maandag 27 augustus 2012

Thuis dag 25

Hier weer eens een kort berichtje van mij. Ik heb een rustig weekeind achter de rug. Niets gedaan eigenlijk. Vooral veel geslapen. Ik ben niet lekker. Vrijdagavond was de huisarts hier. Die heeft de prednison verdubbelt en er weer een ab kuur bij gegeven. Zaterdag was hij overdag heel de dag weg, 's avonds kon ik hem weer bellen. Maar veel meer dan dit kon hij niet doen. Dus ik mocht hem bellen, maar als ik vond dat het niet beter of slechter werd kon ik ook gelijk het ziekenhuis bellen. En ik wás zaterdag niks beter. Maar ook niks slechter. Dat was voor mij reden om geen van beiden te bellen. Gisteren wel even telefonisch contact gehad met de huisarts. Gezegd dat het stabiel was. Dat was niet helemaal waar.... Vanmiddag komt hij weer. Ik had de hoop dat me medicijnen even tijd nodig hadden om te gaan werken, maar dan zou het nu ondertussen toch wel iets moeten gaan doen. Vandaag is het nog steeds niet beter. Ook niet echt slechter. Het verschil is dat ik zelf moe word. Al mijn spieren gaan steeds meer pijn doen. Daardoor voel ik me rotter, terwijl de benauwdheid hetzelfde blijft. De zuurstof staat tussen de 6 en de 8. Ik kan maar tot 9 hier thuis, dus ik probeer hem zo laag mogelijk te houden en soms doe ik hem even uit, om te kijken wat er gebeurd als ik op bed lig. Maar dat hou ik tot nu toe niet lang vol, haha!! Ik ben benieuwd wat de huisarts vanmiddag gaat zeggen. Hij baalde er vrijdag net zo van als wij dat het niet goed gaat. Hij leeft echt heel erg mee. Ik ben er wel voor om nog even thuis te blijven. Het gaat moeilijk, maar het gaat nog wel. Ik het er echt geen zin in om naar het ziekenhuis te gaan. Zolang ik me, samen met mijn moeder nog een beetje kan redden vind ik het niet echt nodig. Als het thuis niet meer gaat is het een ander verhaal, maar met hulp lukt het allemaal nog wel, dus ik wil het nog een paar dagen de tijd geven. Bovendien, als ik nu opgenomen word, word Groningen ook weer uitgesteld. Als ik thuis kon blijven tot de poli afspraak met mijn eigen longarts, begin September, zou zij weer contact op kunnen nemen met de artsen in Groningen om een nieuwe datum voor de laatste behandeling te plannen. Ik wil nog steeds graag voor de feestdagen klaar zijn, en het liefst nog voor mijn verjaardag, maar dat is nog maar 10 weken... Dat word een beetje krap, maar ik ga het wel proberen! Hangt voor een groot deel af van hoe snel Groningen me inplant. Maar ik vind, na alle ellende die ze me hebben bezorgd, ze zich nu wel een keer van de goede kant kunnen laten zien, door me snel in te plannen, haha! Vinden jullie ook niet?

Ik hou jullie op de hoogte! (geen nieuws is goed nieuws!)

5 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey Ilse
    Hoop dat je snel wat opknapt en het geen opname wordt,liefs van ons

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha meid,
    Even ook via deze weg laten weten dat ik aan je denk en heeeeel erg met je mee hoop dat je het redt thuis!! Balen hoor dat t allemaal zo moeizaam gaat (zou t in de lucht zitten? ;-))
    k Denk aan je en geef van mijn lucht aan jou....voel je t al aan komen waaien over de rivier heen!?!? :-)
    Dikke knuf
    Jorine

    BeantwoordenVerwijderen
  4. \hallo meiden hier weer eens iets uit dordt ja ja sorry, ik weet het ,maar ik ben overal tegelijk , zh zh en nog eens zh, ik wordt er moe van. ben blij dat je nog steeds thuis ben ik hoop ook dat het blijf lukken. doe rustig jullie gr uit dordt .xxxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha Ilse,
    Hoop inderdaad dat je thuis kan blijven en dat je zo snel mogelijk geholpen kan worden in Groningen. Voor je verjaardag zou wel heel fijn zijn. Sterkte en houd je taai!
    Liefs, A-M

    BeantwoordenVerwijderen