Bijna ziekenhuis dag 1

Haha, die titel begrijpen jullie vast niet he?

Ik zal hieronder even kort en de gebeurtenissen tot nu toe beschrijven. Ik zou al een heel boek kunnen schrijven, maar daar heb ik geen zin meer in, ik ben kapot, dus ik hou het bij de korte duidelijke versie...

Vanmorgen zijn we iets na 7 uur vertrokken. Alles ging prima, tot ongeveer halverwege, de eerste wegwerkzaamheden en omleiding waren een feit. Eerst ruim 3 kwartier stil gestaan, omdat iedereen van 3 naar 1 moest. Uiteindelijk netjes de omleidingsborden gevolgd. De aankomsttijd op de tomtom werd later en later, maar we kwamen uiteindelijk waarrempel weer op de goede weg uit. Inmiddels was ik al iets minder vrolijk, want het was én vroeg, en door de stomme, stomme file is mijn ontbijtje bij de mac mij door mijn neus geboord, want daar hadden we geen tijd meer voor. Nog een 10 minuten verder opweg wéér een wegopbreking, gelukkig geen omleiding en maar een paar minuten vertraging dit keer. Daarna ging het redelijk voorspoedig, tot we bijna bij de afslag waren. Opnieuw allerlei borden, vrachtagen en mannetjes in oranje jasjes. Hierdoor mist mijn moeder op een haar na de afslag en reden we dus te ver door. Daardoor moest we midden door Groningen terug, maar alweer hielp tom ons uit de brand. Toen waren we bij het zh, bleek dat ze daar óók aan het werk waren en we nu voor een straat stonden waar je de parkeergaraga alleen maar uit kan. Dus dat was nog een extra rondje, maar hehe, we waren er. 10 precies op tijd. Bijna 4 uur in de auto gezeten.

Dus snel al mijn spullen bij elkaar gepakt en op naar de afdeling gegaan. Daar kreeg in de gang al een hand van één van de behandelend artsen. (de wat oudere man) Die zei, ik zie je nog wel even vanmidag, want we moesten door voor een opname gesprek. Alles besproken en gedaan, alles was rond, tot ik ze het toch nog maar eens vertelde van mijn bact en de isolatie die daarvoor in Rotterdam nog steeds geld. Ze wisten van niks. Tenminste, wel van de bact, daarom moest ik op een 1 of 2 pers kamer (hoezo isolatie als je vrij door het zh mag lopen EN met iemand op een kamer ligt, maar goed, die discussie ben ik maar niet aangegaan) maar niet dat ik in Rotterdam nog steeds in isolatie moest liggen, ook als ik hier vandaan kwam. Dus werd er overlegd, Lang overlegd. Ongeveer een uur. (in de tussentijd kregen we gelukkig wel iets te eten en gelijk lijsten voor morgen, dat was wel netjes)

Na dat uur kwam ze vertellen dat mijn plaatsje op de tweepersoonskamer niet door ging. Ik was niet heel blij met een tweepersoonkamer, maar het kan altijd erger he. Dus het klonk hoopvol. Maar de oplossing bleek te zijn dat ik 1 nacht op een 4 persoonskamer zou gaan liggen en dan de dag erna terug zou gaan naar een tweepersoonskamer.

Daar had ik geen zin, echt totaal niet. Ik weet precies hoe dat gaat op die kamers als je er nieuw bent; 'wat heb ik? wat heb jij? goh, wat erg voor ons allebei. En dan moet ik nog aardig blijven ook, want die mensen kunnen er niks aan doen natuurlijk. Ook heel vreemd dat ik nu ineens 'wel op een 4 peroonskamer mocht, maar goed, die discussie ben ik niet aangegaan, want ik had al besloten dat ik dat niet ging doen. De man op de 2 persoonskamer zou een dag later naar huis en dan zou ik op die kamer kunnen. Dus ik zeg; 'als die man toch weg gaat, laat hem dan 1 nacht op een 2 persoonskamer liggen, hij moet toch al alles inpakken! Dan moet ik nu daar alles uitpakken om morgen alles in te pakken en twee deuren verder weer uit te gaan pakken. Niet dus. Een andere optie was er niet echt, maar ze ging nog 1 keer kijken....

Een half uur later kwam ze terug met een man die ik niet kende, die de zaalarts bleek te zijn. Die had bedacht dat ik dan maar voor 1 nachtje met mijn moeder mee moest gaan naar het hotel om daar te slapen, om de volgende dag terug te komen en dan in die kamer te gaan, als de man vertrokken was.

