Thuis dag 115

Tijd voor weer eens een blogje. De blog is de laatste tijd was stilletjes omdat ik er vaak óf geen zin in heb óf geen nieuws heb. In mijn hoofd zit nog steeds het idee dat alles op de laptop 'later' (tijdens een opname) ook wel kan en daardoor kies ik er vaak voor iets anders te doen. Mijn hoofd en lijf staan nog niet in de thuisstand zeg maar, haha!

Niet dat ik nou zo bijzonder veel doe hoor. Ik voel me belabberd. Alles doet pijn, de pijn waar ik de pijnstilling een aantal jaar geleden voor gekregen heb ik terug (omdat de pijnstilling word afgebouwd) waardoor ik moeilijker kan hoesten en we weten welke problemen daar van komen. Daarnaast heb ik nog steeds die pijn door heel mijn lijf, Gek word ik ervan. Als ik loop heb ik het gevoel alsof er 1000 naalden in mijn voeten worden geprikt bij iedere stap. Niet in de huid, echt van binnen. En niet alleen in mijn voeten. Overal. Mijn haar op een start doen kost al te veel kracht. Dan moet ik tussendoor 3 x mijn handen naar beneden doen omdat het zo'n pijn doet. Ieder beweging doet pijn en zelfs de nachten zijn een ramp. 9 van de 10 keer ben ik om de 10 minuten wakker, mijn rug doet pijn en de rest van mijn lijf ook. Mijn rug komt (volgens de fysio) doordat hij heel lang in een zit houding heeft gezeten. Dag en nacht. Daar door gaat in 1 x plat liggen nu niet meer. Niet voor mijn longen, maar voor mijn rug. Ook op mijn buik gaat niet, want ja, daar moet je ook plat voor liggen. Dus ik voel me de hele dag ellendig. Pijn en moe hebben de overhand. Moe is niet zo erg, maar pijn word ik gek van. En ben ik klaar mee. Lang genoeg pijn geleden de eerste jaren met mijn long problemen. Af en toe zou niet erg zijn, maar IEDERE dag opnieuw hetzelfde gezeik. Ik ben er gewoon klaar mee. En ze hoeven niet te zeggen dat het door de afbouw komt, want de 'oude' pijn zit er al jaren en de nieuwe sinds Februari. Toen werd er nog helemaal niets afgebouwd en had ik het ook. Alleen was de dosis hoog genoeg om het weg te krijgen, nu niet meer

Maar goed, aankomende week naar de poli, en het (na de huisarts) ook daar maar eens bespreken.

Ik doe gewoon mijn ding. Ga leuke dingen doen, naar buiten als het goed weer is, bij vrienden op bezoek en ben zelfs bij de avondvierdaagse wezen kijken. Daar kwamen we een hoop oude bekenden tegen, mensen die ik al jaren niet meer had gezien, de mensen waarvoor we daar stonden die mee liepen en zelfs, jawel, een verpleegkundige uit het zh met haar kids! Maar een leuke gelukkig hoor! Ach ja, hier in Alblas wonen ook alleen maar leuke mensen he, haha! Nee hoor geintje.

Dus ja, ik doe gewoon mijn dingen, maar erg makkelijk gaat het niet. Bovendien duurt alles 3 x zo lang, maar goed. Ik doe netjes wat er van me gevraagd word. Ik ga netjes 3 x per week 2 uur sporten, stop en bouw de medicatie af. En ik voel me kut. Zo. Het zou beter worden, maar in tegenstelling. Ik sta al een dag of 4 stil. Moedeloos word ik ervan, maar ja. Ik heb dan ook niet zo heel veel geduld meer, haha!