Ziekenhuis dag 23

Veel zijn we gisteren niet opgeschoten met het gesprek. Dat komt omdat je maar heel beperkt vast kan laten leggen wat je wil. En die keus bestaat eigenlijk alleen uit als de arts het nodig vind wél naar de IC, of niet.

Een tussenweg in de zin van;  in wil maar alleen als....
Of
Ik wil niet, tenzij.....

Is er niet. Het is altijd wel of nooit. Punt.

En als je nooit laat vast leggen weet je dus zeker dat je nooit meer op de IC komt. En ze weet daarmee zeker dat ze dan geen jaren meer te leven heeft. En dat is ook niet wat Ilse wil.

Na een lang gesprek kwamen we tot de conclusie dat Ilse het beste vast kan leggen wat ze absoluut niet wil. Wakker aan de beademing liggen. Dit kunnen we in bepaalde situatie's dan aan de IC arts geven, maar die bepaald zelf wat hij of zij daarmee doet. Volgens de longarts zullen de meeste artsen daar zo veel mogelijk rekening mee houden, op enkele rotte appels na. Zoals de vrouw die Ilse maandagnacht trof. Dat bleek dezelfde te zijn als die toen in het pijnteam zat en Ilse alle medische zorg op dat vlak ontzegde. Daar heeft zij helemaal het recht niet toe. Ze had Ilse (die ook nog eens gelijk had) door kunnen sturen naar een collega van haar, omdat het tussen hun niet klikte, maar als arts mag je een patiënt nooit van zorg onthouden. En nu dus weer deze actie van haar. Ilse zou er het liefst iets mee doen, ze is zo klaar met die vrouw. Ze is zo onpersoonlijk, onbeschoft, egoïstisch en stelt bovendien als ARTS het welzijn van de patiënt niet op de eerste plaats. Maar we laten het maar even rusten, en hopen haar nooit meer tegen te komen. We hebben wel andere dingen aan ons hoofd nu...

We hebben met de longarts een goed gesprek gehad en we hebben gewoon pech gehad met alles. Ze erkend dat er hier op de afdeling veel mis is gegaan en dat er veel alerter gereageerd had moeten worden. Dat we dan ook nog eens de pech hadden dat precies deze vrouw dienst had is bijna TE toevallig. De longarts weet precies wie het is en weet ons ook te vertellen dat wij niet de enige zijn die problemen met haar hebben. Maar daar schieten we natuurlijk weinig mee op, behalve dat we weten dat het niet aan ons lag. Ook heeft de longarts haar bezorgdheid uitgesproken over de situatie. De behandeling in Groningen lijkt minder goed te helpen dan verwacht/ gehoopt. In korte tijd is het nu al weer 2x slecht geweest en dat is het beeld weer van voor de behandelingen.

Dus eigenlijk is er niks vast gelegd, omdat dat gewoon geen zin heeft. Ilse vind het heel raar en onbegrijpelijk dat het zo geregeld is in Nederland. Het kan toch niet zo zijn dat je niks over je eigen lichaam en behandeling te vertellen hebt in Nederland!? Blijkbaar wel dus. Een handtekening van een arts, zoals er maandagnacht werd gezegd, heeft totaal geen zin, omdat een longarts op een IC niets te zeggen heeft. Dus of dat briefje nou getekend is of niet maakt niks uit. Als er een briefje zou zijn dat b.v door de longarts of ic arts getekend is en deze heeft geen dienst, kan het zijn dat die gene die op dat moment dienst heeft niet akkoord gaat met dat briefje. Ook werd aangegeven als je al heel erg benauwd bent dat je dan zelf niet meer de juiste beslissingen kan maken. Hierdoor is op zo'n moment moeilijk in te schatten of ze zelf nog goed aanvoelt of ze wel of niet naar de i.c moet.

Dus ze gaat een kort en bondig briefje maken over de beademing en maar heel erg hopen dat het voorlopig niet meer nodig is. En mocht het toch nodig zijn, dat ze dan iemand treft die wel een beetje menselijk is, met haar mee denkt en van een protocol af durft te wijken.

Ilse is vandaag voor het eerst een klein beetje beter. De pijn in haar rug blijft onophoudelijk aanhouden. Daar is vandaag een echo van gemaakt, die was ook goed. Dus we weten nog steeds niet waar haar pijn vandaan komt. Haar longen zijn matig. Ze hoest nog heel veel en heeft nog pijn in heel haar borstkas. Verder is ze gewoon nog wat slapjes en zit ze niet echt lekker in haar vel. Hopelijk knapt ze het weekeind weer wat verder op en gaat het maandag wat beter.

Als er in het weekeind niets bijzonders gebeurd zal ik, of zij zelf maandag jullie weer op de hoogte houden van hoe alles hier is gegaan en of er al wat vooruitgang in zit....

Dittie