Dat vond ik een beter plan, nog niet echt handig, want nu moest alles terug naar de auto, want ik werd in de tussentijd verwacht op de annestesie poli, vanuit de auto naar het hotel en morgen vanuit het hotel naar het ziekenhuis. Maar oke, ik dacht, laat ik dat maar doen, lijkt me de minst slechtste optie in dit geval. De verpleegkundig ging nog even wat kweekmateriaal halen, omdat er uiteraard direct de nodige kweken gedaan moesten worden om de kijken in hoeverre evt bact gevaarlijk voor anderen zouden kunnen zijn. Toen ze terug kwam vertrokken we met onze spullen naar de auto. In het gedag zeggen zei ze nog oven, oh, en ik heb je gelijk een kamer opgeschoven, ook een 2 persoons hoor! Prima dacht ik, kan mij het nou schelen op wélke kamer ik lig. Ik was zo moe van een slechte nacht, een lange reis, de spanning, gewoon alles bij elkaar. Ik had er geen zin meer in. In het teruglopen zag ik waarom ze me van kamer had veranderd. De man waar ik eerst naast zou komen (en die dus morgen naar huis gaat) heeft een wond aan zijn been. Als hij weg is, had ik dus alleen op die kamer gelegen. Op die andere kamer liggen er nu nog twee, ik denk niet dat die toevallig morgen allebei naar huis gaan. Dus gelijk een kamergenoot. Volgens mij waren het beiden oude mannen, dus die zijn meestal wel ok, als hij maar niet snurkt, haha!! We zien het wel, ik vind het wel een beetje een rotstreek, maar goed, misschien draaien ze het nog terug.

Dus wij van de afdeling af, snel alles in de auto gegooid en op naar de anesthesist. 1,5 uur hebben we daar gezeten. Gelukkig was het echt een geweldige, en hele lieve man die alle tijd en begrip had. Alles besproken, ook de angst voor de narcose. Dat is niet nodig, want het is nog steeds standaard dat mensen plakkers krijgen om de hersenactiviteit te meten. Zo kan er dus nooit gebeuren wat er in het EMC op de IC gebeurde, dat mensen denken dat je slaapt, maar dat niet zo is. Die plakkers zijn echt de allerbeste uitvinding die er ooit gedaan is!! ;) Wie het ging doen wist hij nog niet, maar alleen die wetenschap stelt me al gerust.

Rond 5 uur gingen we richting auto om opnieuw de spullen eruit te halen en naar het hotel te brengen. Daar aangekomen bleek mijn moeder een wat luxerre kamer te hebben, zonder er extra voor te hoeven betalen en ik mag er gratis 1 nacht bij! (het is een 2 persoonskamer) Dus dat is wel heel netjes. Geen idee waarom ze die kamer heeft, misschien is de rest vol en moet ze later nog verhuizen, maar daar is niks over gezegd, dus dat denk ik niet. Bovendien ben ik niet van plan weer 7 weken te blijven, haha!!

De hotelkamer is geweldig, groot, mooi EN met een bad en föhn!! Dus terwijl ik dit typ schijf ik een frietje naar binnen en duik ik gelijk in dat bad. God, wat ben ik aan wat rust toe zeg. Een slechte nacht gehad, vroeg op, drukke dag, geen middagdutje, hoop spanning en stress. Ik ben kapot. Dus uit bed haar föhnen en slapen denk ik. Hoop ik.

En morgen zien we wel. Ik moet er om 10 uur zijn, dus we kunnen rustig aan doen. Het plan van gelijk de spullen meenemen gaat natuurlijk niet. (ik moet me melden op de afdeling om te vragen of er nog iets mee moet, een aanvraag of zo, en om te kijken of er misschien dingen bij, af of verplaatst zijn) De planning is nu 10 uur longfunctie en half 11 foto. Ik hoop dat ik dan daarna mijn hok mag betreden en dat er dus al iemand naar huis is. Dan kunnen we de spullen in het hotel gaan halen en ik me eindelijk installeren. Eigenlijk heb ik na half 11 niks meer, maar ik kan niet (ver) weg van de afdeling omdat de artsen die de behandeling moeten doen nog samen langs moeten komen (die oudere arts heb ik door de chaos ook niet meer gezien) en misschien loopt de fysio, de onderzoeksverpleegkundige of de anesthesist die het gaat doen nog wel binnen. Anders had ik nog een nachtje in het hotel kunnen blijven, haha!! Ik heb ook nog geen idee hoe laat ik donderdag aan de beurt ben...

Ik zou het kort houden, maar het is toch nog een heel verhaal geworden. Ik ga nu stoppen, voor vragen mail, bel of sms gerust. Morgenochtend, haha!! Nee hoor, ik zet het geluid van mijn mobiel toch uit staan, maar jullie hebben nu een idee van de ziekenhuis-planning, dus als iemand niet direct antwoord krijg, geen paniek, Ik reageer nog wel, in ieder geval voor ik onder narcose ga donderdag! ;)

Ik ga me bad is vol....(morgen als ik tijd heb foto's van de kamer)

XXX!