zondag 13 oktober 2013

Ziekenhuis dag 10

Zzzooooooooooo, daar ben ik weer. 

Ja mensen, de hoogste tijd om mijn blog weer eens op te pakken. En om maar gelijk met de deur in huis te vallen, ja, ik lig in het ziekenhuis.

Na 2 weken van koorts toen ik thuis was, zonder dat ik daar verder ziek of benauwd bij was, ging het vorige week donderdag met mijn longen ineens snel achteruit. Dus mocht ik in een mooie gele auto weer naar de plek waar ik ruim een half jaar weg wist te blijven. Ik baalde flink. En nog. Het is dag 10, het bloed word beter, maar mijn longen zijn nog erg onrustig. Ik denk dat ik komende week nog wel zoet ben hier.

De huisarts vond het (eindelijk) goed, als ik dan toch hier was, het pijnteam om advies te vragen. Hij had geen idee waar het aan kon liggen. Hier kende ze het gelukkig wel. Dat is het enige positieve eraan ook. Ze wisten me te vertellen dat het waarschijnlijk niet meer weg gaat en dat het heel moeilijk te behandelen is.

Fijn, heb ik weer. Ze zouden toch naar een oplossing gaan zoeken, omdat het me beperkt in alles, uit me slaap houd en ook de fysio opbouw voor mijn longen loopt vast door de pijn.

Helaas zeiden ze vrijdag dat er geen oplossing zou komen. Ik moet er maar mee leren leven. 

Ja hoor.

Neem ik er ook nog wel even bij, geen probleem. Ga toch weg, ze probéren niet eens iets! Nee, want dan moet je gelijk de morfine weer hoog inzetten en omdat je daar aan went je weer steeds meer nodig hebt om dezelfde pijn te onderdrukken. Hij hoeft van mij niet helemaal weg, maar het moet wel leefbaar zijn. Bovendien zit ik nu aan de slaappillen, die net zo goed gewenning geven, en maar zeer matig helpen omdat de pijn me elke nacht wakker maakt of houd. Dan kan je beter de oorzaak van het niet slapen weg nemen. Dan kan ik én slapen, én bij de fysio aan de slag, én een normaal leven hebben zonder pijn. Nu kan ik niks. Hooguit 4 uur per nacht slapen en mezelf elke dag opnieuw door de dag slepen. Ze hebben geen idee van de impact op mijn leven thuis. Ik probeer dat wel uit te leggen, maar ze hebben een standpunt en daar blijven ze bij. En ik ook. Ik ga niet mijn hele leven zo door, punt. Het is MIJN leven, daar heb ik ook nog wat over te zeggen. En dus leg ik me er niet bij neer. 

Nadeel van de longafdeling is dat longen hier voor de rest van je lijf gaan. Maar goed, ik ga toch proberen hier een oplossing te vinden waar iedereen het mee eens kan zijn (en dan vooral ik, haha!) En zo niet zal ik die oplossing ergens anders gaan zoeken...Hoe dan ook, waar dan ook. In ieder geval zo snel mogelijk, liever gisteren dan vandaag. ;-)

4 opmerkingen:

  1. Hè wat balen weer meis!!
    Heel veel beterschap en hopelijk knap je snel op!

    Veel liefs xx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. nou het is inderdaad allemaal weer wat , je hebt het zo lng goed gedaan thuis .daarom precies nu vervelend .
    en ja je bent baas over je eigen lichaam en doe daar mee wat je wil.
    gr van ons uit dordt xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ha Ilse, Wat balen allemaal weer. Je kan je toch niet voorstellen dat er aan die pijn niets te doen valt. Hopelijk komt er toch een oplossing al is dat misschien ergens anders. Sterkte hoor.
    Liefs, A-M

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk om hier weer te lezen, maar de reden van updaten is minder....
    k Denk aan je en wens je sterkte!!
    Knuffels

    BeantwoordenVerwijderen