Ziekenhuis dag 192 deel 2

 Nou, daar ben ik dan even met het PLAN! haha!

Mijn arts wil me gelukkig nog steeds zo snel mogelijk naar Groningen hebben. Zij ziet ook wel in dat we daarná pas verder kunnen. Zodra ik een paar dagen stabiel ben gaat ze bellen met hun om te zeggen dat ze me in moeten plannen. Voordat er dan voor mij plaats is duurt toch wel een week of 2 tot 3 en dat is precies de tijd die hun nodig vinden dat ik stabiel moet zijn. Ze moet Groningen natuurlijk ook maar zo ver zien te krijgen dat ze me in gaan plannen na een paar stabiele dagen ipv weken.....En misschien zelfs nog met deze bacterie. Maar goed, we zullen zien. Verder gaan ze toch die bacterie in mijn longen proberen aan te pakken. Ze denkt dat die me nu steeds ziek maakt..... Dus we gaan door met meronem (ab) door het infuus. Verder ciprox (ab)  in pillen erbij een een ab drankje, (daar weet ik de naam even niet meer van) en dat 2 weken. Dat is langer nu dan de vorige keer, toen was het maar 4 dagen, dat was waarschijnlijk gewoon te kort..... Volgens de arts doen alle abtjes samen het werk. Ze pakken alle 3 een stukje waardoor hij uiteindelijk helemaal weg zou moeten kunnen gaan. Dus ja, wel een goed plan, vinden jullie ook niet?! Ze hopen dat de bacterie dan echt voor goed weg is. Zo niet.... dan weet ik het eigenlijk niet, dan hoort hij gewoon bij me of zo denk ik, haha! De bloedarmoede doen ze even niks mee, als hij echt weer te laag word krijg ik weer bloed en daar blijft het even bij....Dat vinden ze nu even minder belangrijk. Dus als het allemaal een beetje mee zit kan ik met een week of 4 terug in Groningen zijn. Dan ga ik waarschijnlijk gewoon de dag voor de behandeling daar weer naar toe en kom ik hier terug zodra ik stabiel genoeg om me zo lang in een ambu te vervoeren. En als ik dan opgeknapt ben kunnen we ein-de-lijk het plan van naar huis gaan, revalideren en een eigen huis uit gaan voeren. Hoe dan ook. Want dit was gewoon de laatste behandeling, Dus hoe dan ook, of hij nou voor 100, 50 of 20% geholpen heeft. Alles is meegenomen en hoe het daarna is...Zo is het gewoon en zo blijft het. Al zullen er natuurlijk altijd periodes blijven dat het beter of slechter gaat. De astma zelf is niet genezen, maar we hopen op minder (of eigenlijk geen, dat zou alles een stuk makkelijker maken) crisissen meer en veeeel minder infecties en dus veel minder ziekenhuisopnames. Als ik af en toe zuurstof nodig blijf houden, of altijd vind ik helemaal niet zo heel erg. Tuurlijk ben ik veel liever helemaal vrij en zonder slangen, maar goed, al zou ik 1 of 2 liter zuurstof moeten hebben.... Continu..... Of zo nodig...... Daar valt best mee te leven, en misschien als het dan goed gaat kan ik op den duur wél zonder, je weet het niet. Als ik gewoon maar hier niet meer hoef te wonen en me een beetje goed voel zodat ik in ieder geval voor mezelf kan zorgen (douchen, eten maken ed)Dat is het belangrijkste! Nog eventjes geduld..... Hopen dat ik over een week of 5 / 6 weer in het hoge noorden zit EN natuurlijk dat ik snel weer terug ben, want dat betekend dat het goed gaat!

Dus hehe, eindelijk een plan, een vooruitzicht! Voelt stukken beter! ;-)