me maar voornemen íéts te doen.... En oh ja, ik zal ook wat eerder mijn blog schrijven, haha! Tot morgen!

1 opmerking:

  1. He Ilse, heb een paar dagen je blog niet gelezen en nu lig je opeens in het ziekenhuis. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Sterkte! Dikke knuffel! vandaag 13 jarig huwelijksfeest! Beetje jaar getal om te vieren vind je niet? Grt Marcel

    BeantwoordenVerwijderen